Po Dibrës! Jo Skavicës! - Lexo librin (pdf) - Gazeta Kritika

PO DIBRËS!
GJIRI I VLORËS, LUGINA E DRINIT
TË ZI DHE...
Me Vlorën jam takuar për herë të parë në korrikun e vitit 1955,
kur sapo i kisha kaluar të katërmbëdhjetë vjetët e jetës. Shkolla
ushtarake ku unë sapo kisha mbaruar klasën e shtatë e kish në
program që të përcillte pushimet verore të skënderbegasve në
Vlorë.
Atje, për herë të parë provova tallazet dhe ujin e kripur të
detit. Dija të notoja. Kisha mësuar duke kaluar shkulmat e Drinit
të Zi një orë larg shtëpisë sime në fshatin e madh të Brezhdanit.
Uji i detit, ndryshe nga ai i lumit, të mbante në sipërfaqe, kështu
që kungujt e ujit, që i rrisnim kopshteve për të mbajtur ekuilibrin
e për të mësuar notin, ishin tashmë të panevojshëm...
Provova edhe kandilat transparentë që të përcëllonin trupit
atje ku ngjisnin hifet e tyre.
Provova për herë të parë edhe një gjë tjetër, gjë e cila është
bërë sebep për këto shënime të largëta në kohë e hapësirë e që
lidhen me Vlorën dhe Gjirin e saj, me Drinin e Zi dhe Dibrën
mbarë, por edhe me të tjera probleme të ditëve tona.
Provova njollat e naftës dhe të vajit mbi trup, njolla që ishin
më të vështira e të pështira se sa ato të kandilave të detit...
Plazhi aso kohe, i joni por edhe i qytetarëve, ishte në krah
të djathtë të portit kur sheh detin, atje ku edhe atëherë edhe sot
quhet “Plazhi i vjetër“.
I madh, i gjerë, me rërë të virgjër...por me ujë ku pluskonin
njolla nafte dhe vaji.
JO SKAVICËS!
11