REFLEKSIJSKA SEIZMIKA

može biti 12, 24, 48, 64 puta i više. Geofonski raspored se sastoji od puno grupa geofona na duljini od više
kilometara. Točka paljenja se postavi na odgovarajućoj udaljenosti od prve grupe geofona. Izvode se
uzastopna paljenja. Nakon prvog paljenja iskopča se prva grupa geofona (grupa uz točku paljenja), a spoji
grupa na drugom kraju. Upotrijebljenu grupu geofona prebaci se na novi položaj na početku profila, izvodi
se novo paljenje i cijeli postupak se ponavlja. Broj prekrivanja (broj tragova od iste dubinske točke)
1 n ⋅d
određen je geometrijom sustava mjerenja i iznosi f = ⋅
gdje je f = broj prekrivanja, d = udaljenost geofona ili grupe geofona, s = udaljenost točaka paljenja i n=
broj kanala ili aktivnih geofona.
TP 1
Slika 2. Metoda višestrukog prekrivanja
3. Obrada podataka
Podaci refleksijskih mjerenja se moraju dodatno obraditi. Obrada podataka obuhvaća tri osnovne vrste
korekcija: statičke, dinamičke i preostale korekcije.
1. Statičke korekcije
TP 2
TP 3
CDP
Provode se zbog:
- varijacije u nadmorskoj visini duž profila. Seizmički profili su postavljeni na neravnom terenu tj. svi
geofoni se ne nalaze na istoj nadmorskoj visini. (Do geofona smještenih u dolini reflektirani val stigne
prije nego do geofona na uzvišenju).
- varijacije sloja niske brzine (low-velocity layer LVL, kora trošenja, trošna zona). Pošto je taj sloj
anizotropno sredstvo vrlo promjenjivih svojstava, poželjno je točku paljenja postaviti ispod sloja niske
brzine.
Korekcija uzima u obzir dubinu trošne zone i promjene brzine u njoj, koje se određuju refrakcijskim
mjerenjima.
- korekcijom se sva mjerenja svode na odgovarajuću horizontalnu ravninu → referentna ravnina (nivo
svođenja; “datum plane”) – slika 4.
Budući da je iznos ovih korekcija jednak za cijeli trag zovu se statičke korekcije.
G 1
2
G 2
s
G 3