ar - restaurante - habitaciones con encanto Tfno.: 982 58 50 98 E-Mail: formacion@amarina.org Página Web: www.amarina.org Tlf.: 982 57 16 53 - Plaza Sta. María, 2 - O Valadouro
Rota da Auga MAIO 2009 O Instituto Nacional <strong>de</strong> Meteoroloxía anunciaba o 90% <strong>de</strong> posibilida<strong>de</strong>s <strong>de</strong> que chovese no concello <strong>de</strong> Guitiriz; xa todos contabamos coa chuvia. Ás <strong>de</strong>z da mañá estabamos en Pardiñas, na carballeira que é escenario do festival <strong>de</strong> música folk que leva o nome <strong>de</strong>ste entorno natural e que se celebra cada verán. Empezamos a darlle ás pernas arredor <strong>de</strong> 45 persoas que nos xuntamos. Iámonos metendo por entre as casas; os cans asustábanse ao ver tal troupeleo <strong>de</strong> xente; ladraban con <strong>de</strong>sconfi anza. Ao principio recreabámonos na contemplación da típica arquitectura popular galega: fontes, muíños, fornos semicirculares <strong>de</strong> pedra acaroados ás casas, pozos, cabozos, etc. O arrecendo natural resaltaba co fresquío da mañá, aínda respectado polo sol e calor que xa axexaban, por sorpresa para todos nós. Dominaban os campos as ovellas, as cabras e as vacas; polos carreiros víanse buleiras; así lles chamou aos excrementos <strong>das</strong> vacas un compañeiro <strong>de</strong> Lourenzá, quen abriu unha conversa interesante sobre as moitas palabras do galego que xa se escoitan pouco. Alguén lembraba como aínda lle escoitaba a seu pai a palabra estroselar, outro recordou a palabra paxel (unha humil<strong>de</strong> e sinxela prenda <strong>de</strong> vestir), etc. Unha boa conversa para facernos refl exionar sobre a conveniencia <strong>de</strong> manterlle fi <strong>de</strong>lida<strong>de</strong> ás nosas palabras <strong>de</strong> sempre. Así ían xurdindo temas <strong>de</strong> maneira espontánea e natural agora con uns e máis adiante con outros. A conversa corría <strong>de</strong> xeito cordial ao longo do <strong>camiño</strong> e iso tamén é un dos aspectos a <strong>de</strong>stacar <strong>de</strong>sta activida<strong>de</strong>, favorecer o intercambio <strong>de</strong> opinións, pareceres e experiencias; un xeito máis <strong>de</strong> apren<strong>de</strong>r cousas e <strong>de</strong> coñecernos uns aos outros. Aos poucos fomos <strong>de</strong>ixando as casas e a<strong>de</strong>ntrándonos nos ríos que nos foron agasallando cos seus nomes e as súas augas tranquilas: Pardiñas, Forxal e Parga. O canto sereno, doce e harmonioso dos paxaros acentuaba a tranquilida<strong>de</strong> dun entorno natural ro<strong>de</strong>ado <strong>de</strong> amieiros, bidueiras, castiñeiros, salgueiros e piñeiros. Son limpas as augas; moi limpas e coida<strong>das</strong> tamén as ribeiras dos ríos mais escasas e pequerrechas as troitas que se <strong>de</strong>ixaban ver <strong>de</strong> cando en vez. Sen nos <strong>de</strong>catar puxémonos á unha na feira en Parga. Atopamos alí un gran balbordo, había moitos coches aparcados ao chou, á sombra <strong>das</strong> árbores do campo da feira. Alguén comentaba ironicamente que máis que a feira <strong>de</strong> Parga semellaba o salón do automóbil. Pero logo nos <strong>de</strong>catamos <strong>de</strong> que a feira era <strong>de</strong> interese: ovellas, cabalos, porcos, ferramenta, artesanía, roupa e por suposto postos con polbo, xamón cocido, empanada, churrasco, bo pan e viño. Quen quixo, quedouse alí a xantar; outros collemos provisións na feira e seguimos andando cinco quilómetros máis; xa quedaban atrás quince. Seguimos ata chegar á fonte
Change language