Analiza tendencji rozwoju technik RFID oraz ... - Instytut Łączności

– str. 44 z 187 –
Jeżeli SUID nie są znane, długość maski jest zerowa i maska nie określa żadnej liczby.
Po zdefiniowanym czasie wszystkie transpondery w stanie READY nadają odpowiedź.
b) Czytnik analizuje odpowiedzi transponderów bit po bicie.
Jeżeli nie ma odpowiedzi, wysyła kolejne polecenie, jak w punkcie a).
Jeżeli otrzymał odpowiedź jednego transpondera, kolizja nie występuje. SUID jest
odebrany i rejestrowany przez czytnik. Dalej jak w punkcie c).
Jeżeli wskutek równoczesnej transmisji dwóch lub więcej transponderów nastąpiła
kolizja, czytnik rozpoznaje pozycję bitu, na której nastąpiła kolizja i rozszerza maskę
ustawiając na tej pozycji albo 0 albo 1, zależnie od tego, który łańcuch numerów
zamierza dalej analizować. Dalej jak w punkcie a).
c) Po uzyskaniu SUID czytnik może komunikować się z danym transponderem wysyłając
polecenie adresowane indywidualnie do niego.
Jeżeli wysyła inne polecenie inwentarzowe (INVENTORY request) proces powraca do
punktu a).
Przykładowa sekwencja bezkolizyjnego odczytu z 16 szczelinami czasowymi składa się
z następujących elementów:
a) Czytnik nadaje polecenie inwentarzowe w ramce kończonej sekwencją EOF. Liczba
szczelin 16.
b) Pierwszy transponder nadaje odpowiedź o szczelinie nr 0. Jeżeli wykonał to polecenie
tylko jeden, to kolizja nie wystąpiła. SUID jest odebrany i rejestrowany przez czytnik.
c) Czytnik nadaje sekwencję EOF, oznaczającą przełączenie do następnej szczeliny.
d) Jeżeli w szczelinie nr 1 nastąpiła kolizja, czytnik ją wykrywa i zapamiętuje.
e) Czytnik nadaje sekwencję EOF, oznaczającą przełączenie do następnej szczeliny.
f) Jeżeli w szczelinie nr 2 nie odpowiedział żaden transponder, to czytnik może wysłać
polecenie adresowane indywidualnie do pierwszego transpondera, którego SUID
wcześniej poprawnie odebrał.
g) Wszystkie transpondery odczytują SOF polecenia opisanego w punkcie f) i opuszczają
sekwencję antykolizyjną, gdyż polecenie jest adresowane tylko do pierwszego
transpondera.
Uwaga. O przerwaniu sekwencji antykolizyjnej decyduje czytnik, który może kontynuować
wysyłanie EOF, aż do wyznaczenia 16 szczeliny i dopiero wtedy wysłać polecenie do
pierwszego transpondera.
h) Wszystkie transpondery są gotowe do odbioru innego polecenia. Jeżeli będzie to
polecenie inwentarzowe, sekwencja numeracji szczelin rozpoczyna się znów od 0.
Mieszana populacja transponderów typu A i typu B
W przypadku, gdy w polu czytnika mogą znajdować się transpondery obu typów, zalecana
jest następująca procedura:
a) Czytnik przełącza się w tryb wysyłania częstotliwości nośnej fAC i oczekuje przez czas
potrzebny na ustalenie warunków zasilania, zwykle ok. 2,5 ms.
b) Czytnik wykonuje odpowiednią sekwencję antykolizyjną z jedną lub 16 szczelinami.
c) Czytnik wyłącza pole RF.