Revista Farrapos nº 12.pdf - Portal educativo - Xunta de Galicia

Cun "psssss" abriuse unha rampla debaixo da nave e por ela baixaron dous seres un pouco raros e
feos, pois eran pequenos e desproporcionados: co corpo grande e as pernas pequenas rematadas
nuns pés grandes. Ían descalzos, pois víanse os tres dedos que tiñan; os brazos largos, acabados
tamén en tres dedos. Non tiñan pescozo e a cabeza ovalada parecía estar pegada ao corpo. Cuns
grandes e redondos ollos. A boca pequena. Non tiñan pelo e eran dunha cor azul luminosa.
A nosa primeira reacción foi saír correndo, pero aqueles seres metéronse na nosa cabeza: non os
oiamos ¡sentiámolos dentro! Cuns sonidos agradables intentando transmitirnos paz. Antón
tranquilizounos, dicíndonos que non parecían malos e cría que estaban intentando comunicarse
telepaticamente con nós.
Acercámonos á nave, sentiamos unha paz interior que non coñeciamos e entón Antón levantando
unha man a modo de saúdo díxolles.
-¡Ola!
Os seres repetiron o mesmo e empezaron a explorar e a tocar todo. Nós iamoslles dicindo o nome
das cousas que tocaban: toxo, xesta, auga, pedra, coto, camiseta, reloxo, etc. Repetían todo o que
lle diciamos na nosa lingua. ¡Eche ben raro sentir os extraterrestres falar en galego!
Contáronnos, ao seu modo, que viñan de Gamínedes, un dos satélites de Xúpiter. Non sei as horas
que pasaron pero, de repente, miraron o sol, que xa empezaba a baixar para esconderse detrás do
monte de Bastelo, levantaron unha man e dixéronnos...
-¡Ola!
En segida nos decatamos que se estaban despedindo. Nós acenámoslles coa man e dixémoslles:
¡Adeus! Metéronse na nave e desapareceron no espazo tan rápido como chegaron.
Quedamos abraiados mirando ao ceo. Cando nos decatmos que xa eran horas de volver para a
casa, collemos as mochilas e empezamos a correr camiño do Sabanás. ¡Tiñamos que contarlle a
alguén o que nos ocorrera! Pero... ¿creríannos...?
Daniel Peña Puga
3º de Primaria.
1º premio, 3º ciclo
A NOSA LINGUA
No ano 2085 despois de Cristo, rapaza galega, antigamente galega. Digo isto
porque o idioma galego fai uns sesenta anos que desapareceu, ninguén sabe
cando.
Todo isto foi debido a que os habitantes de Galicia, ben por moda ou vergoña,
foron deixando, pouco a pouco, de falar o galego para falar o castelán. Iso foi
facendo que a xente fose lentamente esquecendo o idioma.Tal foi, que
chegaron a esquecer hasta que o tiveron algunha vez.
Os máis vellos sempre tiveran ese medo. Que chegaran eses días negros, nos que ninguén puidera
recordar o galego o "NOSO IDIOMA ".
A rapaza tiña un nome de orixe celta; chamábase Elba. Era unha nena cun cabelo de cor vermello
cenoria, que algunhas rapazas odiarían. Pero ela sentíase orgullosa de telo. O seu pelo tiña a mesma
orixe, có seu nome. Levábao recollido cun fermoso pasador en forma de estrela, cunha cor moi
estraña.
Oito 8