EpilepsiVeYasamEvrelerimiz

EPĠLEPSĠ VE AĠLE
Gözümüzden sakındığımız çocuklarımızla başladım ve hayatta en çok değer
verdiğimiz ve olmazsa olmaz dediğimiz ailemiz ile bölümü sonlandıracağım.
Sevdiklerimizin mutlu olması için, keşfedilmiş doğrularla yola devam edelim, bir daha
keşfetmeye çalışmayalım...
İlk gözlemde onun epilepsili olduğunu anlayamayacağı gibi, anlayıp bunu
kabullenememe durumu da olacaktır.
Doktorun epilepsili demesi durumunda, çocuğa veya gencimize toplumdan
saklama, „sakın söyleme evlenemezsin‟, „sakın söyleme işe giremezsin‟ gibi
yaklaşmalarla yaklaşmayın!
Bunu kabullenip; nasıl önlem alması, neleri yapıp-yapmaması konusunda
hekimden bilgi alıp; çocuklarına destek olan ailelerden olun.
Evdeki yaşlı epilepsili ise, ilacını arasıra hatırlatın, bir şey unutuyorsa bunu yaşlı
epilepsilinin yüzüne vurmayın.
Dediğim gibi, hepimiz epilepsi adayıyız. Belki doğuştan, belki karşılaşılan bir darbe,
belki kullandığım ilaçların sonucu, belki büyük bir üzüntünün sonucu... Hepinizi
duyarlı olmaya davet ediyorum.