1.koca çınarlar

Yine bir gün Niyazi öğretmeni evinde ziyaret ettiğimizde, yalnız yaşadığı evinde karşılıyor
bizi. İçeri buyur ediyor.
Elinde 700 sayfalık bir kitap, Kurtuluş Savaşını anlatıyor,
450 sayfasını okumuş, büyük bir heyecanla okuduğu yerleri
anlatıyor bize... Hayat arkadaşımı kaybedeli 10 yıl oldu
diyor. Konu gene öğretmenliğe geliyor. Öğretmen disiplinli
olmalıdır diyor. Tertipli, düzenli ve örnek alınacak insan
olmalıdır diyor. Ve bunu hayatının her anında göstermelidir
diye ekliyor… Sohbet devam ediyor. “ Ben 96 yaşındayım,
çok zor şartlarda, bir o kadar da zevk duyarak bu mesleği
icra ettim. Emekli oldum, ama öğretmenlik benim için bir
yaşam tarzı oldu. Hayatımın her noktasında, giyinişim,
konuşmam, hal ve hareketlerimle ben öğretmenim dedim.
Şimdi bile evimin bütün işlerini yapar, kıyafetlerimi kendim
ütüler, eşyalarımı dolaplarımı düzenlerim.” Diyor. Bizi
elimizden tutarak yatak odasına götürüyor, Elbise
dolaplarını gösteriyor. Muazzam düzenli bir dolap, jilet gibi
ütülü gömlekler, pantolonlar, ceketler… Her yer tertip ve
düzen içerisinde. İşte öğretmenlik budur diyor…