Resumo Causa 644/1936 As causas contra os

Tómanlle declaración a Rodrigo Pérez Pazos, quen declara que estaba nomeado pola
Sociedade de Panadeiros para patrullar cos outros pola rúas de Gondomar pero que non
fixo caso e marchou para a panadería na que traballa (a de Hermida) e botouse a durmir
e que non patrullou nin ese día nin os sucesivos. Nunha declaración posterior Enrique
Rodríguez Pérez confirma que Rodrigo Pérez Pazos, traballa como obreiro na súa
panadería e que o día 20 e os seguintes estivo sempre na panadería, onde comía, durmía
e traballaba e que non formou parte da patrulla do gremio de panadeiros que se formou
en Gondomar. Como Rodrigo Pérez Pazos fora citado por Salustiano Cortegoso como
un dos integrantes da patrulla, o instrutor procede a un careo entre ambos no que
Cortegoso declara que Rodrigo Pérez fora nomeado, como el e outros oito ou dez, para
formar a patrulla pero que na realidade non pode asegurar que o fixese e que o citou
porque o coñecía polo nome e fora un dos designados para a patrulla.
Outro dos citados por Cortegoso, Manuel Rodríguez Amorín non pode comparecer ante
o instrutor por estar convalecente dunha operación de úlcera de estómago, constitúese o
xulgado na súa casa e tómalle declaración na que di que o 20 tíñase acordado unha
reunión que se ía celebrar na Casa do Concello entre patr´çons e obreiros de panaderías
para tratar das melloras económicas que pedían os obreiros pero que non se puido
celebrar ao declarase a Folga xeral; naquela tarde foi ao Sindicato para saber de cando
se podería traballar e cando ía ter lugar a reunión, pero que non soubo nada. Estivo no
Sindicato ata a hora de cear, marchou e volveu xa que quedaron citados alí, onde
estaban, con el, uns dez panadeiros e vinte obreiros doutros oficios, aos que se lles
encomendou, por parte da directiva do sindicato, patrullar polas rúas para manter a orde.
Que había catro escopetas vellas que distribuíron a outros tantos individuos, pero que
como había moitas máis persoas que escopetas, durante a vixilancia que realizaron pola
noite, unhas veces tiñas as armas uns e outras, outros pero el nunca tivo arma algunha
no seu poder; dos dez panadeiros só lembra que Salustiano Cortegoso e Santos Pérez
levaban escopeta pero non sempre e que descoñece se coaccionaron aos propietarios
dalgunha das panaderías pois os que patrullaban eran uns trinta, formando ás veces un
grupo, outras varios, outras veces diseminados e que paseando polas rúas estivo ata as
catro da mañá do 21 en que se retirou a descansar. Ás 11 da mañá dese mesmo día
soubo que requisaran a camioneta da súa tía Encarnación Amorín, veciña de Gondomar,
que conducía un fillo dela que non estaba, polo que a camioneta levouna un que é
panadeiro na de Ángel Valverde ("forno de Laureana") pero que tamén traballa de