Davras kireçtaşı inceleme alanının doğusunda geniş bir yayılıma sahiptir. Birim alttabeyazımsı, grimsi renkli, kalın tabakalı dolomitik kireçtaşları ile başlar. Sert, sıkçatlaklı, çatlakları kalsit dolgulu olan bu kireçtaşları yer yer tamamen dolomitleşmegösterir. Bu dolomitik seri üzerine bej, krem, açık gri, açık kah<strong>ve</strong> renkli, orta-kalıntabakalı sık çatlaklı, çatlakları kalsit dolgulu, üste doğru oolitik karakterdekireçtaşları gelir. Açık gri, bej, krem, açık kah<strong>ve</strong> renklerde, orta-kalın tabakalı yeryer dolomitize olmuş kireçtaşları ile devam eder. Üste doğru en kalın seviyesinioluşturan orta-kalın tabakalı, açık gri, bej, krem açık kah<strong>ve</strong> renklerde gözlenenkireçtaşlarına geçer. Bu kireçtaşları üste doğru yer yer orta katmanlı, gri, grimsi bej,krem renkli, neritik-yarı pelajik, yer yer de ince-orta katmanlı, kirli sarı, gri, bej,krem renkli, çörtlü, pelajik-yarı pelajik kireçtaşlarına geçerler. Birim en üstte incetabakalı, krem, sarı, bej, yer yer pembe renkli, çörtlü pelajik kireçtaşları ile sonlanır(Yalçınkaya, 1989). Geç Kretase yaşlı Çiğdemtepe birimine ait rudist içeriklikarbonatlar Davras kireçtaşı birimini uyumsuz olarak örtmektedir (Karaman vd.,1988; Yıldız <strong>ve</strong> Toker, 1991; Görmüş <strong>ve</strong> Karaman, 1992). İstifin kalınlığının 2000m (?) den daha fazla olduğu sanılmaktadır. Birimin yaşı Üst-Triyas-Turoniyenolarak belirlenmiştir (Görmüş <strong>ve</strong> Özkul, 1995).4.1.1.2.1. Söbüdağ Kireçtaşı Üyesi (Krü ds ):Birim, inceleme alanının kuzeybatısındaki Büyük Söbü Tepe <strong>ve</strong> Küçük SöbüTepe’de gözlenmektedir. SDÜ Batı Kampüsünün kuzeybatısındaki Büyük SöbüTepe’den en iyi yüzeyleme <strong>ve</strong>rmesi nedeni ile birim ilk olarak Karaman vd. (1988)tarafından formasyon mertebesinde isimlendirilmiştir. Yalçınkaya (1989) tarafındanüye olarak, Karaman (1994) ise Söbüdağ kireçtaşı ismini Söbüdağ formasyonuyerine kullanmıştır. Bunun yanında litoloji isminin baskınlığını göstermesi, istifinDavras kireçtaşlarının üst düzeylerini oluşturması, henüz formasyon mertebesindetaban sınırının belli olmaması nedenleriyle üye mertebesinde adlandırılması uygungörülmüştür (Görmüş <strong>ve</strong> Özkul, 1995). Bu çalışmada da bu adlama kullanılmıştır.Birimde açık-koyu gri, bej renkli, çoğunlukla masif, kalın (0,5-1,5 m), çok kalın (2-4m) tabakalı kireçtaşlarında pelletler, millioidler <strong>ve</strong> yer yer de rekristalizasyonunbaskın olduğu gözlenmektedir. Kireçtaşlarında bağlayıcı malzeme olarak gözlenen33
gri renkli mikrit, içerdiği demir miktarına göre yer yer kah<strong>ve</strong>rengi renk almaktadır.Birim, sıkı dokulu, homojen bir yapıya sahip, bol çatlaklı <strong>ve</strong> çatlakları ikincil kalsitile doldurulmuştur. Bölgede meydana gelen tektonizma koşullarından büyük ölçüdeetkilenmiş olan kireçtaşları, şiddetli kırık <strong>ve</strong> kıvrımlı bir yapı kazanmıştır.Faylanmalar boyunca breşik zonlar gelişmiştir (Karaman vd., 1988; Görmüş <strong>ve</strong>Özkul, 1995).Söbüdağ kireçtaşı üyesi, Davras kireçtaşının Geç Kretase yaşlı karbonat kesiminioluşturmaktadır. Davras Dağının zir<strong>ve</strong>sinde rastlanılan aynı tip miliolidlerin SDÜKampüsünün yaklaşık 1 km kuzeybatısındaki çökeller içinde gözlenmiş olması <strong>ve</strong>diğer bentik fauna içeriği bu kireçtaşlarının Davras kireçtaşının üst düzeyi olduğunuişaret eder. Birimin üst dokanağı, Çiğdemtepe kireçtaşı ile uyumsuzdur (Görmüş <strong>ve</strong>Özkul, 1995). Kireçtaşları içerisinde bentik foraminiferler gözlenmiştir. Triloculinasp., Quinqueloculina sp., Pseudolituonella reicheli Marie Nezzata sp.,Nummoluculina sp.,Textulariidae, Miliolidae, Cuneolina sp., Biloculina sp. <strong>ve</strong>Rotaliid sp. gibi fosil kapsamına göre yaşı, Senomaniyen-Turoniyen olarakbelirlenmiştir (Karaman vd., 1988; Yıldız <strong>ve</strong> Toker, 1991; Görmüş <strong>ve</strong> Karaman,1992; Görmüş <strong>ve</strong> Özkul, 1995; Karaman, 2000). Birimin ortamının litoloji <strong>ve</strong> faunaözelliklerine göre sığ lagüner <strong>ve</strong> yer yer de lagüner bir ortamda çökeldiğibelirtilmektedir (Görmüş <strong>ve</strong> Özkul, 1995).4.1.1.3. Çiğdemtepe Kireçtaşı (Krü ç ):Başlıca plaketli kireçtaşlarından oluşan birime ait formasyon adlaması ilk kezKoçyiğit (1980, 1984b) tarafından isimlendirilmiştir. Karaman vd. (1988) birimiSenirce kireçtaşı, Karaman (1994) ise Senirce formasyonu olarak adlandırmıştır.Yalçınkaya (1989) ise Davras formasyonunu Seyrekler kireçtaşı üyesi olarak üyemertebesinde isimlendirmiştir. Birim, litoloji baskınlığını göstermesinin yararlıolacağı düşünülerek Çiğdemtepe kireçtaşı şeklinde isimlendirilmiştir (Görmüş <strong>ve</strong>Özkul, 1995).34
- Page 3 and 4: İÇİNDEKİLERSayfaİÇİNDEKİLER
- Page 5 and 6: 4.4.4. Yeraltısuyu Dinamiği……
- Page 7 and 8: ABSTRACTPh. D. ThesisHYDROGEOLOGICA
- Page 9 and 10: ŞEKİLLER DİZİNİSayfaŞekil 3.1
- Page 11 and 12: ÇİZELGELER DİZİNİSayfaÇizelge
- Page 13 and 14: Bu nedenle, su analizlerinin çeşi
- Page 15 and 16: arasındaki fark nedeniyle olmaktad
- Page 17 and 18: sular kalsiyumca zenginleşir. Gene
- Page 19 and 20: Yeraltısularında amonyumun (NH +
- Page 21 and 22: konsantrasyonlar ölçülmüştür
- Page 23 and 24: gruba ayrılır. Duraysız izotopla
- Page 25 and 26: 2. KAYNAK ÖZETLERİÇalışma böl
- Page 27 and 28: Yalçınkaya vd. (1986): Batı Toro
- Page 29 and 30: maddelerin yeraltına süzülmesini
- Page 31 and 32: yer alan Üst Kretase yaşlı Davra
- Page 33 and 34: Doğu-batı uzanışlı Akdağ’ı
- Page 35 and 36: Isparta’da çimento, mermer işle
- Page 37 and 38: doldurulmuştur. Örnek alınmadan
- Page 39 and 40: Toplam Organik Karbon cihazı, temi
- Page 41 and 42: 4. ARAŞTIRMA BULGULARIBu bölümde
- Page 43: 4.1.1. Otokton Birimler4.1.1.1. Men
- Page 47 and 48: (1986) Hüseyinçeşme ve Söbütep
- Page 49 and 50: foraminiferler belirlenmiştir. Bu
- Page 51 and 52: 4.1.1.7. Yamaç Birikintileri (Qy):
- Page 53 and 54: Birim adını, inceleme alanının
- Page 55 and 56: Orta Oligosen sonunda daha az yeği
- Page 57 and 58: yaklaşık 35-40 derecelik bir rota
- Page 59 and 60: Aksu bindirme zonu boyunca üzerlem
- Page 61 and 62: potansiyel (Etp) ve gerçek (Etr) b
- Page 63 and 64: Şekil 4.6. Çalışma alanı Thorn
- Page 65 and 66: Çalışma alanında kireçtaşlar
- Page 67 and 68: Yakaören Deresi: Milas deresi, Ür
- Page 69 and 70: Çizelge 4. 5. DSİ’ye ait sondaj
- Page 71 and 72: 4.4.2.2. Geçirimli Birim 2 (Gç-2)
- Page 73 and 74: Çalışma alanında bulunan kuyula
- Page 75 and 76: Yazısöğüt bölgesindeki 27478 n
- Page 77 and 78: düşük debiye sahip olan kuyulard
- Page 79 and 80: sıcaklıklarındaki ölçülen yü
- Page 81 and 82: Tat ve Koku: Genellikle iyi nitelik
- Page 83 and 84: (Çünür, ÜK-2) ile 10,63 (Dereg
- Page 85 and 86: Redoks potansiyeli (Eh): Redoks pot
- Page 87 and 88: Çizelge. 4. 9. Na + ’un doğal s
- Page 89 and 90: sularında Mg 2+ miktarı için ulu
- Page 91 and 92: kaynaklar dışında deri, selüloz
- Page 93 and 94: olarak yeraltısularında azot olar
- Page 95 and 96:
kaybederler. Anaerobik koşullar al
- Page 97 and 98:
yol açabilir (Akgiray, 2003). Mang
- Page 99 and 100:
Toplam organik karbon miktarı (TOC
- Page 101 and 102:
gözlenmemiştir. Ancak analizi yap
- Page 103 and 104:
Şekil 4. 13. Mayıs 2007 dönemind
- Page 105 and 106:
Şekil 4. 17. Çalışma alanı May
- Page 107 and 108:
Şekil 4. 19’de Mayıs 2006 döne
- Page 109 and 110:
Hidrojeokimyasal analizleri değerl
- Page 111 and 112:
(anortit-plajioklas) geldiğini gö
- Page 113 and 114:
daha büyük ise iki olasılık var
- Page 115 and 116:
Ekim 2006 Mayıs 2007 Ekim 2007Şek
- Page 117 and 118:
Çizelge 4. 11. Suyun bulunduğu or
- Page 119 and 120:
tüm sularda iyonik değişime ilav
- Page 121 and 122:
Şekil 4. 27. Çalışma alanındak
- Page 123 and 124:
duraylı (kararlı) izotoplar, rady
- Page 125 and 126:
kullanılmaktadır. Vadoz sular ise
- Page 127 and 128:
Karşılaştırma yapmak amacıyla
- Page 129 and 130:
Bölgedeki suların 3 H değerleri
- Page 131 and 132:
Çalışmanın temelini oluşturan
- Page 133 and 134:
5. TARTIŞMA VE SONUÇLARIsparta Ov
- Page 135 and 136:
elirlenmesi için Scholler diyagram
- Page 137 and 138:
Çalışma ile ilgili tüm bilgiler
- Page 139 and 140:
APHA-AWWA-WPCF, 1981, Standart Meth
- Page 141 and 142:
Elitok, Ö, Özgür, N. ve Yılmaz,
- Page 143 and 144:
Jeokimyasal Karşılaştırılması
- Page 145 and 146:
Özcengiz, E., 1982. Çeşitli içm
- Page 147 and 148:
Soyaslan, İ. İ., 2004. Eğirdir G
- Page 149 and 150:
White, D. E., Hem, J. D., and Warin
- Page 151 and 152:
Ek-1. Isparta Ovası ve çevresinde
- Page 153 and 154:
Ek-2. Isparta Ovası ve çevresinin
- Page 155 and 156:
144Ek-3. Isparta Ovası drenaj ağ
- Page 157 and 158:
Ek-4. Çalışma alanının hidroje
- Page 159 and 160:
Ek-5. Isparta Ovası ve çevresinin
- Page 161 and 162:
Ek-6. Isparta Ovası ve çevresinde
- Page 163 and 164:
Ek-7. Çalışma alanından alınan
- Page 165 and 166:
Ek-8. Çalışma alanından alınan
- Page 167 and 168:
Ek-9. DSİ Sondaj Kuyularına Ait S
- Page 169 and 170:
sssssssssssssssssssssssssssssssssss
- Page 171 and 172:
ssssssssssssssssssssssssssssss0m275
- Page 173 and 174:
162Ek-10. Jacob Yönteminin Çözü
- Page 175 and 176:
Ek-10 (b)164
- Page 177 and 178:
Ek-10 (d)166
- Page 179 and 180:
Ek-10 (f)168
- Page 181 and 182:
ÖZGEÇMİŞAdı Soyadı: Selma (Al