seref-kitabi

ATAMIZIN ADSIZ NEFERLERİYİZ
Taceddin Altuğ
İzmir Erkek Lisesi 3üncü sınıftan
Ben tarihten daha yaşlı bir ulusun çocuğuyum. Baştanbaşa bir kahramanlık vatanı olan tarihimin
hiçbir sayfası ırkımın esarete başeğdiğini kaydetmedi. İstiklâl, bana, atalarımın en kıymetli ve
kutsal mirasıdır. Şaşarım o emperyalist devletlere ki ulusumun esarete başeğeceğini sandılar.
İstiklâlini elinden almak istediler. Düşünmediler ki Türk onu hayatı pahasına da olsa
vermiyecektir. Düşünmediler ki Türk Ulusu bağrından başlı başına bir tarih olan bir Atatürk
çıkaracaktır. Düşünmediler ki Türk Ulusu yılmak nedir bilmemiştir ve bilmiyecektir.
Düşünmediler ve her köşesi şehit atalarımın kutsal kanlarile sulanmış Türk topraklarını
aralarında paylaşmak istediler.
Güzel İzmirin -şu dakikada semalarında şanlı Türk uçaklarının dolaştığını göğsüm kabararak,
içim heyecanla dolarak seyrettiğim güzel ve Türk İzmirin- Yunanlılar tarafından işgalinden tam
dört gün sonra idi. O gün Türk'ün kararmış göklerine Samsun'dan bir güneş doğdu ve tarih, Türk
ulusunun büyük bir mücadeleye başladığını seyretti. Atatürk Samsuna çıkmıştı.. (19 Mayıs 1919)
O gün Türk Ulusu, yalnız istiklâle olan aşkına ve kendisine istiklâl yolunu gösteren Ulu Şefine
güvenerek bütün dünyaya karşı mücadeleye başladı.
Onlar bütün asrî savaş vasıtalarile silâhlanmış bir düşmanı kolları ve elleri bağlı Türk Ulusunun
üzerine saldırttılar.
Biz ise, göğüslerimizi siper, kinle sıkılmış yumruklarımızı silâh yaparak onlara karşı durduk. En
önümüzde «Ya istiklâl, ya ölüm!» diye haykıran Atatürk'ümüz vardı. Türk Ulusu hayat ve
istiklâli için çarpışır, şehitler vücutlarile kaleler örerek ölümlerinden sonra bile sevgili yurtlarını
korurken İstanbul'da oturan sultan düşmanlarla birlik olarak Türk Ulusunun üzerine ordular
gönderiyor, kendi sefil hayatını kurtarmak için koca bir ulusu, hem de yüz yıllarca dünyaya
medeniyet öğretmenliği etmiş asîl bir ulusu satmağa çalışıyordu. Yüz yıllardanberi sefil, zalim,
düşüncesiz sultanların keyfi için varını yoğunu veren Türk, en sonunda, o sultanların birinden bu
nankörlüğü görüyordu.
Büyük Önder çıkıp da istiklâl yolunu gösterince bütün Türk Ulusu tek kol, tek vücut halinde
dalgalı bir deniz gibi köpürerek, coşarak düşman istilâsına ve sultan ihanetine isyan etti.
Atatürk'ün bize kazandırdığı zaferlerin her biri -İnönü, Sakarya, Dumlupınar- Türk'ün tarihinden
başka bir tarihte bulunmıyan yapraklardır.
O, yalnız bunları yapmakla, düşmanı Anayurddan atmakla kalsaydı bile kalplerimizde yer
almağa, sonsuz saygılarla anılmağa hak kazanırdı. Fakat, o, bunlarla kanaat etmedi, memleketi
51/65