zetsiad sayı 2 web

RÖPORTAJ
yatırımlar da olsa, 2001’de önünü gören
tekstilden çıktı; enerjiye, turizme, inşaata
girenler oldu. Biz de o zaman bunun
farkına vardık. Çok akıllı olmaya da gerek
yoktu aslında genel duruma baktığınızda
zaten anlaşılıyordu. Düşüşün zirve yaptığı
dönem ise 2008 krizidir, çok ciddi sıkıntılar
yaşandı. O arada soruna neşter vuruldu,
bir takım çalışmalar yapıldı ve marka olan
kurtardı.
Önümüzdeki süreci nasıl
görüyorsunuz?
Biz her zaman bir ışık görüyoruz. Türkiye
olarak tekstilde markayız. Bizi seviyorlar,
istiyorlar. Biliyorsunuz gündemde bazı
politik şeyler var, bugün Hristiyan olsak
bütün siparişler bizimdi. Özet bu. Öyle
olmadığımız için maalesef taraf tutuluyor.
Burada da ciddi bir taraf var. Hristiyan
ya da Yahudi olsak politik sorunlar olsa
bile bakış açıları çok farklı olurdu. Bizdeki
politik sorunlar, attığımız adımlar iyidir kötüdür…
Siyaset farklı bir alan... Ben siyaset
yapamam, siyasetçiler de ticaret yapamaz.
Siyaset ile ilgili konuşmak zor
ama siyaset eninde sonunda
dönüp dolaşıp ekonomiyi
etkiliyor…
Elbette etkiliyor ama bunun önüne
geçmek için markalaşmak lazım. Gerçek
anlamda markalarımızı çoğaltmamız
gerek. Ben firmalarımızın önümüzdeki dönemlerde
markalaşmaya doğru gitmedikleri
takdirde anca evine ekmek götürecek
konumda olabileceklerini düşünüyorum.
Daha öteye geçemez.
Sizin bu yönde atılımlarınız
var mı?
Şu anda 150, 300, 500 adam çalıştıracak
yatırımları yapacak, buna cesaret edebilecek
sanayici göremiyorum. Bu işin kökeni
iplikse eğer, bugün bir iplik fabrikası
kurdun diyelim, kurmak mesel değil. Ama
iş geliyor personele, imkânlara dayanıyor.
Artı arka planda bankaya bulaşacaksın,
maliyetler farklılaşacak… Şu anda riskli bir
dönemden geçiyoruz. Biz de ne yapıyoruz?
“Bu rüzgâr bir dinsin” diyoruz. Ama bir
arayış içinde olmak, markalaşmaya çalışmak
lazım yine de. Toparlayacak olursak,
her zaman ümit vardır. Biz çalışmamıza
devam edeceğiz.
Kriz koşullarının iş hayatında
farklı sonuçları da oluyor.
Mesela son zamanlarda dile
getirilen konulardan biri de
ticaretin etik kurallarının
arka planda kaldığı yönünde,
buna ne dersiniz?
Tabii zaten sıkıntı o. Laleli’den Rusya’ya
kolunu takmadan tişört gönderdiklerini
biliyorum. Rusya ne yaptı, arayışa girdi;
“böyle olmaz” dediler. Rusya’da pazar kaybı
oldu. Bizim şu anda sadece Rusya’ya bağlı
olan firmalarımız var. Uçak krizinde 18
tane firma kapatmak zorunda kaldı. Birden
dip yaptı.
Bir de sanayicimizi güçlendirmemiz
lazım. Ben sanayiciye her zaman kendi
firmamdan daha çok daha değer verdim,
onlara finans açısından hep destek olmaya
çalıştım. Bir sürü insan çalıştırıyorlar. Biz
vadesiz bir müşteriyiz, param bankada
duracağına onların elinde dursun. Biz
bağlantılı olduğumuz bütün sanayicilerle
akraba gibi olmuşuz. Sözleşmeleri falan
aşmış durumdayız. Dolayısıyla işler hızlı
yürüyor. Az önce bir imza attım mesela
ama iş günler öncesinden bitmiş, sevkiyat
yapılmıştı zaten. Prosedür devam edecek
elbette ama önemli olan güveni oluşturmak.
Şimdi biraz Meteks’ten
bahsedelim. Hangi ürünler
var, üretim yapıyor musunuz?
Örme grubu ürünlerimiz var, imalatımız
yok. Biz kumaşı oluştururuz, profesyonelce
yaklaşırız A’dan Z’ye her şeye. Makinelerden
tutun tarladaki pamuğa kadar takip
ediyoruz. Pamuk, iplik, ipliğin makinesi…
Bu konuda mütevazı olamayacağım.
Sürekli ve istikrarlı bir iş olmadığı için al
sat da yapıyoruz elbette. Ama genel olarak
ipliği alıyoruz, ördürüyoruz, boyatıyoruz ve
hizmeti sunuyoruz. Kumaş açısından kendi
buluşlarımız hep olmuştur. İmalat yok
ama biz kumaşı oluştururuz imalatçılara,
müşterilerimize servis yaparız. İmalatçıya
iş emirlerini biz açarız tamamen. İşte
şu numara iplik çekeceksin, şu özellikler
olacak, şu pamuktan olacak…
Daha çok iç piyasaya mı
çalışıyorsunuz, yurt dışına
mı?
İç piyasa ağırlıklı ama müşterilerimizin
tamamı iç piyasadan değil. Yarı yarıya diyebiliriz.
Bir de iç piyasada kumaş verdiğimiz
müşterilerimiz zaten dışarıya satıyorlar
ürünlerini. İç piyasada irili ufaklı müşterilerimiz
var. Küçük, büyük diye ayırmıyoruz.
Hatta küçüklerle daha büyük zevkle
çalışıyoruz. Büyük seni ihya etmez zaten,
ancak yaşatır.
Son olarak, kumaş
taleplerimizi kendimiz
oluşturuyoruz dediniz.
Bununla ilgili AR-GE
çalışmalarınız oluyor mu?
Biz AR-GE’mize güveniyoruz. Milletin Çal-
Ge’si güçlü, bizim AR-GE’miz çok güçlü. Biz
yemeği pişiriyoruz, millet anında çalıyor.
Tekstil sektörünün kötü tarafı da bu…
Sabancı’nın Koç’un zamanında bu işi yapıp
da bırakma sebeplerinden biri de bu. Sen
AR-GE’ni yaptığında o mal boyahaneye
girdiği anda birileri kaptı demektir.
Çünkü biz de gidiyoruz boyahanelere,
boyahane sahipleri bizi gezdiriyor, dolaştırıyor.
Orada bantta görüyorsun ürünü.
“Bu nedir?” diye sorduğunda söylüyorlar
sana. Kötü niyet yok aslında. Birkaç sefer
“patentini alayım” dedim ama zamanı
parayla ölçemezsin, zaman çok kıymetli.
AR-GE’ni yapacaksın, faydalanabildiğin
kadar faydalanacaksın. Sonra sürekli yenileyeceksin
kendini. Rengin önünü alabilir
misin, kumaşın önünü alabilir misin?
Sürekli değişime uğruyor. Evde giydiğimiz
pijamalardan tut da çorabına kadar her
şey, her an değişiyor.
64 ZEYTİNBURNU I EKİM 2017