Zülfü livaneli kardeşimin hikayesi

161/661
“Olabilir” dedim. “Ya aşk ya da nefret, büyük
bir olasılıkla ikisi birden. Çünkü katil
öldürmekle yetinmemiş, öfkesini dindirmek
için durmadan bıçaklamış ölü bedeni.”
“Hiç kimse Ali’den kuşkulanmadı mı?”
“Niye kuşkulansın ki?”
“Ne bileyim. Arzu İstanbul’a eski sevgililerine
gidiyormuş, birçok kişiyle sevişiyormuş
falan. Belki de kıskançlık nöbetine girmiştir.”
“Sanmam” dedim. “Ali korkaktır, kızsa bile
yapamaz öyle şey.”
“Sizce Arzu niye yapıyordu bunu, kocasını
sevmiyor muydu?”
“Yoo, bana her gelişinde Ali’yi ne kadar
sevdiğini anlatırdı.
Bayılıyorum bu adama, çok şanslıyım derdi.”