elazığ'da geçmişten günümüze spor - AsafVarol.com

tarafından yürütülmeye çalışılmıştır. 1972 yılında ilimiz atıcılık 1.si
Hasan Çakmak Manisa’da Türkiye 1.liklerine katılarak ilimizi burada
temsil etmiştir [29.b].
Bu arada bazı av meraklıları Sivrice’de Göl kıyılarında,
Ovacıkta, Hozat’ta, Kezin’de ve çeşitli muhtelif yerlerde av
bayramlarında kendi aralarında atış poligonu kurarak atış çalışmaları
ve trap atışları yapmışlardır. 1960’lı yıllardan 1980’lere kadar süren
bu faaliyetlerde 1980’lerden sonra Türkiye’de başlayan terör
olaylarından dolayı son bulmuş, avcılık uğraşı önemli ölçüde azalmış,
atıcılık ise tamamen unutulmuştur. Daha sonraki yıllarda ise bu
geleneksel spor dalı gerektiği ilgiyi yakalayamamış ve rağbet giderek
azalmıştır.
9.3. Okçuluk
Okun, insanlık tarihi boyunca bir savaş ve atlı silahı olarak
kullanılması nedeniyle okçuluğun kökeni de çok eski çağlara kadar
inmektedir. Önceleri askeri bir araç olarak kullanılan ok, sonraları
eğlence ve yarışmaların vazgeçilmez aracı durumuna gelmiştir.
Yapılan Arkeolojik araştırmalar, Mısır’da milattan önce 5000 yılında
okun avlanma sırasında kullanıldığını ortaya çıkarmakta ise de
tarihçilerin bu konu ile ilgili tahmini milattan önce 25 bin yıl önceye
kadar dayandığını gösteriyor. Milattan önce 1500 yılında ise Asurların
yayı daha geliştirip atıcıya daha fazla kolaylık sağlayan bir model
oluşturdukları biliniyor. 1900 yılında olimpiyat sporu olarak kabul
edilen okçuluk, ateşli silahlar ile yapılan atıcılığın gölgesinde
kalmıştır. Yeni yükselen spor olan atıcılık, okçuluğu 1920 yılından
1972 yılına kadar gölgesinde bırakmış; bu spor 52 yıl olimpiyatlarda
yer almamıştır [118].
Modern anlamda okçuluğun başlangıcı ise 1500’lü yılların
başlarına rastlamaktadır. İlk okçuluk dernekleri 16. ve 17.yy’larda
İngiltere’de kurulmuştur. 19.yy.da İngiltere’nin ABD, Kanada ve
Avustralya’ya geçmiş, 20.yy’ın başlarında da gerçek anlamda bir spor
olarak kabul edilmeye başlanmıştır. Okçuluğu gelişmiş ve sistemli bir
221