Devrim Programları

mine de olanak tanýnmayacaktýr. Bu nedenle politeknik
eðitimden geçmiþ bireylerin, deðiþik üretim
alanlarýnda ve dallarýnda çalýþmalarý saðlanacaktýr.
Bunun yolu ise, genel üretimin bir bütün olarak
toplum tarafýndan planlanmasýndan geçer.
Sosyalist ekonominin temel özelliði merkezi
planlama olacaktýr. Merkezi ve toplumsal planlama,
bireylerin tek ve sürekli iþkollarýný temsil ederek
oluþturduklarý yönetim konseyleri tarafýndan ekonominin
merkezi planlanmasýnýn aþýldýðý her yerde
ve oranda gerçekleþtirilir. Tek ve sürekli bir iþkolunda
çalýþan birey düzeyinin aþýlmasý ise, üretimin
sanayi ve tarým adý altýnda ayrýþmasýnýn ortadan
kaldýrýlmasýyla olanaklýdýr. Bu da, toplumun, belli
sayýda nüfusun oluþturduðu komün örgütlenmesi
demektir.
Sosyalist ekonominin uzun dönemdeki temel
birimi olan komünler, ilk dönemde tarým ve
sanayi alanlarýnda örgütlenmiþ kolektif üretim ve
yönetim birimlerinin birleþtirilmesiyle oluþturulabilir.
Kapitalizmden çýkýldýðý andan itibaren ve çýkýlýr
çýkýlmaz komünlerin kurulmasýna giriþmek, ütopik
olduðu kadar, kaynak ve emek savurganlýðýna yol
açtýðý deneyimlerle görülmüþtür. Proletaryanýn iktidarý
ele geçirdiði bazý ülkelerde kurulmuþ olan sanayi
ve tarým komünlerinin, birer komün karikatürü
olmaktan öteye gidememiþ olmalarýnýn nedeni de
budur.
Tarýmsal üretimin kolektivizasyonu, kolektif
çiftliklerden tarým komünlerine doðru geliþim süreci
olarak ele alýnacaktýr. Bu baðlamda, küçük-üreticilik
sorunu, doðrudan tarým komünlerinin oluþturulmasý
ve giderek kent ile kýr arasýndaki çeliþkinin
aþýlmasýyla orantýlý olarak çözümlenecektir. Ancak,
yalýn olarak komünlerin tarýmsal nitelikte kalmalarý,
giderek küçük-meta üretiminin daha geniþ ölçekte
82
THKP/HDÖ
Sosyalist Devrim Programý