Edebu'l-Mufred Ahlâk Hadisleri - Islam House - IslamHouse

“- Sizden biriniz esnediği zaman ağzını tutsun; çünkü şeytan oraya girer.”
BİR BİR KİMSE KİMSE BAŞKASININ BAŞKASININ BAŞINI BAŞINI TARAYIP TARAYIP TEMİZLER TEMİZLER Mİ Mİ? Mİ
952 952. 952 Enes ibni Malikin şöyle dediği işitilmiştir:
“-Peygamber (s.a.v.), Milhan’ın kızı (ve kendi süt teyzesi) Ümmü Haram’ın
yanına giderdi; o da Peygambere yemek ikram ederdi. Ubade ibni’s-Samit’in
nikâhında iken (bir gün peygamber) onun evine gitti. Ümmü Haram, Peygambere
yemek ikram etti de arkasından başını temizleyip taramaya başladı. Sonra
Peygamber uyudu. Daha sonra Peygamber gülümseyerek uyandı.”
953 953. 953 Kays ibni Asım Es-Sa’dî’den rivayet edildiğine göre, şöyle demiştir:
- Rasûlullah (s.a.v.)’e gittim de, şöyle buyurdu:
“- Bu adanı deve sahiplerinin ulusudur.”
Bunun üzerine ben de dedim ki:
- Ya Rasûlallah! Hangi maldır ki, onda misafirden ve isteyiciden yana benim
üzerimde bir hak yoktur?
Rasûlullah buna cevaben şöyle buyurdu :
“- Kırk tane (deve) ne güzeldir! Altmış tane çoktur. Yüzler sahibine azab
vardır; ancak şu kimse müstesnadır: Malının kıymetlisini veren, bol sağlam ariyet
veren, semizini kesip de yiyen ve dilenci ile muhtaca yediren.”
Dedim ki, ya Rasûlallah, bu ne güzel ahlâk!.. Bir vadiye inilmez ki, benim
orada en ziyade davarım olmasın. Peygamber (bana) sordu :
“- Bağışı nasıl yaparsın?” dedim ki:
- Genç deve ile yaşlı deveyi veririm. Peygamber yine sordu:
“- Ariyet hayvan hususunda nasıl yaparsın?” dedim ki;
- (Yününden, sütünden ve yapağısından faydalansınlar diye) yüz deve
ariyet veririm. Peygamber yine sordu:
“- Yetişkin develer hakkında nasıl yaparsın?” dedim ki:
- İnsanlar sabahleyin ipleriyle çıkarlar ve hiç bir adam yuvarlayacağı bir
deveden alıkonmaz da, önüne çıkan deveyi tutar ve onu kendisi geri verinceye
kadar saklar, (böylece isteyen herkes develerimden faydalanır). Peygamber
(s.a.v.) sordu:
“- Senin malın mı sana daha sevgilidir, yoksa mirasçılarının malı mı?”
- Benim malım, dedim. Peygamber buyurdu:
“- Malından sana ait olan, ancak yeyip de harcadığındır yahut verip de
geçerli kıldığındır. Malın diğeri ise mirasçılarınındır.”
214