12.07.2015 Views

Relatos de Virginia Woolf

Relatos de Virginia Woolf

Relatos de Virginia Woolf

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

A marca da pare<strong>de</strong>Foi talvez a mediados <strong>de</strong> xaneiro <strong>de</strong>ste ano cando levantei a mirada e vin amarca da pare<strong>de</strong> por primeira vez. Para marcar unha data cómpre lembrar oque se viu. Por iso agora penso no lume; na uniforme película <strong>de</strong> luz amarelasobre a páxina do meu libro; nos tres crisantemos do vaso <strong>de</strong> cristalarredondado sobre a cambota. Si, <strong>de</strong>bía ser inverno nesa altura e acababamos<strong>de</strong> tomar o té; segundo recordo estaba fumando un cigarro cando levantei amirada e vin a marca da pare<strong>de</strong> por primeira vez. Mirei a través do fume docigarro e os meus ollos <strong>de</strong>tivéronse un momento nas brasas incan<strong>de</strong>scentes eveume á mente aquela antiga moda da ban<strong>de</strong>ira vermella on<strong>de</strong>ando na torre docastelo e mais a procesión <strong>de</strong> cabaleiros <strong>de</strong> vermello que cabalgaban polala<strong>de</strong>ira da roca negra. Para o meu alivio, a visión da marca interrompeu a miñaimaxinación, pois aqueloutra era unha vella imaxe, unha imaxe automática, secallar construída cando era unha nena. A marca era pequena e arredondada,negra sobre a pare<strong>de</strong> branca, e estaba unhas seis ou sete polgadas por riba dacambota.Con que avi<strong>de</strong>z se arremuíñan os nosos pensamentos sobre un novoobxecto, levántano un pouquiño, igual ca as formigas carrexan con fervor unchisco <strong>de</strong> herba seca, e <strong>de</strong>spois déixano. Se aquela marca fose dun cravo, nonpuido ser para un cadro, <strong>de</strong>beu ser para unha miniatura: a miniatura dunhamuller <strong>de</strong> rizos brancos empoados, fazulas empoadas e beizos coma caraveisvermellos. Unha falsificación, abofé, pois a xente que vivía nesta casa antes canós tería escollido cadros <strong>de</strong>ste estilo: un cadro vello para un cuarto vello. Asíera esa xente —xente moi interesante— e acórdome <strong>de</strong>les moi a miúdo, ensitios ben estraños, porque nunca os volvín ver e nunca souben que pasou<strong>de</strong>spois. Quixeron <strong>de</strong>ixar esta casa porque querían cambiar o estilo dos mobles,ou iso dixo el, e estaba a piques <strong>de</strong> engadir que na súa opinión a arte <strong>de</strong>beríasustentarse nas i<strong>de</strong>as cando me levaron <strong>de</strong> onda el, coma cando te separan daanciá que está a piques <strong>de</strong> botar o té por fóra ou do mozo que vai bater coa

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!