ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

4. ARAŞTIRMA BULGULARI Volkan DENERİ
luciliae ssp. cilicica, Potentilla speciosa var. speciosa, Saxifraga kotschyi, Sedum
hispanicum, Tanacetum kotschyi ve Valeriana sisymbriifolia (Altan,2000).
Taş ve çakıl yığıntıların geniş alanlar kapladığı 3500 m’den yüksek eğimlerde
özellikle de kaya yığıntıları ve kireçten sarp kaya duvarlarda Arabis caucasica ssp.
brevifolia, Cerastium cerastioides, Saxifraga exarata ve Veronica caespitosa
görülür. Bu kesimlerde çok çekiciliği ile dikkati çeken sarı çiçekli küçük yastık
formlu Draba acaulis Toros Dağları’nın en yükseklerinde yetişebilen çiçekli
bitkisidir (Altan, 2000).
Subalpin kuşakta sulak yetişme ortamlarına seyrek rastlanır. Bu nedenle
hydrophyt bitki birlikleri sadece yerel olarak ve dar alanlarda bulunmaktadır.
Devamlı su taşıyan dağ derelerine “dere boyu” bitki topluluğu katılır. Besin
maddelerince zengin balçık benzeri bu ortamlarda Mentha longifolia topluluğu
hakimdir. Bu topluluk Avrupa-Sibirya elementleri taşıyan hidrofitler de içerir.
Örneğin, Areneria retundifolia, Blysmus compressus, Cardamine uliginosa,
Cerastium fontanum ssp. triviale ve Veronica beccabunga gibi (Altan, 2000).
Narpız Boğazı (2600 m)’nın bitki örtüsü oluşum tarihi bakımından çok ilgi
çekicidir. Subalpin kuşaktaki bu alanın bitki örtüsünün çok yıllık otsu bitkiler
oluşturmaktadır. Achemilla ellenbergiana Polygonum bistorta ssp. carneum ve
Swertia longifolia’nın hakim olduğu bu topluluk turbier benzeri humusca zengin
nemli topraklarda yaygındır. Bu normalde Iran-Turan fitocoğrafik özelliklerin yaygın
olduğu bu alan ortasında çok ender bir rastlantıdır. Yukarda verilen üç hakim tür
yanında Anthriscus kotschyi, Carex atrata, Cystopteris fragilis, Galium verum ssp.
glaprescens, Saxifraga adscendens ve arletik-alpin Myurella tenerrima (Bryophyta)
bu çok yıllık otsu bitki topluluğuna katılmaktadır (Altan, 2000).
Bitki topluluğu Pleistosen’de kuzeyden güneye bitki yayılmasına olağanüstü
bir örnektir. Bu zamanda birçok Avrupa-Sibirya ve öksin flora elementleri
Akdeniz’in dağlık bölgelerine taşınmıştır. Daha sonra sıcaklığın artması sonucu Iran-
Turan türlerin rekabetine dayanamayarak kaybolmuştur. Ancak çok ender olarak
Narpız Boğazı gibi bazı alanlarda bu topluluk “relikt” olarak kalabilmiştir.
Glazial zamanda biçimlenen alpin kuşak peyzajı (Yedi göller, Dipsiz Göl,
Yıldız Göl, Yazıpınar Yaylası) yazın dahi görülebilen kar ve kar örtüsü ile ilgi
30