TÜRKDÖKÜM 62 / TURKCAST 62

İÇİMİZDEN BİRİ
Dökümhanelerin kullandığı çelik hurdayı
pozitif ayrımcılık yapıp dökümcülere vermeniz
gerekiyor. Ama bu çelik hurda bugün
çelikhanelerin ark ocaklarında heba
ediliyor. Niye heba ediliyor diyorum; çünkü
bu kaliteli hurda ark ocaklarında ergitilip
kütük olarak satılıyor. Halbuki bunu
dökümhaneler kullansa, mamül, hatta
işlenmiş ve katma değeri daha yüksek
ürün olarak değerlendirebilecekler. Bu
konuda zaten kısıtlı olan kaynaklarımızı
en iyi şekilde kullanmak için devletimizin
yani ilgili bakanlıkların sektörleri yönlendirecek
kararları alması ve bu pozitif ayrımcılığı
döküm sektörüne yapması gerekli
diye düşünüyorum.
Sektör olarak çelik hurda ve pik tedarik
etmede zorlanıyoruz. Bu durumda
nasıl döküm üssü olacağız? Şimdi
Almanya’da hammadde üreticisi değil
denebilir. Ancak Almanya otomotiv üretiminde
lider ülkelerden biri olması yanında
nerede ise döküm sektöründe
kullanılan tüm makine ve ekipmanların
üreticisi ve dünya lideri, ayrıca yardımcı
hammadde üretimlerinde mevcut firmaların
büyük bir çoğunluğunun sahibi.
Enerji alt yapısı bizden kat kat ileride…
Öncelikle enerjimizi ve hammaddemizi
kendimizin üretmesi gerekiyor. Aynı
şekilde otomotiv üretimimizin de daha
üst noktada olması gerekiyor. Yine döküm
sektörüne hurda sağlayan boru vb.
çelik işleme merkezlerinin de yeterli hale
gelmesi gerekiyor. Bu işletmeler var ama
sektörün çelik hurda ihtiyacını karşılayacak
sayıda değiller. Böyle bir ortamda
Avrupa’nın döküm üssü olmamız biraz
soru işareti… Almanya üretimine yaklaşacağız
tabi ki ama ikinciyi geçen birinci
olmuyor. Rakamsal üretimden çok kalite
ve yeni ürünlere yönelmemiz daha doğru
seçim olacaktır. Sektörümüzde şu an
yapılan yatırımları biliyoruz, zaten bunlar
devreye alındığında yıllık üretimimiz üç
milyon tona çıkacaktır. Nitelikli yatırım ve
üretim yapmamızın doğru olacağını bir
kez daha vurgulamak istiyorum.
Yine sektörümüzde önemli konulardan
biri; gittikçe artan kalifiye eleman
sorunu… Uzun yıllar birçok kişi
ve ekip ile çalıştınız, bu konudaki
düşüncelerinizi alabilir miyiz?
Döküm, çalışma şartlarının zor olduğu bir
sektör… Bu zor çalışma şartlarını bilen,
kabul eden yine de bu mesleğe gönül
veren kişi sayısı kaçtır? Bu sorumuzu
bir kenara koyduktan sonra diğer tarafa
bakmak gerekiyor. Bu kişileri, sektörde
tutmak için ne yapmalıyız? Bir mühendise
örneğin 10 bin TL maaş verecekler,
dışarıda satış veya pazarlama dalında
aynı maaşı alıyorsa o zaman dökümün
çilesini niye çeksin. Döküm, çok özel bir
sektör… Bir mühendise uzun yıllar yatırım
yapmanız gerekiyor. Dökümcülük, öncelikle
dürüstlük isteyen bir meslek, dürüst
değilseniz dökümcü olamazsınız. Çünkü
döktüğünüz ürünü elinize aldığınızda hatalarını
da göreceksiniz, öncelikle kendinize
öz eleştiri yapmak durumundasınız,
dolayısıyla dürüst olacaksınız. Dökümcüler
çok meşakkatli bir iş yapıyor. Karşılığını
alabildiği ise tartışmalıdır. Tabi ki
karşılığını alanlar da mutlaka vardır. İyi
koşullarda çok iyi kazanan yöneticiler
vardır. Ama aşağıdan gelen kişinin de kazanması
ve özendirilmesi gerekiyor.
İkinci konu ise; özellikle kadın mühendisler
kendileri aksini iddia etseler de işletmede
çalışmak istemiyor. Aktif çalıştığım
yıllarda ve yakın geçmişte beş kadın
mühendis ile çalıştım ve kendilerine destek
oldum, ancak hiçbiri işletmede devam
etmedi. Şimdi ben niye üç beş yıl bu
arkadaşlar için uğraştım? Anlayacağınız
bizim mesleğimizin bir sözleşmesi yok. O
sözleşme öncelikle bu işi sevmende yani
kalbindedir. Eğer sen, o sıvı metalin sarısına,
kırmızısına aşk duyarsan işte sözleşmenin
garantisi de budur.
Ferro Döküm örneğine bakarsak; ben
mühendis olarak işe başladım birçok kademede
görev yaptım ve sonra genel
müdür oldum. Yine Sn. Mahmut Güney
Bey de mühendis olarak başladı, sonra
genel müdür yardımcısı ve daha sonra
işleme fabrikasına genel müdür oldu.
Sn. İbrahim Albayrak ve Yaşar Uğur Akı
beyler de mühendis başladı müdür oldu.
Şimdiki Fabrika Müdürümüz Erdem Erdoğan
da mühendis olarak başladı, şef
oldu ve şimdi de fabrika müdürü oldu.
Buna benzer örneklerin birçok fabrikada
94
TÜRKDÖKÜM OCAK-ŞUBAT-MART'22