Issue 1 - Shef Domi

- 

THE 

NR.5/10 www.thealbanian.co.ukinfo@thealbanian.info 

Tel: 02082169527 

Miss Earth 

Albania 

Suada Saliu 

“Jam krenare 

që përfaqësoj 

Shqipërinë” 

faqe 13 

Zbulohet linja e trafikut 

Itali-Greqi-Skoci 

13 shqiptarë të kapur 

me pasaporta falso 

faqe 4 

Emigracion 

Ju mund të martoheni në Mbretërinë e 

Bashkuar edhe nëse jeni ilegal ose nuk 

keni status te rregullt qëndrimi 

2 1 1 B o u n d a r y R o a d , 

P l a i s t o w 

L o n d o n 

E 1 3 9 Q F 

www.1stchoiceclaims.com 

info@1stchoiceclaims.com 

T : 0 2 0 8 47 2 1 1 1 0 

F : 0 2 0 8 47 5 8 8 6 9 

M : 0 7 9 51 3 5 0 0 5 0 

faqe 5 

Lermeni pak atdhe III 

“The Albania” & “Edit Durham”, 

kanë filluar përgatitjet për realizimin 

e antologjisë së tretë “Lërmëni 

pak atdhe”, antologji e krijuesve 

shqiptarë në Mbretërinë e Bashkuar. 

Lajmërohen të gjithë krijuesit 

shqiptarë që jetojnë në Mretërinë e 

Bashkuar që të paraqesin krijimet e 

tyre pranë redaksisë 

së “The Albanian” 

LONDON1 TETOR 

1st Choice Accident Claims 

Nëse keni patur ndonje aksident tre vitet e fundit 

mos hezitoni te na kontaktoni ne çdo moment 

Had an accident? Not your fault 

Porosisni 

një kopje 

falas të 

“Albanian 

Contacts 

2009” 

OUR 

Services 

*Free Consultation 

*Loss Of Earnings 

*Recovery & Storage 

*Cost Of Repairs 

*Policy Excess 

*Hire Charges 

*Personal Injury 

*Legal Expenses

A dëshironi të realizoni 

ëndrrën tuaj 

për të studiuar në 

Britaninë e Madhe? 

Dëshironi të fitoni përvojë të papërsëritshme? 

A dëshironi të realizoni ëndrrën e fëmijëve tuaj për të 

patur një diplomë të universiteteve më prestigjioze 

Britanike? 

A dëshironi të bëni investimin më të mençur në drejtim të 

arsimimit? 

“Korbi Education” në bashkëpunim me universitetet më 

njohura Britanike mund të realizojmë ëndërrën tuaj. 

Ne ju ofrojmë mundësitë dhe u japim zgjidhjen. 

Ju bëni zgjedhjen! 

Suksesi ynë është i provuar! 

Na kontaktoni në çdo moment. 

Tiranë: Rruga Mine Peza, 82, pranë Hotel Tafaj 

Tel +355 4 22 62 669, 

Cel: 069 28 57 689, 069 36 42 072, 0693200107 

Londër: 0771 77 90 601, 0777 51 02 002 

Email: student@kovanigroup.com, 

admin@kovanigroup.com Web: www.kovanigroup.com 

MARKETING 

A jeni ose a njihni dikë që do të 

aplikoje për BRITISH CITIZENSHIP 

apo LEJE TË PERHERSHME QENDRIMI? 

Nëse PO, u nevojitet të demonstroni njohuritë tuaja për jetën 

në Mbretërinë e Bashkuar, si dhe të provoni që aftësitë në të 

folur dhe dëgjim janë adekuate për jetën e përditshme. 

Westa ofron kurse të kombinuara trajnimi për gjuhen 

angleze (ESOL) dhe Citizenship Clases & Exams 

FINSBURY PARK 

London North 

Acedemy 

Andover 

Community 

Centre Andover 

Estate 

London N7 7RY 

Per me shume informacione ju lutem 

na kontaktoni 

Tel: 0207 2721130 

Mob 07944367779 

1 TETOR FAQE 2 

Për të gjithë shqiptarët në Britani që dëshironi 

të sillni të afërmit tuaj të shkollohen 

në Britaninë e Madhe, ju lutem kontaktoni 

Tel +355 4 22 62 669, 

Cel: 069 28 57 689, 069 36 42 072, 0693200107 

Londër: 0771 77 90 601, 0777 51 02 002 

Per çdo 

problem 

emigracioni qe 

mund te keni 

MC Lee&Co 

Solicitors 

eshte zgjidhja 

me e mire. 

Bashkime familjare 

Aplikime per VISA te 

te gjitha kategorive 

Jemi te specializuar 

per ata qe kane vite 

ne Uk, por akoma 

nuk kane perfituar 

lejen e qendrimit. 

Na kontaktoni: 

MCLEE SOLICITORS 

02075693085

DREJTOR: PETRIT KUÇANA 

Zv/Drejtor: BASHKIM METALIA 

Kryeredaktor: MUHAMED VELIU 

Nga Muhamed Veliu 

Ministria e Brendshme Britanike 

Home Office së bashku me gjykatën e 

emigracionit e kanë cilësuar 

Shqipërinë si një vend në të cilin homoseksualët 

nuk persekutohen. Duket 

se deklarata e kryeministrit Sali 

Berisha për lejimin e martesave mes 

personave të njëjtit sex, ka patur efektin 

e tij gjatë një procesi gjyqësor në 

Londër. 

Gjykata e emigracionit në 

Londër ka refuzuar kërkesën e azilit të 

një shtetaseje shqiptare e cila gjatë 

kërkesës për azil kishte deklaruar se 

ishte lesbike dhe persekutohej në 

Shqipëri. Shtetasja shqiptare që njihet 

si zonjusha K jeton nën në zonën 

Southend në jug të Anglisë, i tha 

gjykatës se nëse ajo kthehet në 

Shqipëri do të persekutohet pasi është 

lesbike. 

Në vitin 2006 avokatët e 

zonjushës K, e cila është 20 vjeçe, 

mundën ti mbushnin mendjen një 

gjykatësi emigracioni se nëse ajo do të 

kthehej në Shqipëri, do të shkelej konventa 

e të drejtave të njeriut. 

Por 3 vjet më vonë Gjykata 

tribunale e azilit dhe emigracionit që 

rishikoi çështjen e shqiptares duke 

vendosur se ajo duhet të largohet nga 

Britania e Madhe. Sipas tre gjykatësve 

britanikë, që morën në shqyrtim apelin 

e shqiptares, ajo duhet të kthehet men- 

AKTUALITET 

REDAKSIA 

Akil Koci, Daut Dauti, 

Emanuel Bajra, 

Majlind Goge, Naim Hasani, 

Ylli Përmeti, Edvin Lamçe, 

jëherë në Shqipëri pasi homoseksualët 

nuk persekutohen. 

Gjykatësit në vendimin e 

tyre thonë se në Shqipëri femrat lesbike 

janë të lira të ndërtojnë marrëdhënie 

normale mes tyre, po ashtu shteti 

shqiptarë garanton mbrojtjen e nevojshme 

për to. Një zëdhënëse e ministrisë 

së brendshme Home Office i tha 

The Albanian se gjatë dhjetë viteve të 

fundit janë me qindra rastet kur shtetas 

shqiptarë kanë kërkuar azil në Britani, 

si të persekutuar në Shqipëri pasi ata 

A jeni ose a njihni dikë që do të 

aplikoje për BRITISH CITIZENSHIP 

apo LEJE TË PERHERSHME QENDRIMI? 

Nëse PO, u nevojitet të demonstroni njohuritë tuaja për jetën 

në Mbretërinë e Bashkuar 

SETP ofron kurse intensive për 4 ditore. mesuesit me eksperience perdorin gjuhen qarte 

dhe thjeshte duke ju garanuar kalimin e testit 

ishin homoseksualë. 


Elda Memiaj, Brunilda Sejati, 

Pranvera Smith, Flori Slatina, 

Kastriot Dervishi, Enkeleid Omi, 

Jeni Myftari, 

Naim Trezhnjeva, 

Anila Hoxha, 

Shefit Domi, 

Ilir Thaçi, Nikolin Nilaj, 

Web-design Marko 

www.thealbanian.co.uk 

albania7@gmail.com 

Tel/fax:02082169527 

Vendimi tre gjykatësve “Në Shqipëri 

homoseksualët nuk persekutohen” 

Gjykata i refuzon azilin lesbikes shqiptare 

Vendimi ndryshe 

dy vjet më parë 

Të qënurit lesbike, shpëtoi nga dëbimi 

dy vjet më parë një shqiptare me 

banim më qytetin Birmingham në 

Angli. Emine Krasniqi emigrante ilegale 

nga Kosova, u lejua të qëndrojnë 

në Angli,pasi i tregoi gjykatës së lartë 

në Londër Royal Couut of Justice se 

ajo ishte lesbike dhe jetonte me një 

partnere shqiptare. 

Dëbimin e 54 vjeçare Krasniqi 

nga Anglia, tre gjykatës britanik e 

cilësuan si shkelje të drejtave të njeriut, 

pasi ajo nuk do të ketë mundësi të jetojë 

me partneren e saj Albana Lamaj. 

Sipas gjykatësve çdo dëbim i mundshëm, 

do të shkelte artikullin 8-të e të 

Drejtave të njeriut që merr në mbrojtje 

çështjet e familjes. 

>>>Vijon ne faqe 11

NgA MUHAMEd VElIU 

Emigrantët shqiptarë në Itali dhe 

Greqi janë duke u mashtruar 

nga trafikantë të qenie njerëzore 

të cilët u thonë se në Angli mund të 

futen lirisht përmes aeroporteve Skoceze. 

“The Albanian” ka mësuar se gjatë 

muajit të shkuar, janë arrestuar 13 

shqiptarë të cilët përmes pasaportave 

të falsifikuara kanë tentuar hyrjen nga 

aeroporti Gllasgout. 

Personat e arrestuar me pasaporta të 

falsifikuara i kanë deklaruar policisë se 

kishin paguar nga 8 deri në 10 mijë 

euro për të udhëtuar me këto pasaporta 

drejt Skocisë. 

Ajo që atyre nuk u është 

treguar ka të bëjë me ndëshkimin nga 

gjykatat angleze nëse do të kapeshin 

me dokumente identifikimi të falsifikuara. 

Nga dëshmitë e shqiptarëve të kapur 

është zbuluar i gjithë mekanizmi i këtij 

trafiku. 

Ata janë shprehur se pasaportat u përkisnin 

qytetarëve Italian apo Grek të 

cilet ja kishin shitur trafikantëve shqiptarë. 

Këta të fundit veçse kryenin 

ndërrimin e fotografive të këtyre pasaportave. 

Burime pranë “UK Border Agency” në 

Skoci thanë për The Albanian se personat 

e kapur kanë dalë përpara 

gjykatës së krimeve dhe janë dënuar 

me nga një vit burg siç e parashikon 

ligji. 

Po të njëjtat burime kanë shprehur 

AKTUALITET 1 TETOR FAQE 4 

Zbulohet linja e trafikut 

shqetësimin e tyre për numrin në rritje 

të shqiptarëve të cilët tentojnë hyrjen 

në Britani përmes dokumentave të falsifikuara. 

Britania e Madhe mbetet një 

prej destinacioneve kryesore për të 

emigruar nga shqiptarët. 

Masat shtrënguese në portet e Francës 

apo Belgjikës e ka ulur ndjeshëm numrin 

e personave që mbërrinin ilegalisht 

në Britani. 

Por, këto masa kanë krijuar një tjetër 

trafik. Atë të përdorimit të pasaportave 

të falsifikuara që është vepër penale e 

dënuar me burg. 

Edhe në ato raste kur shqiptarët 

mundet të hynë në Britani, ata nuk 

mund të jenë të suksesshëm në pranimin 

e azilit. 

Që prej disa vitesh Shqipëria dhe 

Kosova cilësohen si vende të sigurta, 

qytetarët e të cilëve mund të aplikojnë 

për azil por shanset e pranimit të aplikimit 

janë minimale. 

Vazhdon racizmi ndaj 

shqiptarëve në Britani 

Përsëri racizëm ndaj shqiptarëve në Britaninë e Madhe. Pas goditjes së dy vëllezërve 

shqiptarë disa javë më parë në një sulm të pastër me motive raciste në zonën Winchester 

, kësaj radhe pre e sharjeve dhe provokimeve me karakter racist kanë qenë 

lojtarët e klubit shqiptarë Albo Fantasy. 

Një gazetë lokale në perëndim të Londrës shkruan se lojtarët shqiptarë kanë kërcënuar 

se do të dalin “Sportsman’s Senior Sunday Football League” pas sharjeve dhe provokimet 

raciste, që morën në ndeshjen e fundit. 

Sharjet dhe provokimet kanë vazhduar gjatë të gjithë ndeshjesh, duke u kthyer më pas 

në një incident të dhunshëm mes shqiptarëve dhe britanikeve racist. 

Te paktën 30 shqiptarë dhe britanikë u përleshën ne parkingun një stadiumi, menjëherë 

pas përfundimit të ndeshjes Albo Fantasy kundra Southwood në të cilën shqiptarët 

humbën 2 me 1. 

Klubi shqiptarë Albo Fantasy ka disa vite që është krijuar dhe e ka qendrën në Fulham 

të Londrës, ku shumica e lojtarëve janë shqiptarë. 

Zëdhënësi i Albo Fantasy, Altin Loka, ka pohuar me mediat lokale se lojtarët e tij u 

provokuan duke u ofenduar gjatë të gjithë ndeshjesh nga një grup djemsh britanik. 

Ekipi shqiptarë ka kërkuar nga sekretari i ligës Ron Halfacre, të ndëshkohen fajtorët e 

këtij sulmi racist. 

Halfacre ka deklaruar se “Është në pritje të një raporti zyrtar për atë që ndodhi të 

dielën gjatë ndeshjes”. 

Itali-Greqi-Skoci 

13 shqiptarë të kapur me pasaporta falso 

Arrestohet në Rinas, teksa 

kthehej nga Londra 37-vjeçari 

Një 37-vjeçar që sapo kthehej nga Londra ka përfunduar në prangat e oficerëve të 

policisë në aeroportin e Rinasit, pasi akuzohet për një vrasje të ndodhur gjatë vitit 

1998. 

I prangosuri është Ardian Garupi, banues në Shkodër. "Ardian Garupi, 37 

vjeç, lindur e banues në fshatin Kosmaç, komuna Bushat në Shkodër, është kapur nga 

forcat e policisë në Rinas, pak minuta ka hyrë në tokën shqiptare", - bëri të ditur policia. 

Garupi, i cili ishte shpallur në kërkim ndërkombëtar, është deklaruar fajtor në 

vitin 2001 nga ana e Gjykatës së Shkodrës, për veprat penale të "Vrasjes me dashje" 

dhe "Armëmbajtjes pa leje". 

Sipas vendimit të gjykatës, 37-vjeçari, i cili ishte shpallur në kërkim 

ndërkombëtar, më 28 korrik të vitit 1998, në fshatin Barbullush të komunës Bushat, ka 

vrarë te magazinat e plehrave kimike shtetasin Bahri Xhani. Pas arrestimit në aeroportin 

e Rinasit, ai i është dorëzuar autoriteteve të burgjeve dhe tashmë do të vuajë 

dënimin e dhënë nga ana e Gjykatës së Shkodrës tetë vjet më parë. 

Fairlane partnners 

Bëjmë 

Servisimin, 

riparimin 

e të gjitha 

llojeve dhe 

modeleve 

të automjeteve 

përfshirë edhe 

air conditioner 

(klima) 

-Skanimin e problemeve 

elekronike si dhe 

rregullimin e tyre, 

-Goma, Regjistrimin 

e gomave 

-Saldime, -Modifikime, 

si dhe të gjitha shërbimet 

e tjera 

OFERTË 

SPECIALE 

SERVISIM 

+ MOT 

PREJ £99 

BEJMË 

KONTROLLIN 

TEKNIK 

(MOT) 

Çertifikata është 

e liçensuar 

Ing Besim Sylaj 

118-120 LONDON 

ROAD MITCHAM 

SURREY CR4 3LB 

MOB:07985195104 

ginobesim@hotmail.com

Nga Ahmet Engin Ll..B LL.M 

Ne vijim te vendimit të Dhomës së 

Lordëve në një numër çështjesh emigracioni 

siç ishte çështja “Baiai” rregullat 

e emigracionit ne lidhje me 

martesën kanë ndryshuar. 

Më përpara vetëm ata që 

ishin në MB me viza pse kishin të 

drejtë qëndrimi në MB për një periudhë 

për më shumë se gjashtë muaj, 

mund të ishin në gjendje të aplikonin 

për një certifikatë aprovimi për t’u 

martuar në MB. Çdo person me vizë 

më pak se gjashtë muaj nuk mund të 

aplikonin për këtë certifikatë martese 

ne MB. Për më tepër nëse një përson 

kishte një vizë për ose për më shumë 

se gjashtë muaj, por nëse kishte më 

pak se tre muaj të mbetur në vizë nuk 

ishte në gjendje të merrte një certifikatë 

aprovimi martese në MB. 

Kushtet e mësipërme detyruan njerëzit 

që s’mund t’i plotësonin këto kushte 

për t’u martuar në Britani që të shkonin 

mbrapsht në vendin e tyre të origjinës, 

të martoheshin dhe më pas të aplikonin 

për vizë martese për të ardhur përsëri 

në MB. Një pjesë e aplikantëve refuzonin 

të ktheheshin në vendin e tyre të 

origjinës dhe të martoheshin dhe të 

kryenin martesën atje pasi rrezikonin 

edhe të mos merrnin vizën për të ardhur 

përsëri në MB. 

Por tashmë gjërat kanë ndryshuar. Tani 

është e mundur martesa në MB edhe 

nëse përsoni akoma nuk e ka të zgjidhur 

problemin e statusit, kjo bazuar në 

ndryshimin e rregullave të emigracionit 

dhe vendimit të Dhomës së 

Lordëve. 

Kështu ata që edhe emigrantët ilegalë, 

ata që kanë kaluar afatin e qëndrimit të 

vizës apo kohës së përcaktuar të qëndrimit, 

ata që janë të refuzuar në 

kërkesën për leje qëndrimi, njerëzit ilegalë 

prezentë në MB mund të martohen 

në Britani dhe nuk duhet të 

kthehen në shtetin e tyre për t’u martuar 

apo për të aplikuar për certifikatë 

martese. 

Vendimi thotë që pavarësisht 

stutusit njerëzit duhet të ndjehen 

të lirë të martohen në MB në të 

kundërtën do të shkeleshin të drejtat e 

njeriut. 

Gjithsesi kjo nuk do të thotë se ju 

mund të martoheni si të doni dhe kur 

të doni. Ndryshimet e rregullave të emigracionit 

certifikata e martesës edhe 

mund të refuzohet në çështje të 

ndryshme. 

Ndryshimi mes të tashmes dhe të kaluarës 

është se njerëzit edhe pa status të 

rregullt qëndrimi mund të aplikojnë 

për certifikatë aprovimi për martesë në 

MB. Garantimi i certifikatës për 

martesë do të varet nga Home Office 

nëse ata mendojnë se lidhja mes çiftit 

është e vërtetë dhe e besueshme. 

Aplikimi për një certifikatë aprovimi 

martese duhet të përgatitet nga një 

avokat i specializuar në ligjet dhe praktikat 

e ligjit të emigracionit në MB. Ka 

shumë mënyra për të vërtetuar që marrëdhënia 

në çift është e vërtetë dhe e 

besueshme por ju duhet të kërkoni 

ndihmën e nevojshme në mënyrat sesi 

të provojë këtë në dritën e rrethanave 

personale. 

Është e mërzitshme dhe e 

vështirë që nuk ka të drejtë apeli 

kundër refuzimit të certifikatës së 

aprovimit për martesë në MB. 

Kështu nëse aplikimi juaj dështon për 

shkak të mungesës së informacionit 

dhe ose për shkak të mungesës së 

dokumentacionit të kërkuar, atëherë 

nuk keni të drejtë apeli dhe gjykata e 

emigracionit nuk do të përfshihet në 

këtë çështje për ta rishikuar refuzimin. 

Kjo do të thotë se përgatitja e aplikimit 

tuaj ka rendësi jetike sepse ju nuk do 

të keni një shans të dytë për të aplikuar 

në Gjyqin e Emigracionit. 

Nuk duhet të 

ktheheni në Shqipëri 

apo Kosovë për të 

marrë viza martese. 

Ndryshimi në ligjin 

britanik të emigracionit 

në lidhje me martesat 

nuk ishte vetëm përmbledhja 

e mësipërme. 

Në vazhdim të 

ndryshimeve të rregullave 

përsa i përket 

certifikatës së aprovimit 

për matesë për aplikantët 

në MB, të tjera 

ndryshime janë urdhëruar 

prej Dhomës së 

Lordëve. 

Që nga vendimi i 

gjykatës së Apelit në 

Mahmood në 2005, personat 

që ishin të martuar 

duhet të ktheheshin 

mbrapa në shtetin e 

tyre, përshembull në 

Kosovë apo në Shqipëri 

për të aplikuar për vizë 

martese. Ishte argumentuar 

që çdo përson i 

lejuar më parë, veçanërisht 

hyrësit e 

paligjshëm, ata që 

kishin dështuar në 

kërkesën për azil, ata që 

kanë qëndruar më tepër 

nga viza apo leja e qëndrimit, 

pra në 

përgjithësi njerëzit pa 

status të rregullt qëndrimi, 

pa të drejtë qëndrimi 

në MB në bazë të 

martesës duhet të vendoseshin 

ne disa pozicione 

më të ndërlikuara 

për shkak të hyrjes së 

paligjshme në UK, apo 

për shkak të dështimit 

të kërkesës për azil në 

krahasim me të tjerët 

kalojnë nëpër më 

shumë peripetci për tu 

pajisur me vizë 

martese. 

Gjithsesi që kur 

Dhoma e Lordëve dërgoi 

vendimin e saj për 

çështje të ngjashme 

rregullat e vendosura 

nuk janë shumë të justifikueshme.Shkurtimisht 

thuhet që nëse 

një përson përmbush 

AKTUALITET 

kërkesat për vizë martese, atyre nuk u 

kërkohet që të kthehen mbrapa në 

shtetin e tyre të origjinës për të marrë 

viza dhe insistojnë se që atyre duhet t’u 

garantohet e e drejta për të qëndruar në 

MB. 

Praktika e mëparshme për t’u kërkuar 

njerëzve të kthehen mbrapa në shtetin 

e tyre të origjinës për të aplikuar për 

vizë martesë vetëm sa rrit burokracitë 

e panevojshme dhe një ndër ato që 

thuhet është që “ është një lloj burokracie 

që Kafka nuk e ka pare” 

Kjo do të thotë që edhe përsonat pa status 

të rregullt qëndrimi nuk duhet të 

shkojnë në shtetin e tyre për të marrë 

viza martese pasi te jenë martuar në 

MB. Ata mund të aplikojnë në Home 

officëë për të drejtën e qëndrimit në 

MB bazuar në martesë dhe lidhje 

familjare ndërkohë që janë present ne 

MB. Çdo praktikë kundërshtimi me 

këtë do të ishte në kundërshtim me 

ligjin thuhet në vendim. 

Në lidhje me aplikimet për 

leje për të qëndruar në Mbretërinë e 

Bashkuar nga njerëzit të cilët dëshirojnë 

ta rregullojnë qëndrimit të tyre në 

Mbretërinë e Bashkuar, duhet të kihet 

parasysh se familja dhe aspektet e jetës 

private të Nenit 8 të Konventës Evropiane 

për të Drejtat e Njeriut gjithashtu 


Ju mund të martoheni në Mbretërinë e 

Bashkuar edhe nëse jeni ilegal ose nuk 

keni status te rregullt qëndrimi 

mund të angazhohen në raste të 

martesës 

Për implikimet e mundshme të të drejtave 

të Nenit 8 në rastin tuaj këshillohet 

fuqimisht që ju të kërkoni ndihmë 

profesionale nga specialistët ligjorë të 

emigracionit në Mbretërinë e 

Bashkuar. 

Nëse doni të bëni ndonjë pyetje në lidhje 

me përmbajtjen e këtij neni, apo 

nëse ju dëshironi të diskutoni çështje 

të emigracionit tuaj me një avokat të 

imigracionit në CSS & Co Legal Services, 

ju gjithmonë mund të na kontaktoni 

në 0208 888 5808 dhe / ose 075 

367 91 310/320.

DASMA 

FEJESA 

KONCERTE 

DITELINDJE 

AKTIVITETE 

VIDEOKLIPE 

MAKINA 

ME QERA ETJ 

AUTO LARJE PROFESIONALE SEKIRAQA 

-BEJMË LARJEN E AUTOMJETEVE 

-LARJE DHE THARJEN E SENDILEVE 

-BEJMË POLISH TE MAKINAVE NE MENYRË 

PROFESIONALE 

-LARJE TE MOTORIT 

EDHE SHUMË SHËRBIME TJERA. 

NESE JU BENI MOT TEK NE NE 

JU OFROJM LARJEN FALAS 

TEK NE GJENI EDHE GAZETEN FALAS 

“THE ALBANIAN” 

Studio per te gjitha gezimet, tani 

me sherbimin me te ri. Per te gjithe 

ata qe marrin sherbimet tona nga 

gazeta “The Albanian” ne japim nje 

urim me foto ne numrin e 

ardhshem te gazetes. 

NA KONTAKTONI 

Mus Sekiraqa 

Tel:07946863310 

Ju Mirpresim 

34c Park Royal Road 

Park Royal 

London, NW107LN 

JU MIRËPRESIM 

KONTAKTONI 

VELLEZERIT OMI 

TEL:07538792157 

A Class Motors 

Me eksperiencë 11 

vjeçare në Angli 

Bëjmë Servisimin, 

riparimin e të gjitha 

llojeve dhe modeleve 

të automjeteve 

si sherbime tjera 

-Skanimin e problemeve 

elekronike 

si dhe rregullimin e tyre, 

-Goma 

-Regjistrimin e gomave 

-Saldime, 

-Modifikime, 

-e shumë shërbime tjera 

BEJMË GJITHASHTU 

EDHE KONTROLLIN 

TEKNIK (MOT) 

Garazhi ynë është 

i liçensuar për lëshimin e 

çertifikatës së emotisë 

Mos harroni! Nese thoni se keni shkuar nga Gazeta 

“The Albanian” përfitoni; *10% ZBRITJE 

Na kontaktoni 

Agim Halili 

tel;02084530008 

mob;07932024665 

www.aclassmotors.co.uk 

info@aclassmotors.co.uk 

34c Park Royal Road 

Park Royal 

London, NW107LN 

JU MIRËPRESIM

JR JONES SOLICITORS 

Avokati Naim Hasani 

ne sherbim te komunitetit 

shqiptar ne Angli 

Ne mund t’ju ndihmojme 

Per te gjitha ceshtjet e emigracionit 

1-Bashkime familjare perfshire bashkeshortet, femijet dhe 

prinderit 

2- Aplikime per VISA martesore dhe VISA per te fejuarit e personave 

me leje te perhershme qendrimi me Birtani apo me 

shtetesi Britanike. 

3- Leje qendrimi apo hyrje si partner I pamartuar I personave 

me shtetesi Birtanike apo leje te perhershme qendrimi. Leje 

qendrimi si student, leje punesimi apo qendrim per experience 

pune apo si Migrant me Kualifikim te Larte etj. 

4- Processe divorcimi dhe ndarja e pasurise per ciftet qe 

divorcohen. Perfaqesim ne procedurat per mbrijtjen e femijeve. 

5- Nse jeni refuzuar nga Home Office si familje per tu perfshire 

ne Amnesti per arsye te ndryshme. 

6- Nese keni pesuar aksidente ne pune dhe aksidente te 

trafikut rrugor dhe nuk ka qene faji juaj dhe kerkoni kompensim. 

7- Kompania operon skemen e ndihmes ligjore falas per ata 

persona qe nuk jane ne mardhenje pune ose kane te ardhura 

te vogla. 

Address: 58 Uxbridge Road, Ealing London W5 2ST 

Tel: 02082310440 e-mail nhasani@jrjones.co.uk 

Per çdo 

problem 

emigracioni qe 

mund te keni 

MC Lee&Co 

Solicitors 

eshte zgjidhja 

me e mire. 

Bashkime familjare 

Aplikime per VISA te 

te gjitha kategorive 

Jemi te specializuar 

per ata qe kane vite 

ne Uk, por akoma nuk 

kane perfituar lejen e 

qendrimit. 

Na kontaktoni: 

MCLEE SOLICITORS 

02075693085 

www.luleonline.com 

Dërgoni lule në të gjithë botën. Mundësia më fantastike për të 

kujtuar të dashurit tuaj në mëmëdhe apo në botë 

A ka dhuratë më të çmuar sesa një tufë me lule për të dashurën 

tuaj në Tiranë apo gjetiu? 

TELEFONO: 07788406825

NgA AgIM SHABANI 

Muaj madhërueshëm i Ramazanit, 

është muaj i sakrificës 

për besimtarët 

myslimanë, por është dhe muaj i 

mëshirës, ku prangosen djajtë dhe 

hapen dyert e Xhenetit. Agjërimi në 

muajn e ramazanit është një nga pesë 

shtyllat e fesë islame. Të agjëruarit nuk 

është vetëm te ndenjurit pa ngrënë apo 

pa pirë, por është një shkëputje nga kënaqësitë 

e jetës së përditshme, si dhe 

një largim nga veset e këqija që e 

karakterizojnë njeriun. 

Agjëruesit kanë një pastrim 

shpirtëror dhe një lidhje më të fortë 

midis tyre dhe Krijuesit. Kjo bën që 

besimtarët pas mbarimit të muajt të 

madhërishëm të Ramazanit të ndjehen 

më mirë dhe më të fortë në tre drejtime 

( shpirtërisht, mendërisht, dhe fizikisht) 

Me mbarimin e muajt të ramazanit 

besimtarët duhet të hidhërohen 

që ky muaj i madhërueshëm 

mbaroi dhe duhet të presin një vit deri 

në muajin tjetër të ramazanit, por 

njëkohësisht besimtarët duhen të gëzohen 

për ardhjen e Fiter bajramit ku në 

këtë ditë të gjithë festojnë. Kjo ditë nis 

me faljen e Fiter bajramit dhe më pas 

me vizita te njeri-tjetri. 

Komuniteti Mysliman 

Shqiptar Fiter Bajramin e fali në 

Xhaminë e re Shqiptare në 88-90 Carlton 

Vale London NW6 5DA. E cila u 

përfundua pikërisht në fillim të ramazanit. 

Gjatë tërë muajit të Ramazanit në 

Xhami ishin shtruar Iftare për çdo 

mbrëmje. Me datën 13 Shtator Komuniteti 

Shqiptarë në Xhami kishte Organizuar 

Iftar ku ishin të Ftuar : Lord 

Sheikh – Antar i House of Lords , Ambasadori 

i Kosoves Dr. Muhamet 

Hamiti, Prince Muhsin Ali Khan, Prifti 

i Kishës Baptist Church në Queens 

Park që gjindet pranë Xhamisë, dy 

përfaqësues të dërguar prej anëtarit të 

Parlamentit > Mr. Geoffrey Morris , 

dhe bashkatdhetarët tjere. 

Kjo xhami ishte një domosdoshmëri 

për Komunitetin Mysliman 

Shqiptarë të këtushëm, pasi ishim të 

detyruar që bajramet ti falnim sa një 

vend në një tjetër të marra me qira. 

Megjithëse kjo xhami u ndërtua, por 

ditën e Fiter Bajramit më 20. 09. 2009 

numri i madh i besimtarëve që erdhën 

për të falur Fitër Bajramin, bëri të detyrueshme 

që falja të bëhet në katër 

turne. 

Tashmë është e nevojshme 

rinovimi i bodrumit dhe zgjerimi i 

Xhamisë. Për këtë gjë foli dhe Imami i 

kësaj xhami z, Mehmed Shtublla. Ai 

tha se kjo Xhami të mos shërbej vetëm 

për falje por do të jetë një qendër e Komunitetit 

tonë të këtushëm, ku së shpejti 

do të hapet shkolla për fëmijët, 

por dhe për të rriturit çdo të premte, tw 

shtunë dhe të diele pas faljes së akshamit 

do të jepet mësim besim. 

Në fjalën e tij Imam, 

Mehmed Stublla falënderoi në radhë të 

parë Allahun për mbarimin e kësaj 

xhamie, por dhe të gjithë ata që kontribuuan 

për këtë si në të holla por dhe 

me punë. Ai tha se ky vend deri para 3 

muajsh ishte një pub, sot është bërë një 

vend adhurimi për Krijuesin e vetëm. 

Para faljes së Fiter bajramit besimtarët 

bënë dhe pagesën e vitrave si dhe të 

anëtarësisë në Kosova Islamic Centre 

AKTUALITET 

U.K 

Gjithashtu Kosova Islamic 

Centre në orën 3:00 të pas ditës shtroi 

një drekë ku ishin të ftuar banorët e 

lagjes ku ndodhet Xhamia pavarësisht 

nga përkatësia e tyre fetare apo etnike 

Ky është një shembull i tolerancës dhe 

respektit që besimtarët myslimanë 

duhet të kenë 


SHQIPTARËT BRITANISË E 

FALIN FITER BAJRAMN NË 

XHAMINË E TYRE TË RE 


Kjo i shërben dhe mirëkuptimin 

dhe shmang keqkuptimet e pa 

nevojshme midis komuniteteve të 

ndryshme.

Lermeni pak atdhe 

Pak më shumë shqiptar* 

Atdheut nuk i thuhet kurrë lamtumirë. Ky është kod i trashëguar prej kohësh dhe ruhet me 

një fanatizëm të madh prej mërgimtarëve shqiptarë. Ndoshta një “mirupafshim të mbështjellë 

në lot”. Askush më shumë se poetët e mërguar nuk e përjeton dhimbjen për tokënatdhe, 

për tokën që kurrë nuk mund të harrohet. 

Dhe ekziston një lidhje e veçantë mes shqiptarëve dhe Anglisë (Londrës në veçanti), por 

që poetët e këtushëm u mëshojnë më shumë përjetimeve, emocioneve, sesa historisë; që nga 

deklarimet për ndarjen e Shqipërisë, deri tek vendosmëria angleze për të ndaluar një masakër nga 

më të përgjakshmet dhe më të pashembulltat në një truall të atdheut tonë, në Kosovë. 

Por ky nuk ka qenë motiv i vetëm që i shtyu poetët shqiptarë që jetojnë në Mbretërinë e 

Bashkuar të shkruajnë diçka më shumë se një përjetim, të formulojnë ashtu siç e ndjejnë atë që 

quhet krijim, qoftë në poezi apo në prozë. 

Ishte ballafaqimi me kulturat e tjera, kur krejt të vetëdijshëm për vlerat e çmuara dhe të 

lakmueshme që trashëgojmë si komb, gjeten një arsye më shumë për të thënë fjalën e tyre, sidomos 

kur identiteti nëpërkëmbej, apo kur kalonin nga ndonjë muze në metropolin anglez dhe shihnin 

diçka nga Shqipëria. 

Një vend ku qëndroi mbreti shqiptar, apo ndonjë kostum kombëtar shqiptar të ekspozuar 

nga Bajroni dhe deri tek ndonjë shkrim i zonjës së madhe angleze, Edit Durham, që bëri aq shumë 

për shqiptarët dhe Shqipërinë. E pse jo një hotel të vogël, ku qëndruan kryeministri i parë shqiptar, 

së bashku me të gjithë delegacionin që përfaqësonin Shqipërinë. Të gjitha këto duken se kanë 

qenë shkëndijat që, të gërshetuara me realitetin shqiptar i cili vazhdon të mbetet i dhimbshëm 

dhe,duke u ndjerë krejt të pafuqishëm për të ndryshuar diçka, pasi ndihen më shumë se të braktisur, 

vendosën të mbrohen prej gjithçkaje dhe të hyjnë në kalanë e fuqishme dhe të vështirë të letërsisë 

(ndonëse disa prej tyre edhe për herë të parë) dhe të thoshin fjalën e tyre në mënyrën e tyre krejt 

origjinale. 

Kështu gjetën pallton që do t’i mbante ngrohtë, jo vetëm prej të ftohtit anglez, por edhe 

që do t’i mbronte edhe prej pluhurit, shpeshherë të padurueshëm që ngrihej rreth tyre. Dhe nëse piktorët 

për ATDHEUN e largët, kishin fiksuar një imazh, një vatër, një ngjyrë, krijuesit poetë e mbajnë 

ATDHEUN shumë afër, e mbajnë shumë ngrohtë dhe jo rrallë, fjala e tyre merr përmasat e një 

thirrje ndërgjegjshmërie, për të gjithë bashkatdhetarët, për t’u ndjerë pak më shumë krenar. 

Me fjalën e tyre këta autorë krijojnë rryma të fuqishme, të cilat, jo vetëm që largojnë 

pluhurin e përçudnimit, që vjen, jo rrallë herë, rreth tyre, e që dihen fort mirë sesi dhe pse krijohet, 

por tejçojnë vlera shqiptare, që janë të papërsëritshme dhe të lakmueshme, duke risjellë në mendjen 

e “të pluhurosurve”, pak më shumë dritë që rrezaton mbi thënien e rilindësve se jemi krenarë 

që jemi shqiptarë. 

“Lërmëni pak atdhe” është thirrja që i bashkon të gjithë këta krijues në këngën e madhe 

shqiptare, ku duket se në fund duhet të ketë një varg, një kërkesë për një copë tokë shqiptare, 

ku duan të prehen... 

Kjo antologji duket si një letër e gjatë, një letër e nisur drejt atdheut, ashtu si dhe drejt 

diasporës shqiptare që nuk ka ndonjë adresë, por duket se u drejtohet të gjithëve, që nga 

pushtetarët e politikanët dhe deri tek ata mërgimtarë që kanë harruar të jenë shqiptarë, apo atyre nënave 

që në mërgim i porosisin fëmijët, kur i nisin për në shkollë, që të mos thonë se 

janë shqiptarë. 

Është një këngë e gjatë që sfidon doganat, vizat, aeroportet apo kontrollet. Është këngë 

që shpërthen meridianët shpesh herë të hekurt për ne shqiptarët dhe shkon drejt njëdere që përfundon 

në ATDHE. U gjetën një mijë e një arsye për largesën dhe sidomos mungesën 

“Atdhe” dhe nëse dikur kishin shkruar ndonjë varg për mërgimtarët, tani ata vetë ishin subjekti. 

Sa e ëmbël është vatra ATDHE.... Dhe krijuesit kanë një gjuhë sa të vështirë aq edhe të thjeshtë 

të komunikimit. Nuk është e rëndësishme nëse u takuan në ndonjë bibliotekë, në ndonjë tavolinë 

të thjeshtë druri, apo në ndonjë sallon të aristokracisë angleze. 

Ata i bashkoi diçka më shumë se stili, më shumë se poezia, apo letërsia në tërësi. Ishte 

fjala shqip dhe dëshira për t’u ndjerë pak më shumë shqiptarë, në ballafaqimin e madh të kulturave 

dhe të vlerave. Tani bota është bërë e vogël, por duket se trenat e Evropës po na lanë akoma të 

presin nëpër stacione, apo bileta jonë është parashikuar për në kohë të vona. Autorët e kësaj antologjie 

kërkojnë pak më shumë atdhe dhe vetënxiten duke kërkuar edhe prej bashke komabasve 

për t’u ndjerë pak më shumë shqiptarë. 

*** 

Krijuesit në Mbretërinë e Bashkuar kanë një hapësirë të gjerë krijimi dhe një gjeografi mjaft të 

larmishme. Ata vijnë thuajse nga të gjitha trojet etnike shqiptare, duke pasqyruar në krijimet 

e tyre që nga ambientet e aristokracisë angleze dhe deri tek qytetet e gurta, apo tek zanat e 

bjeshkëve. Kjo antologji që përfshin krijues të ndryshëm, nga Rrahman Dedaj, shkrimtari me 

përmasa evropiane, deri tek 17-18 vjecarët apo dhe të tjerë që hedhin hapat e parë drejt letërsisë, 

të veshur me mantelin e poetit. 

Përsa i përket qëllimit mund të thuhet se është tejkaluar. Nëse në fillim u mendua se kjo 

antologji do të shërbejë si një tribunë ku do të bashkohet zëri i krijuesve shqiptarë në Mbretërinë 

e Bashkuar, pasi ky vend njihet si një nga vendet ku komuniteti shqiptar është më i riu (mosha e 

tij numërohet me gishtat e dorës) dhe do të jetë si një nxitje për të gjithë krijuesit sidomos ata të 

rinjtë, tani besojmë se kemi të drejtë të pretendojmë se nëpërmjet kësaj antologjie po tejçojmë edhe 

një vlerë të fuqishme letrare. 

Le të besojmë se ky do të jetë një hap që do të kthehet në traditë si mbrojtje e vlerave të çmueshme, 

dhe të lakmueshme që na karakterizojnë si komb. 

Petrit KUÇANA Londër 10 janar 2004 

*Pararthënie e antologjisë së parë 

AKTUALITET 


“The Albania” & “Edit Durham”, 

kanë filluar përgatitjet 

për realizimin e antologjisë 

së tretë 

“Lërmëni pak atdhe”, 

antologji e krijuesve 

shqiptarë në Mbretërinë 

e Bashkuar. 

Lajmërohen të gjithë krijuesit 

shqiptarë që jetojnë në 

Mretërinë e bashkuar që të 

paraqesin krijimet e tyre 

pranë redaksisë 

së gazetës 

The Albanian Newspaper 

122 White Hart lane 

london N17 8HP 


Tel/fax:02082169527 

Info@thealbanian.info

Nga: Blendi Fevziu 

“Shqipni etnike, kurrgja tjetër”! 

“Një komb, një kombëtare”! Këto 

janë dy nga shumë parullat që 

zbukurojnë pjesën e tribunës ballore 

të stadiumit “Qemal Stafa” sa herë 

që ekipi kombëtar shqiptar zbret në 

fushën e tij. Mbajtësit e tyre, një 

grup tifozësh nga Prishtina, që i 

kanë dhënë hov tifozerisë shqiptare 

nuk janë më thjeshtë të tillë. grupi 

“Tifozat Kuq e Zi” është një miks 

mes shqiptarësh të Kosovës, Maqedonisë, 

Shqipërisë, që i bashkon një 

gjë, të qenit, shqiptar! 

Në fakt, tifozët pasionantë që po drithërojnë 

edhe Tiranën e Prishtinën politike, 

duket se kanë të drejtë. 5 apo 6 nga lojtarët 

e ekipit kombëtar shqiptar të futbollit që 

zbret në fushë, janë të lindur dhe rritur në Kosovë. 

Shumë të tjerë, janë pjesë e emigracionit kosovar 

në Europë. Ky është vetëm një dimension, ai 

sportiv, por jo i vetmi. Nëse e zhveshim termin 

“Shqipëri Etnike” dhe e shndërrojmë atë në 

Shqipëri reale, dhe nëse parulla tjetër: Një komb 

një kombëtare shumëfishohet, atëherë përftojmë 

shumë gjëra të tjera që jo gjithnjë bien në sy: 

Shqiptarët kanë tashmë një kulturë të unifikuar 

dhe librat që botohen në Tiranë apo Prishtinë 

shiten në të gjitha libraritë e dy vendeve pa dallim; 

autorët botojnë në po ato shtëpi botuese dhe 

gjuha e shkruar është absolutisht e unifikuar. 

Muzika shqipe në Tiranë apo Prishtinë, është e 

njëjtë. 

Sot, e ke të pamundur të dallosh nëse një këngëtar 

apo këngëtare është nga Prishtina apo Tirana; 

përbën mision të pamundur dallimi i muzikës në 

një klub apo televizion të Kosovës apo 

Shqipërisë; me përjashtim të shtypit të shkruar, 

media elektronike është thuajse e unifikuar. Programet 

e Tiranës shihen në Prishtinë dhe anasjelltas; 

personazhet mediatike janë të përzierë dhe 

i gjen në studiot e të dy vendeve. Falë televizionit, 

shqipja e folur, nuk i ka dallimet e disa viteve më 

parë, ndërsa distanca fizike është reduktuar ndjeshëm. 

Tashmë, kufiri Shqipëri – Kosovë në 

Morinë, është i baraslarguar nga dy kryeqytetet, 

thuajse 2 orë prej secilit. 

Por nëse “Tifozat Kuq e Zi” shpalosin çdo 

ndeshje sloganin e tyre: “Shqipni etnike, kurrgja 

tjetër”; nëse ideja e bashkimit flitet thuajse çdo 

herë dhe dy vendet po unifikohen gjithnjë e më 

shumë rreth gjuhës, kulturës e historisë, cili është 

problemi. A mund të bashkohet Shqipëria me 

Kosovën? Mendimi im është padyshim, PO! Në 

një emision me temën Shqipëria e Madhe, pyetjes 

se nëse duhet bashkuar Shqipëria me 

Kosovën, mbi 5800 veta iu përgjigjën me sms, 

93% PO dhe 7%, JO! Diferenca flet vetë. 

Por për fatin tonë të keq, shqiptimi, edhe vetëm 

shqiptimi i termit Shqipëri e Madhe i bën të tremben 

pothuaj të gjithë ata që e mendojnë apo e 

dëgjojnë. Katër ditë më parë në një emision televiziv, 

ndërsa Menduh Thaçi po trajtonte projektin 

e tij politik për Maqedoninë, ndërhyrja e Fatos 

Lubonjës, që kjo d.m.th. Shqipëri e Madhe, e bëri 

të ndalojë në çast dhe të shqiptojë frazën standard: 

ne nuk jemi për Shqipëri të madhe. Po 

ç’është Shqipëria e Madhe? Një projekt i 

supozuar i bashkimit të katër vilajeteve shqiptare 

të Perandorisë Otomane, ai i Manastirit, Janinës, 

Shkodrës dhe Shkupit. Bashkimi i tyre nuk mund 

të ndodhë më dhe kufijtë e atyre vilajeteve nuk 

përputhen me kufijtë e Shqipërisë natyrale. 

Atëherë, a duhet të kemi ne frikë nga bashkimi i 

Shqipërisë me Kosovën? Përgjigjja ime është sërish 

JO! 

Po kjo është vetëm njëra anë. Duke hequr defaktorizimin 

politik dhe presionin ndërkombëtar, 

OPINION 1 TETOR FAQE 10 

Shqipëria e Kosova, 

gjithçka tjetër të shtyn të besosh të kundërtën. 

një? Përse jo?! 

Në fakt, që prej 28 nëntorit të vitit 1912, kur 

Shqipëria fitoi pavarësinë dhe Kosova mbeti 

jashtë kufijve zyrtarë të saj, ideja e bashkimit 

kombëtar ka qenë ëndrra e çdo patrioti. Për një 

kohë të gjatë Parlamenti shqiptar i viteve ’20–të 

zgjidhte edhe deputetë që përfaqësonin Kosovën; 

shtypi shqiptar i asaj kohe i kushtonte shumë vëmendje 

ngjarjeve atje, ndërsa shqiptarët e 

Kosovës në vetvete nuk reshtën së kontestuari 

regjimin serb apo jugosllav deri edhe me 

kryengritje të njëpasnjëshme. Instalimi i diktaturës 

komuniste në Shqipëri e Jugosllavi dhe 

teoria e internacionalizmit apo ajo Titiste e 

bashkim dhe vëllazërimit, sikur e zbehu disi 

ndikimin e parë. 

Në këtë terren të ri, duke nisur që nga viti 1990, 

Ibrahim Rugova dhe ndjekësit e tij e transformuan 

(me të drejtë për rrethanat), ëndrrën e 

bashkimit kombëtar në atë të një Kosove të 

pavarur. Për t’i shërbyer kësaj ideje që ngjante më 

e prekshme dhe më normale për Komunitetin 

Ndërkombëtar dhe nuk hapte serinë e rishikimit 

të kufijve në Ballkan, ata tentuan krijimin e një 

identiteti kosovar. Një identiteti që nuk duket se 

ka bazë dhe që sot, 10 vjet pas pavarësisë de 

fakto, ngjan më jo realist se kurrë. 

10 vjet më pas, Shqipëria dhe Kosova janë thuajse 

dy vende të unifikuara, edhe pse me elita ende 

mosbesuese. Në fakt, elita e vjetër 

kosovare, me formim titist dhe nostalgjike 

për Jugosllavinë e vjetër, e ka të 

vështirë ta kuptojë realitetin e ri, por 

elitat e reja që po krijohen nuk kanë 

dilemë. Për to orientimi drejt 

Shqipërisë thuajse është fakt dhe sot, 

gjithnjë e më shumë protagonistët e elitave 

të reja kosovare, janë edhe protagonistë 

të shoqërisë shqiptare në 

përgjithësi. Unë jam i sigurt se sot, 

shqiptarët e Shqipërisë dhe shqiptarët e 

Kosovës dinë për njëri-tjetrin shumë 

më tepër se sa 10 vjet më parë, njihen 

shumë më mirë se dhjetë vjet më parë, 

kanë gjëra të përbashkëta shumë herë 

më tepër se 10 vjet më parë. 

Ende sot më vjen të skuqem kur kujtoj 

se sa pak gjëra dhe se sa pak njohje 

kishim për Kosovën ne që ishim gazetarë 

dhe drejtues shtypi në fillim të 

viteve ’90–të. Thënë ndryshe, ideja e 

krijimit të një identiteti kosovar, të 

ndryshëm nga ai shqiptar në përgjithësi, 

dhe si rrjedhojë, ideja e një shteti kosovar, 

të ndryshëm nga ai shqiptar, ka 

dështuar, tashmë 10 vjet pas largimit të 

regjimit serb nga Kosova. Po, kemi një 

Republikë të Kosovës dhe një Republikë 

të Shqipërisë. Kjo është e vërtetë. 

Por edhe për sa kohë do t’i kemi kështu. 

Kemi një muzikë, një letërsi, një kombëtare, 

një media, thuajse një elitë të re 

dhe s’kemi asnjë shkak të mendojmë se 

kemi dhe duhet të kemi dy shtete. 

Nuk ka asnjë dyshim që problemi kryesor 

në këtë rast është insistimi i Komunitetit 

Ndërkombëtar që kjo të mos 

ndodhë dhe defaktorizimi i aktorëve 

politikë lokalë nëse kjo ndodh. I dyti 

është një problem i zgjidhshëm, që me 

emancipimin e mëtejshëm dhe me presionin 

e shoqërisë do të marrë rrugë. Aq 

më tepër që elita e re politike kosovare, 

që vjen nga lufta, pa ndikime titiste 

është shumë më e afërt me Shqipërinë 

se sa ajo e para vitit 1999. 

Problemi i parë ngjan më problematik, 

por nuk është çudi që pikërisht për hir 

të tij, Shqipëria e Kosova të jenë një në 

të ardhmen. Si në atë parullën e 

famshme të tifozëve kuq e zi! Shumë 

shpejt, ideja e dy shteteve shqiptarë; 

ideja e dy përfaqësive shqiptare, e dy 

presidentëve dhe kryeministrave shqiptarë, 

do të jetë një absurditet në radhë 

të parë për komunitetin ndërkombëtar. 

Zhvillimi ekonomik i përbashkët që 

vjen nga rruga Durrës–Kukës, do ta imponojë 

edhe më shumë atë. Nuk është çudi, që ata faktorë 

që besojnë sot se ky përbën një problem, do ta 

shohin problemin tek e kundërta, tek dy 

Shqipëritë në Ballkan. 

Ndaj, për hir të të gjithë kësaj, ne nuk kemi pse 

trembemi nga fraza Tabu: Shqipëri e Bashkuar, e 

madhe apo etnike. Të gjitha ato, reduktohen në 

bashkimin e Shqipërisë me Kosovën dhe krijimin 

e një shteti shqiptar të vërtetë, që pas dhjetë 

vitesh, ka kaluar shumë pengesa dhe ekziston 

thuajse si i tillë. Ndaj, nuk është çudi, që në një të 

ardhme jo të largët, parulla “Shqipëri etnike, kurrgja 

tjetër” e tifozëve “Kuq e Zi” të shndërrohet 

në: “Shqipëri etnike, këtë deshëm…”

NgA AlBAN ByTyQI 

Proverba të huaja dhe fjalë popullore 

përshkruajnë se një popull 

gjithmonë zgjedh atë udhëheqje 

që meriton. I ndjeri Zef Pllumi, në librin 

e tij, “Rrno për me Tregue”, i përshkruan 

shqiptarët si njerëz ambicioz 

për drejtim dhe udhëheqje – secili 

mbret. Ky mund të jetë shpjegimi qe 

shqiptarët kanë numrin më të madh të 

politikanëve për GDP, si dhe numrin 

më të madh të grupimeve politike që 

gjoja piksynimi kryesor i të cilave 

është e mira e shqiptarëve. Gjithsesi, 

shpesh thuhet, ose thuhej që biznesi 

më fitimprurës në shqiptari ishte 

formimi i grupimeve politike. Fitimprurja, 

normalisht nuk është për anëtarësinë 

edhe pse mund të jetë nga 

anëtarësia. Shumicën e kohës, ata që 

marrin lavdinë, dhe rrallë herë 

përgjegjësinë, gjithmonë sigurojnë që 

arat dhe brigjet ti kultivojnë me vila 

dhe hapësira të mëdha ku një klasë e 

tërë punëtore shërben për arritjen e 

shifrave maksimale fitimprurëse. 

Fatmirësisht, jo të gjitha 

këto grupime partiake ia arritën të marrin 

besim të mjaftueshëm për të 

përvetësuar pushtet përfaqësues brenda 

Parlamentit; por mjaft! Rezultati i zgjedhjeve 

të fundit dha një mesazh të 

qartë, që mbase nuk është nevoja për 

mbretëri të reja por për ushtarë për të 

shërbyer brenda pushteteve ekzistuese. 

Spastrimi i disa pushteteve klanore, 

është pamohueshmërisht meritë e një 

nga politikanëve më me përvojë në trevat 

shqiptare, Edi Ramës. Ky i fundit, 

i etur për pushtet absolut, politikan me 

përvojë, sajoi diskriminimin me ligj 

kundër kundërshtarëve të vegjël, dhe 

solli disa risi të vjetra. 

Risia më e fundit, e cila i 

përket lashtësisë së demokracisë 

shqiptare, ishte rezultati 93% me të 

cilin ai detyroi veten të jetë kryetarë i 

partisë më të madhe në vend; të paktën 

sipas shifrave të zgjedhjeve të fundit. 

Kjo risi, është normalisht e përngjashme 

me risitë që Sali Berisha ka 

sjellë në historinë politike shqiptare. 

Kopjimi nuk është vetë çështje identiteti 

por edhe çështje morali. Sigurisht 

që Edi Rama duhet ta ketë komentuar 

si një shfaqje politike zgjedhjen e fun- 

AKTUALITET 1 TETOR FAQE 11 

Retorika dhe Risitë e Vjetra 

dit të Sali Berishës në krye të Partisë 

Demokratike; pyetja lind si ndjehet Edi 

Rama për vetë-seleksionimin e tij me 

93%? A mund të përshkruhet kjo si një 

qasje prej një politikani që mishëron 

politikën e “re”? 

Leximi i shifrave dhe historisë 

tregon se ai ka kopjuar shumëçka 

nga kundërshtari i tij, Sali Berisha. 

Për shembull, kur Berisha pat humbur, 

rrethanat janë çështje për historianët 

apolitik, ai pat ngritur popullin në 

demonstrata. A nuk duket kryekëput, e 

njëjta qasje kjo e Edi Ramës kur thotë, 

“është koha për protesta.” Ndoshta 

është gabim të mendohet kështu, por 

mendoj se Shqipëria ka nevojë për 

vazhdimësi dhe stabilitet me qëllim që 

shqiptarët të mos ndalin hovin kolektiv 

të ndërtimit për të dalë në turma si 

në kohët e lashta. Me apo pa Ramën, 

shqiptarët duhet të vazhdojnë ndërtimin 

e vendit të tyre. 

Në një nga prononcimet e tij 

të fundit, Rama citohet të ketë thënë, 

ndër të tjera, se gjoja ai kërkon të 

mbrojë votën e popullit shqiptarë. 

Prononcimet dhe raportet e publikuar 

deri tani nga organizata vëzhguese 

shqiptare dhe ndërkombëtare, lënë për 

të kuptuar se, zgjedhjet e qershorit 

ishin zgjedhjet më të mira. 

Të jenë më të mirat në krahasim 

me të kaluarat, ndofta nuk do të 

thotë shumë, por zgjedhjet u raportuan 

si të lira dhe të ndershme me përjashtim 

të disa ngjarjeve si akuza që G99ta 

nuk e ngriti kurrë ndaj Erion Braçes. 

Sidoqoftë, mungesa e një mos-reagimi 

njerëzor në shkallë republike, sigurisht 

fakton që elektorati shqiptarë, qofshin 

ata besimtarë të topave mediatikë, qofshin 

simpatizant personal të Edi 

Ramës, qofshin edhe 93%-shi i anëtarësisë 

së PS-së; tregon se tani është 

koha për punë dhe jo për protesta. 

Më tutje, mund të thuhet se 

fjalë të mëdha si “të ruaj votën e shqiptarëve” 

janë thjeshtë retorika të së 

kaluarës. Kumbojnë që nga koha kur 

Berisha ishte kryeopozitar. Mbase 

Rama nuk ka shumë përvojë në ruajtjen 

e interesave të shqiptarëve në Par- 

lament, por Kuvendi dhe debatet ndërmjet 

përfaqësuesve të mandatuar, janë 

vendi i duhur dhe njerëzit e zgjedhur 

për të ruajtur interesat e shqiptarëve 

nëse diskutojmë përtej të Djathtës dhe 

së Majtës; dhe personale nëse flasim 

për Edi Ramën. Sigurisht shqiptarët 

kanë të drejtë të ndihen të zhgënjyer 

ngaqë kryeopozitari i tyre nuk i përfaqëson 

ata në Parlament; ka shumë 

arsye, shumicën e të cilave nuk mund 

t’i faktojmë dhe plot opinione të cilat 

nuk dua të bëj boze duke i përsëritur. 

Çfarëdo qofshin ato, Edi Rama i di më 

mirë se askush tjetër; nëse e kam 

gabim, atëherë ai nuk meriton të jetë as 

përfaqësues dhe as kryeminister. 

Deputeti laburist, John Grogan, 

mik i shqiptarëve, shpesh herë 

thotë se gjetja e balancës së pushtetit 

është arritja më e madhe e një politikani. 

Pra pranimi se kur ka patur 

Vendimi tre gjykatësve “Në Shqipëri 

homoseksualët nuk persekutohen” 

Gjykata i refuzon azilin lesbikes shqiptare 

>>>Vijon nga faqe 3 

“Ka prova të mjaftueshme se nëse apelusja Kransiqi dëbohet 

që do të thotë ndarje nga partnerja e saj, ajo mund të shkojë në 

vetëvrasje” ka thënë gjykatësi Lord Justice Sedley gjatë 

dhënies së vendimit. E ndërsa Emine Krasniqi banuese në 

Birmingham i shpëtoi dëbimit nga Anglia, ajo tani po prêt 

zgjidhjen e çështjes së azilit për partneren e saj 20 vjeçe më të 

re në moshë Albana Lamaj. Historia rozë mes dy shqiptareve 

filloi kur ato u takuan në Angli. Krasniqi ndihmoi Lamajn në 

rritjen e një fëmije që kjo e fundit kishte me një partner të 

sajin. 

Një tjetër arsye e lejimit të dy shqiptareve lesbike 

në Angli nga gjykata ishte përdhunimi që atyre u kishin bërë 

ushtarët serb gjatë konfliktit. Largimi nga një burrë violent dhe 

ndarja me dy fëmijët e gjatë luftës nga Emine Krsniqi, fitoi 

simpatinë e gjykatësve britanikë, të cilët urdhëruan ministrinë 

e Brendshme britanike Home Office për anullimin e vendimit 

për ti dëbuar. 

E ndërsa dy shqiptaret lesbike, duket se i dhanë fund ankthit 

të dëbimit nga Anglia,shumë meshkuj shqiptarë që kanë 

kërkuar azil si homoseksualë të janë në pritje të fitimin të 

lejeqëndrimit në Angli, pasi sipas tyre ata janë të persekutuar 

seksualialisht në Shqipëri. 

Krasniqi ish e martuar 

Gjykatës së lartë angleze i është thënë nga pala mbrojtëse e 

Emine Krasniqit, se ajo në Kosovë ishte e martuar me një 

burrë 15 vjet më të madh në moshë. Ai ishte një burrë violent. 

Ajo u mundua të krijonte një familje, por kur u ndanë ajo 

humbi edhe dy fëmijë një djalë dhe një vajzë të cilët i mori 

bashkëshorti. 

Gjatë konfliktit ajo së bashku me vajzën u përdhunuan, nga 

ushtarët serb. Krasniqi mbërrit në Angli si azilante në Maj të 

vitit 2000. Kërkesa për azil ju refuzua në vitin 2004, kohë në 

të cilën ajo bashkëjetonte me Albana Lamajn. Ndërsa aplikimi 

për azil i vetë Lamajt, dështoi gjatë një gjyqi në gjykatën e 

apelit, por aplikimi për një fitimin qëndrimi nën bazën e marrjes 

në mbrojtje të drejtave të njeriut, pritet të shqyrtohet. 

mjaft, kuptimi se nuk mund të jesh i 

gjithmonshëm, i pazevëndësueshëm 

dhe i pa-mposhtur janë bekimi dhe 

çlirimi më i nevojshëm që mund të 

jenë rezultat i aplikimit të logjikës. 

Normalisht, që nuk pritet që Edi Rama 

i sapo ‘zgjedhur’ me 93% të anëtarësisë 

socialiste të japë dorëheqje – por 

të jetosh në dijeni se humbja e parë 

mund t’mos jetë e fundit është një 

tjetër çlirim që vjen si rezultat i përvojës. 

Ndoshta përvoja e humbjes si 

rrjedhojë e arrogancës, mund të ndihmojë 

me eliminim e kësaj të dytës; 

edhe nëse nuk sjell asgjë tjetër. Që të 

mos jetosh në një ishull, kjo është 

mjaft! 

Në një takim që Edi Rama 

pat pasur me grupin gjithë-partiak parlamentar 

të Parlamentit Britanik në 

nëntor të vitit 2008, në të cilin pata 

fatin të isha i pranishëm, Rama pat 

thënë; unë nuk ndjek rrugën e Ilir 

Metës për ta larguar Berishën me 

forcë. Berisha largohet me fletë votimi. 

Tani duket se Rama i ka harruar këto 

parime pasiqë Meta është në pushtet. 

Rama është në krye të një opozite që 

duket se po e përdor si dybek për të 

tundur interesat e tij, gjalpi i të cilës do 

të ishte pushtetimi i Edi Ramës. Siç 

është shtjelluar në këtë shkrim, në politikën 

shqiptare risitë nuk i sjell Edi 

Rama. Risia e vërtetë e politikës 

shqiptare ishte bashkëpunimi ndërmjet 

të djathtës dhe të majtës, Berisha – 

Meta; ska marrëveshje politike pa 

afekte dhe interesa anësore. Rama 

thjesht kopjoj të vjetrat, i ngjyrosi me 

fjalime fasadë dhe priti që ne t’i jemi 

mirënjohës për lart-madhninë e tij diktatoriale. 

Bar Restorant "Valona" 

Kerkon te punesoje nje 

kuzhinier 

Kandidatet duhet te kene 

eksperience ne pune, 

te jete profesional/e 

Rroga shume e 

kenaqshme 

kontaktoni sa me pare 

Agronin:07823889577

DASMA 

FEJESA 

KONCERTE 

DITELINDJE 

AKTIVITETE 

VIDEOKLIPE 

MAKINA 

ME QERA ETJ 

Studio per te gjitha gezimet, tani 

me sherbimin me te ri. Per te gjithe 

ata qe marrin sherbimet tona nga 

gazeta “The Albanian” ne japim nje 

urim me foto ne numrin e 

ardhshem te gazetes. 

KONTAKTONI 

VELLEZERIT OMI 

TEL:07538792157 

Me rastin e martesës së 

Artanit me Vjollcën 

“Alba-Media” dhe të gjithë 

grupi i miqve dhe 

bashkëpunëtorëve 

iu urojnë trashëgime, 

dhe jetë të lumtur 

bashkëshortore. 

URIME! 

URIME! 

URIME!

Nga Bashkim Metalia 

Për të katërtën here Agjencia e Spektakleve Alba- 

Media(Alba-Media Entertainment) , ka bërë të 

mundur që të marrë pjesë dhe të përfaqësoj 

Shqipërinë në një nga spektaklet me prestigjioze në llojin 

e vet , atë të Miss Earth International. 

Përkushtimi dhe puna e kësaj Agjencie ka 

rritur jo vetëm prestigjin e personal të punës së saj por , 

nëpërmjet bukurosheve që kanë marrë pjesë në Miss 

Earth ,kanë treguar një nivel të lartë përfaqësimi të 

Bukurisë dhe vlerave shqiptare. Tre përfaqësueset e tre 

viteve të para Blerta Halili, Shpresa Vitia dhe Rudina 

Suti,arritën të përfaqësojnë denjësisht Shqipërinë në 

këtë konkurs bukurie. Këtë vit Filipine si themeluese 

dhe organizatore e Miss Earth do të zhvilloj këtë 

spektakël në Ishullin Boracay. Dhe kush më mirë së 

bukuria dhe hirësia e vajzave nga të gjitha vendeve 

pjesëmarrëse do ta merrte përsipër këtë mision 

sensibilizues. Ishull i cili do të të japë mundësinë të 

shohësh dhe t’i kënaqesh rërës së bardhe dhe ujit të 

bruztë të Plazhit Puka, me një natyrë të pasur të florës 

dhe faunës. Fituesja e MISS EARTH do të shërbejë 

si Ambasadore në fushatat për mbrojtjen e mjedisit 

në mbarë botën. 

Këtë vit Shqipërinë do ta përfaqësojë 

Suada Saliu . 

Dhe sipas traditës tashmë , përpara se të niset për në 

Filipine për provat parapërgatitore , për në finale, 

morëm disa opinione nga Suada. 

“Aktualisht jetoj dhe studioj në Shqipëri. Studioj në 

"Fakultetin Ekonomik" të Tiranes, dega Administrim 

Biznes. Të ëndërrosh dhe te realizosh janë dy gjera 

që duhet të dish ti ndërthurësh mirë, duan shumë punë 

dhe përkushtim. 

Ekziston dhe rreziku që te mos mund të arrish 

ato që ëndërron por gjithsesi ëndrrat janë të 

bukura dhe të japin force dhe kurajë për të jetuar një 

jetë plot shprese. Unë që e vogël kam ëndërruar të 

bëhem modele ose të jem pjesë e botës së spektaklit, 

dhe shpresoj që ky eveniment të jetë një hap për realizimin 

e ëndrrave të mia.... 

Hobet e saj janë të shumta-“e adhuroj notin, kërcimin 

(që 8 vjeçe kam kërcyer me ansamblin e valleve te 

Lezhës ), me pëlqen te lexoj..., ” -shprehet 

bukuroshja 22 –vjeçare 

Më tej shton se –“ vet fakti që po përfaqësoj 

natyrën Shqiptare përballë 84 vende te tjera te 

botes është një emocion i veçante që besoj vjen 

shumë rrallë , mbase një herë në jetë. Ndihem shumë 

e vlerësuar dhe plot emocion për këtë fakt. Ndaj ajo 

shprehet e pa kursyer për krijimin e kësaj mundësie 

nga Agjencia e Alba – Media në një eveniment të tillë 

prestigjioz. 

Pak histori për 

Miss Earth Innternational 

Për shkak se shumë femra e admirojnë dhe aspirojnë 

të jenë një mbretëreshë bukurie, Carousel Productions, 

Inc u bind dhe besoj se mbretëreshat e bukurisë 

do të jenë një avokat i mirë dhe efektiv të shkaqeve të 

ndryshme natyrore ose jo . Për t’i dhënë jetën këtij 

vizioni, Carousel Productions Inc organizoi d këtë 

spektakle për herë të parë në vitin 2001. 

Beauty Pageant MISS EARTH, një eveniment 

i bukurisë “ raison d'être”u krijua që të kishte 

kandidatët e saj dhe fitues dhe aktive që të promovojnë 

dhe të marrin pjesë në ruajtjen e mjedisit dhe 

mbrojtjen e Nënës Tokë. 

Ky spektral bukurie dhe njëkohësisht dhe 

sensibilizimi ,në mbrojtje të mjedisit që na rrethon, 

ka shtuar goxha shume dhe interesin mbarë botëror 

duke parë kështu dhe pjesëmarrjen masive të vajzave 

nga e gjitha e bota. 

“Me këtë eveniment u jepet mesazh njerëzve ne mbar 

boten të ruajnë dhe te mirëmbajnë bukurinë natyrore 

sepse natyra është oksigjeni ynë”- thotë Suada. 

Spektakli do të zhvilloj natën finale më 22 Nëntor . 

Urojmë që kësaj radhe Shqipëria dhe përfaqësuesja e 

saj Suada Saliu të jenë fituese e këtij spektakli. 

Suksese 

Ne foto Miss Earth Albania Suada Saliu 

make-up "Moda Sallon Arjana" 

SPEKTAKEL 1 TETOR FAQE 13 

MISS EARTH 2009 

SUADA SALIU; “KRENARE 

QË PËRFAQËSOJ SHQIPËRINË”

MArTIN CAMAJ 

Shpresoj qi prej përmbajtjes ka me u 

kuptue çka don me shprehë titulli i 

kumtesës time, mâ e shkurta qi un kam 

lexue deritash përpara nji auditori kaq 

të meritueshëm. Shumë prej gjanave qi 

keni me ndigjue bâjnë pjesë në qëndrimin 

mâ të thellë qi un kam mundë 

me mbajtë ndaj ngjarjeve qi i kanë ra 

për hise gjuhës time. Prej kësaj rrjèdh, 

në nji farë mënyret, edhe shkaku mâ i 

thellë qi më ka shtye me u marrë si 

shkencëtar me gjuhën. 

Tue qenë se në rasën time 

bâhet fjalë edhe për ndjenjat e jo vetëm 

për nji studim të ftohtë shkencór, e 

ndiej veten në vendin e shkrimtarit 

francez Georges-Arthur Goldsmith, 

kur ky flet për gjuhën amtare: "Gjuha 

amtare âsht në fund të fundit kumbimi 

i formave qi fëmija zbulon për herë të 

parë. Gjuha amtare âsht frymëmarrja e 

veçantë e trupit njerëzor, âsht pragu 

për te elementat e hapsinës". 

Ky çansim nuk âsht në 

kundërshtim me at' çka ndërmerr puna 

hulumtuese shkencore, historike (diakronike 

e sinkronike), qi në fazen e 

tashme të shqipes zhvillohet në dy 

drejtime: 

A) si gjuhë natyrale e ndame 

në degzime dialektore e në kontakt me 

gjuhët tjera qi e rrethojnë. 

B) si gjuhë artificiale, në t'cilën 

përdoren mjete kufizuese të 

dhunshme, krejtsisht në kundërshtim 

me zhvillimin e natyrshëm të vetë 

gjuhës. 

Ka rreth njizet vjet qi në 

Shqipní po vazhdon proçesi i normalizimit 

të gjuhës, i cili nuk merr 

parasysh randësinë e dialekteve e të 

historisë, ase të dokumentave si: 

dorëshkrime, tekste letrare etj. Më 

lejoni, tashti, me ju prû disa të dhana 

historike të nevojshme. Për me kuptue 

mirë strukturat e këthella historike të 

gjuhës shqipe âsht e domosdoshme me 

njohtë marrdhânjet qi ajo ka pasë me 

latinishten e vonshme, gjuhë me të 

cilën ka pasë nji periudhë afrimitetit. 

Llogaritet qi kontakti me latinishten të 

ketë fillue gjatë shekullit II p. Kr. 

Tue punue në mënyrë paralele 

mbi shndërrimet qi kanë ndodhë 

në të dyja gjuhët mundemi me 

rindërtue historinë e shndërrimeve të 

tingujve (Lautverschiebung). Tue u 

nisë prej këtyne shndërrimeve 

mundemi me shestue rishtas trajtat qi 

kanë përplotsue mâ vonë sistemet gramatikore 

të gjuhës shqipe. Ndër këta 

rindërtime gramatikore duhet me 

marrë parasysh edhe tharmet e përmbrendshme 

të gjuhës shqipe, tue i lidhë 

gjithmonë edhe me zhvillimet qi i kanë 

rranjët te baza indoeuropiane. Periudha 

prej shekujve IX - X m. Kr. deri te 

shekulli XVI, përfaqson nji fazë shumë 

të randësishme, atë qi na sot e quejmë 

faza e "shqipes së vjetër". 

Ekziston edhe nji teorí me 

baza shkencore, simbas së cilës shumë 

pjesë të Ungjillit e të Dhjatës së Vjetër 

të përfshime në «Meshar» të Buzukut, 

i përkasin nji periudhe para 1555, vjetë 

në t'cilin u botue vepra. Këto pjesë, të 

mbajtuna prej nesh si mâ të përparshme 

janë përkthye prej liturgjisë 

greke. Janë tekste qi kanë nji gjuhë e 

nji stil të ndryshëm në krahasim me ata 

qi ka përkthye Buzuku vetë. 

Megjithatë shihet në ketë 

tekst nji gjuhë koherente. Në ketë kohë 

fillojnë me u dukë diferencimet ndërmjet 

gegnishtes, qi nuk e ka fenomenin 

e rotacizmit, dhe tosknishtes qi i nën- 


Mërgimi i gjuhës 

Do të ishte e këshillueshme për çdo komb qi, përpara se me ia hî punës për krijimin e 

normës themelore të gjuhës së vet, të mbante parasysh zhvillimin gjuhsor. 

Âsht e domosdoshme puna parapërgatitëse: duhet mbajtë mend qi për secilen pjesë të 

gramatikës ekzistojnë monografí të plota qi s'duhen lanë mbas dore. 

shtrohet këtij fenomen. Bile, kishe me 

thanë, qi këtu bâhet fjalë për nji fazë të 

shqipes qi studjuesat gjermanë, qysh 

prej shekullit të kaluem, e kanë quejt: 

Gemeinalbanisch (shqipja e përbashkët). 

Mbas pushtimit turk, qi nisë 

prej shekullit XVI, fillon edhe Zersplitterung 

(copëzimi:) i dy degëve 

gramatikore të shqipes. Kah ana tjetër 

edhe mbrenda për mbrenda secilit dialekt 

ky copëzim sjell krijimin e të 

folmeve të reja. Gegnishtja ka fatin me 

i pasë të dokumentueme të gjitha këto 

struktura gramatikore. Por, këto venome 

(privilegje), dialektologjia e sotshme 

shqipe nuk i ka shfrytzue aspak e 

aq mâ pak ata qi gjinden në krye të 

procesit të krijimit të normës së saj. 

Kështu, në njizet vjet (1952-1970), 

âsht krijue në Shqipní nji gjuhë letrare, 

të cilën Enver Hoxha, si nun i saj, e 

pagzoi tue e quejtë "gjuha kombëtare". 

Në zhvillimin e këtij procesi të krijimit 

të normës gjuhsore nuk u përfill historia, 

pra, tradita e gjuhës shqipe, e cila, 

si u pa mâ sipër, ka nji randësí të 

madhe. 

Rruga e mënyrës së krijimit 

të normës së "gjuhës kombëtare" âsht 

vendosë vetëm prej politikanëve, prej 

nji grupi të Byrosë Politike me prejardhje 

prej jugut të Shqipnís. Kundërshtimet 

e shkencatarëve, ndërmjet të 

cilëve bâjnë pjesë dy lavrues të vjetër 

të kësaj gjuhe, shqiptari Aleksandër 

Xhuvani e gjermani Max Lambertz, 

nuk patën asnji efekt. Lambertz-it i 

gjegji Enver Hoxha vetë, tue i thanë: 

"Ky është një vendim politik!". Absurditeti 

i kësaj politike u kritikue për vjet 

me rradhë prej Arshi Pipës, ndër 

shkrime qi tash së fundi janë përmbledhë 

në nji vëllim prej rreth treqind 

faqesh prej Columbia University Press, 

me titull: "Politics of Language in Socialist 

Albania". 

Teoria themelore qi drejtoi 

procesin e ndjekun për zbatimin e normës, 

qi në të vërtetë âsht vû në jetë me 

dhunë, i përket Stalinit. Gjuha e fituesit 

përgjithsohet e bâhet gjuhë e shtetit. 

Hoxha, në vend të gjuhës, imponoi 

praktikisht dialektin e vet, ase mâ mirë, 

nji prej nëndialekteve të tosknishtes 

lindore. Gjuhëtarët shqiptarë duhet t'i 

bindeshin vetëm urdhnave qi vijshin 

prej nalt. Ecunija mbështetej në 

mënyren induktive, pa përfíllë traditen. 

A) çdo variant tjetër gjuhsor 

letrar u ndalue, në veçantí ai i veriut, 

qi si e pamë, âsht mâ i vjetri e mâ i pasuni 

me tekste e âsht mâ i përdoruni 

prej shumicës së popullit shqiptar. U 

pengue edhe zhvillimi i tosknishtes 

tradicionale letrare, në veçanti përbâsja 

e saj perëndimore, qi âsht zhvillue në 

hapsinën prej bregut shqiptar të Jonit 

deri në Peloponez e prej aty bashkohet 

me zonat arbëreshe të Italís jugore. 

Këtu âsht trashigue nji traditë letrare e 

zgjedhun e tanë sqimtí, e ngjashme me 

klimen e butë mesdhetare. Gjithë kjo 

zonë ka karakteristika gjuhsore të përbashkëta 

qi e dallojnë ketë të folme 

prej tosknishtes perëndimore. 

B) për gati nji gjysë shekulli 

para ardhjes së stalinizmit, tre variantet 

letrare janë zhvillue lirshëm në nji simbiozë 

harmonike. Weigand-i, Nahtigali, 

Pekmezi, ky i fundit ishte nji shqiptar 

me nënshtetësí austriake, Xhuvani e 

deri edhe autorë veriorë si Fishta e Gurakuqi 

(Karl), këshilluen qi unjisimi i 

gjuhës zyrtare të mbërrihej nepërmjet 

"avitjes" së dy gjuhëve letrare kryesore, 

gegnishtes dhe tosknishtes. Kjo 

gja duhej me u krye jo në mënyrë të 

vrazhdë, por në nji kohë të gjatë. Në të 

vërtetë, deri në 1944 shoqnija shqiptare 

zhvillohej në nji rreth simbiozet familjare, 

kulturore e gjuhsore. Në veçantí 

në Tiranë qenë mâ të ndieshme kontaktet 

gjuhsore ndërmjet atyne qi përdorojshin 

dialekte të ndryshme. Ky 

afrim ishte dashtë me u ndjekë me kujdes 

për me gjetë rrugën mâ të drejtë 

me punue për unjisimin e gjuhës. Këta 

janë treguesit qi procesi i krijimit të nji 

norme të udhëhequn prej parimesh të 

drejta, ishte dashtë me ndjekë. Por, kjo 

gja nuk qe e mundun, mbasi gjuhësia 

shqiptare, fatkeqsisht, nuk kishte bazat 

e veta të zhvillueme në mënyrë të 

mjaftueshme. C) A ka mundësí sot 

për me ndreqë gabimet e bâme? Kishe 

me thanë se po. Ne kemi sot shumë 

metoda dhe përvoja në fushën e gjuhësisë 

moderne. Do të ishte e 

këshillueshme për çdo komb qi, përpara 

se me ia hî punës për krijimin e 

normës themelore të gjuhës së vet, të 

mbante parasysh zhvillimin gjuhsor. 

Âsht e domosdoshme puna parapërgatitëse: 

duhet mbajtë mend qi për secilen 

pjesë të gramatikës ekzistojnë 

monografí të plota qi s'duhen lanë 

mbas dore. 

D) Âsht e domosdoshme qi 

sot në Shqipní të zhvillohet nji shkollë 

e re gjuhsore. Tue përfundue, uroj 

qi edhe në Shqipní të ketë ardhë koha 

në të cilën nuk kanë me qenë mâ politikanët 

ata qi do të vendosin për çashtjet 

gjuhsore dhe letrare. Qi çdo 

vendim, në veçantí ata qi i përkasin 

tanë Kombit, të merret në përputhje me 

vullnesën e shumicës së popullit: idealja 

kishte me qenë nji pëlqim i 

gjithanshëm, por kjo âsht e tepërt sot 

për sot. 

Kumtesë e mbajtun në Universitetin 

e Salerno-s me 2/12/1991

Nga Akil Koci 

Tash e pesë vitet e fundit jam 

marrë në mënyrë intensive me 

shkrime për personalitetet e 

shquara dhe me veprat e tyre të botuara. 

Janë botuar këto shkrime në 

shumë revista dhe gazeta, jo vetëm në 

mbarë etnikumin shqiptar, por edhe më 

gjerë. Kam botuar katër libra për 

shumë krijues qofshin ato muzikore, 

letrare, të dramës, pikturës dhe të 

arteve, si dhe të shkencës shqiptare, 

duke i kujtuar me pietet këto personalitete 

që i kanë dhënë dimension modern 

universit tonë kulturor dhe 

civilizues. Veprat e tyre paraqesin jo 

vetëm përpjekje, por nder e dinjitet 

kombit shqiptar, sepse ata paraqesin 

personalitete që kanë bërë histori në 

artin dhe shkencën tonë. Në sferën e 

kërkimeve artistike kemi emra që 

paraqesin alfën dhe omegën me krijimet 

e tyre, duke na prezantuar 

mesazhet e tyre si vlera të larta profesionale 

e që paraqesin kode e simbole 

të vlerave, duke ia artikuluar në 

mënyrë sinkretike kulturën tonë moderne. 

Subjektet e tyre artistike, që i 

hasim në veprat e tyre janë “akte që 

provokojnë frymëzimin”, si thotë esteti 

i njohur Max Ernest. 

Lista do të ishte e gjatë, po 

të i përmendim të gjithë ata për të cilët 

ka shkruar autori i këtyre rreshtave, 

sipas njohjes sime. Thellim personal në 

veprimtaritë e tyre artistike, si shtresa 

semantike dhe estetike, si vlera sublime, 

si dimensione universale, është 

bazuar në parametrat artistike dhe estetike. 

Njëri ndër ta është edhe poeti i 

ynë i madh Azem Shkreli, i cili paraqet 

një personalitet të shquar, jo vetëm në 

procesin e komunikimit modern letrar, 

por ai është edhe shembull dhe model 

i shprehjes letrare me një art intravert 

për të bukurën dhe të madhërishmen 

artistike, ashtu sikundër nënvizojnë 

filozofët: “Arti e jep botën shpirtërore 

të njeriut me atë përzierje të ndjenjës 

dhe mendimit, siç ndodh në jetën e zakonshme 

të çdo njeriu”. 

NgA NdUE UKAJ 

Sa janë të afta partitë politike në 

Kosovë për të etabluar 

demokracinë e shëndoshë dhe a 

janë të gatshme ato të tejkalojnë politikat 

e ngërçeve të gjithfarshme që i 

karakterizojnë, në të mirë të interesave 

të përbashkëta, janë pyetje e dilema jo 

të lehta, që shtrohen në këtë vjeshtë të 

furishme që ka ndezur jetën politike në 

vend. Mirëpo, këto pyetje e dilemë 

prekin partitë politike dhe ekzistencën 

e tyre në jetën politike të Kosovës, 

mbase pse jo, këto çështje janë tejet 

kruciale për të tashmen e Kosovës dhe 

specifikisht për të ardhmen e saj. 

Këto janë zgjedhjet e para në 

Kosovën e pavarura, andaj rëndësia e 

tyre, përtej funksionit politikë, është e 

ndërlidhur me vetë filozofinë e ndërtimit 

të shtetit. Duke qenë të këtilla, shpërfaqin 

haptazi mentalitetin tonë për 

shtetin dhe vlerën e tij. Ndërsa, nëpërmjet 

këtyre zgjedhjeve, ne tregojmë 

shumëçka nga botëkuptimet tona 

shtetërore, nga aftësitë për të zhvilluar 

zgjedhje në përkim me standardet e 

avancuara dhe për më tepër, tregojmë 

realisht nivelin e përgjegjësisë që kemi 

në raport me demokracinë dhe së këndejmi 

tregojmë qartësisht, sa është 

demokracia e jetësuar në jetën tonë 


Azem Shkreli 

Si e njoha 

Azem 

Shkrelin? 

Ishte viti shkollor 

1957/58, kur më 

emëruan - sepse 

aso kohe nuk 

kishte konkurse 

pas kryerjes së 

Shkollës së Mesme 

të Muzikës në 

Prizren - si arsimtarë 

i muzikës në 

Normalen e Prishtinës. 

Isha më i ri se 

shumë nxënës të 

mi, sidomos nga 

ata të kursit pedagogjik 

që për dy 

vite merrnin kualifikimet 

e mësuesit 

dhe emëroheshin 

menjëherë në punë. 

Azem Shkreli ishte 

në vitin e dytë dhe 

po sa hyra me ditar 

në dorë, vërejtja 

shumë nxënës, dhe, për të u njohur me 

ta, fillova t’i lexoja emrat e tyre. Kur 

erdhi radha te Azem Shkreli, u ngrit në 

këmbë dhe tha: Unë! Mirëpo, ajo unë 

ishte disi si konsistim kumtues, si 

funksion pragmatik, me një zë piu-pianissimo 

që më la përshtypje. Bëra se 

nuk ia dëgjova atë unë, sepse kisha 

dëshirë që ta dëgjoja edhe njëherë. 

Prapë më tha: po unë, unë jam Azem 

Shkreli - me një zë më burrnor. 

E pyeta: 

- Pse nuk tha, unë, por e the edhe 

emrin kur unë ta kërkova. 

Përpjekja e tij për ta barazuar unin me 

Azem Shkreli, mu duk shumë simpatike 

dhe e pyeta: nga je, nga Shtupeqi, 

apo Shkreli? 

- Po pse më pyete? -dhe vazhdoi: - a 

vërtet jeni arsimtar? 

- Pse, a nuk po ta mbushi syrin? - iu 

përgjigja. 

- S’di çka të them, po ti qenke më i ri 

se ne këtu. Mirë, mirë po ju besoj - dhe 

u ul. 

Ky pra ishte takimi im i parë 

me Azem Shkrelin, poet, për 

të cilin kisha lexuar përplasjet 

e para të tij në faqet e revistës 

Jeta e Re, kryeredaktor 

dhe formues i së cilës ishte 

poeti i ynë po ashtu i madh 

Esat Mekuli. 

Azemin e njoha edhe më 

mirë, pasi kreva Akademinë 

e Muzikës në vitin 1962, 

sepse kërkoja poezi për të 

kompozuar këngë në frymën 

e muzikës popullore dhe 

këngë argëtuese, si i quanim 

atëherë. Mirëpo, assesi nuk 

mund të gjeja tekste të përshtatshme 

jo për nga brendia, 

sepse konteksti modern i 

poezisë së tij përmbante dimensionet 

narrative dhe disi 

nuk shkonte me këngën tri 

pjesore klasike të këngës 

bazuar në poezi të rimuar. 

Por autori i kësaj poezie të 

mëvonshme, siç thonë kritikët 

e letërsisë, “zë vend në 

krye të poezisë aktuale 

shqiptare. Krahas cilësisë, 

poezia e Shkrelit shënoi 

kthesë në rrjedhat e poezisë 

në Kosovë: e zgjeroi spektrin tematik; 

e subjektivizoi dhe intimizoi heroin 

lirik dhe çka është më me peshë, solli 

një ndjesi të re, të mprehtë ndaj gjuhës, 

ndaj fjalës. Kështu, ajo i hapi rrugë 

bindshëm poezisë së viteve pesëdhjetë, 

të ngarkuar me patosin e euforisë 

kolektive”. 

Kemi bashkëpunuar shumë me 

Azemin, sidomos kur ka qenë drejtor i 

Teatrit Popullor Krahinor, ku unë isha 

në fillim si profesor i muzikës, i seksionit 

të dramës në Teatër dhe më vonë 

Sprova për demokracinë 

politike. Dhe për më tepër, këto zgjedhje 

do të kenë rëndësi të posaçme, 

ngase do të krijojnë modelin politik të 

sjelljeve që partitë politike do të ndjekin 

e aplikojnë në këtë tranzicionin, 

nëpër të cilin po kalojmë si shoqëri e 

politikë. Prandaj, edhe pse janë zgjedhje 

lokale, rëndësia e tyre mbetet e 

jashtëzakonshme për proceset në 

Kosovë. Dhe nga këto, do të varet 

shumëçka për Kosovën e viteve të 

ardhshme. Sidomos, kur bëhet fjalë për 

rrugën e saj të integrimit në BE. 

Përveç rëndësisë së tyre në 

planin e përgjithshëm, këto zgjedhje 

gjithsesi kanë një rëndësi jetike për 

shumë parti politike në vend, të cilat, 

zaten, në këtë dekadë të jetës së lirë 

plurale në Kosovë, kanë demonstruar 

se nuk janë parti të mirëfillta, nuk 

ushqehen e priren nga ideologji të caktuara 

e programe të analizuara, por nga 

instinkte inercioni, nga reminishenca e 

evokime, që më tepër kanë karakter 

poetik, sesa politikë. 

Partitë politike në Kosovë, 

deri tani kanë bërë zgjedhje me mega 

ide politike, tema nacionale e im- 

provizime të gjithfarshme. 

Ky soj i politikës tani nuk pi ujë. 

Andaj mbetet të shihet se si 

partitë politike do të sjellën në raport 

me votuesin dhe opinionin publik, kategori 

këto të cilat kanë krijuar një distancë 

të akullt me partitë politike në 

vend. Mbase, edhe votuesi është 

barikaduar në heshtje, duke refuzuar 

këto parti politike dhe programet e tyre 

shterpe. Kësaj here, nga funksionaliteti 

që do të tregojnë partitë politikë deri 

në datën e zgjedhjeve dhe nga performanca 

që do të paraqesin në raport me 

sferat delikate të jetës në Kosovë, do të 

varet shumë, nëse votuesi kosovar do 

të mposhtë indiferencën dhe me 15 

nëntor do të drejtohet ka kutitë e votimeve. 

Nëse partitë politike në 

Kosovë, arrijnë të motivojnë votuesin, 

që ai të del në zgjedhje për të kërkuar 

alternativa, apo, për të dhënë besueshmëri 

ndaj këtyre të tashmeve, do të jetë 

një lajm i mirë për Kosovës, sikundër 

edhe një sinjal i fuqishëm për miqtë 

ndërkombëtar. Në variante tjera, 

zymtësia politike në Kosovë, vetëm sa 

do të thellohet. E, bashkë me të edhe 

diskutabiliteti i legjitimitetit. 

Më e mira e punës që partitë 

politikë në këto zgjedhje duhet të 

bëjnë, është të reflektojnë një edukatë 

e kulturë politikë, ndërkaq, nënshtresën 

etike duhet ta kenë si premisë 

për çdo veprim e premtim. Kjo do të 

eliminonte mundësitë për tensione të 

panevojshme politike, por, gjithashtu 

do të ishte një sinjal i fuqishëm për 

votuesin kosovar, i cili shpeshherë di 

të befasoj. 

Partitë politikë në këto zgjedhje 

duhet të dinë përfundimisht të 

orientojnë votuesin nga ideologjitë e 

caktuara, duke bërë prerjen e nevojshme, 

sipas modeleve të njohura. Jo 

çdo parti mund të jetë e djathtë. Andaj, 

përcaktimi për ideologji politikë, do të 

determinoj formën dhe përmbajtjen e 

këtyre zgjedhjeve. Dhe kjo është një 

domosdoshmëri e kohës. 

Mbajtja e zgjedhjeve lokale 

me sukses, do të kuptohet e lexohet, 

gjithsesi edhe si një premisë, për të 

kuptuar sa funksional është shteti i 

Kosovës. Në këtë kontekst, gjithsesi 

si udhëheqë artistik i baletit në Teatrin 

Krahinor. 

Me të kam mundur të punoj 

për mrekulli dhe mu atëherë e kam njohur 

edhe më mirë. Me gjithë atë, kam 

veçuar tri poezitë e tij, për të cilat mendoj 

se ajo çka bie në sy (flas si 

dashamir i poezisë e jo si kritik letrar), 

hasim në këto vargje jo vetëm në një 

frymë bashkëkohësie, me një sens 

mase në krijimin e imazheve poetike, 

por edhe fascinime me vlera artistike, 

estetike, pse jo edhe filozofike, si spiranca 

të hedhura për mrekulli në një 

tashme dhe në një të ardhme në kërkim 

të një prezantimi real dhe bashkëkohor, 

duke kërkuar fluksin e krijimtarisë së 

tij në një paraqitje sa më origjinale. 

Në poezinë e fundit të kësaj 

përzgjedhjeje time që titullohet “Katër 

këshilla vetes”, hasim në një kritikë të 

arsyes, të cilën ARSYE filozofi i madh 

Emmanuel Kanti, i ndan në tri kritika 

të njohura kantine, atë të arsyes së kulluar, 

arsyes praktike dhe kritikës së 

gjykimit. Po t’i lexojmë me kujdes 

këto tri elemente, i hasim në ato katër 

vargje me arsye kantine, për të cilën ai 

vetë thotë se ka bërë revolucionin 

kopernikian, ose si e titullon “Estetika 

transcendentale”, me të cilat tipare ai 

studion ndjeshmërinë që është pasive, 

por i përkasin shpirtit. Pra, në artin e tij 

poetik të Azem Shkrelit kemi si shërbim 

ndaj filozofisë poetike, të cilën ai 

e arrin me poezinë e tij - nuk paraqet 

simbolikë mistike, por një pikë referimi 

të mjeteve të reja shprehëse, si 

kërkime të imazheve të reja, pa e humbur 

natyrshmërinë e saj. Aty ndjehet 

ritmi tronditës, duke mos iu larguar poetikes 

së thellë të qenësisë poetike e që 

i paraqesin imazhet magjike lirike. 

mbajtja e tyre sipas parimeve e standardeve 

të kërkuara perëndimore, do të 

ndihmonte sforcimin e substancës së 

shtetit të Kosovës dhe do të ishte një 

sinjifikativ për gjithë ata që kanë pasur 

apo kanë dilema për këtë krijesë 

shtetërore. 

Duke lënë mënjanë 

parashikimet për forcat politike që do 

të fitojnë apo humbin këto zgjedhje, 

një gjë është e indentifikueshme, se 

koha për rikonfigurime esenciale politike 

po troket. Për këtë gjithë duhet të 

jenë të gatshëm. Më së shumti partitë 

politike dhe liderët e tyre. 

Në të kaluarën, Kosova nga komuniteti 

ndërkombëtar ka marr lavdërata për 

zgjedhje, madje duke u konsideruar, si 

model për Ballkan. Është momenti të 

sforcojmë këtë qëndrim. 

Partitë politikë duhet të 

shkëputen nga retorika e vjetër politike. 

Ato nuk duhet assesi të lejojnë të 

bëjnë veprime pa vlerë dhe të pakuptimta 

në këtë proces zgjedhor. Është 

koha, më tepër se kurrë për një realitet 

të ri, që do të demonstronte imazhin e 

një vendi demokratik. 

Përmes këtyre zgjedhjeve, 

në paraqesim para botës imazhin tonë, 

asnjë formë tjetër nuk mundet të na 

ndihmoj më shumë. Këto zgjedhje janë 

vetë imazhi ynë.

Kastriot dervishi 

Në kohën kur Kina komuniste kishte 

ndërprerë prej disa vitesh të gjitha marrëdhëniet 

ekonomike me Shqipërinë 

dhe kur kjo e fundit kishte hyrë në një 

krizë vërtetë të rëndë ekonomike, një 

rreze shprese u afrua në vendin më 

stalinist të Europës. Do të vinte në 

Shqipëri politikani i njohur gjerman 

Franz Jozef Shtraus. 

Udhëheqësi komunist Enver 

Hoxha ndodhej në një gjendje të rëndë 

shëndetësore, ndërsa vendi drejtohej 

nga një dyshe vërtet dyshuese se Nexhmije 

Hoxha e Ramiz Alia. Çfarë ishte 

në të vërtetë ofrimi i ndihmës nga Republika 

Federale Gjermane, pikërisht 

në kohën kur midis të dy vendeve nuk 

kishte as marrëdhënie diplomatike dhe 

kur në Shqipëri një jehonë të madhe 

kishin akoma (siç kanë ngelur ende 

edhe sot) ngjarjet e Luftës së Dytë 

Botërore. 

Në prag të zhvillimeve të papritura 

në lidhje me vizitën e Shtrausit, 

Shqipëria komuniste tregonte kokëfortësinë 

e saj për lidhje me vende apo 

qeveri nga të cilat vendi nuk kishte 

asnjë përfitim. Kështu më 8 gusht 1983 

u vendosen marrëdhënie diplomatike 

me Bahreinit në nivel ambasadorësh 

ndërsa pak muaj më vonë më 4 tetor 

1983, Qeveria Shqiptare njohu Qeverinë 

e Kamboxhias. Në Shqipëri mbërriti 

më 22 nëntor 1983 një delegacion 

qeveritar i Voltës së Sipërme i kryesuar 

nga ministri i Informacionit, 

Adame Turs. Vendi shkoi drejt një 

mbylljeje gjithnjë e më të thellë, 

ndërsa u vu re një dëshirë hapjeje me 

fqinjin e jugut. 

Vizita 

“private” 

e Shtrausit 

I njohur si politikan model në vendin 

e tij, por edhe si një nga negociatorët 

më brilantë e më të spikatur në çështje 

ndërkombëtare, me një nisëm gjysëm 

zyrtare, do të vinte në vitin 1984 në 

Shqipëri kryeministri i Bavarisë, 

Franz Josef Shtraus. 

Udhëheqja komuniste e 

Shqipërisë e ka pritur Shtrausin me 

dëshirën sabotuese dhe me një shpërfillje 

e cila i kalonte të gjitha normat 

diplotatike. 

Në takimin me zëvendëskryeministrin 

Manush Myftiu është shtruar fillimisht 

çështja e vendosjes së marrëdhënieve 

diplomatike midis dy 

vendeve, ndërsa pala shqiptare ka 

këmbëngulur në pagimin e reparacioneve 

(dëmshpërblimeve) të luftës, 

çështje e cila ishte mbyllur për të 

gjitha vendet më 1953 me marrëveshjen 

e Londrës. Pala shqiptare kërkonte 

që Republika Federale Gjermane 

(RFGJ), në kundërshtim me kushtetutën 

e saj, t’i paguante Shqipërisë një 

shumë të caktuar, që do të shkaktonte 

kundërveprimin e të gjitha vendeve që 

kishin qenë dikur në luftë me Gjer- 

maninë, për të kërkuar edhe ata para. 

RFGJ kishte kërkuar të vendoste 

marrëdhënie diplomatike me 

Shqipërinë edhe pas vitit 1973, kohë 

kur kishte vendosur të tilla marrëdhënie 

me të gjitha vendet që kishte 

qenë në luftë. Qeveria Shqiptare kishte 

HISTORI 

Si kundërshtoi udhëheqja 

komuniste ndihmën gjermane? 

Franz Jozef 

Shtrausi dhe 

misionet e tij 

në Shqipëri 

kërkuar sërish pagimin e reparacioneve 

që në vitin 1975 kishin pasur sipas saj 

vlerën e rreth 4 miliardë dollarëve, 

ndërkohë që BS kishte mëtuar nga ana 

e tij kohë më parë, një shumë prej 420 

milionë dollarësh. 

ramiz Alia 

kundër lidhjes 

me rFgJ-në 

Pas vdekjes së Enver Hoxhës më 11 

prill 1985, politika e Shqipërisë nuk do 

të kishte asnjë ndryshim nën drejtimin 

e ri. Kjo dukej qysh në hapat e parë të 

tij publikë. Ramiz Alia në gusht 1985 

bëri vizitat e para si sekretar i parë i 

PPSH-së. Për Korçën ai tha ishte 

“qyteti i dytë” i Enver Hoxhës dhe për 

këtë qëllim atje ishte vendosur të ngrihej 

përmendorja e tij. Alia pasi përmendi 

palëvizshmërinë në rrugën e 

Enver Hoxhës dhe sulmoi superfuqitë, 

u ndal në marrëdhëniet e posaçme me 

Greqinë duke i kushtuar një rëndësi të 

posaçme librit të Enver Hoxhës “Dy 

popuj miq”, duke nënvizuar se politika 

e Shqipërisë ndaj Greqisë kishte qenë 

gjithnjë e fqinjësisë së mirë. Politika e 

jashtme e Shqipërisë e përpunuar sipas 

Alisë nga Enver Hoxha mbetej “e 

palëvizshme”. 

Bisedimet e 

Vjenës midis 

delegacioneve 

gjermane dhe 

shqiptare 

Në vijim të përpjekjeve për normalimin 

e marrëdhënieve midis dy 

shteteve, në mars 1986, në Vjenë u 

zhvilluan bisedime midis dy delegacioneve 

të kryesuara nga drejtori politik 

i Ministrisë së Punëve të Jashtme të 


RFGJ-së, Braunmyler, dhe drejtori i 

Institutit të Marrëdhënieve 

Ndërkomëtare, Sofokli Lazri. Pala 

shqiptare ka mbajtur qëndrimin e parë 

në lidhje me reparacionet dhe takimi 

është mbyllur pa përfundim pasi sërish 

janë përmendur kushtetutat e të dy 

vendeve, ndërsa jepet përshtypja sikur 

pala gjermane lutet dhe ajo shqiptare 

ka interes të mos lidhë marrëdhënie me 

çdo mënyrë që t’i vijë. 

Takimi i 

Tiranës. Komunistët 

refuzojnë 

çdo ndihmë 

Dy muaj më vonë, më 19 maj 1986 

vjen në Tiranë, sërish Franz Josef 

Shtraus, së bashku me Edmund 

Stoiberin. Këtë herë ata u pritën nga 

kryeministri Adil Çarçani. Gjermanët 

kanë propozuar kreditim në shuma të 

mëdha për Shqipërinë, duke e thënë 

hapur se ato nuk do të kërkoheshin më, 

pasi gjë gjë të tillë, RFGJ e kishte bërë 

edhe me vende të tjera. Kjo sepse 

forma e pagimit të reparacioneve e 

vinte në pozitë shtetin gjerman si me 

kushtetutën e tij, ashtu edhe me mëtimet 

që mund të vinin menjëherë nga 

shtete të tjera. Pala shqiptare e cila 

ishte në një krizë të vërtetë ekonomike, 

nxirrte vazhdimisht preteksion se e 

ndalonte kushtetuta marrjen e kredive, 

gjë e cila po të kishte vullnet politik, 

zgjidhej brenda dy javëve me anë të 

një sesioni të jashtëzakonshëm të Kuvendit 

Popullor, me një riformulim të 

përgjithshëm të nenit përkatës. Shtraus 

ka propozuar edhe projekte të vërteta 

ekonomike afatshkurtra e afatgjata, të

cilat do të sillnin një zhvillim të menjëhershëm 

ekonomik të Shqipërisë, 

disa vjet para ndryshimeve në lindje. 

Sërish udhëheqësit komunistë të vendit 

penguan afrimin e Shqipërisë me 

Gjermaninë Perëndimore. Në fund të 

vitit 1987, do të vendoseshin marrëdhëniet 

diplomatike midis të dy 

vendeve, por tashmë do të ishte vonë 

Pjesë nga mbledhje e 

sekretarëve të Komitetit 

Qendror të PPSH, 

4 maj 1984 

SHOKU RAMIZ ALIA: T’ju informoj 

një çikë, shoku Enver, për bisedimet që 

bëri shoku Sofo Lazri me funksionarët 

e Ministrisë së Punëve të Jashtme të 

RF Gjermane në Bon, lidhur me vendosjen 

e marrëdhënieve diplomatike 

midis dy vendeve tona. 

SHOKU ENVER HOXHA: E si vajti 

ai atje? 

SHOKU RAMIZ ALIA: Në përgjithësi 

mirë. E kishin pritur në mënyrë shumë 

korrekte, shumë mirë. Me Sofon kishte 

biseduar një nga zëvendësministrat e 

punëve të jashtme që mbulonte drejtoritë 

e marrëdhënieve me Bashkimin 

Sovjetik e me vendet e tjera të Lindjes, 

si dhe me sigurimin evropian e 

Berlinin perëndimor. Në mbledhje 

kishin marrë pjesë edhe nja dy a tre 

drejtorë të Ministrisë së Punëve të 

Jashtme, si dhe një referent për 

Shqipërinë. Pastaj e kishte takuar 

sekretari i shtetit, që duket është 

zëvendësi i Gensherit. 

Bisedimet ishin zhvilluar kështu: Në 

fillim kishte folur zëvendësministri 

gjerman me terma të përgjithshme dhe 

për të përshëndetur ardhjen e Sofos, 

nja tre faqe gjë me të shkruar. E kishte 

vlerësuar shumë faktin që qeveria jonë 

e kishte pranuar ftesën e tyre për t’u 

takuar dhe që dërguam një përfaqësuesin 

tonë në Bon. Kishte thënë 

gjithashtu se “ne i kemi ndjekur me in- 

HISTORI 

teres zhvillimet dhe politikën 

shqiptare”. Për sa i përket Gjermanisë, 

kishte shpjeguar, ajo ka nxjerrë 

mësime nga historia, nga e kaluara. 

“Gjermania, kishte deklaruar ai, ka 

qenë vatër lufte këto dekadat e fundit. 

Tashti ju sigurojmë se ajo ndjek një 

politikë të paqes” etj., etj. Ai kishte 

vlerësuar marrëdhëniet e miqësisë me 

Shqipërinë dhe kishte thënë se “mendojmë 

që janë krijuar kushtet për të 

ecur më tej në këtë fushë”. Me kaq e 

kishte lënë ai bisedën. 

Pasi mbaroi zëvendësministri gjerman, 

Sofoja kishte paraqitur pikëpamjen 

tonë. “E kam pak të gjatë”, tha Sofoja 

në fillim, në fakt kishte nja 10 faqe të 

shkruara, “prandaj ju lutem kini durim 

të më dëgjoni” dhe ia këndoi të tëra 

ç’kishte për të thënë. Fjala e Sofos 

ishte në planin politik, ashtu siç 

porositët ju shoku Enver, po në fund ua 

tha edhe atë që midis nesh ka edhe 

probleme, siç është ai i dëmshpërblimeve, 

që duhet të diskutohen. Pasi 

kishte mbaruar Sofoja, gjermani kishte 

reaguar, si të thuash, pozitivisht, 

veçanërisht për vlerësimet politike. 

Bile i kishte thënë “ne kemi konsideratë 

të madhe për qëndrimin tuaj shumë 

korrekt lidhur me problemin gjerman” 

etj. 

Pastaj Sofoja kishte vazhduar: “Ju shprehët 

qëndrimin tuaj dhe ne tonin, a 

nuk i hapim tani kartat, drejt? Siç e 

shikoni, nga konsiderata juaj e nga 

konsiderata jonë nuk del asnjë pengesë 

për vendosjen e marrëdhënieve diplomatike, 

midis dy vendeve tona, por 

midis nesh, siç thashë, ekziston një 

problem, çështja e dëmshpërblimeve.. 

Ju këtë e quani ndryshe, ne e quajmë 

dëmshpërblim. Kjo s’ka rëndësi është 

thjesht problem emërtimi. Rëndësi ka 

të gjenden rrugët e zgjidhjes së tij. Për 

të tjerët rrugëzgjidhje ju keni gjetur, i 

tha Sofoja. Jugosllavisë, për shembull 

i keni dhënë, Izraelit, po ashtu. Pra 

përveç Shqipërisë, s’ka mbetur shtet pa 

marrë. Fakt është që të dy palët, ju dhe 

ata keni mbetur të kënaqur, shtypi i këtyre 

vendeve, revistat, botimet që bëjnë 

nuk ngrenë më çështjen e 

dëmshpërblimeve. Pse? 

Sepse problemi është zgjidhur. 

Se si e keni zgjidhur atë, 

është puna juaj”. 

Gjermanët kishin filluar të 

justifikohen jo nuk kemi 

dhënë dëmshpërblime, sepse 

nga pengon Traktati i Londrës 

etj. Sofoja u kishte thënë që 

Traktatin e Londrës kot e 

ngrini, sepse kush e ka nënshkruar 

atë? E keni nënshkruar 

ju, anglezët dhe 

francezët. Mirëpo qysh kur 

një traktat i nënshkruar nga 

tre-katër shtete merret normë 

ndërkombëtare? Një gjë e tillë 

nuk ekziston as në historinë e 

diplomacisë botërore dhe as 

gjëkundi tjetër. Ne nuk e njohim 

atë, me atë ju nuk mund 

të paraqiteni për diskutime 

me ne. Pas kësaj ndërhyrjeje 

gjermani e kishte mbyllur 

muhabetin. 

SHOKU ADIL ÇARÇANI: 

Organizata e Kombeve të 

Bashkuara merr vendime dhe 

askush nuk i zbaton. 

SHOKU RAMIZ ALIA: Po, 

po tamam ashtu i kishte thënë 


edhe Sofoja, marrin Kombet e 

Bashkuara vendime dhe s’u imponohen 

dot të tjerëve, jo më dy-tre vende. 

Prandaj ky Traktati është juaji, ç’kini 

bërë ju në mes tuaj, është punë për ju, 

me Shqipërinë nuk keni bërë gjë. Gjermanët 

nuk kishin folur më gjatë. 

Pas kësaj kishin filluar të tregojnë si e 

kanë zgjidhur këtë problem me të 

tjerët, Jugosllavisë, kishin thënë ata i 

kemi dhënë kredi. 

Sofoja u ishte përgjigjur, që kjo është e 

vërtetë, i dhatë kredi dhe pas kësaj 

Titoja erdhi këtu, në Bon, ku deklaroi 

se Jugosllavia heq dorë nga dëmshpërblimet. 

Prandaj le ta bisedojmë më 

shtruar edhe këtë, se për këtë punë 

kemi ardhur këtu. Pse Titoja, tha 

ashtu? Sepse mbeti i kënaqur nga ajo 

që i dhatë. Tani ju e quajtët atë kredi. 

Mirë quajeni si të doni, kjo është puna 

juaj, çështja është që Titoja nga ai çast 

hoqi dorë nga dëmshpërblimet dhe kjo 

dihet publikisht. 

Po ja, kishin thënë gjermanët, Jugosllavisë 

i dhamë kredi me afat shlyerje 

për 20 vjet se ajo ishte në situatë të 

vështirë, donim ta ndihmonim! 

“Po shpresoni vallë t’i merrni këto para 

pas 20 vjetëve”, i pyeti Sofoja? 

Ata të tërë ia kishin dhënë të qeshurit. 

Franz Josef 

Shtrauss 

U lind më 6 shtator 1915. Deputet i 

Bashkimit Kristian Social në Bundestag 

nga viti 1949. Ministër Federal 

i Punëve Speciale më 1953 - 1955. 

Ministër i Energjisë Nukleare më 

1955. Minister Federal i Mbrojtjes më 

1956 – 1962. Kryetar i Bashkimit Kristian 

Social nga viti 1961. Minister Federal 

i Thesarit në vitet 1966-1978. 

Kryeministër i Bavarisë në vitet 1978- 

1988. Vdiq më 3 tetor 1988, pasi një 

ataku në zemër të dy ditëve më parë. 

Në vitet 1956 - 1985 ai kishte marrë 

tituj në disa universitete si në Detroit 

(1956), Cleveland og Kalamazoo 

(1962), Chicago (1964), Santiago de 

Chile (1977), Maryland og Dallas 

(1980) Mynih (1985).

Nga Brixhilda Ndini 

Nëse do te mendonim se vepra e 

Kadaresë është ai prizëm i 

fuqishëm, që ka zbërthyer 

dritën e shpirtit ne boten e erret 

shqiptare, atëherë do te bënim një 

gabim te rende duke ngatërruar vlerat e 

një shkrimtari, i cili vërtitet ne territorin 

e gjenive si nga mesazhi filozofik 

etik apo moral në të cilin transmeton. 

Nëse tek “Gjenerali i Ushtrisë se 

Vdekur” plaka Nice personifikon hakmarrjen 

e verbër, krejt personale e pare 

ne rrafshin psikologjik,kjo s’ka te beje 

aspak me motivet qe atë e shtyjnë,te 

cilat duhet te jene aq te forta sa duhet ta 

detyrojnë një familje patriarkale qe te 

lejoje te prishet dasma. 

Kadareja vete, i ka meshuar 

me te madhe, ne pjesën dërrmuese te 

veprave te tij , kodit zakonor dhe ligjet 

me te cilat ky kod ka rregulluar marrëdhëniet 

ne boten shqiptare, e atëherë 

s’ka se si ky ekuilibër i lashte te prishet 

për hir te një plake te çmendur, e cila 

dhimbjen e saj , ne mënyrë krejt antinjerëzore 

, kërkon ta shtrije ne një 

dhimbje kolektive. 

Edhe mënyra teatrale është demonstrative 

, karakteristike kjo gjenetike e 

veprave te realizmit socialist, ku bie 

shpesh ndesh me të drejtat që ka një 

grua, aq me tepër kur është e huaj në 

(dasmë). Edhe ftohtësia e dasmorëve 

është një kordon armiqësor krejt i papranueshëm 

për mentalitetin e shqiptarit 

dhe në përgjithësi e mentalitetit 

njerëzor, kur dihet se në çfarëdo 

rrethane mysafiri është një dëshmitarë 

i pandreqshëm ndaj dobësive që ke; 

ndaj edhe mënyra më ideale për t’i 

fshehur ato është t’i respektosh. Dhe 

kjo nuk do t’i ndodhte kujtdo personazhi 

dhe çfarëdo kombësie qoftë . 

Kadareja shfaqet si një Bajron 

i sofistikuar, duke e parë në 

mënyrë të idealizuar realitetin e ashpër 

të zakoneve, duke i vlerësuar disa prej 

tyre në etikën dhe kulturën shqiptare. 

Kadare i mëshon me forcë idesë së 

ndarjes shpirtërore të popullit me 

pushtuesin, duke nxjerrë në pah si një 

çudi historike një komb gjysmë të egër 

pa shtet, duke lënë mënjanë qëllimisht 

praninë e hijes së shtetit, qoftë edhe me 

një administratë të huaj shtetërore. 

Kështu shqiptari na del një Robinson i 

vetmuar të mes te Evropës, me ligje 

kanunesh të shkruara përmes ankthit të 

kullat e ngujimit. 

Jo me syrin e romantikut, 

por thjesht me cinizmin e një te huaji, 

që zbret në fisin e këtyre indigjeneve 

ne mes te Evropës, Kadareja i mëshon 

me forcë përkufizimit që shqiptari 

është ndryshe nga te tjerët. 

Çdo vepër e Kadaresë, në veçanti, 

duket sikur rrok në një laborator të përsosur 

zhbirues fragmentesh nga ADN 

e shqiptarit, por kur i bashkon në fund 

këto fragmente, na del një embrion i 

tjetërsuar nga ajo që na paraqet 

pasqyra e historisë. Kështu , Kadare 

glorifikon në pjesën dërrmuese te 

veprave të tij (deri në rrafshin e një 

përgjithësimi absurd) karakterin hakmarrës 

dhe ndoshta agresiv që gjoja 

trazon ndërgjegjen e sëmurë te një individi 

, duke filluar qe nga plaka Nice 

e “Gjeneralit te Ushtrisë se vdekur” 

deri tek atmosfera e përgjakshme tek 

“Prilli i thyer”, ku psikoza e krimit te 

trashëguar kthehet në një interes kolektiv, 

të përgjithshëm duke e pasur një 

mënyrë te jetuari. 

Pra, shqiptarët qenkan bërë 

viktimë e ankthit të tyre , duke u 

shfaqur me filozofinë e barbarëve sipas 

fjalëve të priftit tek “Gjenerali i 

Ushtrisë se vdekur”. 

“Bashkëfajësia” e Kadaresë 

me personazhin e tij del ne procesin e 

identifikimit me të kur deduksionet e 

priftit nuk bëhen aspak si njëra ane e 

dialogut, duke shfaqur sadopak një alternative 

tjetër përpara kësaj akuze 

ndaj urrejtjes dhe ankthit total ( dhe jo 

OPINION 

REFLEKSIONE 

fatkeqësia, siç duhej ta argumentonte 

shkrimtari), por ajo del si një konkluzion 

i pakundërshtueshëm ( 

gjoja i dëmshëm duke vendosur ne 

buzët e një kleriku, pra, personazhi 

negativ, sipas metodës se realizmit socialist). 

Mirëpo , kjo nuk e justifikon 

Kadarenë, i cili jo njëherë e ka demonstruar 

ketë psikanalize edhe tek “ pacientet” 

mitologjike si p.sh tek “ Eskili 

ky humbës i madh”. 

Nëse hakmarrja ka qene një jehone 

dhimbjeje vetëm ne disa krahina te 

prapambetura te Shqipërisë e me popullsi 

te rralluar , ai e shtriu atë si një 

dukuri tipike te shqiptarit. 

Ne tërësinë e veprës se 

Kadaresë na del se raporti i armiqësisë 

qe ka shqiptari me vetveten është me i 

madh sesa instinkti i vetëmbrojtjes ne 

kushtet e mbijetesës ndaj invazionit te 

huaj. 

Ai është kaq kontradiktor ne 

zbulimet e tij “Njutoniane” ( sa e 

tërhoqi shumë në mërgim graviteti i 

tokës arbërore) kur shpjegon se hakmarrja 

është një zakon i mbetur nga 

pushtimet osmane, kur dihet se epiqendra 

e këtyre lëkundjeve sizmike ne 

token e arbrit vjen nga Malësia e 

Madhe, zona veri dhe verilindore , e 

cila dallohet në përbërjen katolike te 

saj, ndërkohë që në Shqipërinë e 

mesme dhe atë të jugut, ku dendur 

ndeshet besimi mysliman , ky zakon 

mizor është më tepër inerci sesa një 

lëvizje reale, që rrotullohet në 

mekanizmin shpirtëror. 

Kadare na shfaqet si një prokuror i 

përgjithshëm ndaj veprimeve fatkeqe 

të shqiptarit, të cilin e paraqet si një 

mercenar të egoizmit – tek “ Nëpunësi 

i Pallatit të ëndrrave” – duke veçuar 

elemente karrieriste, Kadare, me të 

madhe i fryn ambicieve të shqiptarëve, 

të cilët paskan pushtuar pikat 

strategjike të ushtrisë osmane dhe, 

ndoshta harron që kjo mund të këtë 

ardhur krejt rastësisht në luftën bi- 


MBI MESAZHIN E KADARESË 

“Çdo vepër e Kadaresë, në veçanti, duket sikur rrok në një laborator të përsosur 

zhbirues fragmentesh nga ADN e shqiptarit, por kur i bashkon në fund këto fragmente, 

na del një embrion i tjetërsuar nga ajo që na paraqet pasqyra e historisë. Kështu , 

Kadare glorifikon në pjesën dërrmuese te veprave të tij (deri në rrafshin e një 

përgjithësimi absurd) karakterin hakmarrës dhe ndoshta agresiv që gjoja trazon 

ndërgjegjen e sëmurë te një individi , duke filluar qe nga plaka Nice e “Gjeneralit te 

Ushtrisë se vdekur” deri tek atmosfera e përgjakshme tek “Prilli i thyer”, 

ku psikoza e krimit te trashëguar kthehet në një interes kolektiv, të përgjithshëm 

duke e pasur një mënyrë te jetuari” 

ologjike të të njëjtit lloj që e zgjeroi 

Perandorinë Osmane . 

Kështu bie në grackën e arsyetimeve 

të dështuara, duke përmendur 

sipas statistikave ( 

Kadare mbetet thjesht një enciklopedist) 

se edhe grekët sundonin në sferën 

e diplomacisë ashtu si edhe vezirët 

shqiptarë në politike. 

Këta të fundit , si shqiponja 

me krahë të mëdha që ishin , nuk mund 

të fluturonin dot në grykat dhe gërxhet 

e ngushta të maleve të zymtë prej nga 

morën emrin e pastaj e ndërruan me 

mbiemër turk, por u duheshin hapësira 

të shkreta e të pafundme aziatike, 

ndoshta duhej të bënim një kapërcim 

në kohë të kujtojmë një poeme te 

Kadaresë, e cila , kur përmend 

mbretërinë e kalbur e të sëmurë te 

Zogut, lartëson intelektualet, te cilët 

kthehen në Shqipëri me valixhet e ëndrrave 

në vend të bagazheve, 

megjithëse e dinin se do te ishin vetëm

Nga Alfred Papuçiu 

Inteligjenca dhe pena e tij e mprehtë 

ishin mbi diktaturën, o ju kritizerë 

qaramanë që shpini pa dashur ujë tek 

mulliri i serbomëdhenjve dhe atyre që 

duan të na denigrojnë me “mashat” 

tona mjerane! Akuzuesit pseudo-intelektualë 

të sotëm dhe të djeshëm, nuk 

kanë të drejtë morale ta gjykojnë 

Kadarenë dhe letërsinë shqipe që ai 

përfaqëson sot në botë, bashkë me 

pasardhës të tij të denjë që po shtohen 

në numër. 

Vepra e tij gjigande, siç 

është shprehur shkrimtari dhe miku i 

mirë Vasil Qezari, do të kishte humbur 

po të përfundonte Ismail Kadare në 

“gulaget” shqiptare, siç deshën ta 

linçonin nostalgjikët atë, pas botimit të 

“Dimrit të vetmisë së Madhe”, apo të 

poemës “Pashallarët e Kuq”. Pra ne 

duhet të krenohemi nga prania e një 

gjeniu si Kadare, talenti i të cilit është 

një thesar në serinë e veprave të tij, të 

cilat konsiderohen me të drejtë, jo 

vetëm “krenaria e kultures shqiptare, 

por edhe e kultures europiane dhe si 

pasojë e gjithë botës”. 

Për respekt të atyre që e 

vlerësojnë letërsinë shqipe dhe Ismail 

Kadarenë, po ju jap vetëm disa 

pasazhe të vlerësimeve që ju bënë atij, 

më 28 tetor 1996, kur ai u pranua si 

anëtar bashkëpunëtor i huaj i 

Akademisë së Shkencave Morale dhe 

Politike të Francës. Ismail Kadare zuri 

atëhere vendin e filozofit dhe moralistit 

të madh Karl Popper. 

Presidenti i asaj Akademie 

Zoti Alain Plantey, ndër të tjera u shpreh 

atë ditë: “Zoti President i nderuar 

i Republikës së Shqipërisë, Sali 

Berisha, e konsideron pranimin e 

shkrimtarit të madh Kadare në 

ASHMP, si një ngjarje të një rëndësie 

të veçantë për gjithë kulturën shqiptare 

dhe si një dëshmi e përpjekjeve fisnike 

që bën Franca për të bërë të njohur kulturën 

dhe historinë shqiptare. 

Shqipëria do t’i jetë atij 

gjithmonë mirënjohëse. Në rast se ju 

jeni në mënyrë të pakundërshtueshme 

një shkrimtar, tha ai, veprat tuaja kanë, 

në gjithë botën, një kuptim të 

fuqishëm… 

Duke ju zgjedhur juve, ne 

caktojmë natyrisht një europian të një 

soji të veçantë, një Ballkanik, që për 

më tepër është shqiptar, përfaqësues i 

shquar i një prej Kombeve dhe prej 

një pjese e kurbanit të vjeshtës 

shqiptare pikërisht ata intelektuale ( 

shëmbëllimi i një kombi, që kishin 

braktisur Londrën, Berlinin, Vjene, 

dhe Parisin e dashur kadarean. 

Ne këtë fragment poeme, qe 

ka shkarë instinktivisht, dekonspiron 

gjithë atë helm aromatik te hedhur ne 

kafenë e zakoneve shqiptare, të konceptit 

tonë kolektiv për individin, marrëdhëniet 

e tij me të tashmen dhe me 

historinë. 

Një nga personazhet qe 

komprometon me shume përpjekjet 

për mbijetesë ë shqiptarit është 

Kameleoni i romanit “ Kronike ne gur” 

, i cili, në vend të ngjyrave të trupit 

ndërron emrat e tij. 

Kadareja i cili njihet si autor për spektrin 

tragjik që zbërthehet në veprat e tij, 

këtë rast e trajton në një humor jo keqdashës. 

Por demi me i madhe që 

Kadare mund t’i bëjë shqiptareve , 

duke i hiperbolizuar instinktin e hakmarrjes, 

i cili gjoja sundon në shpirtin 

e nxehtë mesdhetar , është metamorfoza 

që pëson individi i kthyer në 

turmë tek “ Përbindëshi” 

, e para vepër serioze ( një uragan i 

ndërprerë) sipas pretendimit te 

Kadaresë. 

Marrja seriozisht me 

psikozën e hakmarrjes kolektive dhe e 

sadizmit të një shoqërie të sëmurë ( e 

parë këtu si një revansh i shtresave antikomuniste), 

kurrë nuk ka marrë përmasa 

të një epidemie në ndonjë roman 

apo vepër publicistike si në këtë vepër. 

Nëpërmjet nëntekstit se historia e 

dhunës përsërit vetveten brenda 

shqiptareve, duke përthyer me një 

prizëm monstruoz fashet e dritës mitologjike 

dhe spektrin e tyre në të tashmen 

, Kadare paraqet një reaksion 

alkimik ku lënda e artë e shpirtit të 

shqiptarit kthehet në bronz armaturash 

në luftë me vetveten. 

Kështu Kadare , duke përdorur 

për herë të parë thyerjen e kohës, 

duke përzier dy kohë të ndryshme 

OPINION 

ashtu si rruazat e bardha dhe të kuqe të 

gjakut , duket sikur afrohet tek temat e 

përjetshme të Kafkës, për herë të parë 

letërsinë shqipe. 

Por ky afrim nuk erdhi 

nëpërmjet sintezës së humanizmit dhe 

vrarjes së ndërgjegjes , por nëpërmjet 

krimit dhe ankthit që përcakton ai. Në 

asnjë vepër të letërsisë botërore nuk 

del në skenë ndonjë pinjoll nga fisi i 

shkrimtarëve që të demoralizoje një 

lëvizje demokratike, të parashikoje 

njerëz të cilët zvarriten nëpër rrugë me 

barqe, nga bajonetat (nënkupto komunistët 

e thjeshtë ) , të kryqëzohen nëpër 

shtylla si rebelët e Spartakut. 

Një tmerr jakobin kundër 

jakobinëve që shpiken atë. Vajza qe 

tërhiqen prej flokësh dhe përdhunohen 

në rrugë ( veprime që kanë ushtruar 

serbët kundër shqiptareve dhe jo shqiptarët 

në vetvete). Pikërisht kjo duhej të 

ndodhte në të vetmin tempull të gruas 

të ngritur nga kanuni në mes të 

Evropës. Shkrimtari , se fundmi po 

themi, nuk duhet vlerësuar nga 

veprimet instiktive të kushtëzuara nga 

qenia e tij në përshpejtimin e ngjarjeve 

të një kombi, mirëpo në kontekstin e 

asaj qe përmendëm më lart duhet përdorur 

edhe epilogu i Kadaresë në 

dramën “ Post-diktaturës” sepse çdo 

veprim i këtij mekanizmi ka lidhje të 

drejtpërdrejte me veprën atëherë kur 

studentet idealiste klithnin mes asaj 

mase oqeanike që s’dinin c’ të bënin , 

që të mos vriste duke përmbysur brigjet 

e vjetra , duke klithur: 

Kthehu, -kthehu – Kadare! 

Përveç se ai nuk mund ti përjetonte 

atë ankth qe polli “ 

Përbindëshi” . Ai s’kishte kurajën të 

rrinte pranë një Vezuvi , si një studiues 

i kujdesshëm që vrojton llavën e tij 

edhe pse ekziston rreziku i shpëtimit. 

Nuk e dimë a është hidhëruar Kasandra 

kur ranë muret qe ndanin Trojën 

nga bota dhe Troja nuk u dogj. Pati 

vetëm rrëshqitje dheu dhe ndryshoi relievi 

shqiptar. Kadare pati kohe por 


I madhi Ismail Kadare 

i përket mbarë njerëzimit 

kulturave më autentike ballkanike. Në 

rast se sot, si për shumë në Europën 

Qëndrore dhe Ballkanike, Shqipëria 

sheh drejt Perëndimit liberal, ky 

Perëndim, nga i cili në të vërtetë komunizmi 

kishte frikë, kjo është pikërisht 

në sajë tuajën. Ju keni treguar 

fuqinë etike dhe politike të mesazhit 

letrar, kur ai mbështetet në kurajon dhe 

talentin. 

Vendi juaj është ashtu si 

duket midis nesh. Ndërsa Henri 

Amouroux, ndër të tjera theksoi: “Cilin 

po pranojmë ne sot: romancierin Ismail 

Kadare, njërin nga më të mëdhejtë të 

kohës sonë…Por në 1989, Ismail 

Kadare ka qënë zgjedhur anëtar korespondent 

i seksionit të histories dhe 

gjeografisë të Akademisë sonë. 

Një romancier në seksionin 

tone të histories dhe gjeografisë? Më 

kujtohet atëhere, Ismail, se u thashë 

kolegëve të mij, i bindur menjëherë se 

e gjithë vepra juaj ishte e pandarë nga 

gjeografia e një vendi që Ptolemeu, i 

pari, e quajti Albanoï, emër që mendo- 

het se ai i referohej në këtë mënyrë 

maleve, këtyre maleve, që zënë dy të 

tretat e territorit, që ishin strehë jo 

vetëm e të gjitha rezistencave ndaj të 

gjithë pushtuesve, por gjithashtu e 

muzikës, kostumeve, dhe ajo që është 

kryesorja e gjuhës shqipe”. 

Mariam M’Raihi, në 

studimin e vet “Ismail Kadare apo 

frymëzimi prometheian“, ndër të tjera 

shkruan: Ismail Kadare, shkrimtar humanist 

dhe progresist, ka zgjedhur për 

të ilustruar mendimin e tij, për të rilin- 

dur një zot më njerëzor se sa 

njerëzit: Prometheun“. 

Kadare, më tepër se kushdo, 

në çdo rast, ka mbrojtur çështjen e 

ligjshme të Kosovës dhe s’ka 

shumë kohë, në një intervistë në 

emisionin “Rubikon“, më 8 qershor 

2009, kur vizitoi për herë të 

parë, Kosovën, shtetin më të ri në 

Europë, pas shpalljes së Pavarësisë 

e ka cilësuar atë “luani“ i Europës. 

“Shqipëria dhe Kosova, theksoi ai 

me forcë, duhet të ndjehen mirë në 

këtë kohë. 

Europa ka bërë luftë për ta, 

ata e merituan plotësisht, ata tërhoqën 

vëmendjen e këtij kontinenti 

dhe ata duhet ta ruajnë këtë simpati. 

Këtë simpati duhet ta ruajnë 

mbi të gjitha për veten e tyre, sepse 

jetojnë në këtë kontinent, në këtë 

familje dhe duhet të jemi mirë me 

ta“. 

Mjafton kaq për të respektuar 

Ismail Kadarenë, i cilësuar 

“fenonem“, një shqiptar 

bashkëbesëlidhës i yni, pasi duam 

as nuk duam, ai është i respektuar 

nga njerëz modestë, letrarë, 

shkrimtarë, historianë, shkencëtarë, 

por edhe Presidentë të botës 

mbarë. 

Të heq Kapelen miku im i 

mirë, modest, por penë artë, Ismail 

dhe ty Helenë që ke qëndruar 

gjithmonë pranë tij në Shqipëri, 

Francë e gjetiu, ku ju kanë shpënë 

rrugët e jetës. Ju keni qënë për të "një 

mbështetje edhe në çastet më të errëta 

të vetmisë dhe të braktisjes" por edhe 

në çastet dhuratë të lavdisë së tij të 

merituar të sotme. 

Së bashku ne do bëjmë çmos 

dhe do ndikojmë që Njeriu ynë i Madh, 

Ismail Kadare të marrë faktikisht 

çmimin "Nobël" që e ka merituar prej 

kohësh. 

nuk e denoncoi këtë “ Ëndërr 

mashtruese”, qe e komprometon atë si 

një orakull mediokër te historisë , dhe 

si një njeri te vogël , i cili s’mundi ta 

njohe, siç pretendon me të madhe , 

boten e trazuar shqiptare. 

Nëse ne bëmë një rebelizëm të çuditshëm 

që ngjan disi me lëvizjen ludite 

ne Angli, duke shkatërruar jo arkitektet 

e krimit , por arkitekturat e tyre. Makinat 

, uzinat, fabrikat, ndihmat humanitare, 

vreshtat , ullinjtë dhe çdo gjë qe 

ishte bërë me aq mund , ishte një kurban 

shumë i vogël sesa kapricot e gijotinës 

qe mbeti e ndryshkur . Ndërsa 

sheshi i Tiranës mbeti i shkretë në 

botën e Kadaresë i cili nuk u mblodh 

dot me atë turmë që ai e përbuzte , ata 

shpirtra të përjetshëm që sundonin 

artin dhe natyrën për të rrëzuar statujën 

e diktatorit nga “ Dimri i vetmisë 

se madhe “ që Kadare vazhdon ta përjetojë 

akoma me atë intensitet, të cilën 

vetëm ai e mbrojti në fatalitetin e 

shqiptarit.

NgA KIM MEHMETI 

Nuk ka njerëz më shpirtkëqij se 

ata që keqpërdorin personin 

me të meta mentale, duke e 

lëshuar atë në rrugë dhe duke e nxitur 

t‘i shajë, të bëjë dëme e t‘i ofendojë 

kalimtarët. S‘ka më të këqij se ata 

njerëz, të cilët të sëmurin mental e nxisin 

të bëjë veprime destruktive, 

veprime që do donin t‘i bënin ata vetë. 

Andaj, nëse i sëmuri mental e ka kallur 

pompën e karburanteve, nuk duhet 

izoluar vetëm ai, por duhet arrestuar si 

të rrezikshëm edhe ata që e kanë nxitur 

dhe e kanë bindur se ai është vendi më 

i përshtatshëm për ta kallur cigaren. 

Dhe nga ky këndvështrim duhet vlerësuar 

roli i kryeredaktorit të "Enciklopedisë" 

maqedonase, Bllazhe 

Ristovksi: jo çka ka bërë ai, por cilët 

janë ata që qëndrojnë pas tij, që e 

propozuan dhe ia besuan këtë detyrë, 

që ia mundësuan të shfrytëzojë rastin 

jetësor të shfryjë urrejtjen e vet patologjike 

ndaj shqiptarëve. Dhe ky 

është relacioni që nuk e kuptojnë disa 

shqiptarë të këtushëm, e veçanërisht 

pushtetarët shqiptarë. Me çka nuk e 

kuptojnë edhe porosinë që shqiptarëve 

ua përcolli kjo "Enciklopedi". 

Pra, ata nuk e kuptojnë se 

Bllazhen e zgjodhën, e financuan dhe e 

përkrahën ata që e dinin se çfarë "Enciklopedie" 

ai mund të përpilojë. 

Bllazhen e përdori një Akademi e tërë 

dhe shumë qendra të tjera antishqiptare, 

të cilat e dinin se e vetmja 

vlerë e tij shkencore është urrejtja patologjike 

ndaj shqiptarëve. Dhe m‘u 

pse e dinin këtë, ata e emëruan kryeredaktor 

të kësaj "Enciklopedie". 

Duke e ditur se cili është Bllazheja, ata 

e dinin edhe kush më së miri mundej 

t‘ua përcillte shqiptarëve porosinë e 

rëndësishme pas të cilit qëndron 

AMASH dhe një koncepti politik që 

gjallëron në Maqedoni: se janë 

okupues të shtëpive dhe tokave sllavomaqedonase 

dhe si të tillë, as që është 

gjithaq me rëndësi se kur kanë ardhur 

në Ballkan, por kur do zhduken nga 

këto treva. Andaj, kësaj radhe, shqiptarët 

e këtushëm nuk duhet të kënaqen 

as me dorëheqjen e Bllazhes, as me korrigjimin 

e "Enciklopedisë", por vetëm 

nëse i vihet dryni këtij institucioni 

shtetëror dhe nëse ajo godinë shndërrohet 

në atë që me të vërtetë është: 

Muze i Shpirtligësisë Njerëzore. 

Shqiptarët e Maqedonisë, kësaj radhe, 

duhet të kërkojnë përgjigje të qartë nga 

bashkëqytetarët e tyre maqedonas - 

duan, apo jo, shtet të përbashkët me 

gjithë ata që jetojnë në Maqedoni. 

Kësaj radhe, shqiptarët e 

Maqedonisë duhet të tregojnë hapur se 

jo që nuk e dinë se Maqedonia nuk 

është as projekt maqedonas, as projekt 

shqiptar, por ata kanë flijuar shumëçka 

që të ndihmojnë realizimin e një projekti 

ndërkombëtar. Realizimin e një 

projekti të mbështetur mbi qëllimet e 

mira të qendrave të vendosjes 

ndërkombëtare, qendrave që duan në 

këtë "arë të askujt", të krijohen kushte 

të volitshme për mbjelljen e farës së 

konceptit "multi-kulti". 

Farës nga e cila do mbijë 

bima frytdhënëse e tolerancës dhe respektimit 

të dallimeve mes njerëzve, 

bimë e cila aq shumë do t‘i joshë ballkanasit 

tjerë, sa të gjithë do duan atë ta 

kultivojnë nëpër arat e tyre shtetërore. 

Pos kësaj, shqiptarët kësaj radhe duhet 

të thonë hapur se e dinë që Maqedonia 

është edhe "inkubator", ku lirshëm 

zhvillohet embrioni i një populli në 

formim, "inkubator" ku duhet një popull 

me prejardhje sllave ta tejkalojë 

krizën e identitetit, ta kompletojë 

portretin e vet etnik dhe me letërnjoftim 

të saktë, të vazhdojë tutje drejt integrimit 

në Ballkan e më gjerë në 

Europë. Edhe atë nën mbikëqyrjen e 

"mamive" të kujdesshme ndërkombëtare 

që bëjnë çmos "fëmija" të mos 

trembet nga gogoli i shpikur në laboratorët 

antishqiptare serbe - rreziku 

shqiptar. 

Shqiptarët e Maqedonisë, 

kësaj radhe, duhet të dëshmojnë se e 

shohin qartë se edhe pas dy dekadave, 

ky shtet i ngjan godinës shtetërore, e 

cila nuk mund të qëndrojë në këmbë pa 

shtyllat mbështetëse të faktorit 

ndërkombëtar. Se në Maqedoni edhe 

sot rritet një "fëmijë" që do të të 

bezdisë, e s‘do ta ndëshkosh, që ka 

shumë frustracione, e nuk do ato t‘i 

tejkalojë, që të gjithë të moshuarit e 

tjerë të Ballkanit i urren dhe i mban për 

të rrezikshëm. 

Pastaj, shqiptarët e këtushëm, 

duhet ta thonë hapur se ata 

nuk e duan këtë Maqedoni, e cila u 

ndërtua ashtu siç nuk e priste askush: 

nga jashtë, sadopak t‘i ngjajë projektit 

"multi-kulti", e në brendi të jetë e thurur 

me mure të ngritur mbi themelet e 

shovinizmit dhe antishqiptarizmit 

maqedonas. Shqiptarët e Maqedonisë 

duhet të thonë hapur se nuk e duan 

shtetin që ka akademikë që mbjellin 

urrejtje dhe pushtetarë që financojnë 

dhe përkrahin projekte antishqiptare. 

Por, që ta thonë këtë, shqiptarët e këtushëm 

paraprakisht do duhet t‘u dëshmojnë 

ndërkombëtarëve se një 

Maqedoni si kjo e sotmja, nuk është 

asgjë tjetër përpos se zhurmues, i cili e 

pengon komunikimin rajonal. Dhe deri 

sa do mbledhin argumente për këtë 

dëshmi, shqiptarët e këtushëm do 

duhet ngutazi të gjejnë ilaç kundër har- 

OPINION 

resës së shpejtë. Kundër kësaj sëmundjeje, 

të cilën aq mjeshtërisht e keqpërdorin 

qarqet antishqiptare, si dhe 

pushtetarët shqiptarë. 

Sa i përket harresës së shqiptarëve 

të këtushëm, ja disa shembuj më 

të "lehtë", duke i lënë anash tragjeditë 

e përmasave të Brodecit. Para ndonjë 

viti, Gjykata Kushtetuese e Maqedonisë, 

bëri reduktimin e përdorimit të 

flamurit shqiptar në Maqedoni. Iniciativa 

për rishikimin e ligjit për përdorimin 

e simboleve doli nga radhët e 

VMRO-DPMNE-së, e cila asokohe 

ishte në pushtet. Ky vendim, me të 

drejtë, i hidhëroi shqiptarët dhe ata 

reaguan ashpër. Ashpër reaguan edhe 

pushtetarët e atëhershëm shqiptarë që 

ishin në koalicion qeveritar me 

VMRO-DPMNE-në, duke e vlerësuar 

këtë vendim me prapavijë politike. 

Dhe e gjitha përfundoi me 

dorëheqjen e gjyqtarëve shqiptarë nga 

kjo gjykatë. Dhe pastaj çdo gjë rrodhi 

ashtu siç e kishin planifikuar provokuesit: 

gjyqi mbeti pak kohë pa anëtarë 

shqiptarë, që më vonë të vijnë dy 

të tjerë. Kuptohet, vendimet e gjykatës 

mbetën të pandryshuar. E shqiptarët 

nuk i pyetën përfaqësuesit e vetë 

qeveritarë, se cili është roli i tyre në 

qeveri nëse ata nuk u kundërvihen projekteve 

politike antishqiptare. 

Shkojmë tutje! Para një viti, ministrja e 

Kulturës themeloi Këshillin e Ministrisë 

së vetë pa asnjë anëtar shqiptar 

në të. Ministrja shpjegoi se anëtarët i 

kishte zgjedhur sipas vlerave madhore 

të tyre me çka, në mënyrë indirekte, 

shqiptarëve të këtushëm u tregoi se ata 

nuk kanë individë të denjë që të jenë 

anëtarë të këtij Këshilli. 

Shqiptarët prapë u hidhëruan 

dhe reaguan ashpër. Reaguan edhe 

pushtetarët e BDI-së, thuajse ishin anëtarë 

me korrespondencë në kabinetin e 

Gruevskit dhe vendimet qeveritare i 

merrnin nëpërmjet postës, me çka nuk 

kishin mundësi të reagonin në mbledhjet 

qeveritare. E ndërkohë, treni vazhdoi 

tutje, ministrja e heshti punën, e 

pushtetarët shqiptarë u kënaqën me 

heshtjen e shqiptarëve. 

Shumë më herët se të 

themelohej Këshilli Nacional për Kulturë, 

Gruevski kishte vendosur të ndërtonte 

kishë mbi themelet e shtëpisë së 

Nënë Terezës. Shqiptarët reaguan si 

gjithmonë, duke u betuar se këtë nuk 

do ta lejojnë. Andaj Gruevski bëri të 

mundshmen që shqiptarët t‘i vë në 

gjumë e të veten ta realizojë: tokën e 

shtëpisë së dikurshme të Nënë Terezës 

ia dhuroi Kishës Ortodokse Maqedonase. 

E ndërkohë, që ninulla të 

jetë sa më gjumëndjellëse për shqiptarët 

e këtushëm, aty ku dikur qëndronte 

Kisha Katolike ku ishte lutur në 

rini Nënë Tereza, ai ngriti një godinë 

monstër që duhet të nderojë shenjtoren 

tonë. Me çka ai arriti rezultat të trefishtë: 

i zhduki përgjithmonë gjurmët 

e një Kishe Katolike të shqiptarëve të 

Shkupit, dëshmoi sa e "nderon" shenjtoren 

"shkupjane" dhe i hoqi qafe ata 

që kërkonin rindërtimin e Burmali 

Xhamisë, duke mos u përgjigjur pse 

pronën ku dikur ka qëndruar kjo xhami 

nuk ia dhuroi Bashkësisë së këtushme 

Islame. 

Para disa muajsh, në 

prezencë të policisë, huliganët maqedonas 

rrahën dhe dhunuan fëmijë dhe 

nëna shqiptare në lagjen "Nerez" të 

Shkupit. Shqiptarët e këtushëm rëndë 

i provokoi ky veprim. Të provokuar 

dukeshin edhe pushtetarët e BDI-së. 

Por, më në fund, çdo gjë doli ashtu që 

të plagosurit duhej t‘i shëronin plagët e 

marra, e dhunuesit të vazhdonin tutje 

të shkruanin nëpër muret e Shkupit 

"Smrt na shiptarite" ("Vdekje shqiptarëve"). 


Akademisë maqedonase 

duhet vënë dryrin 

Dhe kështu, ka edhe plot 

shembuj të tjerë të harresës së shqiptarëve 

të këtushëm, e që i paraprijnë 

"Enciklopedisë" që e çoi në këmbë tërë 

shqiptarinë. Që i çoi në këmbë edhe 

pushtetarët shqiptarë në qeverinë, e 

cila ka financuar këtë projekt. Me çka, 

në mes të këtij vaji të tanishëm 

mbarëshqiptar, ndodhi edhe diçka 

zbavitëse: vajtimi i pushtetarëve të këtushëm 

shqiptarë. Vaji i tyre të çon të 

qeshësh edhe në mes të kësaj dënesje, 

sepse i ngjante lotderdhjes së politikanëve 

naivë që nuk e dinë se një 

anije, për shembull, nuk fundoset pse 

atë e ka drejtuar ministri për Transport, 

por nëse ka viktima, për arsye morale, 

ministri i Transportit është i pari që 

ofron dorëheqje. 

Dhe pas largimit të tij, vazhdon 

të kërkohet përgjegjësia nga 

përgjegjësit direkt. Duke mos e ditur 

këtë, pushtetarët shqiptarë nuk kërkuan 

dorëheqje të menjëhershme nga ministrja 

e Kulturës, nuk kërkuan që 

AMASH t‘i vihet dryni, por i kthyen 

sytë nga tre akademikët shqiptarë. Nga 

akademikët që qysh para shumë vitesh 

u paralajmëruan politikanëve shqiptarë 

se çka është duke financuar qeveria ku 

ata bashkëqeverisnin shtetin. 

Nuk ka dyshim se nuk ka 

njerëz më shpirtligë se ata që keqpërdorin 

njeriun mentalisht të sëmurë, 

duke e nxitur ai t‘i bëjë dëmet që ata i 

ëndërrojnë. Andaj, lirisht mund të 

thuhet se shqiptarëve të këtushëm nuk 

u vjen e keqja nga antishqiptarët e sëmurë, 

por nga ata që qëndrojnë pas 

tyre. Si edhe nga përfaqësuesit shqiptarë 

në pushtet dhe nëpër institucionet 

më të larta shtetërore, të cilët shtiren se 

këtë nuk e dinë. Dhe që kërkojnë nga 

populli i tyre që edhe ai të bëhet se nuk 

sheh asgjë.

ENGLISH 


Welcome to Albania 

In the heart of the Mediterranean, on the Adriatic and Ionian 

Seas, Albania is fast becoming one of the world's most 

interesting getaways. 

Still relatively unspoiled by globalization, tourists will 

notice an inspiring mixture of civilizations and 

cultures - making this European country truly unique. 

Come - discover Albania for yourself! 

Explore the heritage of a 

country influenced by the 

Greeks, Romans, 

Italians and Turks. 

(The Bradt Travel 

Guide) 

by Gillian Gloyer

MARKETING 

Ne kemi gjithçka çfarë i duhet shtëpisë, zyrës apo lokalit tuaj; 

karrige, tavolina, dollapë, krvate etj etj, të gjitha të cilësisë së 

shkëlqyer. Ju mund të zgjidhni sipas preferencës suaj. 

Adresa 1: E.U. FURNITURE LTD. 

Unit 2, The Cromwell Centre, 24-30 Minerva Road London NW10 6HJ 

Adresa 2: Unit 2 Inwood business Park Whiton Road Honslow Tw3 2EB 

sales@albanyfurniture.co.uk 

www.albanyfurniture.co.uk 

Tel: 0208 961 8765 Fax: 0208 965 9651 

E-Mail: sales@eufurniture.co.uk 

www.eufurniture.co.uk 

Transporti falas kudo që të jeni në Londër 

Porosisni një kopje 

falas të “Albanian 

Contacts 2009” 

-- 

The Albanian Newspaper 

122 White Hart Lane 

London N17 8HP 


Tel/fax:02082169527 

Info@thealbanian.info 

1 TETOR FAQE 24

Issue 1 - Shef Domi

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?