Edebu'l-Mufred Ahlâk Hadisleri - Islam House - IslamHouse

“-Allah’dan korkup takvaya sarıl ve iyilikten hiç bir şeyi küçümseme, kuyudan
su çekmek isteyene kendi kovandan onun kabına su boşaltmış olsan bile. Yahut
yüzün güler olduğu halde kardeşinle konuşmuş olsan bile... Elbiseni yere sarkıtıp
sürtmekten sakın; çünkü bu kibirdendir ve Allah bunu sevmez. Eğer bir kimse
sende bildiği bir kusurla seni ayıplarsa, sen ona bildiğin bir şeyle onu ayıplama,
ona kötü söyleme. Seni kötüleyeni bırak, (söylediğinin) günahı onundur, mükâfatı
ise senindir. Asla hiç bir şeye de (insan olsun, hayvan olsun veya başka bir şey
olsun) sövme.”
Süleym demiştir ki:
- Bundan sonra ne bir insana sövdüm, ne de bir hayvana.
1183 1183. 1183 1183 — Ebû Hureyre’den rivayet edildiğine göre, şöyle demiştir:
- Hasan’ı her gördükçe gözlerim yaş akıtmıştır. Bunun sebebi şu: Bir gün
Peygamber (s.a.v.) (evinden) çıktı. Beni Mescid’de buldu. Elimden tuttu. Ben de
onunla beraber yürüdüm. Biz Benî Kaynuka çarşısına gidinceye kadar benimle
konuşmadı. Bu çarşıda dolaştı ve baktı. Sonra ben beraberinde olduğum halde
geri döndü. Nihayet Mescid’e geldik de oturduk, iki dizini birleştirip karnına
dayadı. Sonra şöyle buyurdu:
“- Küçük (Hasan) nerede? Bana küçüğü çağır!” Bunun üzerine Hasan koşarak
gelip, Peygamberin kucağına atıldı. Sonra elini Peygamber (s.a.v.)’in sakalına
soktu. Sonra Peygamber (s.a.v.) ağzını açıp, kendi ağzını onun ağzı üzerine
koymaya başladı. Sonra şöyle buyurdu:
“Allah’ım, ben bunu seviyorum. Sen de bunu sev ve onu seveni de sev,
(ondan razı ol).”
DİZLERİ DİZLERİ ÜZERİNE ÜZERİNE ÇÖMELEN ÇÖMELEN KİMSE
KİMSE
1184 1184. 1184 Enes ibni Malik anlatmıştır:
- Peygamber (s.a.v.) ashaba öğle namazını kıldırdı. Selâm verince minbere
çıkıp ayakta durdu; kıyameti anlattı, Bir de orada büyük şeyler olacağını anlattı.
Sonra şöyle buyurdu:
“-Kim bir şey sormak isterse, önü sorsun. Vallahi, bu yerimde durduğum
müddetçe bana hangi şeyi sorarsanız size haber vereceğim.” Enes demiştir ki,
insanlar bu sözü (gazap içinde) Rasülullah (s.a.v.)’den işittikleri zaman çokça
ağladılar. Rasülullah (s.a.v.) de “Sorunuz!” demeyi çok tekrarlıyordu. Bunun
üzerine Ömer (ra) iki dizi üzerine çöküp:
- (Ey Allah’ın Resulü! Üzülme,) biz Allah’ı Rab, İslâm’ı din ve Muhammedi
Peygamber olarak kabul edip, buna razı olduk, dedi. Ömer (ra) bunu söyleyince,
Rasûlullah (s.a.v.) sükût etti; sonra Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:
267