röportaj

hobi: Gülçin AkdöngelYakın zamana kadar kendime yetecekkadar bilgi sahibi olduğumudüşünüyordum. Ama artık bununeksikliğini hissetmiyor değilim.Belirlibir noktadan sonra daha fazlasını isterkenyapamadığınız ya da yapmakistediklerinizi aktaramadığınız ya datanımlayamadığınız bir durumla karşıkarşıya geliyorsunuz. Eğitim bu açıdanşart diye düşünüyorum. Hiç değilsekendim için.Ama çok okurum, çok iyi gözlemlerim,araştırırım. Bu konu ile ilgili birçok kaynak sahibi oldum ve tabiki birçok fotoğraf sitesini araştırıp, yerli yabancıbir çok fotoğraf sanatçısının fotoğraflarını dikkatle incelemeyi ihmaletmedim.Fotoğraflarınızda uyguladığınız dijitalmüdahale hakkında düşünceleriniznelerdir? Her fotoğrafa dijitalmüdahale yapılmalı mıdır? Hangifotoğraflarda dijital müdahale kullanmak,hangilerinden kullanmamakbaşarılı neticeler getirir?Ben kendine özgü fotoğraflar çekenbir amatörüm sadece. Fotoğraflarımdaçok ufak oymalar yapmıyor değilim.Çünkü fotoğraf an meselesi, özelliklede benim gibi doğa, insan, şehir fotoğraflarıçekenler daha iyi bileceklerdir,o anı geri getirme imkânınız yok.Ve küçük müdahaleler gerekli oluyorbazen.Tabii işin bir de sektörel bir tarafı var.Bu işten gerçek anlamda para kazananbir sektör… İşin bu boyutundaolaya artık illüstrasyon giriyor. Çokgüzel örnekler sergileniyor. Çok ilginçfotoğraflar çıkıyor ortaya. Sanırım gerekli.Dünyaya yetişmek, gelişmekiçin. Bu çok farklı bir durum… Eskibir siyah-beyaz karenin sıcaklığındanuzak, çok uzak. Bunun o analog makinelerda filmle çektiğiniz karelerin“acaba ortaya ne çıkacak?” beklentisindeçok daha ayrı bir yerinde duruyor.O haz hiçbir şeye değişilemez.Tercih ettiğiniz fotoğraf kategorisivar mı varsa hangi kategoriler?Aslında öyle bir kategori belirleyecekkadar detaylı düşünmüyorum fotoğrafçekerken. Ama dönüp baktığım dahaçok doğa, insan ve şehir konulu fotoğraflarımınsıklığı gözden kaçmıyor.Ekipman, çekilen fotoğrafta ne kadarönemlidir?Bu yine yaptığınız işe, beklentilerinizegöre bir durum. Sıradan bir dijitalfotoğraf makinesinden harikafotoğraf kareleri de gördüm, çok iyiprofesyonel makineden çıkan sıradanfotoğraflar da. Fotoğraf en başta “görmek”işidir. İyi görebiliyorsanız çokiyi fotoğrafları ekipmansız da çıkarabilirsiniz.Ama bu yetinmekle de ilgili bir durum.Bir 50mm ile çekilen portre fotoğrafınıngüzelliği yadsınamaz. Dediğimgibi ne beklediğinize ne yapmak istediğinizleilintili bir durum. Bazenönemli, bazen önemsiz…Sizi etkileyen fotoğrafçılar kimlerdir?Yeni çalışmalarınızda esinlendiğiniz,fotoğraf, fotoğrafçı veya kaynaklarvar mıdır?En başta Arif Aşçı… O’nun kendinehas tarzını, duruşunu ve tabiî ki de fotoğraflarınıbeğenerek izliyorum. ErdalKınacı, Mehmet Teoman, Ebru Sidar,Hakan Kalyoncu, Bekir Tuğçu severekTemmuz - Ağustos - Eylül30