seref-kitabi

Her Türk öz benliğine güvenecekti yalnız.
Asker, erkek olacak, cephaneciler de kız..
Bu düşüncelerle plânlar hazırlandı;
Artık her Türk «kurtulmak» ülküsüne inandı.
Başımızda ay yıldız, gidecektik ölüme,
Biz ki bir çok asırlar kılıç çektik ölüme..
Orduların başına geçti Büyük Komutan,
Ey Türk; o komutan da senin Atandı Atan.
Dedi: «Ordular hedef Akdenizdir, ileri»
Sardı kara bir duman ve top sesi her yeri.
Nihayet başgösterdi görülmemiş akınlar,
Birbirine karıştı uzaklarla yakınlar.
Bu akınlar, bir seldi, coşarak geliyordu,
Bu akınlar, şimşekti, gökleri deliyordu,
Bu akınlar, ateşti, ölümler saçıyordu,
Bu akınlar, tarihe bir devir açıyordu;
Bu akınlar önünde, kaçıyordu düşmanlar,
Bu akınlar önünde dökülüyordu kanlar.
Yeniden baş eğdiler savaşta değerine
Çaresiz çağırdılar Türkü barış yerine,
«Sevr» denen bir kefeni Türke giydirenlerin
Karşısına gitti Türk; dedi: «Hakkımı verin!»
Türktür kılıçla alan ve kalemiyle yazan;
Türkün büyük hakkını teslim etmişti «Lozan»..
45/65