ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

More documents

Recommendations

Info

4. ARAŞTIRMA BULGULARI Volkan DENERİ türleri (Quercus cerris, Quercus pubescens, Quercus infectoria,), dişbudak (Fraxinus excelsior), Tesbih (Styrax officinalis), vb. türler görülür. Alanın en alt kesimlerinden 1200-1300 m. yükseltilerine değin en hakim tür Kızılçam “Pinus brutia” dır. Kızılçam ormanları tüm Seyhan Havzasında 100 m. yükseltilerden itibaren başlayan “Toros Eşik Alanları”nda giderek yoğunluk kazanmaktadır. Yetişme ortamı koşullarının göreceli olarak iyileştiği kesimlerde daha çok birincil maki (primer maki) topluluklarına rastlanmaktadır. Bu topluluklar içerisinde Quercus coccifera, Phillyrea latifolia, Myrtus communis, Arbutus andrachne, Erica manipuliflora, Cercis siliquastrum, Pistacia lentiscus, Pistacia terebinthus baskın durumdaki odunsu türlerdir. Kızılçam ormanları ile birincil maki örtüsünün insan etkileri sonucu bozulduğu alanlarda ise ikincil (sekonder) maki örtüsünün hâkim olduğu izlenir (Altan, 2000). Bu örtü içerisindeki baskım odunsu türler ise; Erica manipuliflora, Cistus creticus, Cistus salviifolius, Calycotome villosa, Myrtus communis, Lithodora hispidula, Arbutus andrachne, Pistacia lentiscus, Pistacia terebinthus ’dır. Genel anlamda bu bitki örtüsü Güney Anadolu Akdeniz Bitki Topluluğu’na ait bir topluluk olarak gözlenmektedir. Tipik Akdeniz ikliminin hakim olduğu yaklaşık 800 m. yükseltilere değin aşağıdaki maki türlerinin değişik biçimlerde bir arada olduğu bir bitki örtüsü vardır (Altan, 2000); Achillea cappadocica Achillea micrantha Achillea santolina Ajuga chia Anchusa boissieri var. eginensis Anthemis candidissima Arctium minus Artemisia caucasica var brachyphylla Cantaurea eriophylla Cantaurea squarrosa Cantaurea urvillei Chondrilla juncea Cirsium vulgare Convolvulus assyriacus Cousinia cirsioides Cotoneaster nummularia Ebenus laguroides var. cilicica Echinops viscosus Helichrysum pilicatum Lactuca orientalis Linum mucranotum ssp. orientale Marrubium parviflorum Onobrychis argyrea Onosma armenum Onosma aucherianum Phlomis nissolii 24
4. ARAŞTIRMA BULGULARI Volkan DENERİ Reichardia picroides Salvia candidissima Salvia sclarea Salvia virgata Satureja cuneifolia Taraxacum syriacum Tragopogon buphthalmoides Xeranthernnm sqarrosum Bölgede 1000 m’den sonra kızılçamın yer yer ardıç türleri ile karıştığı ve 1300 m’den sonra ise iki ardıç türünün, Juniperus oxycedrus ve Juniperus excelsa’nın daha yaygın olduğu görülür. “Güney Anadolu’nun Sedir-Göknar Dağ Ormanları Bitki Topluluğu” olarak tanımlanan bu kesimde ardıçlar önce sedir (Cedrus libani) ile karışık olarak bulunur. Daha yukarılarda özellikle 1500 m’den sonra saf sedir ormanları görülür. Bunun en güzel örneğini Kızıldağ’da görmekteyiz. Yine aynı yükseltilerde ancak daha nemli alanlarda; 1100 m ye kadar Pinus brutia baskın tür olup, Styrax officinalis ile karışık halde görülmektedir. Bunun en güzel örneğini Kaledağ’da görülmektedir. Kaledağ’da 950 m yükseltiden sonra Pinus brutia-Styrax officinalis birliğine Juniperus oxycedrus, Juniperus drupaceae ve Cedrus libani eklendiği görülmektedir. 1100-1200 m ler arasında juniperus oxycedrus ve Juniperus drupceae baskın tür olurken yaprak döken türlerinde (Ostrya carpinifolia, Quercus cerris, Quercus pubescens, Acer monspessulanum, Acer platanoides) bu birliğe katıldığı gözlenmektedir. 1200 m’nin üzerindeki yükseltilerde ise göknar (Abies cilicica) baskın tür olup, yukarıda sözü edilen yapraklı türler ile karışıktır. Göknar özellikle kuzey bakılarda ve toprak niteliklerinin daha uygun olduğu, dik eğimli ve nemli ortamlarda saf ormanları oluşturmaktadır. Sedir ve göknar Toros dağlarında orman üst sınırını oluşturan iki türdür ve bu sınır doğal olarak 2400 m’de olması gerekirken, insan faaliyetleri sonucu 2000-2200 m’ye inmiştir. Bu yükseltinin üzerinde Alp bölgesi bitki toplulukları bulunur (Altan, 2000). Havzanın üst kesimlerinde özellikle daha az yağış alan vadi içleri ve yağmur gölgelerinde yer yer karaçam (Pinus nigra) ormanları da yaygındır. Buna örnek olarak Kükürt vadisini verebiliriz. Burada karaçam ormanları 2000 m yükseltilere kadar çıkmaktadır. 1850 m lere kadar saf olan karaçam ormanları, bu yükseltinin üzerindeki alanlarda Juniperus oxycedrus ile birlikte, nadir olarak ta Cedrus libani ile görülmektedir. Genellikle güney ve güney-batı bakılı olan bu alanlarda eğim son 25
Page 1 and 2: Volkan DENERİ ÇUKUROVA ÜNİVERS
Page 3 and 4: ÖZ YÜKSEK LİSANS TEZİ ALADAĞ
Page 5 and 6: TEŞEKKÜR Bu çalışmanın oluşm
Page 7 and 8: 4.2.2.3. Ormancılık…………
Page 9 and 10: Çizelge 4.21. İş Kollarının De
Page 11 and 12: 1. GİRİŞ Volkan DENERİ 1. GİR
Page 13 and 14: 1. GİRİŞ Volkan DENERİ kadastro
Page 15 and 16: 2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Volkan DEN
Page 17 and 18: 2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Volkan DEN
Page 19 and 20: 3. MATERYAL ve METOD Volkan DENERİ
Page 21 and 22: 3. MATERYAL ve METOD Volkan DENERİ
Page 23 and 24: 4. ARAŞTIRMA BULGULARI Volkan DENE
Page 33: 4. ARAŞTIRMA BULGULARI Volkan DENE
Page 57 and 58: ADANA 4. ARAŞTIRMA BULGULARI Volka
Page 85 and 86:
4. ARAŞTIRMA BULGULARI Volkan DENE
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
5. SONUÇ Volkan DENERİ olanaklar
Page 105 and 106:
5. SONUÇ Volkan DENERİ Yörede ha
Page 107 and 108:
KAYNAKLAR AĞCA, S., 1997. Orman K
Page 109 and 110:
KIŞLALIOĞLU, M., BERKES, F., 1999
Page 111:
ÖZGEÇMİŞ 1981 yılında İzmit
show all

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?