Ledicia Ruso Gómez Patricia Forján González ... - Xunta de Galicia

O Mestre
da miña aldea
Omestre da miña aldea
estaba tolo. Eso era o
que dicía él ainda que eu
nunca vin home máis cordo
Non lle gustaba ir á misa, pero
levaba os seus rapaces ó Seminario.
Nunca contaba que tiñan
boas notas, él dicía: "Saben
muito" Deste xeito tivo no seu
haber, por suposto curas, pero
tamén graqndes cadeirádegos e
cando por necesidade algúns tiveron
que emigrar, foron gran-
des homes de negocios.
Nunha das veces que foi á
misa, obviamente, oficiaron
os seus rapaces, con tal
emoción coma se esperasen
que o seu mestre se erguera
do ataúde e nos dixese a todos
que eles "sabían muito"
Moitas grazas mestres, a
vostedes que cren nos seus
rapaces, que cren que van
ter un bó traballo pero sempre
si "saben muito"
IES XULIÁN MAGARIÑOS - NEGREIRA
COLABORACIÓNS DE COMPAÑEIROS
¿Por qué se enfurecen
cando
a alguén lle
morde un can?Porque eso
pasoulle á maior parte dos
nenos domeu tempo.
A min mordéume Pistón
cando voltaba da escola.
Ël era o ben amado can
dunha xente da miña aldea.
A casa deles tiña o
cuarto a ras da eira e él
mordíume cando baixaba
as escaleira correndo.
PISTÓN
Mordíalle ó último se non
entrabamos na cociña a
ver á xente da casa.
Pistón morreu de vello
cando eu xa non era unha
nena. A súa morte non
ocorreu na súa casa senon
no pallal de outros da
aldea. Talvez tiña medo de
encher de tristura ós seus
a quen tanto quixera. Cando
se enteraron foron a
buscalo e descansou para
sempre na súa eira.
27