Birim pelajik kireçtaşları ile temsil edilmektedir <strong>ve</strong> egemen olarak açık krem ilebeyazımsı boz renkli plaketli pelajik kireçtaşlarından oluşmaktadır. Üst seviyeleredoğru kireçtaşlarının içerdiği kil oranı yükselir. Bu kireçtaşları tabanda ince-ortakatmanlı, sert yapılı olup, üst seviyelere doğru plaketli, yer yer laminalı, nispetendaha gevrek <strong>ve</strong> kırılgandır. Kireçtaşlarının içerisinde özellikle üst kesimlerinde çörtyumruları <strong>ve</strong> arabantları izlenir. Çiğdemtepe kireçtaşı, Söbüdağ kireçtaşı üyesineoranla daha az çatlak düzlemine sahiptir <strong>ve</strong> bu çatlaklar ikincil kalsit iledoldurulmuştur. Formasyon kalınlığı inceleme sahası içinde 50-100 m arasındadeğişir (Karaman vd., 1988; Görmüş <strong>ve</strong> Özkul, 1995). Çiğdemtepe kireçtaşıbirimini Görmüş <strong>ve</strong> Karaman (1992) üç birime ayırmıştır: (1) Söbüdağ kireçtaşıüyesinin hemen üzerindeki gri renkli kireçtaşları, (2) Tersiyer sınırında bulunan,yaklaşık 4 m. kalınlığa sahip <strong>ve</strong> planktonik faunanın bulunduğu kırmızı renklikireçtaşları, (3) Çiğdemtepe kireçtaşının üst seviyelerindeki gri renkli kireçtaşları.Çiğdemtepe kireçtaşı biriminin alt dokanağı Davras formasyonunun Söbüdağkireçtaşı üyesi ile olan ilişkisi kesinlik kazanmamış olmakla birlikte öncekiçalışmacılara göre (Karaman vd., 1988; Yıldız <strong>ve</strong> Toker, 1991) su altı uyumsuzluğuolarak kabul edilmektedir. Aynı şekilde birimin Koçtepe formasyonu ile olan üstdokanak ilişkisi de tartışmalıdır. Ancak yapılan son araştırmalara göre Koçtepeformasyonu ile olan üst dokanağının paralel uyumsuz olduğu kabul edilmektedir(Karaman vd., 1988; Yıldız <strong>ve</strong> Toker, 1991; Görmüş <strong>ve</strong> Karaman, 1992; Görmüş <strong>ve</strong>Özkul, 1995). Çiğdemtepe kireçtaşı içerisinde Globotruncana arca (Cushman),Globotruncanita stuarti (de Lapparent), Gansserina gansseri (Bolli), Heterohelix sp.,Pseudotextularia sp. gibi planktik foraminifer kapsamına göre birimin yaşı Orta-GeçMaastrihtiyen olarak belirlenmiştir. Birimin fauna <strong>ve</strong> litolojik özellikleri nedeniylepelajik ortamda çökeldiği belirtilmektedir (Karaman vd., 1988; Görmüş <strong>ve</strong> Özkul,1995).4.1.1.4. Koçtepe Formasyonu (T k ):Birimin adı ilk kez Sarıiz (1985) tarafından Isparta’nın kuzeybatısındaki Koçtepe’yeizafeten <strong>ve</strong>rilmiştir. Koçyiğit (1984b)’e göre Senirkent dolaylarındaki Yukarıtırtarformasyonu Koçtepe formasyonuna karşılık gelmektedir. Yine Yalçınkaya vd.35
(1986) Hüseyinçeşme <strong>ve</strong> Söbütepe formasyonları; Karaman vd. (1988) <strong>ve</strong> Yıldız <strong>ve</strong>Toker (1991) Kızılkırma <strong>ve</strong> Yalçınkaya (1989) Kabaktepe formasyonlarını birimineşdeğeri olarak kabul etmektedirler (Görmüş <strong>ve</strong> Özkul, 1995). Bu çalışmada Sarıiz(1985) tarafından yapılan adlama kullanılmıştır. Koçtepe formasyonu alttakonglomeratik-breşik bir taban ile başlayıp, üste doğru kırmızı, kırmızımsı pembe,şarabi renkli, ince-orta katmanlı, yer yer böbreğimsi ayrışmalı, pelajik marnlarladevam eder (Yalçınkaya, 1989). Kırmızı renkli çamurtaşları ile temsil edilen birimçok ince (1-2 cm), orta kalınlıkta (5-10 cm) ince taneli kumtaşı ara tabakaları daiçermektedir. Birimin inceleme alanı içerisindeki kalınlığı 25-50 m.dir. Bu kalınlıkAğlasun-Bucak civarında 150 m. ye ulaşır (Görmüş <strong>ve</strong> Özkul, 1995). Formasyonunaçık kırmızı, bordo, yer yer yeşilimsi kirli gri renkli şeyl, kumtaşı, çamurtaşı,türbiditik kumtaşı <strong>ve</strong> kirli kireçtaşı düzeyleri ile bunlarla arakatkılı çakıltaşı <strong>ve</strong>detritik kireçtaşı seviyeleri bulunmaktadır. Birimin alt kesimlerinde yoğundemiroksit boyanmasından dolayı belirgin olarak açık kırmızı, pembe, bordo renkhakimdir. Killi kireçtaşları <strong>ve</strong> çamurtaşlarında böbreğimsi ayrışma yapılarıegemendir (Karaman vd., 1988). Görmüş <strong>ve</strong> Karaman (1992) formasyonu fauna <strong>ve</strong>litoloji özelliklerine göre bölümlere ayırmışlardır: (1) Tersiyer yaşlı birimlerinbaşladığı planktik fosil içeren kırmızı renkli killi kireçtaşları (35 cm kalınlıkta), (2)Tabakalanması belirlenememiş olan kırmızı renkli çamurtaşları (3.5 m. kalınlıkta).Çamurtaşlarında tabakalanmaya paralel gelişmiş mikrofisürler vardır. 3)Formasyonun üst seviyelerine doğru artan kumtaşı-çamurtaşı ardalanması.Kumtaşları gri, sarımsı gri renktedir <strong>ve</strong> bunlar içerisinde bentik <strong>ve</strong> planktikforaminiferler vardır. Koçtepe formasyonu altta Çiğdemtepe kireçtaşı ile paraleluyumsuz olduğu belirtilmektedir. (Görmüş <strong>ve</strong> Özkul, 1995).Koçtepe formasyonu içerisinde Al<strong>ve</strong>olina (Glomal<strong>ve</strong>olina) sp., Nummulites sp.,Assilina sp., Miscellanea cf. Primativa Rahaghi, Keramosphaera sp., Rotalia sp.,Kathina sp., Planorbulina cretae (Marsson), Discocyclina sp., Asterigerina sp.,Textulariidae gibi bentik foraminiferler; Globigerina triloculinoides Plummer,Morozo<strong>ve</strong>lla aragonensis (Nutall), M cf. formosa formosa (Bolli), M. formosagracilis (Bolli) M. lensiformis (Subbotina), Acarinina soldadoensis soldadoensis(Brönnimann), A. Bulbrooki (Bolli), Globorotalia sp., Truncorotaloides sp.,36
- Page 3 and 4: İÇİNDEKİLERSayfaİÇİNDEKİLER
- Page 5 and 6: 4.4.4. Yeraltısuyu Dinamiği……
- Page 7 and 8: ABSTRACTPh. D. ThesisHYDROGEOLOGICA
- Page 9 and 10: ŞEKİLLER DİZİNİSayfaŞekil 3.1
- Page 11 and 12: ÇİZELGELER DİZİNİSayfaÇizelge
- Page 13 and 14: Bu nedenle, su analizlerinin çeşi
- Page 15 and 16: arasındaki fark nedeniyle olmaktad
- Page 17 and 18: sular kalsiyumca zenginleşir. Gene
- Page 19 and 20: Yeraltısularında amonyumun (NH +
- Page 21 and 22: konsantrasyonlar ölçülmüştür
- Page 23 and 24: gruba ayrılır. Duraysız izotopla
- Page 25 and 26: 2. KAYNAK ÖZETLERİÇalışma böl
- Page 27 and 28: Yalçınkaya vd. (1986): Batı Toro
- Page 29 and 30: maddelerin yeraltına süzülmesini
- Page 31 and 32: yer alan Üst Kretase yaşlı Davra
- Page 33 and 34: Doğu-batı uzanışlı Akdağ’ı
- Page 35 and 36: Isparta’da çimento, mermer işle
- Page 37 and 38: doldurulmuştur. Örnek alınmadan
- Page 39 and 40: Toplam Organik Karbon cihazı, temi
- Page 41 and 42: 4. ARAŞTIRMA BULGULARIBu bölümde
- Page 43 and 44: 4.1.1. Otokton Birimler4.1.1.1. Men
- Page 45: gri renkli mikrit, içerdiği demir
- Page 49 and 50: foraminiferler belirlenmiştir. Bu
- Page 51 and 52: 4.1.1.7. Yamaç Birikintileri (Qy):
- Page 53 and 54: Birim adını, inceleme alanının
- Page 55 and 56: Orta Oligosen sonunda daha az yeği
- Page 57 and 58: yaklaşık 35-40 derecelik bir rota
- Page 59 and 60: Aksu bindirme zonu boyunca üzerlem
- Page 61 and 62: potansiyel (Etp) ve gerçek (Etr) b
- Page 63 and 64: Şekil 4.6. Çalışma alanı Thorn
- Page 65 and 66: Çalışma alanında kireçtaşlar
- Page 67 and 68: Yakaören Deresi: Milas deresi, Ür
- Page 69 and 70: Çizelge 4. 5. DSİ’ye ait sondaj
- Page 71 and 72: 4.4.2.2. Geçirimli Birim 2 (Gç-2)
- Page 73 and 74: Çalışma alanında bulunan kuyula
- Page 75 and 76: Yazısöğüt bölgesindeki 27478 n
- Page 77 and 78: düşük debiye sahip olan kuyulard
- Page 79 and 80: sıcaklıklarındaki ölçülen yü
- Page 81 and 82: Tat ve Koku: Genellikle iyi nitelik
- Page 83 and 84: (Çünür, ÜK-2) ile 10,63 (Dereg
- Page 85 and 86: Redoks potansiyeli (Eh): Redoks pot
- Page 87 and 88: Çizelge. 4. 9. Na + ’un doğal s
- Page 89 and 90: sularında Mg 2+ miktarı için ulu
- Page 91 and 92: kaynaklar dışında deri, selüloz
- Page 93 and 94: olarak yeraltısularında azot olar
- Page 95 and 96: kaybederler. Anaerobik koşullar al
- Page 97 and 98:
yol açabilir (Akgiray, 2003). Mang
- Page 99 and 100:
Toplam organik karbon miktarı (TOC
- Page 101 and 102:
gözlenmemiştir. Ancak analizi yap
- Page 103 and 104:
Şekil 4. 13. Mayıs 2007 dönemind
- Page 105 and 106:
Şekil 4. 17. Çalışma alanı May
- Page 107 and 108:
Şekil 4. 19’de Mayıs 2006 döne
- Page 109 and 110:
Hidrojeokimyasal analizleri değerl
- Page 111 and 112:
(anortit-plajioklas) geldiğini gö
- Page 113 and 114:
daha büyük ise iki olasılık var
- Page 115 and 116:
Ekim 2006 Mayıs 2007 Ekim 2007Şek
- Page 117 and 118:
Çizelge 4. 11. Suyun bulunduğu or
- Page 119 and 120:
tüm sularda iyonik değişime ilav
- Page 121 and 122:
Şekil 4. 27. Çalışma alanındak
- Page 123 and 124:
duraylı (kararlı) izotoplar, rady
- Page 125 and 126:
kullanılmaktadır. Vadoz sular ise
- Page 127 and 128:
Karşılaştırma yapmak amacıyla
- Page 129 and 130:
Bölgedeki suların 3 H değerleri
- Page 131 and 132:
Çalışmanın temelini oluşturan
- Page 133 and 134:
5. TARTIŞMA VE SONUÇLARIsparta Ov
- Page 135 and 136:
elirlenmesi için Scholler diyagram
- Page 137 and 138:
Çalışma ile ilgili tüm bilgiler
- Page 139 and 140:
APHA-AWWA-WPCF, 1981, Standart Meth
- Page 141 and 142:
Elitok, Ö, Özgür, N. ve Yılmaz,
- Page 143 and 144:
Jeokimyasal Karşılaştırılması
- Page 145 and 146:
Özcengiz, E., 1982. Çeşitli içm
- Page 147 and 148:
Soyaslan, İ. İ., 2004. Eğirdir G
- Page 149 and 150:
White, D. E., Hem, J. D., and Warin
- Page 151 and 152:
Ek-1. Isparta Ovası ve çevresinde
- Page 153 and 154:
Ek-2. Isparta Ovası ve çevresinin
- Page 155 and 156:
144Ek-3. Isparta Ovası drenaj ağ
- Page 157 and 158:
Ek-4. Çalışma alanının hidroje
- Page 159 and 160:
Ek-5. Isparta Ovası ve çevresinin
- Page 161 and 162:
Ek-6. Isparta Ovası ve çevresinde
- Page 163 and 164:
Ek-7. Çalışma alanından alınan
- Page 165 and 166:
Ek-8. Çalışma alanından alınan
- Page 167 and 168:
Ek-9. DSİ Sondaj Kuyularına Ait S
- Page 169 and 170:
sssssssssssssssssssssssssssssssssss
- Page 171 and 172:
ssssssssssssssssssssssssssssss0m275
- Page 173 and 174:
162Ek-10. Jacob Yönteminin Çözü
- Page 175 and 176:
Ek-10 (b)164
- Page 177 and 178:
Ek-10 (d)166
- Page 179 and 180:
Ek-10 (f)168
- Page 181 and 182:
ÖZGEÇMİŞAdı Soyadı: Selma (Al