TÜRK AT IRKLARI - Anadolu Atçılığını Geliştirme Komitesi

HINIS ATI(HINIS'IN KOLU KISASI)
Eskiden, Doğu İlbaylıklarında ve bilhassa hınıs
bölgesinde yetiştirilen bu numunelerin sayıları çok azalmıştır.
Prof.Dr. İhsan Abidin'e göre; Bu atların doksan üç harbinde
Bağdat’tan gelen muavin atlısı Aşiretinin atları ile yerli atların
birleşiminden meydana geldiği söylenmektedir. Bu atların ön
ayaklarının, arka ayaklarına göre kısa olması nedeni ile
Hınıs'ın kolu kısası atı ismi verilmiştir. Hınıs yöresinde bilhassa
Karayazı ve Karaçoban aşiretleri bu atı beslerler. Hınıs atı,
Hınıs'a yakın bölgelerde ve Sarıkamış'ta da yetiştirilmektedir.
Hınıs atının eklemleri kalın ve güçlüdür. Bilekleri kısadır.
Sağrı normal, bel kısadır. Boyun kalın ve kısadır. Göğüs çok
derin ve geniştir. Dolayısı ile bu atlarda büyük ciğer ve yürek
vardır. Kolay, kolay yorulmazlar, ölesiye çalıştırıldıktan sonra iki
saat dinlenme ile ayağa kalkarlar. Cidago 135-138 cm.
civarındadır. Kuyruk ve yele normal olup, bazı numunelerde gürdür.
Normal olarak baş tutuşu dik ve gururlu, kuyruk tutuşu yüksektir
ve kuyruk sokumu çok kalındır. Baş etli ve güzel alın geniş,
kulaklar dik ve ufak veya normaldir renkleri her renk olup en çok
doru renkleri vardır. Hınıs atı çok dayanıklı ve cesur olup, aynı
zamanda çok çevik ve hızlı bir attır. Çok güzel araba çeker ve
rahvan yürür. Bu atlar tercihen binek atı olarak kullanılır ve çevik
oldukları için cirit oyununda da kullanılırlar.
62