Edebu'l-Mufred Ahlâk Hadisleri - Islam House - IslamHouse

944 944. 944 Kâ’b ibni Malik, Tebük savaşından geri kalıp, Peygamber (s.a.v.)’den
ayrı kaldığı zaman, Allah tevbesini kabul ettiğine dair hâdiseyi şöyle anlattığı
işitilmiştir:
Rasûlullah (s.a.v.) sabah namazını kıldığı vakit, Allah bizim (üç kişinin)
tevbesini kabul ettiğini bildirdi, insanlar bölük bölük beni karşılayıp tevbenin
kabulü ile beni tebrik ederek: Allah’ın senin tevbeni kabul etmesi, sana kutlu
olsun, diyorlardı. Nihayet mescide girdim. Hemen orada Rasûlullah (s.a.v.)
etrafında insanlarla bulunuyordu. Talha ibni Ubeydullah bana doğru kalkıp
koşarak benimle musafaha etti ve beni tebrik etti. Allah’a yemin ederim ki, mu-
hacirlerden ondan başka hiç bir kimse bana karşı kalkmadı. Talhâ’nın bu hareketini
asla unutmuyorum.
945 945. 945
Ebû Saîd El-Hudri’den rivayet edildiğine göre, (Kurayza kabilesinden
olan) insanlar Sa’d ibni Muâz’ın hükmüne razı oldular da Peygamber tarafından
ona haber gönderildi. Muâz da bir merkep üzerinde geldi. (Peygamberin
bulunduğu bir) mescidin yakınına varınca Peygamber (s.a.v.):
“-Haydin hayırlınıza, yahut olunuza karşı durun (ayağa kalkın)” buyurdu.
Sonra sordu:
“- Ya Sa’d! Şunlar (Kurayza Oğulları Yahudiler kabilesi) senin hükmüne razı
oldular, (ne dersin, onlar hakkında hükmün nedir?) Sa’d:
- Onlar hakkında hüküm veriyorum ki, harp edenlerini öldüresin, çocuklarını
ve kadınlarını da esir edesin, cevabını verdi. Bunun üzerine Peygamber (s.a.v.)
şöyle buyurdu:
“- Allah’ın hükmü ile hüküm verdin.” Yahut “Melik’ine = Allah’ın hükmü ile
hüküm verdin.”
946 946. 946
Enes’den rivayet edildiğine göre, şöyle demiştir:
“-Ashah-ı kirama Peygamber (s.a.v.)’den daha sevgili bir şahıs yoktu; böyle
iken ona ayağa kalkmazlardı. Çünkü ayağa kalkmanın hoş olmadığım biliyorlardı.”
demiştir :
947 947. 947 Müminlerin annesi Hz. Âişe’den (ra) rivayet edildiğine göre, şöyle
-Konuşmak, söz söylemek ve oturmak bakımından Peygamber (s.a.v.),
Hazreti Fatıma’dan daha çok benzer bir kimse görmedim. (Âişe devamla) der ki:
Peygamber (s.a.v.) onun geldiğini gördüğü zaman ona merhaba derdi = hoş
geldin derdi. Sonra ona doğru kalkıp onu öperdi; sonra onun elinden tutarak onu
götürüp kendi yerine oturturdu. Peygamber (s.a.v.) ona gittiği zaman, Fatıme
Peygamber’e merhaba derdi = hoş geldiniz derdi. Sonra Peygambere doğru
kalkıp onu öperdi. Peygamber (s.a.v.)’in vefat ettiği hastalığı zamanında Fatıme,
Peygamberin yanına geldi de, Peygamber ona: “Merhaba!” dedi. (Fatıme
212