1.koca çınarlar

KOCA ÇINARLAR YEŞEREN FİDANLAR PROJESİ
Projenin Çıkış Noktası : Okulumuz Kavak ilçe merkezinde yer almaktadır. Yaptığımız
projelerin bir amaca hizmet etmesi ve uygulanabilir olup, sonuçlarını elde etmek bizim için
büyük önem arz etmektedir.
Bir gün ilçe merkezinde tesadüfen yaşlı bir
amcayla karşılaştım, uzun uzun sohbet ettik. İsminin Niyazi
olduğunu ve 96 yaşında olduğunu öğrendim. Sohbetin
sonlarına doğru emekli öğretmen olduğunu anlattı. Anlattıkça
onu dinliyor, dinledikçe de şaşırmaya devam ediyordum.
Niyazi öğretmen, öğretmen okulunda okuduğu yılları, çok
büyük, altın değerinde anılarından bahsetti, aynı zamanda
benim müzik öğretmenim kimdi biliyor musun? diye sordu
bana, bende merakla kimdi? Diye sorunca Aşık Veysel
cevabını verdi. Şaşkınlığım iyice artmıştı. Ve başladı tekrar
anlatmaya. Biz o zamanlar mandolinle İstiklal Marşını
çalamazsak müzik dersinden geçemezdik dedi. Yaşlılıktan,
yalnızlıktan, unutulmaktan bahsetti durdu. Oradan
ayrıldığımda akşam, uzun uzun düşündüm… Evet çevremde
birçok emekli demek istemiyorum, EMEKTAR öğretmenler
vardı. Ve maalesef biz onları yalnızca 24 Kasım Öğretmenler gününde , sadece bir gün
anıyor, çoğu yerde emekli öğretmenleri , öğretmenler gününde yemeğe davet ediyorduk.
Ondan sonrada ne arıyor nede soruyorduk.
Oysa ki onlardan öğreneceğimiz, ders alacağımız birçok hikaye vardı.
Okulumuzdaki öğretmenler onların bilgi, birikim ve yaşantılarından, deneyimlerinden
birçok çıkarımda bulunabilirlerdi. Öğrencilerimizde onların anlattıklarından çok şey
kazanabilirlerdi. Şu an ellerinde olanların kıymetini daha çok kavrayabilirlerdi. Emektar
öğretmenlerin anlattıkları anılardan, bir defter dahi bulamadıkları günlerden
bahsettiklerinde, öğrencilerimiz, ne kadar bolluk içinde olduklarını, ellerinde her imkanın
mevcut olduğunu, okumamak , çalışmamak için hiçbir engellerinin olmadığını daha iyi
kavrayabilirlerdi. Vaktinde çok saygıdeğer olarak görülen, ama bir asrı devirmeye
yaklaştıkça , çevresinde neredeyse kimseleri kalmayan, eşlerini kaybetmiş, öğrencilerinin
bile belki de arayıp sormadığı bu emektar öğretmenlerimizi sık sık anmak, onların yanında
olduğumuzun göstermek, evlerine köylerine gidip ziyaret etmek, ihtiyaçları varsa bu
ihtiyaçlarını gidermek, onları mutlu etmek ve bu mutluluklarına şahit olmak… Bu
düşüncelerimiz çok güzel. Hele bir de bu emektar öğretmenlerimizi, okulumuza davet
etsek, derslere girmelerini sağlasak, İlk günkü heyecanla tebeşiri ellerine alıp, ders
anlatsalar… İşte o zaman tadından yenmez….
Evet işte projemizin tohumları o zaman atıldı toprağa…
Koca Çınarlarla, yeşeren fidanları bir araya getirmek…