o camiño de santiago - Pasada das Cabras

de Valdobín, acondicionada como área recreativa con mesas de pedra e bancos; un lugar
xeitoso para comer ao aire libre. Aquí atópase unha das tres fontes mineiro medicinais que
hai no concello de Guitiriz. Atravesando pontes de madeira e pedra; sorprendidos por unha
cobra gorda que se nos atravesou e fotografando fermosas bolboretas chegamos á capela de
Santo Alberte, lugar no que se celebra a romaría do mesmo nome cada terceiro domingo de
maio; por certo, xa tiñan o palco posto para a festa, ocasión que aproveitaron Jorge e Paqui
para deleitarnos co seu canto.
A carón da capela hai unha fonte na que os devotos do santo se lavan, tocan a terra e fan as
súas ofrendas e peticións. A tradición popular conta que as augas desta fonte teñen propiedades
curativas e son boas para a xente que ten problemas ao falar. Os que queiran visitar a
devandita capela, cando vaian camiño da Coruña ou Santiago que reparen nun indicador que
pon SAN XIAO; ao outro lado da estrada está a vía do tren; non hai máis que atravesar a vía
e a poucos metros está este santuario.
Comemos no entorno da capela os quince escapados da feira e tralo xantar dirixímonos á
autoestrada que vai á Coruña onde agardamos a chegada do autobús que traía ao resto do
grupo: os feirantes de Parga.
Convén lembrarlles aos que non se quedaron na feira que esta se celebra o segundo domingo
de cada mes e que no mes de agosto ten lugar tamén a feira dos canteiros e dos callos;
pódense ver aos canteiros labrar a pedra en vivo e degustar as riquezas gastronómicas do
lugar.
Non quero rematar sen lembrar que Parga e Guitiriz son terras cantadas por célebres poetas
coma Díaz Castro ou Manuel María; e isto tamén é importante porque a cultura non só é
gastronomía, que tamén, senón palabra, historia, costumes, tradicións, paisaxe e sobre todo
xentes de antes que
nos deixaron canto
admiramos agora.
Por certo, a chuvia
respectounos. En
canto chegamos
á casa empezou a
chover con forza;
desta libramos.
Parabéns para os
meteorólogos que
unha vez máis atinaron.
XOÁN XOSÉ SAÁ
FERNÁNDEZ.
Rota da Auga