spis treści - EZO Recycling

TOREXPO s.c., 87-100 Toruń ul. Legionów 45/9 

RAPORT ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO INWESTYCJI 

BUDOWA ZAKŁADU ODZYSKU ENERGII ZE ZMIESZANYCH ODPADÓW 

OPAKOWANIOWYCH 

Lokalizacja: 26-670 Pionki, ul. Zakładowa 7, 

INWESTOR 

EZO S.A. ul. Jana Pawła II 23, 00-854 Warszawa 

Opracował zespół: 

dr Paweł Pomianowski 

biegły w zakresie sporządzania OOS nr 0042 

(lista Wojewody Kujawsko-Pomorskiego) 

mgr Przemysław Kaleta 

biegły w zakresie sporządzania OOS nr 0095 

(lista Wojewody Kujawsko-Pomorskiego) 

mgr Przemysław Krogulec 

Projekt realizowany przy współudziale Środków Unii Europejskiej w ramach 

programy Innowacyjna Gospodarka POIG 4.4. 2009 

Numer wniosku : POIG.04.04.00-14-039/09 

„Budowa zakładu odzysku energii ze zmieszanych odpadów opakowaniowych” 

Warszawa, wrzesień 2010 r.

Raport oddziaływania na środowisko projektowanej inwestycji 

_________________ – budowa zakładu do odzysku energii … 

SPIS TREŚCI 

1. PRZEDMIOT OPRACOWANIA .............................................................................................. 4 

2. INWESTOR ................................................................................................................................. 4 

3. OPIS PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA ..................................................................... 4 

3.1 POŁOŻENIE INWESTYCJI................................................................................................................ 4 

3.2 AKTUALNE ZAGOSPODAROWANIE DZIAŁKI .................................................................................. 7 

3.3 PRZEDMIOT INWESTYCJI............................................................................................................. 10 

3.4 ROZWIĄZANIA KOMUNIKACYJNE................................................................................................ 12 

3.5 MOŻLIWE WARIANTY PRZEDSIĘWZIĘCIA – PORÓWNANIE Z TECHNOLOGIAMI ALTERNATYWNYMI 

......................................................................................................................................................... 12 

3.6 OCENA CZY TECHNOLOGIA SPEŁNIA WYMOGI NAJLEPSZEJ DOSTĘPNEJ TECHNIKI (ZGODNIE Z ART. 

143 USTAWY - PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA).............................................................................. 16 

4. OPIS TECHNOLOGII.............................................................................................................. 19 

4.1 PRZEZNACZENIE I PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA LINII TECHNOLOGICZNEJ DO PRZETWARZANIA 

ZMIESZANYCH ODPADÓW OPAKOWANIOWYCH................................................................................. 19 

4.2 OPIS CYKLU PRODUKCYJNEGO LINII DO PRZETWARZANIA TWORZYW SZTUCZNYCH METODĄ 

DEPOLIMERYZACJI............................................................................................................................ 19 

4.3 ZUŻYCIE PALIW, WODY I ENERGII ............................................................................................... 25 

5. PRZEWIDYWANE RODZAJE EMISJI I ODDZIAŁYWAŃ, WYNIKAJĄCE Z 

FUNKCJONOWANIA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA.............................................. 26 

6. ZASTOSOWANE METODY OCENY I ZAŁOŻENIA WEJŚCIOWE DO RAPORTU ....... 28 

7. OPIS ELEMENTÓW PRZYRODNICZYCH I KULTUROWYCH W OTOCZENIU 

PRZEDSIĘWZIĘCIA INWESTYCYJNEGO ................................................................................ 29 

7.1 MORFOLOGIA I HYDROGRAFIA OBSZARU.................................................................................... 29 

7.2 WARUNKI GEOLOGICZNE I HYDROGEOLOGICZNE ....................................................................... 30 

7.3 ŚRODOWISKO PRZYRODNICZE W OTOCZENIU INWESTYCJI .......................................................... 32 

7.4 WARUNKI KLIMATYCZNE, STAN CZYSTOŚCI POWIETRZA............................................................ 35 

7.5 OBSZARY I OBIEKTY OBJĘTE RÓŻNYMI FORMAMI OCHRONY....................................................... 35 

8. CHARAKTERYSTYKA POTENCJALNYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODOWISKO W 

FAZIE BUDOWY .............................................................................................................................. 37 

9. OCENA ODDZIAŁYWANIA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA NA 

ŚRODOWISKO W FAZIE EKSPLOATACJI................................................................................ 39 

9.1 ODDZIAŁYWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA NA POWIETRZE ATMOSFERYCZNE ...................................... 39 

9.2 ODDZIAŁYWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA NA KLIMAT AKUSTYCZNY.................................................. 66 

9.3 ODDZIAŁYWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA NA POWIERZCHNIĘ TERENU I ŚRODOWISKO GRUNTOWO - 

WODNE............................................................................................................................................. 74 

9.4 ODDZIAŁYWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA W ZAKRESIE GOSPODARKI WODNO-ŚCIEKOWEJ ................. 76 

9.5 GOSPODARKA ODPADAMI........................................................................................................... 78 

9.6 ODDZIAŁYWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA NA ŚRODOWISKO PRZYRODNICZE ...................................... 83 

9.7 OPIS PRZEWIDYWANYCH DZIAŁAŃ MAJĄCYCH NA CELU ZAPOBIEGANIE, OGRANICZANIE LUB 

KOMPENSACJĘ PRZYRODNICZĄ NEGATYWNYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODOWISKO, W SZCZEGÓLNOŚCI 

NA CELE I PRZEDMIOT OCHRONY OBSZARU NATURA 2000 ORAZ INTEGRALNOŚĆ TEGO OBSZARU.... 83 

9.8 ODDZIAŁYWANIE PRZEDSIĘWZIĘCIA NA DOBRA MATERIALNE I KULTUROWE ORAZ OBIEKTY 

OBJĘTE OCHRONĄ............................................................................................................................. 84 

9.9 OKREŚLENIE MOŻLIWEGO, TRANSGRANICZNEGO ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO................ 85 

9.10 EFEKTY SPOŁECZNE REALIZACJI PRZEDSIĘWZIĘCIA. OCHRONA INTERESU OSÓB TRZECICH ...... 85 

2




ŚRODOWISKO W FAZIE LIKWIDACJI...................................................................................... 85 

11. OCENA MOŻLIWOŚCI WYSTĄPIENIA POWAŻNEJ AWARII..................................... 86 

12. OCENA KONIECZNOŚCI UTWORZENIA OBSZARU OGRANICZONEGO 

UŻYTKOWANIA .............................................................................................................................. 87 

13. MONITORING LOKALNY ŚRODOWISKA........................................................................ 87 

14. TRUDNOŚCI WYNIKAJĄCE Z NIEDOSTATKÓW TECHNIKI LUB LUK WE 

WSPÓŁCZESNEJ WIEDZY ............................................................................................................. 87 

15. STRESZCZENIE ......................................................................................................................... 87 

16. PODSTAWY PRAWNE SPORZĄDZENIA RAPORTU ORAZ WYKORZYSTANE 

ŹRÓDŁA INFORMACJI................................................................................................................ 102 

SPIS ZAŁĄCZNIKÓW 

1. Wyciąg z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 

2. Koncepcja zagospodarowania terenu. 

3. Wyniki obliczeń dotyczących oddziaływania na powietrze atmosferyczne. 

4. Dane wejściowe do obliczeń akustycznych. 

5. Opinie dotyczące technologii. 

3



1. PRZEDMIOT OPRACOWANIA 

Przedmiotem opracowania jest raport oddziaływania na środowisko inwestycji pole- 

gającej na budowie zakładu do odzysku energii ze zmieszanych odpadów opako- 

waniowych z tworzyw sztucznych. Inwestor planuje zrealizować przedsięwzięcie na 

terenie byłych Zakładów Tworzyw Sztucznych "Pronit" w Pionkach, pow. radomski. 

Obowiązek sporządzania raportu oddziaływania na środowisko dla planowa- 

nego przedsięwzięcia wynika z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 

2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddzia- 

ływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowa- 

niem przedsięwzięć do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. 

Nr 257, poz. 2573 z 2004 r. i rozporządzenie zmieniające z dn. 10 maja 2005 - Dz. 

U. Nr 92, poz. 769 z 2005 r.). 

W rozporządzeniu tym czytamy między innymi: 

§ 2. ust. 1. Sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko 

wymagają następujące rodzaje przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać 

na środowisko: 

40. instalacje – z wyłączeniem instalacji spalających gaz wysypiskowy, słomę lub 

odpady z mechanicznej obróbki drewna, instalacji do unieszkodliwiania odpadów 

z rolnictwa, sadownictwo, upraw hydroponicznych, rybactwa, leśnictwa 

oraz przetwórstwa żywności - do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów innych 

niż niebezpieczne przy zastosowaniu procesów termicznych lub chemicznych, 

w tym instalacje do krakingu odpadów. 

2. INWESTOR 

Inwestorem przedsięwzięcia jest firma EZO S.A. ul. Jana Pawła II 23, 00-854 Warszawa. 

3. OPIS PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA 

3.1 Położenie inwestycji 

Inwestor planuje zrealizować przedsięwzięcie przy ul. Zakładowej 7, w sąsiedztwie 

zabudowań hal przemysłowych powstałych w latach 70-tych jako zaplecza Zakładów 

Tworzyw Sztucznych "Pronit" w Pionkach (Rys. 1). Zakłady przemysłu chemicznego 

i zbrojeniowego w ostatnim okresie noszące nazwę ZTS „Pronit” powstały w 

ramach realizacji krajowego programu budowy przemysłu pod nazwą Centralny 

Okręg Przemysłowy w latach 20-tych zeszłego stulecia. 

4



Gmina Miasto Pionki w dniu 10 października 2005r. w drodze zakupu masy upadło- 

ściowej Zakładów Tworzyw Sztucznych ‘’Pronit’’ stała się właścicielem dużego te- 

renu o powierzchni około 395 ha. W tym samym roku powstał „Lokalny program 

rewitalizacji terenów poprzemysłowych dla miasta Pionki” (Uchwała nr LIII/447/2005 

Rady Miasta Pionki z dnia 10 listopada 2005 r.). Głównym celem programu jest Re- 

witalizacja terenów poprzemysłowych poprzez wprowadzenie nowoczesnych tech- 

nologii predestynowanych do uruchomienia w ramach infrastruktury przemysłowej 

miasta. Planowana działalność dobrze wpisuje się w koncepcje przedstawione są- 

siedztwie cytowanym programie. 

W sąsiedztwie działają podmioty, które nabyły grunty po ZTS ‘’Pronit’’ w wyniku podziału 

lub zakupu majątku: 

- Zakłady Produkcji Specjalnej – 181,6702 ha 

- Fabryka Amunicji Myśliwskiej- 23,7271 ha 

- Tesitura Bresciana – 12,3473 ha 

- Polplast – 6, 6993 ha 

- Drewup 3,3308 ha 

- Pronicel- 2,7889 

- Mika – 0,3349 ha 

- Mega- Plast – 0,1555 ha 

Rys. 1 Położenie terenu projektowanej inwestycji na terenie miasta Pionki. 

5



Planowane przedsięwzięcie będzie usytuowane na działkach o numerze: 1464/182, 

1464/183 i 1464/185 (Ryc. 2). W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego 

(uchwała Rady Miejskiej w Pionkach Nr XIII/153/2003 z dn. 23 października 

2003 r) teren wchodzi w skład jednostki, dla której podstawowymi funkcjami terenu 

są: przemysł wyrobów specjalnych, przemysł i składy (Zał. 1). Funkcją uzupełniającą 

są lasy o charakterze klimatycznym, izolacyjnym i gospodarczym. 

Rys. 2 Otoczenie terenu projektowanej inwestycji na tle mapy z rejestru gruntów. 

Planowane przedsięwzięcie jest zgodne z zapisami obowiązującego miejscowego 

planu zagospodarowania przestrzennego. 

W bezpośrednim sąsiedztwie terenu zakładu nie ma zabudowy mieszkaniowej – najbliższe 

obiekty mieszkalne położone są w odległości ok. 800 metrów od zakładu. Zakład ze wszystkich 

stron otoczony jest lasem. Wjazd na teren odbywa się od strony północnej. 

6



3.2 Aktualne zagospodarowanie działki 

Teren przeznaczony pod inwestycję jest ogrodzony i już zagospodarowany. Znajdu- 

ją się na nim: 

- hala produkcyjna o wymiarach 56 x 30 m i wysokości 8 metrów o konstrukcji żel- 

betowej, 

- wiata magazynowa o wymiarach 48 x 16 m i wysokości 7 metrów, 

- budynek magazynowy o wymiarach 7 x 5 m i wysokości 4,5 metra, 

- parking dla samochodów osobowych pracowników, 

- drogi wewnętrzne i plac manewrowy utwardzony kostką betonową. 

Pozostała powierzchnia porośnięta jest lasem. Powierzchnie zalesione otaczają 

teren zakładu ze wszystkich stron (Ryc.3). W bezpośrednim sąsiedztwie występują 

liczne obiekty kubaturowe, należące do innych podmiotów gospodarczych, w których 

prowadzona jest działalność gospodarcza (Ryc.2). 

Rys. 3 Otoczenie terenu projektowanej inwestycji. 

Obecnie na terenie funkcjonuje Zakład Termokatalitycznego Przekształcania Odpadów 

Tworzyw Sztucznych Firmy OLMMER - Janusz Osowski. Zakład nastawiony 

jest na przetwarzanie odpadów przerabianych tworzyw sztucznych (PE i PP) i odzysk 

produktu finalnego, którym jest mieszanina węglowodorów, w przewadze nasyconych, 

o znacznie krótszych, w porównaniu z wyjściowymi polimerami, łańcuchach, 

która w obrocie handlowym występuje pod nazwą: komponent uzyskiwany w 

wyniku katalitycznego przerobu odpadów z tworzyw sztucznych. Otrzymana mieszanina 

węglowodorów może być użyta jako surowiec w przemyśle rafineryjnym i 

7



petrochemicznym, lub może być traktowana jako surowiec wyjściowy w innych gałę- 

ziach przemysłu chemicznego do wytwarzania produktów chemii gospodarczej. 

Strumień przerabianych obecnie odpadów z PE i PP wynosi ok. 10100 Mg/rok (ok. 

1700 kg/h.) Minimalna wydajność instalacji - ok. 1100 l/h produktu węglowodorowe- 

go. Praca instalacji - 24 h. 

Prowadzona obecnie działalność gospodarcza w generalnych założeniach 

posiada bardzo zbliżony charakter do działalności, którą zamierza uruchomić nowy 

inwestor tj. EZO S.A. Jej celem jest również przetwarzanie odpadów z tworzyw 

sztucznych. 

Analizowane przedsięwzięcie będzie jednak opierało się na nowej, autorskiej 

technologii, stanowiącej własność inwestora a jego finalnym celem będzie odzysk 

energii elektrycznej uzyskiwanej w procesie przetwarzania zmieszanych odpadów 

opakowaniowych z tworzyw sztucznych. 

Inwestor planuje wykorzystać do tego celu istniejące obiekty kubaturowe i infrastrukturę, 

w których, po wykonaniu niezbędnych prac modernizacyjny i adaptacyjnych, 

zainstalowana zostanie nowa linia technologiczna przetwórstwa odpadów. 

Poniżej, na kilku fotografiach przedstawiono aktualne zagospodarowanie 

terenu analizowanej inwestycji (Fot. 1-4). 

Fot. 1 Widok na halę produkcyjną od strony placu manewrowego. 

8



Fot. 2 Widok wiatę magazynową, znajdującą się w południowej części terenu. 

Fot. 3 Widok od wschodu na teren inwestycji (na drugim planie wiata magazynowa). 

Fot. 4 Widok na bramę wjazdową. 

9



3.3 Przedmiot inwestycji 

Przedsięwzięcie inwestycyjne polega na budowie zakładu do recyklingu odpadów 

opakowaniowych z tworzyw sztucznych w oparciu o własne, nowatorskie rozwiązania 

technologiczne. 

W wyniku działania zakładu odzyskiwane produkty nadające się do dalszego przetworzenia 

takie jak: 

- komponent paliwowy wykorzystywany do zasilenia agregatów prądotwórczych; 

energia elektryczna oraz cieplna częściowo wykorzystywana będzie do zasilenia 

procesów technologicznych. 

- paliwo odnawialne (alternatywne) wytworzone z odzyskanej, wysuszonej biomasy 

z domieszką tworzyw innych niż poliolefiny. 

W zakładzie przewiduje się uruchomienie dwumodułowego ciągu technologicznego, 

składającego się z: 

1. Modułu Chemicznego do odzysku poliolefin i produkcji komponentu paliwowego, 

w skład którego wejdzie: 

• Ekstraktor poliolefin o wydajności 3,500 t/h 

• Linia technologiczna do depolimeryzacji tworzyw o wydajności 2 500 t/h 

• Linia do koksowania pozostałości poprocesowych o wydajności 200 kg/h 

2. Modułu Energetycznego, składającego się z: 

• Agregatów prądotwórczych na olej (13 szt.) 

• Agregatów prądotwórczych na gaz (1 szt.) 

3.4.1 Charakterystyka odpadów przewidzianych do przetworzenia 

Zmieszane odpady opakowaniowe 

Linia technologiczna pozwala na przetworzenie odpadów o składzie: 

- minimum 55% poliolefinowych tworzyw sztucznych 

- do 35 % zanieczyszczeń w postaci biomasy i innych tworzyw 

- do 10 - 15% wody 

Linia nie jest przystosowana do przetwarzania odpadów niebezpiecznych – 0% 

Charakterystyka zmieszanych opakowań z tworzyw sztucznych 

Linia technologiczna przystosowana jest do przetwarzania odpadowych tworzyw 

sztucznych: 

- z grupy poliolefin takich jak PE, PP oraz ich kopolimery, 

- dodatków z tworzyw do 20% przetwarzanej masy, takich jak PS, ABS, PA. 

10



Tworzywa dostarczone jako wsad do linii technologicznej mogą być zmieszane, 

wilgotne i zanieczyszczone substancjami mineralnymi. Przewiduje się, że będą to: 

skrzynki plastikowe, wężyki od ciepłej i zimnej wody, wszelkie plastiki opakowaniowe, 

kanistry, wiaderka, folie opakowaniowe, butelki plastikowe, zderzaki i inne plastiki 

z samochodów, klawiatury komputerowe, beczki plastikowe. Dzięki temu możliwe 

jest zagospodarowanie frakcji odpadów tworzyw, które nie mogą być przetwarzane 

innymi metodami odzysku, recyklingu i obecnie kierowane są na składowiska 

odpadów komunalnych. 

3.4.2 Produkty finalne recyklingu 

Linie do recyklingu zmieszanych odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych 

Produktem finalnym procesu utylizacyjnego będzie nowy produkt w postaci poszczególnych 

gotowych frakcji węglowodorowych, czyli: parafinowej, olejowej, benzynowej 

i gazowej, uzyskanych w procesie depolimeryzacji sterowanej. Oprócz tej 

mieszaniny, w procesie będzie powstawał gaz w ilości od 8 do 10% oraz około 2-5% 

odpadów stałych, na które będą składały się zanieczyszczenia glinokrzemianowe 

oraz węgiel (z papierów, nalepek itp.). 

W wyniku przetwarzania odpadów powstanie około 13.500 Mg/rok rocznie 

wysokiej jakości paliwa, które dalej przetworzone będzie na energie elektryczną w 

module energetycznym. Energia elektryczna zostanie częściowo wykorzystana do 

zasilenia własnych procesów technologicznych (roczne wykorzystanie paliwa na 

poziomie 1200 Mg). Pozostała część energii zostanie sprzedana na zewnątrz do 

sieci (ilość komponentu paliwowego około 12.300 Mg/rok). Energia cieplna, która 

będzie powstawała w pewnych fazach procesu technologicznego, będzie wykorzystywana 

do ogrzewania całego obiektu. 

Odpady stałe, które powstaną w tym procesie w swoim składzie w 90% zawierają 

węgiel oraz w 10% popioły. Przykazywane będą do dalszej obróbki – 

dodawane do paliwa alternatywnego w celu podniesienia jego kaloryczności. 

Odpady odseparowane na etapie ekstrakcji po odparowaniu rozpuszczalnika 

w postaci wysuszonej przekazywane będą do producentów paliw alternatywnych 

jako dodatek podnoszący kaloryczność, lub będą od razu sprzedawane jako paliwo 

alternatywne. 

3.4.3 Informacje uzupełniające 

Linia technologiczna oraz poszczególne elementy procesów technologicznych zo- 

stały opatentowane i posiadają następujące numery patentów: 

• Urządzenie do pirolizy odpadowych tworzyw sztucznych – PL194973, 

11



• Sposób wytwarzania węglowodorów alifatycznych z mieszaniny odpadowych 

tworzyw sztucznych - P339821, 

• Ekosposób utylizacji gazów pochodzących z procesów recyklingu termicznego 

odpadów komunalnych - P334114, 

• Sposób recyklingu mieszaniny tworzyw sztucznych P334115, 

Twórcy procesów: mgr Izabella Bogacka i mgr inż. Stanisław Lewandowski. 

Instalacja do przerobu odpadowych tworzyw sztucznych uzyskała wyróżnienie w 

kategorii „Technologia Przyszłości” w VII edycji Konkursu Polski Produkt Przyszłości, 

organizowanego przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości. 

3.4 Rozwiązania komunikacyjne 

Zakład położony będzie w bezpośrednim sąsiedztwie drogi asfaltowej, która biegnie 

wzdłuż północnej granicy działki i która dalej na zachód łączy się z ulicą Przemysłową 

stanowiąc główną drogę komunikacyjną dla wszystkich zakładów położonych w 

tej okolicy. 

3.5 Możliwe warianty przedsięwzięcia – porównanie z technologiami alternatywnymi 

3.5.1 Wariant zerowy, rozumiany jako rezygnacja z przedsięwzięcia w miejscu zaproponowanym 

przez inwestora. 

Przedstawiona koncepcja działalności i zagospodarowania terenu spełnia ustalenia 

zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i jest optymalna w 

zakresie wykorzystania terenu. W takiej sytuacji odstąpienie od realizacji przedstawionej 

inwestycji powoduje pozostawienie „status quo” jeśli chodzi o aktualne zagospodarowanie 

działki lub przesuwa tylko w czasie zmianę sposobu zagospodarowania 

tego terenu (do czasu pozyskania nowego inwestora). Z kolei wnioski wynikające 

z raportu wskazują, że nowa technologia jest bardziej efektywna w zakresie przetwarzania 

odpadów od technologii aktualnie wykorzystywanej w zakładzie OLMER. 

Stwierdzono również, że w zakresie dwóch najbardziej istotnych elementów tzn.: 

oddziaływania na powietrze oraz oddziaływania akustycznego, zakład nie będzie 

uciążliwy dla otoczenia. W takiej sytuacji należy uznać, że przyjęcie „wariantu zerowego” 

polegającego na rezygnacji z uruchomienia nowej technologii byłoby rozwiązaniem, 

które nie znajduje racjonalnego uzasadnienia zarówno, jeżeli chodzi o 

ochronę środowiska, jak i z ekonomicznego punktu widzenia. 

3.5.2 Wariant zerowy, rozumiany jako całkowita rezygnacja z przedsięwzięcia (bez 

względu na miejsce jej prowadzenia). 

Zakład przetwórstwa odpadów będzie w stanie przetworzyć rocznie ok. 24 200 Mg 

odpadów, z których jest w stanie wyprodukować ok. 

12



Rodzaj odzyskanego surowca Ilość Jednostka 

para wodna 2419 Mg/rocznie 

Komponent paliwowy 13548 Mg/rocznie 

Paliwo alternatywne-biomasa 4838 Mg/rocznie 

Porównując te wartości z parametrami obecnie funkcjonującej linii technologicznej 

widać, że nowe przedsięwzięcie będzie posiadało dwukrotnie większe zdolności 

przerobowe a ponadto, dzięki modułowi energetycznemu, będzie w stanie wyprodukować 

około 8700 kWh czystej ekologicznie energii elektrycznej. 

W przypadku nie podejmowania przedsięwzięcia, prawie 80 000 m 3 odpadów 

w skali roku będzie zalegała składowiska odpadów (300 kg sprasowanych odpadowych 

tworzyw sztucznych = 1m 3 ). Pokaźna zaś ilość energii elektrycznej wytworzonej 

w wyniku funkcjonowania zakładu będzie musiała być wyprodukowana 

przy pomocy tradycyjnego surowca, jakim w Polsce jest węgiel kamienny, co wiąże 

się z większą emisją siarki, pyłów oraz CO2 do atmosfery. 

Należy, zatem podkreślić, iż projekt z założenia jest pro środowiskowy - 

przyczyni się do ograniczenia znacznej powierzchni wysypisk, przerabiając odpadowe 

tworzywa sztuczne na gotowe elementy frakcji olejowej, a następnie czystą 

ekologicznie energie elektryczna. 

W tym kontekście ocenia się, że wariant zerowy nie znajduje uzasadnienia 

zarówno w aspekcie ekonomicznym jak i środowiskowym. 

3.5.3 Opis alternatywnych wariantów unieszkodliwiania odpadów tworzyw sztucznych. 

Analizie poddane zostały cztery warianty unieszkodliwiania odpadów tworzyw 

sztucznych: 

a. Składowanie odpadów tworzyw sztucznych odbywa się w specjalnie do tego 

celu przygotowanych składowiskach. Rozróżnia się składowiska tradycyjne, na 

których nie dokonuje się ubijania odpadów, składowiska sprasowane oraz składowiska 

z uprzednio rozdrobnionymi odpadami, na których spycharki dokonują 

zagęszczania odpadów. Nowoczesne składowisko odpadów musi mieć specjalnie 

przygotowane nieprzepuszczalne podłoże oraz sieć urządzeń odwadniających. 

Z takich składowisk dodatkowo pozyskiwany jest gaz wykorzystywany do 

produkcji energii elektrycznej lub cieplnej. Po zapełnieniu składowiska zostają 

zasypane ziemią i obsadzone roślinnością. Metody ta w rzeczywistości nie rozwiązuje 

problemu odpadów, ponieważ składowane w ten sposób tworzywa nie 

ulegają biodegradacji oraz utrudniają rozkład innych odpadów. Składowiska same 

w sobie wywierają bardzo negatywny wpływ na środowisko, przede wszystkim 

poprzez emisję gazów cieplarnianych powstających w procesach fermentacji. 

13



b. Spalanie odpadów tworzyw sztucznych w spalarniach. Zaletą tego sposobu 

jest to, iż po jedno lub dwugodzinnym spalaniu objętość resztek niedających się 

dalej przetworzyć wynosi około 10% objętości początkowej odpadów, masa odpadów 

maleje o 40 - 60%. Ponadto ciepło uzyskiwane w czasie spalania może 

być wykorzystane do produkcji energii elektrycznej lub cieplnej. Spalanie odpadów 

nie pozwala na efektywne odzyskanie energii, szczególnie tej zgromadzonej 

w tworzywach sztucznych. Sprawność procesu odzysku energii nie przekracza 

40% przez co mamy do czynienia ze zwiększoną emisją C02. W wyniku spalania 

pozostają żużle które muszą podlegać dalszemu składowaniu. Spalanie tworzyw 

sztucznych w stosowanych powszechnie spalarniach (najczęściej w temperaturze 

do 1000°C), powoduje powstanie bardzo toksycznych tlenków węglowodorów 

w postaci dioksanów - C4H8O2 i furanów - C4H4O przedostających się do atmosfery. 

Dla uniknięcia emisji tych szkodliwych związków należy stosować instalacje 

wyposażone w tzw. komory dopalania, w których w temperaturze min 

1200°C i nadmiarze powietrza zachodzą reakcje: 

C 

4 

H 

8 

O 

2 

o 

min1200 

C 

+ 5 O ⎯⎯⎯⎯→4CO 

+ 4H 

2 

min1200 

C 

2 C H O + 9O 

⎯⎯⎯⎯→8CO 

+ 4H 

4 

8 

2 

2 

Są to jednak instalacje niezwykle drogie, dlatego obecnie w Polsce w zasadzie 

brak jest odpowiednich spalarni odpadów tworzyw sztucznych. 

c. Koksowanie odpadów tworzyw sztucznych. Do recyklingu odpadów wieloskładnikowych 

tworzyw sztucznych, zwłaszcza duroplastów odzyskiwanych m.in. 

ze złomowanych samochodów, zaleca się technologię koksowania wraz z koksowaniem 

węgla. Do takiego koksowania odpady z tworzyw sztucznych nie muszą 

być selekcjonowane ani czyszczone. Z tego względu mogą być tą metodą 

przerabiane nie tylko duroplasty, ale również rozdrobnione mieszane odpady pochodzące 

z młynów przemysłowych. Metoda wymaga dostarczenia dużej ilości 

energii do przeprowadzenia procesu koksowania, oraz wymaga udziału surowców 

naturalnych, jakim jest węgiel. 

d. Instalacje do depolimeryzacji tworzyw sztucznych z grupy poliolefin takich 

jak PE, PP oraz ich kopolimery – wariant proponowany przez wnioskodawcę. 

W przypadku proponowanej instalacji, tworzywa dostarczone jako wsad do linii 

technologicznej mogą być zmieszane, wilgotne i zanieczyszczone substancjami 

mineralnymi. Dzięki temu możliwe jest zagospodarowanie frakcji odpadów 

o 

2 

2 

2 

O 

2 

O 

14



tworzyw, które nie mogą być przetwarzane innymi metodami odzysku, recyklingu 

i obecnie kierowane są na składowiska odpadów komunalnych. Produktem final- 

nym procesu utylizacyjnego będzie nowy produkt w postaci poszczególnych go- 

towych frakcji węglowodorowych, czyli: parafinowej, olejowej, benzynowej i ga- 

zowej, uzyskanych w procesie depolimeryzacji sterowanej. Oprócz tej mieszaniny, 

w procesie będzie powstawał gaz w ilości od 8 do 10% oraz około 2-5% odpadów 

stałych, na które będą składały się zanieczyszczenia glinokrzemianowe 

oraz węgiel (z papierów, nalepek itp.). W wyniku dalszego przetworzenia frakcji 

olejowej w module energetycznym składającym się z generatorów prądu powstanie 

energia elektryczna, którą inwestor zamierza sprzedawać poprawiając efektywność 

ekonomiczną całego przedsięwzięcia. 

Znane są wyniki prowadzonych od kilku lat w Europie szeroko zakrojonych prac 

badawczych dotyczące katalitycznego wykorzystania odpadów z tworzyw sztucznych 

w procesie recyklingu chemicznego, jednak głównie dotyczyły skali laboratoryjnej 

(1 - 500g). W Polsce, od 1999r. uruchamiane były instalacje o zdolności przetwórczej 

od 0,1 do 5,0 tys. ton wsadu. 

Prezentowane przez inwestora rozwiązania jest chronione patentami i nie zostało do 

tej pory powielone w innym zakładzie w Polsce i Europie. Innowacyjność zakładu 

dotyczy między innymi: 

1. Zastosowanie chemicznego rozdziału surowców wchodzących w skład zmieszanych 

odpadów opakowaniowych. 

2. Strefowego wykraplania węglowodorów, umożliwiającego kontrolowanie mieszanki 

paliwowej podawanej do silników agregatów prądotwórczych. 

3. Braku elementów ruchomych w reaktorze depolimeryzacji. 

4. Zastosowanie spalin do osuszania tworzyw i zminimalizowanie ilość ścieków w 

zbiornikach paliwowych. 

5. Możliwość usuwania zanieczyszczeń z reaktora bez jego wygaszania. 

6. Instalacja systemu samoczyszczącej chłodnicy wstępnego wykraplania węglowodorów. 

7. Zastosowanie agregatów prądotwórczych do zasilenia procesów w energię elektryczną 

oraz cieplną. 

Z punktu widzenia środowiska, najkorzystniejszym i jedynym wariantem odzysku 

surowców ze strumienia zmieszanych odpadów oraz odpadów opakowań wielowarstwowych 

jest zastosowania układu technologii opracowanych przez firmę KAMI- 

TEC i wdrażanych przez EZO S.A.. 

Za ekologicznym charakterem przedsięwzięcia przemawia to, że instalacja 

nie powoduje żadnych znaczących emisji technologicznych do środowiska, jest eko- 

15



logicznie czysta. Główny gaz emitowany podczas procesu to CO2 wynikający ze 

spalania w palnikach gazu technologicznego zbliżonego składem do typowego gazu 

propan-butan. 

W instalacji będą pracowały nowoczesne palniki, spełniające europejskie 

normy EN 676, specjalnie zaprojektowane do zasilanie tego typu procesów. Dla 

każdego palnika przewidziany jest oddzielny emitor. 

Energia elektryczna oraz cieplna produkowana będzie w agregatach z silnikiem 

diesla zasilanych paliwem przemysłowym, w którym zawartość siarki nie przekracza 

6 mg/kg. 

Opisywana linia technologiczna do recyklingu surowcowego charakteryzuje 

się wysokim stopniem przetworzenia odpadów – od 95 do 98% masy odpadów surowcowych 

zostanie przetworzonych na produkty nadające się do powtórnego wykorzystania. 

Praktycznie zaś jeszcze więcej, ponieważ powstający w procesie odpad 

stały tzw. koksik, mogący stanowić od 2 do 5% masy surowcowej w zależności 

od jej składu, będzie również przekazywany odbiorcom do dalszego wykorzystania. 

Zdecydowana większość komponentów powstałych w procesie recyklingu będzie 

wykorzystywana bądź to w samym procesie technologicznym bądź do zasilania zespołu 

agregatów prądotwórczych służących do wytwarzania energii elektrycznej. 

Pozostała część frakcji gazowej oraz energia cieplna będzie wykorzystywana na 

miejscu do celów ciepłowniczych i technologicznych. 

Zdaniem osób sporządzających raport, z punktu widzenia oddziaływania na środowisko, 

oraz ekonomicznych aspektów przedsięwzięcia termokatalityczne przetwarzanie 

odpadowych tworzyw sztucznych wraz modułem energetycznym jest najlepszym 

dostępnym obecnie sposobem recyklingu tego typu odpadów. Nie widzimy 

aktualnie równie racjonalnych ekonomicznie i środowiskowo alternatyw dla zaproponowanej 

koncepcji recyklingu tego typu odpadów. 

Biorąc pod ocenę funkcjonowanie projektowanego zakładu jako całości 

szczególnego podkreślenia wymaga także zamierzenie technologiczne przetwarzania 

uzyskiwanych produktów końcowych do energii elektrycznej. Zdaniem autorów 

raportu innowacyjność tego pomysłu zasługuje na szczególna uwagę. W tym kontekście 

nie ma również podstaw do rozważania tzw. „opcji zerowej”, czyli rezygnacji 

z przedsięwzięcia. 

3.6 Ocena czy technologia spełnia wymogi najlepszej dostępnej techniki 

(zgodnie z Art. 143 ustawy - Prawo ochrony środowiska) 

Zgodnie z Art. 143. technologia stosowana w nowo uruchamianych lub zmienianych 

w sposób istotny instalacjach i urządzeniach powinna spełniać wymagania, przy 

których określaniu uwzględnia się w szczególności: 

16



1) stosowanie substancji o małym potencjale zagrożeń; 

2) efektywne wytwarzanie oraz wykorzystanie energii; 

3) zapewnienie racjonalnego zużycia wody i innych surowców oraz materiałów i 

paliw; 

4) stosowanie technologii bezodpadowych i małoodpadowych oraz możliwość 

odzysku powstających odpadów; 

5) rodzaj, zasięg oraz wielkość emisji; 

6) wykorzystywanie porównywalnych procesów i metod, które zostały skutecznie 

zastosowane w skali przemysłowej; 

7) postęp naukowo-techniczny. 

Porównanie dostępnych technologii, które przedstawiono w poprzednim rozdziale 

pokazuje, że zaproponowane przez Inwestora technologie recyklingu opakowań z 

tworzyw sztucznych i opakowań wielowarstwowych są unikalną propozycją w skali 

światowej odzysku surowców z imponującą efektywnością. 

Niezależne oceny proponowanej technologii opracowane przez najpoważniejsze 

krajowe środowiska opiniotwórcze w tej branży również nie pozostawiają w 

tym względzie wątpliwości. Poniżej przytoczono fragmenty opinii, które w całości 

zostały załączone na końcu raportu (Zał. 5). 

1. Fragment opinii wydanej przez Wydział Chemiczny Politechniki Warszawskiej. 

"W wyniku realizacji inwestycji, firma KAMITEC wprowadzi na rynek dwa innowacyjne 

na skalę światową produkty. 

Moduł chemiczny innowacyjnej technologii, umożliwi dokonanie procesu rozdziału 

szerokiej frakcji, wynikiem czego będzie nowy produkt w postaci poszczególnych 

gotowych frakcji węglowodorowych, czyli: parafinowej, olejowej, benzynowej i gazowej, 

uzyskanych w procesie depolimeryzacji sterowanej. Produkt stanowi zatem 

innowację na skalę światową. Rozdział frakcji jest aktualnie możliwy wyłącznie przy 

zastosowaniu innowacyjnej technologii i nowatorskiej na skalę światową linia technologicznej 

do katalitycznego recyclingu odpadowych tworzyw sztucznych firmy 

KAMITEC. Ponadto, technologia firmy KAMITEC umożliwi regulowanie stosunku 

poszczególnych frakcji, na które pojawi się największe zapotrzebowanie. Frakcja 

olejowa otrzymana w wyniku technologii KAMITEC znajdzie zastosowanie jako 

komponent do paliw lub jako substytut ropy naftowej. 

W wyniku dalszego przetworzenia frakcji olejowej w module energetycznym 

powstanie drugi innowacyjny na skalę światową produkt firmy KAMITEC: energia 

elektryczna, wytworzona przy zastosowaniu innowacyjnej na skalę świata technologii 

katalitycznego recyclingu (pirolizy) odpadowych tworzyw sztucznych. Produkt 

będzie odznaczać się innowacyjnością ze względu na nowatorską technologię jego 

17



wytworzenia. Innowacyjność musi być również postrzegana z punktu widzenia kom- 

ponentów i materiałów, z których powstanie. Surowcem niezbędnym do produkcji 

będą bowiem odpadowe tworzywa sztuczne, m.in.: polietylen, polipropylen, polisty- 

ren w postaci litej i spienionej (styropian). Innowacyjność technologii i nowego produk- 

tu jest tak wysoka, że aktualnie energia pozyskiwana z recyclingu nie jest jeszcze zali- 

czana do kategorii zielonej energii.” 

2. Fragment opinii wydanej przez Instytut Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachow- 

nia” w Kędzierzynie-Koźlu. 

„Firma KAMITEC wprowadzi w wyniku procesu sterowanej depolimeryzacji odpadowych 

tworzyw sztucznych pełnocenne i pełnowartościowe produkty rynkowe w 

postaci energii elektrycznej i energii cieplnej. Poszczególne gotowe frakcje węglowodorowe 

mogą być wytwarzane wyłącznie w procesie depolimeryzacji sterowanej, 

zachodzącej przy użyciu innowacyjnej technologii katalitycznego krakingu odpadowych 

tworzyw sztucznych, opracowanej przez firmę KAMITEC. Produkt stanowi 

zatem innowację na skalę światową. 


wygenerowany zostanie innowacvjnvmi na skalę światowa metodami drugi produkt: 

energia elektryczna, wytworzona przy zastosowaniu innowacyjnej na skalę świata 

technologii katalitycznego przetwarzania odpadowych tworzyw sztucznych. Produkt 

odznacza się innowacyjnością na skalę świata ze względu na nowatorską technologię 

jego wytworzenia.” 

3. Fragment opinii wydanej przez Instytut Paliw i Energii Odnawialnej w Warszawie. 

„Znane są wyniki prowadzonych od kilku lat w Europie szeroko zakrojonych prac 

badawczych dotyczące katalitycznego wykorzystania odpadów z tworzyw sztucznych 

w procesie recyklingu chemicznego, jednak głównie dotyczyły skali laboratoryjnej 

(1 - 500g). W Polsce, od 1999 r. uruchamiane były instalacje o zdolności przetwórczej 

od 0,1 do 5,0 tys ton wsadu. Prezentowane przez Kamitec Sp. z o.o. rozwiązanie 

jest chronione patentem, nie zostało do tej pory powielone w innym zakładzie 

w Polsce i Europie. 

Innowacyjność linii technologicznej przy założeniu maksymalnej mocy przetwórczej 

ok.20 tys. ton rocznie dotyczy między innymi: 

1. Strefowego wykraplania węglowodorów, umożliwiającego kontrolowanie mieszanki 

paliwowej podawanej do silników agregatów prądotwórczych. 

2. Braku elementów ruchomych w reaktorze. 

3. Zastosowanie spalin do osuszania tworzyw i zminimalizowanie ilość ścieków w 

zbiornikach paliwowych. 

4. Możliwość usuwania zanieczyszczeń z reaktora bez jego wygaszania. 

18



5. Instalacja systemu samoczyszczącej chłodnicy wstępnego wykraplania węglowo- 

dorów. 

Przedstawione powyżej opinie pozwalają stwierdzić, że projektowane rozwiązania 

technologiczne nie mają praktycznie rozwiązań konkurencyjnych i jako takie, same 

wytyczają nowe kryteria „najlepszej dostępnej technologii” dla recyklingu tego typu 

odpadów. Metody te charakteryzuje się niskimi nakładami energetycznymi, bardzo 

wysoka redukcją ilości odpadów i praktycznie nie generują ścieków technologicz- 

nych, co oznacza, że w pełni wychodzi naprzeciw dyrektywom unijnym. 

Podsumowując przedstawione informacje szczegółowe stwierdza się, 

że w zakresie rozwiązań projektowych spełniono kryteria jakie nakłada 

Art. 143 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. 

4. OPIS TECHNOLOGII 

4.1 Przeznaczenie i podstawowe założenia linii technologicznej do przetwarzania 

zmieszanych odpadów opakowaniowych. 

Zadaniem linii technologicznej jest przetworzenie odpadu w kierunku pozyskania: 

- wysuszonej biomasy stanowiącej tzw. paliwo alternatywne, 

- komponentu paliwowego uzyskiwanego w procesie depolimeryzacji tworzyw 

sztucznych, 

- energii elektrycznej i cieplnej. 

W/w zadania realizowane są w trzech głównych, powiązanych ze sobą węzłach 

technologicznych: 

1. Przygotowalnie surowca z układem ekstrakcji tworzyw sztucznych oraz biomasy. 

2. Węzła depolimeryzacji tworzyw. 

3. Węzła, w którym wytwarzana jest energia elektryczna oraz cieplna. 

4.2 Opis cyklu produkcyjnego linii do przetwarzania tworzyw sztucznych metodą 

depolimeryzacji 

4.2.1 Przygotowanie surowca wsadowego 

Materiał odpadowy w większość przypadków dostarczany jest w postaci sprasowanych 

beli o wadze około 300-500 kg sztuka. Przeciętny transport to około 15 ton 

surowca. Rozładunek realizowany jest przy pomocy specjalistycznych wózków widłowych. 

Przy planowanej wydajności zakładu 2,5 tony/h oznacza to rozładunek 

czterech samochodów ciężarowych na dobę. Rozładowany materiał składowany jest 

w magazynie skąd pobierany jest do tzw. przygotowalni surowca wsadowego. 

Przygotowalnia surowca to układ trzech maszyn: 

• szarpacza bel rozrzucającego tworzywa na taśmę, 

19



• taśmociągi sortownicze z czterema stanowiskami kontroli surowca oraz 

przyciskiem zatrzymującym proces, 

• dwóch urządzeń rozdrabniających odpady. Pierwsze urządzenie przezna- 

czone jest do cięcia odpadów opakowań wielowarstwowych, drugie do roz- 

drobnienia odpadów zmieszanych 

Taśma sortownicza wyposażona jest automatykę, która sygnalizuje pojawienia się 

materiałów niepożądanych takich jak papier, pcv, metale inne materiały, które nie są 

poliolefinami. W strumieniu dostarczanych odpadów spodziewane jest około 5 % do 

10% takich zanieczyszczeń. 

Materiały te sortowane będą na kilka grup: 

• metale – magazynowane i dalej sprzedawane do specjalistycznych skupów 

• szkło – magazynowane i dalej sprzedawane do specjalistycznych skupów 

• inne tworzywa sztuczne oraz materiały palne oddawane do produkcji paliw 

alternatywnych 

W przypadku stwierdzenia w strumieniu przerabianych odpadów dużej ilości materiałów 

niepożądanych, automatyka oraz pracownicy mają możliwość zatrzymania 

całego procesu i wycofania partii materiału do reklamacji. 

Materiały przerabiane w zakładzie przygotowywane są w sortowniach odpadów 

komunalnych oraz w wyniku selektywnej zbiórki. W przypadku nie dotrzymania 

norm jakościowych będą zwracane w formie reklamacji. 

Ostatecznie z taśmy sortowniczej tworzywa trafiają do dwóch rozdrabniaczy o 

łącznej wydajności od 2,5 do 3 t/h i dalej trafiają w specjalistycznych pojemnikach 

do poczekalni. 

4.2.2 Proces rozdziału tworzyw od biomasy. 

Rozdrobnione odpady kierowane są do instalacji ekstrakcji tworzyw. Proces realizowany 

jest w szczelnej instalacji składającej się z następujących elementów: 

Suszarnia 

Materiał podany do głównego procesu w pierwszym etapie powinien być osuszony, 

dlatego wprowadzany jest do suszarni bębnowej, w której w temperaturze około 

130 o C zachodzi proces suszenia. Ciepło potrzebne do suszenia pozyskiwane jest 

procesie kogeneracji w agregatach prądotwórczych, w których odzyskiwane jest 

około 1,5 MW ciepła. 

20



Spaliny z agregatów prądotwórczych współprądowo przechodzą przez su- 

szarnie mieszając się odpadami i podgrzewając je do około 130 o C. W ten sposób 

realizowane jest odparowanie nadmiaru wody. 

Komora przyjęć 

Tutaj następuje szczelne podanie surowca do instalacji oraz wstępne nawilżenie 

odpadów stosowanym w procesie rozpuszczalnikiem. Istotne jest, aby odpady użyte 

w tym etapie i w ekstraktorze miały jak najmniejszą zawartość wody, która utrudnia 

procesy zwilżania przez rozpuszczalnik organiczny. Celem zastosowania komory 

wstępnej ekstrakcji poliolefin jest przyśpieszenie procesu w następnym etapie oraz 

możliwie jak największe odizolowanie od atmosfery (Ekstraktora). Aparat zaopatrzony 

jest w pompę ślimakową doprowadzającą wcześniej rozdrobnione wysuszone 

odpady. 

Rozpuszczalnik jest doprowadzany do aparatu za pomocą pompy natrysku. 

Natrysk powoduje silne rozpylenie rozpuszczalnika, co zwiększa jego penetrację do 

odpadów. Zwiększenie powierzchni ciecz/gaz wywołuje duże odparowanie rozpuszczalnika, 

co jest zjawiskiem niepożądanym. Następnie przez króciec wylotowy podawany 

jest do ekstraktora. 

Ekstraktor 

Ekstraktor służy do rozpuszczenia poliolefin zawartych w odpadach. Temperatura 

wewnątrz ekstraktora przyjmuje wartość 150 o C i pozwala na rozpuszczenie poliolefin 

w dowolnych proporcjach. PCW i inne tworzywa typu PET, Poliamid, które są 

szkodliwe dla procesu depolimeryzacji, nie rozpuszczają się w użytym rozpuszczalniku. 

Na proces depolimeryzacji nie powinny mieć większego wpływu także te substancje, 

które oprócz poliolefin przeniknęły z odpadów do rozpuszczalnika. W takiej 

sytuacji w procesie depolimeryzacji zwiększyć się wydajność węgla. 

Tworzywa sztuczne w warunkach prowadzenia procesu ekstrakcji puchną i stają się 

bardzo plastyczne. Poliolefiny po etapie puchnięcia w wyniku mieszania rozpuszczają 

się, natomiast PCV i PET pozostają ciałem stałym. W ekstraktorze powinna 

panować stosunkowo wysoka temperatura pozwalająca na rozpuszczenie poliolefin. 

Ekstraktor ma postać pompy ślimakowej, w której następuje współprądowy 

przepływ rozpuszczalnika i odpadów. Pompa ślimakowa zastosowana jest ponieważ 

odpady są tu zarówno mieszane w celu rozpuszczenia tworzyw sztucznych jak i 

transportowane w kierunku wylotu. Ponieważ poliolefiny oddzielane z odpadów są 

cennym surowcem używanym w procesie depolimeryzacji, stopienie ich wyekstrahowania 

z odpadów i stężenie w rozpuszczalniku powinno być możliwie jak najwięk- 

21



sze. Im większe jest stężenie poliolefin tym bardziej oszczędne jest ich odzyskiwa- 

nie z roztworu uzyskanego w ekstraktorze. 

Cedzak 

Cedzak służy do oddzielenia rozpuszczonych poliolefin od stałych pozostałości odpadów 

(PCW, PET, papieru, odpadów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego). Cedzak 

jest ułożonym pod nieznacznym kątem naczyniem cylindrycznym. Wewnątrz 

znajduje się na obracającym się szkielecie siatka. Oddzielaną zawiesinę podaje się 

do wnętrza sita. Zawartość aparatu jest przesypywana w wyniku obrotu siatki. Zapewnia 

to ociekanie rozpuszczalnika wraz z poliolefinami. Ponieważ szkielet siatki 

jest ułożony pod kątem do podłoża jego obroty powodują osuwanie się odpadów w 

kierunku wylotu. 

Instalacja odzyskiwania rozpuszczalnika 

Odzyskana biomasa, jak i roztwór rozpuszczonego tworzywa zawiera duże ilości 

rozpuszczalnika. Dlatego ze względów ekonomicznych należy go w stopniu jak najbardziej 

efektywnym odzyskać i zawrócić do procesów ekstrakcji. 

Odzysk rozpuszczalnika realizowany jest w suszarni biomasy, poprzez poddanie 

jej temperaturze około 150 o C, następuje odparowanie całego rozpuszczalnika. 

Podobnie ekstrakt tworzywowy w wyniku ogrzania do temperatury około 150 o C 

oddaje znaczącą część rozpuszczalnika. W tym przypadku odzyskiwane jest jego 

około 80 %, pozostała część wraz z tworzywem kierowana jest do procesu depolimeryzacji, 

gdzie wykraplany jest ponownie jako frakcja o temperaturze wrzenia około 

150 o C. Osuszona biomasa oddawana jest jako paliwo alternatywne. 

4.2.3 Proces produkcji komponentu paliwowego 

Rozpuszczone tworzywo pompami ślimakowymi kierowane jest do procesu depolimeryzacji. 

Inwestor przewiduje uruchomienie jednej instalacji o zdolności przerobowej 

1 tony/h. 

W reaktorze, przy temperaturze około 390 – 420 o C prowadzony jest proces 

depolimeryzacji. Następuję rozkład tworzyw i powstanie oparów węglowodorów, 

które dalej kierowane są do układu strefowego skraplania. 

Wykraplanie prowadzone jest trzy stopniowo w płynnych zakresach. Zakłada 

się, że na pierwszym stopniu będą to frakcje od 370 o C do 300 o C; 300 o C do 180 o C; 

od 180 o C do 60 o C, reszta poniżej 60 o C kierowana będzie jako gaz technologiczny 

do palników. 

Wykraplane frakcje poprzez odstojniki, kierowane są do tzw. aparatów naporowych 

gdzie przebywają średnio około 3 godzin. 

22



Skład frakcyjny w aparacie naparowym badany jest automatycznie. W apa- 

racie naporowym utrzymywana będzie stabilna temperatura na poziomie 60 o C. a w 

zbiorniku magazynowym około 45 o C. 

W trakcie procesu depolimeryzacji powstają frakcje ciężkie tzw. koks, który w 

swoim składzie chemicznym zbliżonych jest do węgla. Koks odbierany będzie z 

układu przy pomocy specjalistycznej instalacji magazynowany, a następnie sprze- 

dawany, bądź przekazywany jako materiał do uszlachetniania paliw alternatywnych. 

Wszystkie zanieczyszczenia mineralne, ze strumienia odpadów są usuwane 

na etapie ekstrakcji i odbierane są z wysuszoną biomasą, która po połączeniu z 

odebranym koksem sprzedawana będzie jako wysokokaloryczne paliwo alternatyw- 

ne dla cementowni. 

4.2.4 Produkcja energii elektrycznej 

Powstający w wyniku depolimeryzacji tworzyw sztucznych komponent paliwowy 

kierowany jest do zespołu 6 agregatów prądotwórczych o planowanej, docelowej 

łącznej mocy ok. 4,6 MW. Wytworzona w tym procesie energia elektryczna oraz 

cieplna kierowana jest na pokrycie zapotrzebowania procesów technologicznych, 

dzięki czemu cała linia jest energetycznie autonomiczna. 

Schemat procesów produkcyjnych sprzężonych ze sobą linii technologicznych został 

przedstawiony na Rys. 4. 

23

Rys. 4 Schemat procesu produkcyjnego na bazie linii technologicznej do depolimeryzacji tworzyw sztucznych



4.3 Zużycie paliw, wody i energii 

Obliczenia zawarte w niniejszym rozdziale posiadają charakter szacunkowy, mając na 

celu przedstawienie rzędu wielkości zjawisk oraz procesów związanych z przedmioto- 

wą, wdrażaną technologią. 

Do przygotowania ciepłej wody i ogrzewania pomieszczeń części biurowej i so- 

cjalnej oraz wnętrza hali magazynowej przewiduje się wykorzystanie ciepła uzyskane- 

go w procesie technologicznym (z pierwszej linii technologicznej). 

Odbiór ciepła w procesie będzie realizowany poprzez układ wymienników ciepła 

oraz urządzeń schładzających ciecz obiegową w pierwszej linii technologicznej (piroliza 

odpadów z tworzyw sztucznych) tj.: 

• 2 chłodnie wentylatorowe o mocy 500 KW każda dla I, II i III stopnia skraplania 

gdzie temperatura cieczy obiegowej waha się na poziomie 60-170 °C 

• agregat wody lodowej dla IV stopnia dla temperatur poniżej 60 °C. 

w drugiej linii w przypadku potrzeby poprzez zestaw trzech chłodni wentylatorowych o 

mocy 500 KW oraz agregatu wody lodowej o mocy 20 KW 

Ciepło wytworzone w procesie depolimeryzacji będzie wykorzystane do suszenia odpadów. 

Ciepło wytworzone w agregatach prądotwórczych wykorzystywane będzie do 

procesu ekstrakcji oraz odzysku rozpuszczalnika, dlatego chłodnie wentylatorowe nie 

będę pracowały non-stop, będę się włączały tylko w sytuacji braku odbioru ciepła. 

Linia technologiczna do przetwarzania zmieszanych odpadów nie wymaga stosowania 

wody. 

Woda użytkowana będzie jedynie na cele socjalne i porządkowe. Zapotrzebowanie na 

wodę będzie pokrywane z sieci wodociągowej. Woda będzie używana do celów pitnych 

i gospodarczych. Przyjęte wartości zapotrzebowania na wodę wynoszą (łączne dla 

całego zakładu): 

• Qd = 10 m 3 /d 

• Qppoż. = 200 dm 3 /s 

Przewidywana ilość ścieków - Qdmax = 10 m 3 /d. Ścieki socjalno-bytowe będą odprowadzane 

do sieci kanalizacji sanitarnej. 

Zapotrzebowanie na energię elektryczną – zakłada się wykorzystanie energii z agregatów 

prądotwórczych pracujących w oparciu o paliwo wytwarzane w pierwszej linii technologicznej. 

Rezerwowa moc przyłącza do pobieranie energii z zewnątrz wynosi 1,5 

MW. 

25



5. PRZEWIDYWANE RODZAJE EMISJI I ODDZIAŁYWAŃ, WYNIKAJĄCE Z 

FUNKCJONOWANIA PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA 

Przedsięwzięcie ma charakter proekologiczny – nowa technologia utylizacji odpadów z 

tworzyw sztucznych posiada wiele zalet, które powinny stanowić o jej sukcesie również 

w kategoriach czysto ekonomicznych. 

Opisywana technologia recyklingu surowcowego charakteryzuje się wysokim 

stopniem przetworzenia odpadów – od 95 do 98% masy odpadów surowcowych zostanie 

przetworzonych na produkty nadające się do powtórnego wykorzystania. Praktycznie 

zaś jeszcze więcej, ponieważ powstający w procesie odpad stały tzw. koksik, 

mogący stanowić od 2 do 5% masy surowcowej w zależności od jej składu, będzie 

również przekazywany odbiorcom do dalszego wykorzystania. Zdecydowana większość 

komponentów powstałych w procesie recyklingu będzie wykorzystywana bądź to 

w samym procesie technologicznym bądź do zasilania zespołu agregatów prądotwórczych 

służących do wytwarzania energii elektrycznej. Pozostała część frakcji gazowej 

oraz energia cieplna będzie wykorzystywana na miejscu do celów ciepłowniczych i 

technologicznych. 

W niniejszym raporcie szczególnej analizie poddano proces emisji do powietrza 

atmosferycznego, ponieważ to oddziaływanie na środowisko, w przypadku przedmiotowej 

inwestycji, wydaje się najbardziej wskaźnikowe spośród wszystkich analizowanych. 

Wyniki przeprowadzonych obliczeń wskazują, że stężenia wszystkich emitowanych 

podczas produkcji zanieczyszczeń pyłowych i gazowych nie przekroczą dopuszczalnych 

norm. W zakładzie praktycznie nie będzie występować emisja technologiczna, 

całość wytworzonych gazów będzie skraplana i wykorzystywana na potrzeby funkcjonowania 

przedsięwzięcia. 

Stwierdzono również, że planowana inwestycja nie będzie powodować uciążliwości 

akustycznych, które byłyby zauważalne poza granicami nieruchomości inwestora 

oraz, że w miejscu realizacji inwestycji, nie występują żadne obiekty i obszary podlegające 

ze względów przyrodniczych lub kulturowych ochronie prawnej. 

26



Zakres i skalę przewidywanych oddziaływań w fazie budowy i eksploatacji prezentuje 

tabela: 

Rodzaj oddziaływania 

Powierzchnia terenu 

Szata roślinna, świat 

zwierzęcy 

Powietrze 

Hałas 

Środowisko gruntowe i 

wody podziemne (zanieczyszczenie) 

F A Z A B U D O W Y (głównie adaptacja istniejących obiektów) 

bezpośrednie x 

pośrednie x x x 

wtórne 

okresowe 

stałe x 

chwilowe 

krótkotrwałe x x 

średnioterminowe 

długoterminowe 

skumulowane 

F A Z A E K S P L O A T A C J I 

bezpośrednie x x x 

pośrednie x 

wtórne 

okresowe 

stałe xx x x x 

chwilowe 

krótkotrwałe 



skumulowane 

Skala oddziaływań: 

x – słabe, xx – średnie, xxx – duże 

Zdrowie ludzi 

Możliwość konfliktów 

społecznych 

Ze względu na charakter przedsięwzięcia oraz jego usytuowanie w strefie przemysłowej 

miasta, trudno zakładać, że w przyszłości ewentualna likwidacja zakładu może 

prowadzić do konieczności zrekultywowania terenu do warunków quasinaturalnych. 

Bardziej prawdopodobne jest, że ewentualna likwidacja zakładu będzie polegała na 

adaptacji, przebudowie i/lub rozbudowie istniejącej infrastruktury przez inny podmiot 

gospodarczy. Z tego powodu analiza oddziaływań w fazie likwidacji nie została 

umieszczona w niniejszej tabeli. Problemy związane z likwidacją zakładu (rozumianą 

jako trwałe zaprzestanie działalności przez konkretny podmiot gospodarczy zostały 

szerzej omówione w rozdziale 12 raportu). 

27



Działania dla zmniejszenia negatywnych oddziaływań na środowisko 

W celu zminimalizowania oddziaływań na środowisko inwestor deklaruje podjęcie sze- 

regu działań organizacyjnych i rozwiązań technologicznych. W szczególności Inwestor 

deklaruje, że materiały i wyroby przewidziane do wbudowania, będą posiadać atesty i 

świadectwa, dopuszczające ich użycie w procesie budowy. Materiały, które w sposób 

trwały są szkodliwe dla otoczenia, nie będą dopuszczone do użycia. Nie dopuszcza się 

do użycia materiałów wywołujących szkodliwe promieniowanie o stężeniu większym od 

dopuszczalnego, określonego odpowiednimi przepisami. Materiały, które są szkodliwe 

dla otoczenia tylko w czasie robót, a po ich zakończeniu ich szkodliwość zanika (np. 

materiały pylaste), będą użyte z zachowaniem warunków technologicznych wbudowa- 

nia. 

6. ZASTOSOWANE METODY OCENY I ZAŁOŻENIA WEJŚCIOWE DO RA- 

PORTU 

Projektowane przedsięwzięcie inwestycyjne ma charakter trwały. Ze względu na zni- 

kome prawdopodobieństwo likwidacji inwestycji w dającym się oszacować horyzoncie 

czasowym, zespół sporządzający raport podjął decyzję o pominięciu szczegółowych 

rozważań na temat sposobu korzystania ze środowiska i oddziaływania na tym etapie. 

Dwa pozostałe etapy: faza budowy a zwłaszcza faza eksploatacji zostały omówione 

szerzej. 

Ocena ma charakter opisowy i częściowo symulacyjny (obliczenia prognostycz- 

ne) w zależności od komponentu środowiska, który podlegał diagnozie. 

W kategoriach ilościowych rozpatrzona została prognoza wpływu inwestycji na 

stan czystości powietrza atmosferycznego oraz oddziaływania akustycznego. 

Oceny wpływu przedsięwzięcia na stan powietrza atmosferycznego, spowodowanego 

emisją substancji pyłowych i gazowych ze źródeł usytuowanych na terenie projektowa- 

nej inwestycji dokonano na podstawie identyfikacji poszczególnych źródeł emisji zanie- 

czyszczeń a następnie określenia rodzajów i ilości zanieczyszczeń w g/s, kg/h i Mg/rok, 

jakie będą odprowadzane do atmosfery z poszczególnych źródeł. Ponadto określono 

maksymalne stężenia zanieczyszczeń oraz sumarycznych stężeń zanieczyszczeń oraz 

częstości przekraczania wartości odniesienia lub dopuszczalnego poziomu substancji 

w powietrzu. Do obliczenia stanu zanieczyszczenia powietrza został zastosowany pa- 

kiet programów komputerowych OPERAT – 2000 Ryszard Samoć, umożliwiający obli- 

czanie emisji zanieczyszczeń powietrza ze źródeł ciepłowniczych, technologicznych i 

komunikacyjnych. 

Analizę potencjalnych uciążliwości akustycznych wykonano zgodnie z metody- 

ką pomiarów hałasu zewnętrznego w środowisku oraz metodami prognozowania, zale- 

canymi przez Ministerstwo Środowiska i odpowiednie akty prawne. Określenie uciążli- 

28



wości i zasięgu hałasu emitowanego przez samochody przyjeżdżające na teren zakła- 

du wykonano według Instrukcji 338 ITB przy pomocy programu komputerowego Leq 

Professional v. 5.03 (Prognozowanie hałasu przemysłowego). Metoda obliczeniowa 

oparta jest na zależności pomiędzy emisją dźwięku charakteryzowaną przez ekwiwa- 

lentny poziom mocy akustycznej A L Awek poszczególnych źródeł hałasu, a imisją 

dźwięku w wybranym punkcie obserwacji, charakteryzowaną równoważnym poziomem 

dźwięku A L Aek . 

7. OPIS ELEMENTÓW PRZYRODNICZYCH I KULTUROWYCH W OTO- 

CZENIU PRZEDSIĘWZIĘCIA INWESTYCYJNEGO 

7.1 Morfologia i hydrografia obszaru 

Pod względem fizyczno-geograficznym teren położony jest w obrębie Równiny Kozienickiej 

(318.77), makroregion Nizina Środkowomazowiecka (318.7) (Kondracki, 

1998 r.). Równina Kozienicka znajduje się na południe od Równiny Warszawskiej i na 

zachód od Doliny Środkowej Wisły, od południa równina przechodzi bez wyraźnej granicy 

w Równinę Radomską. Rzeźba terenu Pionek jest mało urozmaicona. Jest to 

równinny obszar wysoczyzny polodowcowej przedzielony doliną rzeki Zagożdżonki 

przepływającej przez miasto z południa na zachód. Najwyższy punkt miasta to wzniesienie 

182 m.n.p.m. znajdujące się w części północno - zachodniej, natomiast najniższy 

w dolinie Zagożdżonki na wschodzie miasta – 134 m.n.p.m. Najwyższe położone 

są tereny miasta w części północno - zachodniej 165-172 m.n.p.m a najniżej tereny 

wschodnie miasta w Puszczy Kozienickiej: 134-155 m.n.p.m. 

Przez Pionki przepływa rzeka Zagożdżonka, która jest lewym dopływem Wisły. 

Wpada do Wisły na 424,7 kilometrze, jej długość wynosi 39,9 km. Zlewnia rzeki ma 

powierzchnię 568,8 km 2 . Rzeka Zagożdżonka odwadnia wschodnią część Gminy Pionki 

oraz Miasto Pionki. Rzeka zasila zbiornik wodny Staw Górny na ok. 30,9 km. Lewym 

dopływem Zagożdżonki jest strumień zwany Żurawik. Płynie w lasach w północnej części 

Pionek i wpada do Zagożdżonki poza granicami miasta. W 2004 roku WIOŚ dokonał 

pomiarów czystości rzeki na czterech stanowiskach. Zakres badań obejmował 

określenie w wodach powierzchniowych wartości 52 wskaźników. W zależności od 

rodzaju wskaźnika częstotliwość badań wynosiła od 1 miesiąca do 1 roku. Stanowiska 

pomiarowe znajdowały się na 36 km (przed Stawem Gornym), 20 km (Kociołki), 9,7 km 

(Cudow), 4 km (Nowa Wieś) od ujścia rzeki. Z pomiarów wynika, że w 2004 r. Zagożdżonka 

w punkcie pomiarowym na terenie Pionek była w III klasie czystości. Na 20 km 

w Kociołkach jest IV klasa czystości ze względu na liczbę bakterii grupy coli, liczbę 

bakterii grupy coli typu kałowego, fosforany, fosfor ogólny. Wzrost zanieczyszczeń jest 

obserwowany poniżej miejsc zrzutu ścieków oczyszczonych z oczyszczalni ścieków w 

29



Pionkach i Kozienicach. W obu oczyszczalniach ścieki są prawidłowo oczyszczone i 

nie wykazują przekroczeń w stosunku do wskaźników zanieczyszczeń w udzielonych 

pozwoleniach wodnoprawnych. 

7.2 Warunki geologiczne i hydrogeologiczne 

W rejonie Pionek, w starszym podłożu występują utwory kredy, wykształconymi w postaci 

wapieni, margli, częściowo piaskowców marglistych i gez. Miąższość utworów 

kredowych wynosi 650-850 m a strop znajduje się na głębokości 35-50 m. Na utworach 

kredowych występują osady trzeciorzędowe wykształcone w postaci piasków glaukonitowych, 

mułków i pyłów o miąższości od 10 do 30 m. Strefę przypowierzchniową budują 

osady czwartorzędowe: gliny zwałowe, piaski i żwiry fluwioglacjalne o miąższości 15 

- 25 m. 

Teren miasta i gminy Pionki jest obszarem zasobnym w wodę podziemną, która 

jest głównym źródłem zaopatrzenia ludności w wodę do picia i na potrzeby gospodarcze. 

Wody podziemne występują w dwóch piętrach wodonośnych: kredowym i czwartorzędowym. 

Poziom wodonośny górnokredowy posiada charakter użytkowy na terenie całej 

gminy. Związany on jest z wapieniami i marglami. Zwierciadło wody występuje najczęściej 

na głębokości 15-50 m, miejscami na głębokości 50-100 m i występuje pod ciśnieniem 

hydrostatycznym, lokalnie następują samowypływy. Wydajności potencjalne 

studni wierconych są zróżnicowane i najczęściej wynoszą 30-70 m3/h i 70-120 m3/h, 

lokalnie ponad 120 m3/h. Poziom ten jest izolowany od powierzchni terenu przez utwory 

czwartorzędowe i miejscami trzeciorzędowe. Jakość wody podziemnej w większości 

badanych studniach wierconych wykazuje podwyższoną zawartość żelaza i manganu 

wymagającą prostego uzdatniania. Na terenie gminy poziom ten należy do GZWP 405 

Niecka Radomska o charakterze szczelinowo-krasowym (Ryc. 5). 

Czwartorzędowe piętro wodonośne tworzą poziomy podglinowe, międzyglinowe 

i poziomy dolin rzecznych. Poziomy te występują na całym terenie gminy. Lokalnie 

wody te znajdują się w łączności hydraulicznej z niżej występującym poziomem kredowym. 

Zwierciadło wody jest przeważnie swobodne i występuje na głębokości kilku metrów. 

Wydajności potencjalne studni wierconych są bardzo zróżnicowane i zmieniają 

się w szerokim przedziale 10-120 m 3 /h. Poziom ten jest słabo izolowany od powierzchni 

terenu, w związku z tym narażony jest na zanieczyszczenia. Jakość wody podziemnej 

wykazuje podwyższoną zawartość żelaza i manganu, czasami wymagającą skomplikowanego 

uzdatniania. Wody podziemne wymagają ochrony jakości przede wszystkim 

z uwagi na fakt wykorzystywania ich na szeroką skalę jako podstawowe źródło dla 

celów zaopatrzenia ludności w wodę oraz jako uzupełnienie wykorzystywanych wód 

powierzchniowych o niższej jakości. 

30



Rys. 5 Zasięg Głównego Zbiornika Wód Podziemnych nr 405 w okolicach Pionek 

Na terenie gminy Pionki obecnie eksploatowane są 4 ujęcia komunalne, ujęcie 

w Laskach wyłączono z eksploatacji, a wieś podłączono do ujęcia Mireń. Poza tym na 

terenie gminy znajduje się zakładowe ujęcie Zakładów Chemicznych „Pronit”, które 

zaopatruje również kilka miejscowości gminnych. Jedna miejscowość gminna – Kamyk, 

zaopatrywana jest w wodę do picia z ujęcia MZUW w Pionkach. Wielkość poboru wody 

podziemnej na potrzeby zaopatrzenia mieszkańców gminy Pionki w 2003 r. wyniosła 

219 tys. m 3 . Gmina zwodociągowana jest w 100%. Długość sieci wodociągowej wynosi 

119 km, a liczba przyłączy – 2 434. Woda z ujęć komunalnych jest uzdatniana ze 

względu na przekroczenia żelaza i manganu. 

Lokalizacja 

ujęcia 

Ilość studni 

na ujęciu 

Ujęty poziom 

wodonośny 

Zasoby eksploatacyjne 

ujęcia [m 3 /h] 

Rzeczywisty pobór 

wody przez ujęcie 

wodociągowe 

[tys.m 3 /rok] 

50,5 

Jedlnia 2 Cr3 St. Zas. – 60,5 

St. Aw. – 50,0 

Augustów 1 Cr3 17,5 11,8 

Mireń 1 Cr3 45,5 49,8 

Laski 1 Q 37 11,5 

Czarna 1 Q-Cr3 21 34,7 

Januszno 

„Pronit” 

wielootworowe 

Cr3 

Ujęcie 

2170 

54,4 

Zestawienie zasobów wód głównych użytkowych poziomów wodonośnych oraz poboru wody na 

potrzeby komunalne w gminie Pionki. (źródło: Program Ochrony Środowiska dla gminy Pionki 

na lata 2004-2011). 

31



7.3 Środowisko przyrodnicze w otoczeniu inwestycji 

Zarówno na terenie inwestycji, jak i terenach sąsiadujących zakładów, powierzchnia 

nie zabudowana (z wyłączeniem obiektów kubaturowych, placów i ciągów komunikacyjne) 

porośnięta jest lasem. Powierzchnie zalesione otaczają teren zakładu ze 

wszystkich stron (por. Ryc.3). Przeważają drzewa w wieku od kilkunastu do 20 lat. Pośród 

drzew nie ma okazów pomnikowych. Ocenia się, że stan zdrowotny drzew i krzewów 

jest dobry lub średni. Lasy te powstały w latach 70-tych w trakcie zagospodarowywania 

terenów Zakładów Tworzyw Sztucznych "Pronit", jako otulina dla tworzonych 

zakładów produkcyjnych. Obecnie, ze względu na prowadzoną w ich sąsiedztwie przez 

wiele lat działalność produkcyjną, posiadają specjalne poszycie, nie przydatne do rekreacji 

i zbieractwa. 

Miasto Pionki, z wyjątkiem doliny rzeki Zagożdżonki od strony północnej, Północno 

zachodniej i południowo zachodniej, otoczone jest lasami (Ryc.6). Są to lasy 

stanowiące pozostałość Puszczy Kozienickiej. W zakresie ochrony środowiska obszar 

miasta nie jest objęty prawną ochroną przyrody. Zachodnie i północne krańce miasta 

przylegają, do Kozienickiego Parku Krajobrazowego (Ryc.6). 

Rys. 6 Zasięg obszarów leśnych w okolicach Pionek 

32



OBSZARY NATURA 2000 - WARTOŚĆ PRZYRODNICZA I ZNACZENIE 

W odległości około 800 metrów na północny zachód od planowanej inwestycji przebie- 

ga granica obszaru PLH140035 „Puszcza Kozienicka”. Obszar Puszcza Kozienicka 

obejmuje 15 rezerwatów przyrody, Kozienicki Park Krajobrazowy (15098 ha; 1983), 

113 użytków ekologicznych oraz 263 pomniki przyrody. 

Ryc. 7 Usytuowanie przedsięwzięcia względem najbliższych obszarów Natura 2000. 

Jest to jeden z najcenniejszych pod względem przyrodniczym kompleksów puszczańskich 

w Polsce. O jego randze świadczy przede wszystkim - wysoka różnorodność 

biologiczna mierzona na wszystkich poziomach: genetycznym, gatunkowym i ekosystemowym. 

Występuje tu szereg siedlisk przyrodniczych oraz gatunków chronionych i 

zagrożonych wymarciem w skali kraju i kontynentu. W zbiorowiskach leśnych Puszczy 

występuje znaczna liczba drzew w wieku od 150 do 400 lat. 

Wizytówką Puszczy Kozienickiej są endemiczne wyżynne jodłowe bory mieszane 

Abietetum polonicum (91P0), które na tym terenie uznawane są za postać kresową. 

Oprócz niekwestionowanej wartości przyrodniczej mają one olbrzymie znaczenie biogeograficzne 

i syntaksonomiczne. Jednym z najważniejszych i jednocześnie zajmującym 

największą powierzchnie w Puszczy Kozienickiej siedliskiem przyrodniczym są 

grądy subkontynentalne, które reprezentują tu pełną skalę wilgotnościową. żyzne i wilgotne 

gleby w lokalnych obniżeniach zajmują grądy czyśćcowe Tilio-Carpinetum stachyetosum 

i kokoryczowe Tilio-Carpinetum corydaletosum. 

33



Sieć rzeczna Puszczy Kozienickiej jest bogata i urozmaicona. Centralną i za- 

chodnią jej część odwadnia Radomka, do której uchodzą mniejsze rzeki - Mleczna, 

Pacynka, Leniwka i Narutówka. 

Przez północne i wschodnie obszary płynie najpiękniejsza rzeka obszaru Za- 

grożdżonka, do której uchodzi szereg mniejszych cieków, z których do największych 

należą Brzeźniczka i Charłówka. Wszystkie puszczańskie rzeki mają charakter drenu- 

jący. W obrębie obszaru znajdują się stawy rybne w Grądach i Bąkowcu. W krajobrazie 

dominują obszary leśne, które zajmują około 39 tyś. ha. Od 1994 r. w większości sta- 

nowią one Leśny Kompleks Promocyjny "Lasy Puszczy Kozienickiej". 

Zagrożenia (wg. standardowego formularza danych dla obszarów Natura2000) 

Jednym z poważniejszych problemów w obrębie obszaru jest pogodzenie gospodarki 

leśnej ze współczesnymi wymogami jakościowej ochrony przyrody. Szczególnie niekorzystne 

jest dalsze utrzymanie rębni całkowitych na siedliskach łęgów olszowojesionowych. 

Daleki od ideału jest skład gatunkowy drzewostanów. W większości są 

one niezgodne z siedliskiem. Wiele do życzenia pozastawia zestaw gatunków lasotwórczych 

wykorzystywanych do zalesień odnowieniowych. W obrębie Puszczy, 

poza rezerwatami przyrody, zbyt mały jest udział martwego drewna stanowiącego kluczowe 

mikrosiedliska dla wielu gatunków, zwłaszcza grzybów, owadów i ptaków. 

Istotnym problemem w Puszczy Kozienickiej jest obniżający się poziom wód 

gruntowych, do którego w istotny sposób przyczyniło się osuszanie siedlisk bagiennych 

i silnie wilgotnych. Stan czystości wód płynących należy uznać za bardzo zły. Niemal 

wszystkie cieki wodne, poza partiami źródliskowymi, tego obszaru niosą wody pozaklasowe. 

Stopniowe zarzucanie tradycyjnej gospodarki łąkowo-pasterskiej, która nigdy 

nie była tutaj znacząca, stymuluje procesy sukcesyjne. Ich efektem jest stopniowe kurczenie 

się areału łąk. Zarastaniu ulęgają również występujące w obrębie obszaru torfowiska, 

murawy bliźniaczkowe oraz wydmy śródlądowe. 

Nie bez znaczenia dla przyrody Puszczy Kozienickiej, zwłaszcza dla porostów, 

jest zanieczyszczanie powietrza oraz opad pyłów emitowanych przez największą w 

Polsce elektrownię opalaną węglem kamiennym - "Kozienice" (moc 2600 MW). Do 

szczególnie niebezpiecznych należą: SO2 i NOx. W ostatnich latach zaznaczył się 

wprawdzie wielokrotny spadek wielkości ich emisji. Jednak rosnące w kraju zapotrzebowanie 

na energię może spowodować w każdej chwili wzrost stężenia zanieczyszczeń. 

34



7.4 Warunki klimatyczne, stan czystości powietrza 

Wg klasyfikacji R. Gumińskiego gmina Pionki położona jest w XI radomskiej dzielnicy 

klimatycznej. Teren charakteryzuje się średnią temperaturą powietrza ok. 8 oC, średnią 

wielkością opadów wynoszącą 550-650 mm, pokrywa śnieżna zalega tu przez ok. 60 

dni. Wg szczegółowych badań prowadzonych w zlewni Zagożdżonki w latach 1978-84 

średni opad wynosił 598,7 mm. Najobfitsze opady przypadają na lipiec, najniższe zaś 

notowane są w miesiącach zimowych. Przy czym średnie sumy opadów półrocza zi- 

mowego wynoszą 200-250 mm, natomiast w półroczu letnim osiągają wartości 350-450 

mm Średnia roczna temperatura powietrza z wielolecia wynosi 8 o C. Średnia wartość 

półrocza zimowego wynosi 0,5 - 1,0 o C, natomiast średnia wartość półrocza letniego 

14,5 o C. Liczba dni z mrozem waha się w granicach 40–70 w ciągu roku. Średnia ilość 

dni z przymrozkami wynosi 110 – 130. 

7.5 Obszary i obiekty objęte różnymi formami ochrony 

Teren, na którym projektowana jest inwestycja, nie jest wpisany do rejestru zabytków i 

nie jest objęty ochroną konserwatorską. 

Najbliżej położony obiekt przyrodniczy, objęty ochroną prawną, to rezerwat 

„Pionki”, położony w odległości 6,5 km. Jest to rezerwat leśny, częściowy o powierzchni 

81,60 ha. Utworzony został w 1982 r. w nadleśnictwie Kozienice, obręb Pionki przy 

północnych granicach miasta Pionki, dla zachowania w stanie naturalnym drzewostanów 

grabowo – sosnowo – jodłowo - dębowych, w których jodła ma dużą siłę lasotwórczą. 

Naturalnego pochodzenia jedliny są unikalne tak w skali całego kraju jaki w Puszczy 

Kozienickiej. Rezerwat zajmuje lekko pofałdowany skraj pradoliny rzeki Zagożdżonki 

z utworami gliniastymi moreny i niewielkimi wydmami. Występują tu także torfowiska 

niskie i wysokie. Gleby przeważnie płowe lub brunatne kwaśne wytworzyły 

siedliska żyzne lub średnio żyzne. Na siedliskach lasu mieszanego i świeżego rosną 

drzewostany mieszane w wieku 100 – 200 lat. Jeszcze przed 20 laty gatunkiem panującym 

była w nich jodła z domieszką dębu i sosny. Na skutek opanowania przez jemiołę 

i silne wypadanie (zamierania pojedynczych drzew) dużo suchych jodeł zostało wyciętych. 

Obecnie panującym gatunkiem jest dąb szypułkowy i bezszypułkowy. Wiele 

jest drzew okazałych, posiadających wymiary pomników przyrody. 

W sąsiedztwie planowanej inwestycji nie ma ujęć wód podziemnych ani innych 

obiektów, które byłyby objęte jakąkolwiek formą ochrony (Ryc.8). 

35



Ryc. 8 Usytuowanie przedsięwzięcia (niebieska strzałka) względem najbliższych ujęć 

wód podziemnych. (źródło: Program Ochrony Środowiska Miasta Pionki, Załącznik 

do Uchwały Nr LXV/541/2006 Rady Miasta Pionki z dnia 19 września 

2006 roku.) 

36



8. CHARAKTERYSTYKA POTENCJALNYCH ODDZIAŁYWAŃ NA ŚRODO- 

WISKO W FAZIE BUDOWY 

Ze względu na możliwość wykorzystania już istniejącej infrastruktury technicznej oraz 

obiektów kubaturowych, nie przewiduje się na większą skalę realizacji prac budowla- 

nych. Będą to w większości prace o charakterze adaptacyjnym, realizowane przede 

wszystkim wewnątrz istniejącego obiektu. Na zewnątrz prace będą związane z posa- 

dowieniem zespołu agregatów prądotwórczych, zbiorników magazynowych oleju napę- 

dowego oraz dwóch zbiorników na propan-butan. 

Wytworzone na tym etapie odpady budowlane będą selektywnie magazynowa- 

ne w przeznaczonych do tego kontenerach lub pojemnikach i przekazywane uprawnionym 

podmiotom (firmom posiadającym stosowne zezwolenia), w celu unieszkodliwiania 

lub odzysku surowców (odpady niebezpieczne), gospodarczego lub wtórnego wykorzystania 

w ramach recyklingu lub do unieszkodliwienia na składowisku odpadów 

komunalnych lub w specjalistycznych instalacjach przemysłowych. 

Charakterystyka odpadów, które powstaną w trakcie budowy będzie przedstawiała 

się następująco: 

Kod Rodzaj odpadu Szacunkowa 

ilość [Mg/] 

17 Odpady z budowy, remontów i demontażu 

obiektów budowlanych oraz infrastruktury 

drogowej (włączając glebę i 

ziemię z terenów zanieczyszczonych) 

17 02 Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych 

17 02 01 Drewno 0,5 

Sposób zagospodarowania odpadów 

Selektywnie zbierane i magazynowane i przekazywane 

odbiorcom lub wywożone na składowiska 

odpadów 

17 02 03 Tworzywa sztuczne 0,2 Selektywnie zbierane i magazynowane w oznakowanych 

pojemnikach i przekazywane sukcesywnie 

do przetworzenia 

17 04 Odpady i złomy metaliczne oraz stopów 

metali 

17 04 05 Żelazo i stal 2,5 Selektywnie zbierane i magazynowane w oznakowanym 

miejscu o utwardzonym podłożu i 

przekazywane odbiorcom 

17 04 07 Mieszaniny metali 1,0 Selektywnie zbierane i magazynowane w oznakowanym 

miejscu o utwardzonym podłożu i 

przekazywane sukcesywnie odbiorcom 

17 05 Gleba i ziemia (włączając glebę i ziemię 

z terenów zanieczyszczonych oraz urobek 

z pogłębiania) 

17 05 04 Gleba i ziemia, w tym kamienie, inne niż 

wymienione w 17 05 03 

17 09 Inne odpady z budowy, remontów i demontażu 

17 09 04 Zmieszane odpady z budowy, remontów i 

demontażu inne niż wymienione w 17 09 

01, 17 09 02 i 17 09 03 

4,0 Częściowo wykorzystane do rekultywacji terenu 

po zakończeniu inwestycji, reszta wywożona na 

składowiska odpadów 

3,5 Zbierane i magazynowane na utwardzonym 

podłożu i przekazywane sukcesywnie na składowisko 

odpadów 

37



Łączna masa odpadów, jakie powstaną na tym etapie realizacji przedsięwzięcia jest 

szacowana na 11,7 Mg. Odpady z grupy 17 będą magazynowane selektywnie i w przy- 

padku, gdy będzie to możliwe przekazywane do wykorzystania. Dotyczyć to będzie w 

szczególności mieszaniny metali (kod 17 04 07) oraz żelazo i stal (17 04 05). 

Odpady komunalne w postaci stałej (20 03 01) będą tymczasowo magazyno- 

wane w specjalnie do tego celu przystosowanych kontenerach, a następnie przekazy- 

wane podmiotowi posiadającemu stosowne zezwolenie w celu przetransportowania ich 

na składowisko. 

Prace przygotowawcze i budowlane wiążą się z pewnymi uciążliwościami dla 

otoczenia, związanymi głównie z pracą ciężkiego sprzętu, koparek, spychaczy i cięża- 

rówek powodujących okresowe pogorszenie klimatu akustycznego w bezpośrednim 

sąsiedztwie placu budowy. Wszystkie te niedogodności są jednak typowe i nieodłącz- 

nie związane z prowadzeniem inwestycji budowlanych. W trakcie prowadzenia inwe- 

stycji odpowiednie służby nadzoru budowlanego powinny kontrolować i korygować cały 

proces na bieżąco. 

Oddziaływanie na jakość powietrza atmosferycznego w fazie budowy będzie 

mało znaczące. Dostawy materiałów pojazdami ciężarowymi, w tym materiałów syp- 

kich, powodować będą wzrost zapylenia o niewielkim, lokalnym zasięgu. W związku z 

budową może nastąpić emisja pyłu zawieszonego i opadającego związana z tzw. ero- 

zją wietrzną, gdzie na skutek warunków atmosferycznych (po dłuższych okresach bez- 

deszczowych, susza i działanie wiatru) będzie skutkowała emisją pyłu. Obok zapylenia 

wystąpi również lokalnie podwyższona emisja CO, NOx i węglowodorów ze spalin po- 

wstających podczas pracy ciężkiego sprzętu oraz środków transportu. 

Budowa będzie również związana z okresową uciążliwością hałasową spowodowaną 

pracą sprzętu budowlanego, przejazdami pojazdów transportujących materiały i surowce oraz 

pracami budowlano – montażowymi. 

Przewiduje się, że uciążliwości te będą trwały do kilku miesięcy. Najbardziej uciążli- 

wym okresem są zawsze prace przygotowawcze, w miarę trwania prac budowlanych uciążli- 

wość budowy będzie malała. W bezpośrednim otoczeniu brak jest zabudowy mieszkanio- 

wej a więc hałas nie powinien stanowić uciążliwości dla otoczenia. W szczególnych przy- 

padkach należy eliminować hałaśliwe prace budowlane w godzinach nocnych. 

WNIOSKI I ZALECENIA 

• Ocenia się, że faza robót budowlanych (adaptacyjnych) nie będzie negatywnie od- 

działywała na środowisko 

• Prowadzącego prace będzie obowiązywać generalna zasada ograniczania ilości odpa- 

dów i w jak największym stopniu wykorzystania ich na miejscu. 

38



• W trakcie budowy należy wyznaczyć miejsca na gromadzenie odpadów typu komu- 

nalnego i odpadów powstających w czasie budowy (gruz, złom, folia z opakowań 

elementów budowlanych i in.). Odpady budowlane należy składować w sposób se- 

lektywny, 

• Odpady bytowo - gospodarcze (np. z tymczasowych sanitariatów) powinny być wy- 

wożone na składowisko przez uprawnioną do tej działalności firmę wywozową, 

• W bezpośrednim otoczeniu projektowanej inwestycji nie ma obiektów, które byłyby 

miejscem stałego przebywania ludzi, nie ma zatem potrzeby nakładania na inwesto- 

ra żadnych dodatkowych zabiegów, które miałyby na celu ograniczyć uciążliwości 

związane z tą fazą realizacji projektu w stosunku do mieszkańców terenów sąsiadu- 

jących, 

• W trakcie budowy należy wyznaczyć miejsca na gromadzenie odpadów typu komu- 

nalnego i odpadów powstających w czasie budowy (gruz, złom, folia z opakowań 

elementów budowlanych i in.). Odpady budowlane należy składować w sposób se- 

lektywny. 

• Odpady bytowo - gospodarcze (np. z tymczasowych sanitariatów) powinny być wy- 

wożone na składowisko przez uprawnioną do tej działalności firmę wywozową, 

• W bezpośrednim otoczeniu projektowanej inwestycji nie ma obiektów, które byłyby 

miejscem stałego przebywania ludzi, nie ma zatem potrzeby nakładania na inwesto- 

ra żadnych dodatkowych zabiegów, które miałyby na celu ograniczyć uciążliwości 

związane z tą fazą realizacji projektu w stosunku do mieszkańców terenów sąsiadu- 

jących. 


ŚRODOWISKO W FAZIE EKSPLOATACJI 

9.1 Oddziaływanie przedsięwzięcia na powietrze atmosferyczne 

9.1.1. Wstęp 

Niniejsze opracowanie określa stan zanieczyszczenia atmosfery spowodowany pracą 

zakładu przetwarzania tworzyw sztucznych w Pionkach przy ulicy Zakładowej. 

W obrębie zakładu funkcjonować będzie instalacja do depolimeryzacji tworzyw 

sztucznych oraz instalacja do przetwarzania opakowań wielowarstwowych. 

Celem opracowania jest określenie stanu zanieczyszczenia atmosfery spowo- 

dowanego pracą zakładu i ruchem samochodów na parkingach i drogach wewnętrz- 

nych oraz optymalizacja emisji dopuszczalnych zanieczyszczeń dla źródeł emisji i emi- 

torów usytuowanych na jego terenie. 

Praca instalacji zakładu powodować będzie emisji z 52 emitorów: 

- zorganizowana emisja technologiczna z dwóch linii reaktorów głównych: 

39



o reaktor główny nr 1 spalanie gazu: emitor zastępczy nr E1 (źródła od E1 

do E11), 

o reaktor główny nr 1 spalanie oleju: emitor zastępczy nr E2 (źródło od 

E12 do E13), 

o reaktor główny nr 2 spalanie gazu: emitor zastępczy nr E3 (źródła od 

E14 do E24), 


E25 do E26), 

- zorganizowana emisja technologiczna z dwóch linii reaktorów pomocniczych: 

o reaktor pomocniczy nr 1 spalanie gazu: emitor nr E5 (źródła od E27 do 

E28), 


E30), 

- zorganizowana emisja technologiczna z agregatów prądotwórczych: 

o agregaty prądotwórcze spalanie oleju: emitor zastępczy nr E7 (źródła od 

E31 do E43), 

o agregaty prądotwórcze spalanie gazu: emitor nr E8 (źródło E44), 

- zorganizowana emisja technologiczna z 2 kotłów propan-butan: 

o kocioł propan butan nr 1 spalanie gazu: emitor E9 (źródło E45), 


- zorganizowana emisja technologiczna z 2 pochodni awaryjnych (świeczka): 

o pochodnia awaryjna nr 1 spalanie gazu: emitor E11 (źródło E47), 


- zorganizowana emisja technologiczna ze spalania węglowodorowych resztek pro- 

cesowych, spalania gazu: emitor zastępczy nr E13 (źródła od E49 do E52). 

- niezorganizowana emisja komunikacyjna z zakładowych parkingów i dróg we- 

wnętrznych. 

W dalszej części opracowania zamieszczono: 

- analizę i określenie aerodynamicznej szorstkości terenu wokół jednostki organiza- 

cyjnej, 

- analizę i określenie aktualnego stanu zanieczyszczenia powietrza, 

- analizę i określenie warunków meteorologicznych, 

- charakterystykę techniczną źródeł substancji zanieczyszczających, 

- charakterystykę techniczną emitorów, 

- analizę czasu pracy poszczególnych źródeł, 

- wyniki pomiarów emisji zanieczyszczeń i ich analizę, 

- informację o istniejącym lub przewidywanym oddziaływaniu emisji na środowisko, 

40



- określenie natężenia przepływu gazów odlotowych, rodzajów i ilości substancji za- 

nieczyszczających wprowadzanych do powietrza, 

- obliczenie wskaźników emisji przypadających na jednostkę wykorzystywanego su- 

rowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu, 

- obliczenie stanu zanieczyszczenia atmosfery, 

- interpretację graficzną wyników obliczeń. 

9.1.2. Aerodynamiczna szorstkość terenu wokół zakładu 

Do obliczeń stanu zanieczyszczeń atmosfery spowodowanego oddziaływaniem projektowanej 

inwestycji przyjęto współczynniki aerodynamicznej szorstkości terenu wyznaczone 

na podstawie mapy topograficznej w skali 1:1000. 

Obszar wokół Zakładu podzielono na 12 sektorów szorstkości analogicznych do 

sektorów róży wiatru i pokrywających się z nimi promieniu sektora szorstkości terenu 

(promień sektora szorstkości: R = 50 x hmax = 50 x 13 m = 650 m). 

Dla każdego sektora szorstkości obliczono średnią wartość współczynnika aerodynamicznej 

szorstkości terenu zo metodą pęku prostych. Kąt podziału każdego sektora 

szorstkości pękiem prostych wyprowadzonych ze środka przyjętego układu odniesienia 

wynosił 5 0 . Do obliczeń stanu zanieczyszczenia atmosfery spowodowanego oddziaływaniem 

Zakładu na środowisko przyjęto wartość współczynnika aerodynamicznej 

szorstkości terenu z0 = 2 m. Współczynnik z0 wyznaczono dla całego roku. 

9.1.3. Aktualny stan zanieczyszczenia atmosfery w rejonie zakładu 

Na podstawie pisma Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Radomiu został 

określony stan jakości powietrza w rejonie projektowanej inwestycji na poziomie: 

- stężenie średnioroczne dwutlenku siarki – 8 μg/m 3 , 

- stężenie średnioroczne dwutlenku azotu – 14 μg/m 3 , 

- stężenie średnioroczne pyłu zawieszonego PM10 – 25 μg/m 3 , 

- stężenie średnioroczne ołowiu – 0,02 μg/m 3 , 

- stężenie średnioroczne benzenu – 1,5 μg/m 3 . 

Tło zanieczyszczeń powietrza, wartości odniesienia i dopuszczalne poziomy substancji 

Nazwa substancji 

Tło substancji 

odniesione do 

roku 

Wartość odniesieniauśrednione 

do roku 

(bez tła) 

Wartość odniesienia 

uśrednione do roku 

(pomniejszone o tło) 


uśrednione do 

1 godziny 

R Da Da D1 

μg/m 3 μg/m 3 μg/m 3 μg/m 3 

Dwutlenek siarki 8 30 22 350 

Dwutlenek azotu 14 40 26 200 

Pył zawieszony PM10 25 40 15 280 

41



Tlenek węgla 10% 10000 9000 30000 

Dla pozostałych zanieczyszczeń przyjęto tło w wysokości 10% wartości odniesienia 

uśrednionej dla roku, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 

stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu 

(Dz. U. z 2010 r. Nr 16, poz. 87). 

Wartości odniesienia oraz dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń dla poszcze- 

gólnych substancji zanieczyszczających przyjęto zgodnie z: 

- Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie warto- 

ści odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. z 2010 r. Nr 16, poz. 

87). 

9.1.4. Parametry meteorologiczne 

Do obliczeń stanu zanieczyszczeń atmosfery spowodowanego oddziaływaniem zakładu 

na środowisko przyjęto dane meteorologiczne uzyskane w Instytucie Meteorologii i 

Gospodarki Wodnej w Warszawie dla Stacji Meteorologicznej w Kielcach będącej dla 

analizowanego obszaru najbardziej reprezentatywną stacją opisaną w aktualnie obowiązującym 

"Katalogu danych meteorologicznych”. 

Podstawowe parametry Stacji Meteorologicznej w Kielcach przedstawiono w 

załącznikach. 

9.1.5. Zakres obliczeń i kryteria spełnienia warunków 

Zgodnie z art. 224 punkt 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska 

(Dz. U. z 2001 r. Nr 62, poz. 627, ze zmianami), pozwolenia nie wydaje się dla 

substancji, których wprowadzanie do powietrza powoduje podwyższenie wartości dopuszczalnych 

poziomów substancji w powietrzu lub wartości odniesienia o mniej niż 

10%. 

Natomiast zgodnie z załącznikiem do Rozporządzenia Ministra Środowiska z 

dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w 

powietrzu (Dz. U. z 2010 r. Nr 16, poz. 87) z obszaru objętego obliczeniami wyłączony 

jest teren zakładu, dla którego dokonuje się obliczeń. 

Zgodnie z załącznikiem do Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 

stycznia 2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu 

(Dz. U. z 2010 r. Nr 16, poz. 87), jeżeli w odległości mniejszej niż 30xmm od pojedynczego 

emitora lub któregoś z emitorów w zespole znajdują się obszary parków narodowych, 

lub obszary ochrony uzdrowiskowej, to w obliczeniach poziomów substancji 

w powietrzu na tych obszarach należy uwzględniać ustalone dla nich dopuszczalne 

poziomy substancji w powietrzu oraz wartości odniesienia substancji w powietrzu. 

42



9.1.5.1. Zakres skrócony obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza 

Zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. w 

sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. z 2010 r. Nr 16, poz. 

87), jeżeli z obliczeń wstępnych wynika, że spełnione są następujące warunki: 

a) dla jednego emitora lub zespołu emitorów, z których został utworzony emitor zastępczy: 

Smm ≤ 0,1 x D1gdzie: 

D1 - wartość odniesienia substancji w powietrzu lub dopuszczalny poziom substancji w po- 

wietrzu uśrednione dla 1 godziny 

Smm - najwyższe ze stężeń maksymalnych substancji w powietrzu 

b) dla zespołu emitorów: 

∑ Smm ≤ 0,1 x D1 

c) kryterium opadu pyłu określone zależnościami: 

∑∑Efe≤ 

0, 

0667 

n 

h 

∑ 15 , 3 

e 

- łączna roczna emisja pyłu nie przekracza 10000 Mg (dla wszystkich frakcji pyłu) 

- emisja kadmu nie przekracza 0,005% wartości emisji pyłu określonej powyżej 

- emisja ołowiu nie przekracza 0,005% wartości emisji pyłu określonej powyżej 

to na tym kończy się wymagane dla tego zakresu obliczenia. 

Jeżeli nie jest spełnione kryterium opadu pyłu, to należy wykonać obliczenia opadu sub- 

stancji pyłowych w sieci obliczeniowej, z uwzględnieniem statystyki warunków meteorologicz- 

nych w celu sprawdzenia warunku Op = Dp - Rp 

9.1.5.2. Zakres pełny obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza 

Jeżeli nie są spełnione warunki określone w zakresie skróconym, to na całym obsza- 

rze, na którym dokonuje się obliczeń, należy obliczyć w sieci obliczeniowej rozkład 

maksymalnych stężeń substancji w powietrzu uśrednionych dla 1 godziny, z uwzględ- 

nieniem statystyki meteorologicznych, aby sprawdzić, czy w każdym punkcie na po- 

wierzchni terenu spełniony warunek: 

Smm ≤ D1 

jeżeli z powyższych obliczeń wynika, że dla zespołu emitorów spełniony jest warunek: 

to na tym kończy się obliczenia. 

Smm ≤ 0,1 x D1 

Natomiast dla zespołu emitorów, dla których nie jest spełniony warunek okre- 

ślony wzorem Smm ≤ 0,1 x D1 lub dla pojedynczego emitora, dla którego nie jest speł- 

niony warunek określony wzorem Smm ≤ D1 należy obliczyć w sieci obliczeniowej roz- 

kład stężeń substancji w powietrzu uśrednionych dla roku i sprawdzić, czy w każdym 

punkcie na powierzchni terenu został spełniony warunek: 

Sa ≤ Da - R 

Dalszych obliczeń nie prowadzi się, jeżeli jest spełnione kryterium opadu pyłu, 

a w pobliżu emitorów nie znajdują się budynki wyższe niż parterowe. 

43



Jeżeli nie jest spełnione kryterium opadu pyłu, to należy wykonać obliczenia 

opadu substancji pyłowych w sieci obliczeniowej, z uwzględnieniem statystyki warun- 

ków meteorologicznych w celu sprawdzenia warunku: 

Op ≤ Dp - Rp 

Jeżeli w odległości od pojedynczego emitora lub któregoś z emitorów w zespo- 

le, mniejszej niż 10h, znajdują się wyższe niż parterowe budynki mieszkalne lub biuro- 

we, a także budynki żłobków, przedszkoli, szkół, szpitali lub sanatoriów, to należy 

sprawdzić, czy budynki te są narażone na przekroczenia wartości odniesienia sub- 

stancji w powietrzu lub dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu. W tym celu 

należy obliczyć maksymalne stężenia substancji w powietrzu dla odpowiednich wyso- 

kości: 

a) gdy geometryczna wysokość najniższego emitora w zespole jest nie mniejsza niż 

wysokość ostatniej kondygnacji budynku Z, obliczenia stężeń wykonuje się dla wy- 

sokości Z, 

b) gdy geometryczna wysokość najniższego emitora w zespole jest mniejsza niż wy- 

sokość ostatniej kondygnacji budynku Z, obliczenia stężeń wykonuje się dla wyso- 

kości zmieniających się co 1 m, począwszy od geometrycznej wysokości najniż- 

szego emitora do wysokości: 

- Z, jeżeli Hmax ≥Z 

- Hmax



W skład pakietu wchodzą programy umożliwiające: 

- obliczenie stężeń, częstości przekroczeń stężeń zanieczyszczeń pyłowo-gazowych i 

opadu pyłu, 

- program służący do wydruku obliczeń w węzłach sieci, 

- program służący do wydruku rozkładu izolinii stężeń, opadu pyłu, częstości przekro- 

czeń, 

- program służący do opracowania graficznego i liczbowego róż wiatrów. 

Dla oszacowania wielkości emisji wykorzystano pakiet programów komputero- 

wych OPERAT FB Proeko Ryszard Samoć umożliwiający obliczanie emisji zanie- 

czyszczeń powietrza ze źródeł ciepłowniczych, technologicznych i komunikacyjnych. 

9.1.7. Skrócony opis technologiczny 

Linia technologiczna przystosowana będzie do przetwarzania odpadowych tworzyw 

sztucznych: 

- z grupy poliolefin takich jak PE, PP oraz ich kopolimery, 

- oraz dodatków tworzyw do 20% przetwarzanej masy, takich jak PS, ABS, PA. 

Tworzywa dostarczone jako wsad do linii technologicznej mogą być zmieszane, wilgotne 

i zanieczyszczone substancjami mineralnymi. Dzięki temu możliwe jest zagospodarowanie 

frakcji odpadów tworzyw, które nie mogą być przetwarzane innymi metodami 

odzysku, recyklingu i obecnie kierowane są na składowiska odpadów komunalnych. 

Jedynym ograniczeniem procesu są tworzywa chloropochodne. W przypadku 

pojawienia się ich w strumieniu odpadów, eliminowane są na etapie przygotowalni surowca 

i kierowane do grupy materiałów przekazywanych przetwórcom PCV. 

Przygotowanie surowca wsadowego 

Materiał odpadowych tworzyw sztucznych w większość przypadków dostarczany jest w 

postaci sprasowanych beli o wadze około 300-500 kg sztuka. Przeciętny transport to 

około 15 ton surowca. Rozładunek realizowany jest przy pomocy specjalistycznych 

wózków widłowych. Rozładowany materiał składowany jest w magazynie skąd pobie- 

rany jest do tzw. przygotowalni surowca wsadowego. 

Przygotowalnia surowca to układ trzech maszyn: 

- szarpacza bel rozrzucającego tworzywa na taśmę, 

- taśmociągi sortownicze z czterema stanowiskami kontroli surowca oraz przyci- 

skiem zatrzymującym proces, 

- dwóch urządzeń rozdrabniających tworzywa sztuczne. 

Z taśmy sortowniczej tworzywa trafiają do dwóch rozdrabniaczy i dalej trafiają w spe- 

cjalistycznych pojemnikach do poczekalni. 

Nie przewiduje się wykonania indywidualnych odciągów wentylacyjnych znad 

maszyn. Nie przewiduje się emisji zanieczyszczeń do atmosfery z tego etapu produkcji. 

45



Depolimeryzacja tworzyw 

Rozdrobnione tworzywa sztuczne wprowadzane są do suszarni zasilanej ciepłem od- 

padowym instalacji, gdzie przebywają około 30 minut. Dalej za pomocą taśmociągu 

kierowane są do lejów zasypowych instalacji, z których przy pomocy ślimaków wtła- 

czane są do reaktorów. Przewiduje się budowę 2 reaktorów głównych i 2 reaktorów 

pomocniczych. 

W reaktorach, przy temperaturze około 390-420 °C prowadzony jest proces de- 

polimeryzacji. Następuję rozkład tworzyw i powstanie oparów węglowodorów, które 

dalej kierowane są do układu strefowego skraplania. Wykraplanie prowadzone jest dwu 

stopniowo w płynnych zakresach. Zakłada się że na pierwszym stopniu będą to frakcje 

od 370 °C do 180 °C , a na drugim stopniu od 180 °C do 60 °C, reszta poniżej 60 °C 

kierowana będzie jako gaz technologiczny do palników utrzymujących temperaturę w 

reaktorach.. 

Wykraplane frakcje kierowane są do tzw. aparatów naporowych gdzie przeby- 

wają średnio około 3 godzin. Skład frakcyjny w aparacie naparowym badany jest auto- 

matycznie. W aparacie naporowym utrzymywana będzie stabilna temperatura na po- 

ziomie 60 °C, a w zbiorniku magazynowym około 45 °C. 

Pozostała cześć oparów w postaci gazowej traktowana jest jako gaz technolo- 

giczny i jest wykorzystywana jest do ogrzania reaktorów. Ze względu na fakt, że ilość 

gazu technologicznego jest zmienna (niedomiar, bilans, nadmiar) wymagana ilość ga- 

zu kontrolowana jest poprzez chłodnicę odpowiedzialną za jego wykroplenie i zmaga- 

zynowanie w zbiorniku buforowym, który może być parowalnikiem w przypadku niedo- 

boru. W sytuacji niedoboru gazu istnieje możliwość, uzupełnienia braku poprzez odpa- 

rowanie frakcji lekkich wykroplonych wcześniej w sytuacjach nadmiarowych. 

Skład gazu technologicznego 

LP. Składnik Udział w % 

1. Metan 2.6 % 

2. Etan-etylen 10.6 % 

3. Propan 16.4 % 

4. Propylen 29.1 % 

5. Iso-butan 1.9 % 

6. n-Butan 0.9 % 

7. C4 25.6 % 

8. Iso C5-n-C5 2.1 % 

9. C5 + wyżej 8.3 % 

10. Wodór 2.5 % 

11. CO/CO2 < 400 ppm 

46



Dodatkowo przewiduje się, że niedomiar gazu może być także uzupełniany przez do- 

starczenie gazu propan-butan. 

Gaz technologiczny spalany w palnikach instalacji grzewczej reaktora składa 

się z szeregu węglowodorów o liczbie węgla od C0 do C70. 

Instalacja wyposażona będzie także w agregaty prądotwórcze, które będą za- 

pewniać stały dopływ energii elektrycznej. Planuje się spalania w instalacji produktu 

ostatecznego – ekologicznego paliwa przemysłowego z odpadowych tworzyw sztucz- 

nych o składzie bardzo zbliżonym do składu oleju opałowego. 

Skład paliwa wykorzystywanego w agregatach 

LP. Składnik Udział w % 

1. węglowodory C 5-11, destylaty z KK 23% 

2. destylaty lekkie z KK 72% 

3. destylaty ciężkie z KK 25% 

Cały proces technologiczny będzie całkowicie hermetyczny. Nie przewiduje się żadnej 

emisji w trakcie procesu przekształcania odpadowych tworzyw w paliwo. 

9.1.8. Emisja komunikacyjna w trakcie eksploatacji 

Projektowana inwestycja generować będzie ciężarowy ruch samochodowy oraz ruch 

maszyn pracujących na placu, który będzie źródłem zanieczyszczeń pyłowogazowych. 

Zanieczyszczenia będą powstawać z samego pojazdu i drogi, po której porusza 

się pojazd. W wyniku turbulencji wywołanej ruchem pojazdów nastąpi emisja 

pyłu wtórnego wzbudzonego do atmosfery na skutek ruchu pojazdów oraz produktami 

eksploatacji pojazdów: 

- zużycia ogumienia, 

- okładzin ciernych hamulców i sprzęgieł, 

- naruszenia nawierzchni jezdni, 

- powstawania i osypywania się produktów korozji pojazdów i nawierzchni. 

Ruch pojazdów będzie powodował emisję: 

- substancji toksycznych: tlenek węgla (CO), tlenki azotu (NOx), dwutlenek siarki 

(SO2), ołów (Pb), kadm (Cd), azbest, chrom (Cr), wanad (V). 

- substancji pogłębiających efekt cieplarniany: CO2, podtlenek azotu N2O 

- Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych: wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, 

(WWA), dioksyny. 

- Lotnych Zanieczyszczeń Organicznych : (LZO): węglowodory (CnHm), fenole, aldehydy. 

- substancji odoroczynnych; n-oktan, siarkowodór z katalizatorów. 

47



Stopień koncentracji zanieczyszczeń komunikacyjnych uzależniony będzie od inten- 

sywności ruchu samochodowego. Jednak należy przypuszczać, że natężenie ruchu 

generowane przez instalację nie wpłynie znacząco na wzrost natężenia spalin w rejo- 

nie projektowanej inwestycji w stosunku do ich przeciętnego poziomu. 

Łączna emisja we wszystkich okresach 

Substancja Emisja 

gorąca, 

EHOT Mg 

(metale kg) 

Emisja zimna, 

ECOLD Mg 

(metale kg) 

Emisja 

odparowania, 

EEVAP Mg 

(metale kg) 

Emisja 

łączna, Mg 

(metale kg) 

CO 0,091855 0,043903 - 0,135757 

NOx 0,053493 0,000807 - 0,054346 

VOC 0,016496 0,003847 0,051255 0,071608 

Pył ogółem 0,001277 0,000144 - 0,001421 

Ilość paliwa 4,987008 0,433699 - 5,423904 

CH4 0,00164 0,000273 - 0,001912 

NH3 0,002265 5,23E-06 - 0,002269 

N2O 0,000544 3,73E-05 - 0,000582 

NMVOC 0,014866 0,003368 - 0,018232 

CO2 15,984 1,403395 - 17,39059 

SO2 0,000461 3,85E-05 - 0,000498 

Ołów 0,010006 0,001278 - 0,011285 

Kadm 4,61E-05 3,85E-06 - 4,98E-05 

Miedź 0,007833 0,000655 - 0,008483 

Chrom 0,00023 1,92E-05 - 0,00025 

Nikiel 0,000323 2,69E-05 - 0,000349 

Selen 4,61E-05 3,85E-06 - 4,98E-05 

Cynk 0,004603 0,000385 - 0,004987 

NO 0,046567 0,000664 - 0,047206 

NO2 0,006255 0,000108 0 0,006362 

Węglowodory alifatyczne (bez 

0,007332 0,001724 0,042411 0,051468 

metanu) 

Węglowodory aromatyczne 0,006351 0,001427 0,008834 0,016623 

Benzen 0,000802 0,00019 0,000497 0,001489 

Do obliczenia emisji zanieczyszczeń z pojazdów wykorzystano dane zawarte w pro- 

gnozie i analizie ruchu, a mianowicie stanu perspektywicznego natężenia ruchu. W 

obliczeniach uwzględniono: odcinki o jednakowych warunkach ruchu tzn. dobowym 

natężeniu ruchu, średniej prędkości, strumienia pojazdów, strukturze ruchu tego stru- 

mienia i długość budowanych elementów infrastruktury drogowej. 

Wśród zanieczyszczeń emitowanych podczas ruchu pojazdów samochodowych 

uwzględniono podstawowe zanieczyszczenia emitowane w wyniku spalania paliw w 

silnikach. Obliczenia emisji oprócz parametrów wymienionych wyżej uwzględniały: wiek 

pojazdów i-tej grupy w danym roku, uśrednienie emisji w ciągu roku = 270/365, po- 

prawkę na rok prognozy, procentowy udział pojazdów z katalizatorem w i-tej grupie. 

8.1.9. Emisja technologiczna w trakcie eksploatacji 

Praca instalacji zakładu powodować będzie emisji z 52 emitorów technologicznych: 

48



- zorganizowana emisja technologiczna z dwóch linii reaktorów głównych: 

o reaktor główny nr 1 spalanie gazu: emitor zastępczy nr E1 (źródła od E1 

do E11), 


E12 do E13), 

o reaktor główny nr 2 spalanie gazu: emitor zastępczy nr E3 (źródła od 

E14 do E24), 


E25 do E26), 

- zorganizowana emisja technologiczna z dwóch linii reaktorów pomocniczych: 


E28), 


E30), 

- zorganizowana emisja technologiczna z agregatów prądotwórczych: 

o agregaty prądotwórcze spalanie oleju: emitor zastępczy nr E7 (źródła od 

E31 do E43), 

o agregaty prądotwórcze spalanie gazu: emitor nr E8 (źródło E44), 

- zorganizowana emisja technologiczna z 2 kotłów propan-butan: 



- zorganizowana emisja technologiczna z 2 pochodni awaryjnych (świeczka): 



- zorganizowana emisja technologiczna ze spalania węglowodorowych resztek pro- 

cesowych, spalania gazu: emitor zastępczy nr E13 (źródła od E49 do E52). 

W wyniku spalania do atmosfery trafiać będą: dwutlenek azotu, tlenek węgla, 

pył zawieszony PM10, dwutlenek siarki. 

Nie przewiduje się emisji z samego procesu depolimeryzacji. Będzie on prowa- 

dzony w hermetycznym systemie. 

Emisja z ogrzewania reaktorów głównych 

Dla każdego reaktora głównego zaplanowana 11 palników spalających gaz oraz 2 pal- 

niki spalające olej. Każdy z palników będzie miał moc po 150 kW. Oznacza to, iż każdy 

z rektorów głównych ogrzewany będzie przez źródła o łącznej mocy 1950 kW. Emisja 

odbywać się będzie emitorami stalowymi o wysokości 11 m i średnicy 0,18 m. 

49



Zaplanowano budowę 2 rektorów głównych. Oznacza to, iż łącznie będą 22 

emitory odprowadzające spaliny ze spalania gazu technologicznego oraz 4 emitory 

odprowadzające spaliny ze spalania oleju. 

Dla potrzeb raportu pogrupowano emitory z rektorów głównych w 4 emitory za- 

stępcze: 2 ze spalania gazu i 2 ze spalania oleju. 

Emisja ze spalania gazu dla potrzeb reaktora głównego (emitor zastępczy E1 i E3, źródła 

nr E1-E11, E14-E24) 

Maksymalną ilość zużywanego paliwa obliczono z wzoru: 

Q 

Bmax = --------- [m 3 /h] 

Wd * h 

gdzie: Q - moc kotła [ kJ/h ] 

Wd - wartość opałowa paliwa [ kJ/m 3 ] 

h - sprawność cieplna kotła 

5940000 

Bmax = ------------------- = 187,69 m 3 /h 

Emisja pyłu: 

34400 * 0,92 

Ep = Bmax * E'p 

gdzie: 

Bmax - maksymalne zużycie paliwa mln m 3 /h 

E'p - wskaźnik unosu pyłu 

Ep = 0,000188 * 15 = 0,00282 kg/h 

Emisja tlenków azotu: 

ENO2 = Bmax * E' 

gdzie: 


E' - wskaźnik emisji tlenków azotu 

ENO2 = 0,000188 * 1280 = 0,240243 kg/h 

Emisja tlenku węgla: 

ECO = Bmax * E' 

gdzie: 


50



E' - wskaźnik emisji tlenku węgla 

ECO = 0,000188 * 360 = 0,067568 kg/h 

Zestawienie wielkości emisji 

Nazwa 

Wskaźnik Emisja maksymalna Emisja roczna i średnia 

zanieczyszczenia emisji 

kg/mln m 3 mg/s kg/h Mg/rok kg/h mg/s 

Pył 15 0,782 0,00282 0,0112 0,00128 0,355 

w tym pył do 10 µm 15 0,782 0,00282 0,0112 0,00128 0,355 

Tlenki azotu jako NO2 1280 66,734 0,2402 0,957 0,1092 30,332 

Tlenek węgla (CO) 360 18,769 0,0676 0,269 0,0307 8,531 

Emisja ze spalania oleju dla potrzeb reaktora głównego (emitor zastępczy E2 i E4, źródła 

nr E12-E13, E25-E26) 


Q 

Bmax = --------- [dm 3 /h] 

Wd * h 


Wd - wartość opałowa paliwa [ kJ/dm 3 ] 


1080000 

Bmax = ------------------- = 28,287 dm 3 /h 

41500 * 0,92 

Emisja pyłu: 


gdzie: 

Bmax - maksymalne zużycie paliwa m 3 /h 


Ep = 0,0283 * 1,8 = 0,05092 kg/h 

Emisja dwutlenku siarki: 

ESO2 = Bmax * E' * S 

gdzie: 


E' - wskażnik dla dwutlenku siarki 

S - procentowa zawartość siarki całkowitej w paliwie 

ESO2 = 0,0283 * 19 * 0,3 = 0,1612 kg/h 



gdzie: 


51




ENO2 = 0,0283 * 5 = 0,141435 kg/h 



gdzie: 



ECO = 0,0283 * 0,6 = 0,016972 kg/h 


Nazwa Wskaźnik 

emisji 

Emisja maksymalna Emisja roczna i średnia 

zanieczyszczenia kg/m 3 mg/s kg/h Mg/rok kg/h mg/s 

Pył 1,8 14,143 0,0509 1,345 0,1536 42,654 

w tym pył do 10 µm 1,8 14,143 0,0509 1,345 0,1536 42,654 

Dwutlenek siarki (SO2) 5,7 44,788 0,1612 4,26 0,4863 135,071 


Tlenek węgla (CO) 0,6 4,715 0,017 0,448 0,0512 14,218 

Emisja z ogrzewania reaktorów pomocniczych 

Dla każdego reaktora pomocniczego zaplanowana 2 palniki spalające gaz technologiczny. 

Każdy z palników będzie miał moc po 150 kW. Oznacza to, iż każdy z rektorów 

pomocniczych ogrzewany będzie przez źródła o łącznej mocy 300 kW. Emisja odbywać 

się będzie emitorami stalowymi o wysokości 11 m i średnicy 0,18 m. 

Zaplanowano budowę 2 rektorów pomocniczych. Oznacza to, iż łącznie będą 4 

emitory odprowadzające spaliny ze spalania gazu technologicznego. 

Dla potrzeb raportu pogrupowano emitory z rektorów pomocniczych w 2 emitory 

zastępcze. 

Emisja ze spalania gazu dla potrzeb reaktora pomocniczego (emitor zastępczy E5 i E6, 

Źródła nr E27-E28, E29-E30) 


Q 

Bmax = --------- [m 3 /h] 

Wd * h 




1080000 

52



Bmax = ------------------- = 34,125 m 3 /h 

34400 * 0,92 

Emisja pyłu: 


gdzie: 



Ep = 0,000034 * 15 = 0,00051 kg/h 



gdzie: 



ENO2 = 0,000034 * 1280 = 0,04368 kg/h 



gdzie: 



ECO = 0,000034 * 360 = 0,012285 kg/h 


emisji 



zanieczyszczenia kg/mln m 3 mg/s kg/h Mg/rok kg/h mg/s 

Pył 15 0,142 0,00051 0,00299 0,00034 0,095 

w tym pył do 10 µm 15 0,142 0,00051 0,00299 0,00034 0,095 



Emisja z działania agregatów prądotwórczych 

Zaplanowano budowę linii agregatów prądotwórczych, w skład której będzie wchodzić 

13 agregatów spalających olej w silnikach diesel oraz 1 agregat spalający gaz technologiczny. 

Agregaty prądotwórcze spalające olej będą posiadały moc 765 kW każdy, a 

agregat spalający gaz posiadać będzie moc 300 kW. Cała sekcja agregatów będzie 

dysponować mocą 10245 kW, w tym 9945 kW agregaty spalające olej. Emisja odbywać 

się będzie emitorami stalowymi o wysokości 11 m i średnicy 0,25 m. Dla obliczenia 

emisji z emitorów spalających olej wykonano dla emitora zastępczego. 

53



Dla potrzeb raportu pogrupowano emitory (agregaty prądotwórcze spalające 

olej) w emitor zastępczy. 

Emisja ze spalania oleju w agregatach prądotwórczych (emitor zastępczy E7, źródła nr 

E31-43) 


Q 

Bmax = --------- [dm 3 /h] 

Wd * h 




35802000 

Bmax = ------------------- = 937,716 dm 3 /h 

41500 * 0,92 

Emisja pyłu: 


gdzie: 



Ep = 0,938 * 1 = 0,93772 kg/h 



gdzie: 



S - procentowa zawartość siarki całkowitej w paliwie 

ESO2 = 0,938 * 19 * 0,3 = 5,345 kg/h 



gdzie: 



ENO2 = 0,938 * 5 = 4,68858 kg/h 



gdzie: 

54





ECO = 0,938 * 0,4 = 0,375086 kg/h 


Nazwa 



kg/m 3 mg/s kg/h Mg/rok kg/h mg/s 

Pył 1 260,477 0,9377 1,422 0,1623 45,082 

w tym pył do 10 µm 1 260,477 0,9377 1,422 0,1623 45,082 

Dwutlenek siarki (SO2) 5,7 1484,717 5,345 8,104 0,9251 256,966 


Tlenek węgla (CO) 0,4 104,191 0,3751 0,569 0,0649 18,033 

Emisja ze spalania gazu w agregatach prądotwórczych (emitor E8, źródło E44) 


Q 

Bmax = --------- [dm 3 /h] 

Wd * h 




1080000 

Bmax = ------------------- = 34,125 m 3 /h 

34400 * 0,92 

Emisja pyłu: 


gdzie: 



Ep = 0,000034 * 15 = 0,00051 kg/h 



gdzie: 



S - zawartość siarki w gazie w mg/m 3 

ESO2 = 0,000034 * 2 * 0 = 0 kg/h 


55




gdzie: 



ENO2 = 0,000034 * 1280 = 0,04368 kg/h 



gdzie: 



ECO = 0,000034 * 360 = 0,012285 kg/h 


Nazwa 



kg/mln m 3 

mg/s kg/h Mg/rok kg/h mg/s 

Pył 15 0,142 0,00051 0,0034 0,00038 0,107 

w tym pył do 10 µm 15 0,142 0,00051 0,0034 0,00038 0,107 



Emisja ze spalania gazu propan-butan w kotłach gazowych 

Zaplanowano budowę 2 kotłów gazowych spalających gaz propan-butan. Każdy z kotłów 

wyposażony będzie w palnik o mocy 20 kW. Emisja odbywać się będzie emitorami 

stalowymi o wysokości 11 m i średnicy 0,20 m. 

Emisja ze spalania gazu propan butan w kotłach emitor E9 i E10 (źródła nr E45 i E46) 


Q 

Bmax = --------- [m 3 /h] 

Wd * h 




72000 

Bmax = ------------------- = 2,275 m 3 /h 

34400 * 0,92 

Emisja pyłu: 


56



gdzie: 



Ep = 0,0000023 * 15 = 0,000034 kg/h 



gdzie: 



ENO2 = 0,0000023 * 1280 = 0,002912 kg/h 



gdzie: 



ECO = 0,0000023 * 360 = 0,000819 kg/h 



emisji 


zanieczyszczenia kg/mln m 3 mg/s kg/h Mg/rok kg/h mg/s 

Pył 15 0,0095 

w tym pył do 10 µm 15 0,0095 

0,000034 

0,000034 

0,000224 

0,000224 

0,0000256 0,0071 

0 ,0000256 0,0071 



Emisja z pochodni awaryjnej (świeczka) 

Emisja z pochodni odbywać się będzie jedynie w sytuacjach, w których nie będzie 

można prowadzić produkcji paliwa. Przewidziano budowę 2 pochodni awaryjnych. 

Każda z pochodni zaopatrzona będzie w 1 palnik o mocy 1500 kW. Dla potrzeb raportu 

przyjęto, iż świeczki pracować będą około 100 h w roku. 

Emisja odbywać się będzie emitorem stalowym o wysokości 13 m i średnicy 1,2 

m. 

Emisja ze spalania gazu w pochodni awaryjnej emitor E11 i E12 (źródła E47, E48) 


Q 

Bmax = --------- [m 3 /h] 

Wd * h 

57






5400000 

Bmax = ------------------- = 170,627 m 3 /h 

34400 * 0,92 

Emisja pyłu: 


gdzie: 



Ep = 0,000171 * 15 = 0,00256 kg/h 



gdzie: 



ENO2 = 0,000171 * 1280 = 0,218403 kg/h 



gdzie: 



ECO = 0,000171 * 360 = 0,061426 kg/h 



em. 


Zanieczyszczenia kg/mln m 3 mg/s kg/h Mg/rok kg/h mg/s 

Pył 15 0,711 0,00256 

w tym pył do 10 µm 15 0,711 0,00256 

0,000192 

0,000192 

0,0000219 0,0061 

0,0000219 0,0061 



Emisja ze spalania węglowodorowych resztek procesowych 

Procesowe resztki węglowodorów spalane będą w 4 palnikach o mocy 150 kW każdy. 

Łączna moc źródeł wynosić będzie 600 kW. Emisja odbywać się będzie emitorem stalowym 

o wysokości 11 m i średnicy 0,35 m. 

58



stępcze. 

Dla potrzeb raportu pogrupowano emitory z rektorów głównych w 2 emitory za- 

Emisja ze spalania resztek węglowodorowych (emitor zastępczy E13) (źródła E49-52) 


Q 

Bmax = --------- [m 3 /h] 

Wd * h 




2160000 

Bmax = ------------------- = 68,251 m 3 /h 

34400 * 0,92 

Emisja pyłu: 


gdzie: 



Ep = 0,000068 * 15 = 0,00102 kg/h 



gdzie: 



ENO2 = 0,000068 * 1280 = 0,087361 kg/h 



gdzie: 



ECO = 0,000068 * 360 = 0,02457 kg/h 


Nazwa 



kg/mln m 3 mg/s kg/h Mg/rok kg/h mg/s 

Pył 15 0,284 0,00102 0,0067 0,00077 0,213 

59



w tym pył do 10 µm 15 0,284 0,00102 0,0067 0,00077 0,213 



Emisja ze wszystkich źródeł zorganizowanej emisji technologicznej 

Symbol Nazwa emitora Nazwa Emis.max. Emisja Emisja śr. 

zanieczyszczenia kg/h Mg/rok kg/h 

E1 Reaktor główny nr 1 – gaz pył ogółem 0,00282 0,0112 0,00128 

(źródła E1 – E11) -w tym pył do 10 µm 0,00282 0,0112 0,00128 

tlenki azotu 0,24 0,957 0,109 

tlenek węgla 0,068 0,269 0,0307 

E2 Reaktor główny nr 1 - olej pył ogółem 0,051 0,335 0,038 


dwutlenek siarki 0,161 1,059 0,121 

tlenki azotu 0,141 0,929 0,106 

tlenek węgla 0,017 0,112 0,0127 

E3 Reaktor główny nr 2 - gaz pył ogółem 0,00282 0,0112 0,00128 


tlenki azotu 0,24 0,957 0,109 

tlenek węgla 0,068 0,269 0,0307 

E4 Reaktor główny nr 2 - olej pył ogółem 0,051 0,335 0,038 



tlenki azotu 0,141 0,929 0,106 

tlenek węgla 0,017 0,112 0,0127 

E5 Reaktor pomocniczy nr 1 pył ogółem 0,00051 0,00299 0,00034 


tlenki azotu 0,044 0,255 0,0291 

tlenek węgla 0,0123 0,072 0,0082 

E6 Reaktor pomocniczy nr 2 pył ogółem 0,00051 0,00299 0,00034 


tlenki azotu 0,044 0,255 0,0291 

tlenek węgla 0,0123 0,072 0,0082 

E7 Agregaty prądotwórcze - olej pył ogółem 0,938 6,161 0,703 



tlenki azotu 4,689 30,805 3,517 

tlenek węgla 0,375 2,464 0,281 

E8 Agregaty prądotwórcze - gaz pył ogółem 0,216 0,124 0,0141 

(źródła E44) -w tym pył do 10 µm 0,216 0,124 0,0141 


tlenki azotu 1,082 0,62 0,071 

tlenek węgla 0,087 0,05 0,0057 

E9 Kocioł propan - butan nr 1 pył ogółem 0,00003 0,000224 0,00003 


tlenki azotu 0,00291 0,0191 0,00218 

tlenek węgla 0,00082 0,0054 0,00061 

E10 Kocioł propan - butan nr 2 pył ogółem 0,00003 0,000224 0,00003 

60




tlenki azotu 0,00291 0,0191 0,00218 

tlenek węgla 0,00082 0,0054 0,00061 

E11 Świeczka nr 1 pył ogółem 0,00256 0,000192 0,00002 


tlenki azotu 0,218 0,0164 0,00187 

tlenek węgla 0,061 0,0046 0,00053 

E12 Świeczka nr 2 pył ogółem 0,00256 0,000192 0,00002 


tlenki azotu 0,218 0,0164 0,00187 

tlenek węgla 0,061 0,0046 0,00053 

E13 Spalanie węglowodorów pył ogółem 0,00102 0,0067 0,00077 

procesowych -w tym pył do 10 µm 0,00102 0,0067 0,00077 

(źródła E49 – E52) tlenki azotu 0,087 0,574 0,066 

tlenek węgla 0,0246 0,161 0,0184 

9.1.10. Obliczenia stanu zanieczyszczenia atmosfery 

W załącznikach zostały zestawione wydruki wyników obliczeń stanu zanieczyszczenia 

powietrza (w formie izolinii) dla wszystkich występujących substancji zanieczyszczających 

w roku spowodowane oddziaływaniem zakładu. Obliczenia stanu zanieczyszczenia 

powietrza przeprowadzono w siatce 220 m na 160 m ze skokiem siatki 20 m. Jako 

środek przyjęto środek zakładu. Obliczenia przeprowadzono dla wysokości obliczeń z 

= 0 m. 

Wyników obliczeń stężeń przedstawionych w opracowaniu odnosi się do stężeń 

maksymalnych Smm, stężenia średniorocznego Sa lub częstości przekroczeń P(D1). 

W obliczeniach uwzględniono wszystkie źródła emisji znajdujące się na terenie 

zakładu. 

9.1.10.1. Określenie czy został spełniony zakres skrócony obliczeń stanu zanieczyszczenia 

powietrza 

Poniżej zostały zestawione wyniki obliczeń rozkładu stężeń (maksymalne wartości Smm 

odniesione dla 1 godziny), wartości odniesienia dla 1 godziny oraz procentowy udział 

stężeń powodowany przez zakład. 


Obliczenia stężeń w zakresie skróconym 

Wyliczona wartość 

dla 1 godziny 


dla 1 godziny 

Procent wartości dla 

1 godziny 

Smm D1 Smm/D1 

Μg/m 3 μg/m 3 % 

Dwutlenek azotu 435,555 200 217,78 

Tlenek węgla 48,523 30000 0,16 

Pył zawieszony PM10 77,493 280 27,68 

Dwutlenek siarki 422,702 350 120,77 

61



Analiza wyników obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza została przeprowadzona 

zgodnie z załącznikiem Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 2010 r. 

w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. z 2010 r. 

Nr 16, poz. 87), oraz zgodnie z art. 224 pkt. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo 

ochrony środowiska (Dz. U. z 2001 r. Nr 62, poz. 627 ze zmianami). 

Z danych przedstawionych w tabeli wynika, że dla zanieczyszczeń, za dla dwutlenku 

azotu, dwutlenku siarki oraz pyłu zawieszonego PM10 zachodzi konieczność 

wyznaczania emisji dopuszczalnych (zanieczyszczenie to powodują przekroczenia 

10% wartości odniesienia). Dla substancji tych został spełniony warunek określony w 

zakresie skróconym obliczeń poziomów substancji w powietrzu ∑ Smm ≤ 0,1 x D1. 

Kryterium obliczania opadu pyłu 

Analizowano emisję pyłu z 40 emitorów. 

0,0667/n*Sh 3,15 = 127,2 

Suma emisji średniorocznej pyłu = 25,4 < 127,2 [mg/s] 

Łączna emisja roczna = 0,8 < 10 000 [Mg] 

Nie potrzeba obliczać opadu pyłu. 

9.1.10.2. Określenie czy został spełniony zakres pełny obliczeń stanu zanieczyszczenia 

powietrza 

W tabeli poniżej zestawione zostały wyniki obliczeń rozkładu stężeń (maksymalne wartości 

Smm odniesione do 1 godziny), wartości odniesienia dla 1 godziny oraz procentowy 

udział stężeń powodowany przez zakład, oraz częstość przekroczeń (dla substancji, 

dla których nie zostały spełnione warunki w zakresie skróconym). 

Obliczenia wykonano dla tych substancji, dla których nie zostały spełnione warunki 

w zakresie skróconym. 

W tabeli poniżej zestawione zostały wyniki obliczeń rozkładu stężeń (maksymalne 

wartości Sa odniesione do roku), wartości odniesienia dla roku pomniejszone o 

tło oraz procentowy udział stężeń powodowany przez zakład. 


Wyniki rozkładu stężeń w pełnym zakresie obliczeń 

Wyliczona wartość Wartość odniesienia Procent wartości 

stężenia rocznego Dla roku pomniejszona o tło dla roku 

Sa (Da-R) Sa/(Da-R) 

μg/m 3 μg/m 3 % 

Dwutlenek azotu 20,8042 26 80,02 

Dwutlenek siarki 20,6926 22 94,06 

Pył zawieszony 3,8251 15 25,50 

62



PM10 

Analiza wyników obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza została przeprowadzona 

zgodnie z załącznikiem do Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 stycznia 

2010 r. w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. z 

2010 r. Nr 16, poz. 87). 

Z danych przedstawionych w tabeli wynika, że dla dwutlenku azotu, dwutlenku 

siarki oraz pyłu zawieszonego PM10 zostały spełnione warunki określone w zakresie 

pełnym obliczeń poziomów substancji w powietrzu. 

To znaczy: Smm ≤ D1 

Sa ≤ Da - R 

8.1.11. Interpretacja wyników obliczeń 

W załącznikach zostały zestawione wydruki rozkładu izolinii stężeń dla całego okresu 

pracy zakładu i wszystkich występujących tu substancji zanieczyszczających. 

Rozkład izolinii stężeń przedstawionych w opracowaniu odnosi się do maksymalnych 

wartości Sa odniesionych do roku. 

Łączna emisja roczna i maksymalna 

Nazwa zanieczyszczenia Emisja roczna Emisja maksymalna 

Mg g/s 

pył ogółem 2,467 0,546 

dwutlenek siarki 11,635 2,789 

tlenki azotu 12,7 3,457 

tlenek węgla 1,617 0,491 

Dla wszystkich rozpatrywanych substancji zostały spełnione warunki opisane w zakre- 

sie pełnym i skróconym obliczeń poziomów substancji w powietrzu dla wszystkich sub- 

stancji. 

Zestawienie maksymalnych wartości stężeń pyłu PM-10 w sieci receptorów 

Parametr Wartość X Y kryt. kryt. kryt. 

m m kier.w. pręd.w. 

Stężenie maksymalne µg/m 3 77,493 160 140 3 1 WSW 

Stężenie średnioroczne µg/m 3 3,8251 180 80 3 1 WNW 

Częst. przekrocz. D1= 280 µg/m 3 , % 0,00 - - - - - 

Najwyższa wartość stężeń jednogodzinowych pyłu PM-10 występuje w punkcie o 

współrzędnych X = 160 Y = 140 m i wynosi 77,493 µg/m 3 . Nie stwierdzono żadnych 

63



przekroczeń stężeń jednogodzinowych. Częstość przekroczeń= 0 %. Najwyższa war- 

tość stężeń średniorocznych występuje w punkcie o współrzędnych X = 180 Y = 80 m, 

wynosi 3,8251 i nie przekracza wartości dyspozycyjnej (Da-R)= 15 µg/m 3 . 

Zestawienie maksymalnych wartości stężeń dwutlenku siarki w sieci receptorów 





Częst. przekrocz. D1= 350 µg/m 3 , % 0,25 180 100 3 1 W 

Najwyższa wartość stężeń jednogodzinowych dwutlenku siarki występuje w punkcie o 

współrzędnych X = 160 Y = 140 m i wynosi 422,702 µg/m 3 . Najwyższa częstość prze- 

kroczeń dla stężeń jednogodzinowych występuje w punkcie o współrzędnych X = 180 

Y = 100 m, wynosi 0,25 % i nie przekracza dopuszczalnej 0,274 %. Najwyższa wartość 

stężeń średniorocznych występuje w punkcie o współrzędnych X = 180 Y = 80 m, wy- 

nosi 20,6926 i nie przekracza wartości dyspozycyjnej (Da-R)= 22 µg/m 3 . 

Zestawienie maksymalnych wartości stężeń tlenków azotu w sieci receptorów 






Najwyższa wartość stężeń jednogodzinowych tlenków azotu występuje w punkcie o 

współrzędnych X = 160 Y = 140 m i wynosi 435,555 µg/m 3 . Najwyższa częstość prze- 

kroczeń dla stężeń jednogodzinowych występuje w punkcie o współrzędnych X = 180 

Y = 100 m, wynosi 0,18 % i nie przekracza dopuszczalnej 0,2 %. Najwyższa wartość 

stężeń średniorocznych występuje w punkcie o współrzędnych X = 180 Y = 80 m, wy- 

nosi 20,8042 i nie przekracza wartości dyspozycyjnej (Da-R)= 26 µg/m 3 . 

Zestawienie maksymalnych wartości stężeń tlenku węgla w sieci receptorów 




Stężenie średnioroczne µg/m 3 2,2842 180 100 3 1 W 


64



Najwyższa wartość stężeń jednogodzinowych tlenku węgla występuje w punkcie o 

współrzędnych X = 160 Y = 140 m i wynosi 48,523 µg/m 3 . Nie stwierdzono żadnych 

przekroczeń stężeń jednogodzinowych. Częstość przekroczeń= 0 %. 

8.1.11. Pomiary emisji na terenie zakładu, standardy emisyjne 

Na podstawie przedłożonej koncepcji projektowanej instalacji stwierdzić można, że: 

- emisja technologiczna wymaga uzyskania pozwolenia na wprowadzanie gazów i 

pyłów do atmosfery, 

- instalacja wymaga przeprowadzenia pomiarów wielkości emisji ze wszystkich źró- 

deł po zakończeniu procesu rozruchu, 

- instalacja nie wymaga prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji, 

- instalacja nie podlega standardom emisji. 

WNIOSKI I PODSUMOWANIE 

1. Wykonana analiza przedstawia wyniki komputerowych symulacji jakościowej i ilościowej 

emisji zanieczyszczeń oraz rozkładu ich rozprzestrzeniania się z projektowanego zakładu 

2. Wszystkie obliczenia wykonano dla poziomu terenu 0 metrów. 

3. Praca instalacji spowoduje: 

- zorganizowana emisja technologiczna z dwóch linii reaktorów głównych, 

- zorganizowana emisja technologiczna z dwóch linii reaktorów pomocniczych, 

- zorganizowana emisja technologiczna z 14 agregatów prądotwórczych, 

- zorganizowana emisja technologiczna z 2 kotłów propan-butan, 

- zorganizowana emisja technologiczna z 2 pochodni awaryjnych (świeczka), 

- zorganizowana emisja technologiczna ze spalania węglowodorowych resztek proceso- 

wych, 

- niezorganizowana emisja komunikacyjna z zakładowych parkingów i dróg wewnętrznych. 

4. Zakład nie będzie powodować technologicznej emisji z procesu przetwarzania tworzyw z 

uwagi na całkowite hermetyczny proces produkcyjny. 

5. Emisja technologiczna dotyczyć będzie spalania gazu technologicznego i wytwarzanego w 

zakładzie paliwa przede wszystkim w celu uzyskania energii elektrycznej oraz ogrzewania 

poszczególnych elementów instalacji. 

6. Emisja niezorganizowana z parkingów i dróg wewnętrznych będzie znikoma w stosunku do 

ruchu wokół projektowanego przedsięwzięcia, dlatego też nie wpłynie ona znacząco na 

wzrost stężenia zanieczyszczeń. 

7. Emisja zorganizowana, nie wpłynie na pogorszenie warunków sanitarnych atmosfery. 

8. Ocena wykazała, że w zakresie stanu atmosfery w rejonie planowanego przedsięwzięcia 

dotrzymane będą wszystkie dopuszczalne wartości stężeń zanieczyszczeń w powietrzu. 

9. Inwestor zobowiązany jest do uzyskania pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do 

atmosfery (Starosta Powiatowy). 

10. Inwestor zobowiązany jest do wykonania pomiarów emisji zanieczyszczeń ze źródeł zorga- 

nizowanych znajdujących się na terenie zakładu po zakończeniu rozruchu zakładu. 

65



9.2 Oddziaływanie przedsięwzięcia na klimat akustyczny 

Stan istniejący 

Obiekt, w którym planowane jest uruchomienie opisywanego przedsięwzięcia znajduje 

się na terenie przemysłowym i nie będzie graniczył bezpośrednio lub pośrednio z żad- 

nymi obszarami o funkcji chronionej. W związku z tym, zgodnie z aktualnie obowiązu- 

jącymi aktami prawnymi tj. rozporządzeniem MOŚZNiL z dnia 14 czerwca 2007 r., w 

sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120 z 2007 r. poz. 

826), nie ma podstaw prawnych do określenia dopuszczalnego poziomu hałasu w śro- 

dowisku na styku w/w terenów. 

Przedstawione poniżej obliczenia prognostyczne oddziaływania akustycznego 

zakładu mają charakter poglądowy, który umożliwi ocenę oddziaływania fazy eksplo- 

atacji na bardzo ważny element środowiska, jakim jest klimat akustyczny. Obliczenia 

umożliwią również ocenę ewentualnych konfliktów, związanych z funkcjonowaniem 

zakładu, które mogą pojawić się w związku przyszłym zagospodarowaniem działek 

sąsiadujących np. pod obiekty biurowe. 

Charakterystyka obiektu i źródeł hałasu 

Działalność projektowanej inwestycji będzie się odbywała w systemie ciągłym na trzy 

zmiany. Na terenie zakładu hałas będzie generowany głównie przez zespół 13 agregatów 

prądotwórczych znajdujących się w zabudowie kontenerowej oraz halę produkcyjno – maga- 

zynową (głównie ze względu na umieszczone tam taśmy i urządzenia sortownicze). Drugą 

grupą źródeł będą ruchome źródła dźwięku związane z przemieszczaniem się samochodów 

ciężarowych dowożących surowiec do produkcji oraz okresowo autocysterny odbierające 

paliwo. 

Ponieważ na obecnym etapie nie ma szczegółowych rozwiązań dotyczących 

zagospodarowania wnętrza hali założono, ze wewnątrz obiektu poziom hałasu przy 

ścianach będzie wynosił 80 dB. Wielkość ta wynika z założenia w bezpośrednim są- 

siedztwie urządzeń maksymalnego poziomu hałasu dla ekspozycji dziennej (85 

dB/godz), na jaki mogą zostać narażeni pracownicy zakładu i jest uregulowana odręb- 

nymi przepisami. Wykonano kilka symulacji, w których zmieniano średnią moc aku- 

styczną agregatów prądotwórczych, które będą stanowiły główne źródło dźwięku 

kształtujące klimat akustyczny wokół zakładu w fazie jego eksploatacji. Zmienny po- 

ziom mocy agregatów można osiągnąć przy zastosowaniu obudów dźwiękochłonnych 

(obudowy gwarantujące określony poziom wyciszenia hałasu pracującego generatora). 

Symulacje prowadzono w celu uzyskania zadowalających wyników, za które arbitralnie 

uznano osiągnięcie wartości na granicy działki na poziomie zbliżonym do 55 dB w po- 

rze dziennej i 45 dB w porze nocnej. 

66



Ruchome źródła dźwięku 

W obliczeniach przyjęto, że w ciągu 8 najbardziej niekorzystnych godzin dnia na teren 

zakładu wjedzie ok. 6 samochodów ciężarowych i 15 samochodów osobowych. Do 

obliczeń rozprzestrzeniania się hałasu przyjęto założenie, że szybkość poruszania się 

samochodów po terenie będzie wynosiła v= 20 km/h oraz, że w porze nocnej dostawy 

surowców praktycznie nie będą się odbywały (maksymalnie 1 ciężarówka w nocy). 

Dla tak podanych wielkości ustalono położenie źródeł zastępczych dla mniej- 

szych grup pojazdów oraz policzono ekwiwalentną moc akustyczną dla każdej, zastęp- 

czej grupy źródeł. Zgodnie z metodyką obliczeniową, ruch każdego pojazdu zamienio- 

no na cztery źródła dźwięku o uśrednionym położeniu i funkcji: 

1. dojazd do miejsca parkowania, 

2. hamowanie i wyłączenie silnika, 

3. włączenie silnika i start pojazdu, 

4. wyjazd z terenu parkingu lub doku rozładunkowego 

przy czym dojazd - dotyczy odległości miejsc parkowania od odpowiedniego wjazdu na 

teren parkingu a wyjazd - odległości miejsca parkowania do odpowiedniego wyjazdu z 

terenu parkingu. 

Dla każdej z tych sytuacji obliczono L Awek źródeł zastępczych dla pory dzien- 

nej i nocnej jako dane wyjściowe do analizy komputerowej. Równoważny poziom mocy 

akustycznej A zastępczego źródła hałasu (grupy pojazdów) obliczono wg wzoru (por 

tabele poniżej): 

gdzie: 

L Awek = 10 log 1/T (Σ ti * 10 0,1Law +tp * 10 0,1Lawp ) 

L Awek - równoważny poziom mocy akustycznej zastępczego źródła 

hałasu, 

LAw - poziom mocy akustycznej A źródła hałasu (dB) 

t i - czas trwania hałasu o poziomie mocy akustycznej A L Aw , min. 

T - normowy czas obserwacji, min. 

- T = 480 min. dla pory dziennej, 

- T = 60 min. dla pory nocnej. 

tp - łączny czas przerwy w działaniu źródeł hałasu, min. 

L Awp - poziom mocy akustycznej A podczas przerwy w działaniu źródeł 

hałasu, przyjmuje się L Awp = 0. 

67



Zestawienie danych wejściowych do obliczeń przedstawia Zał.4. 

Analiza uciążliwości dla środowiska w zakresie emisji hałasu 

Określenie uciążliwości i zasięgu hałasu emitowanego przez samochody poruszające 

się po teranie zakładu wykonano według Instrukcji 338 ITB przy pomocy programu 

komputerowego Leq Professional v. 5.03 (Prognozowanie hałasu przemysłowego). 

Metoda obliczeniowa oparta jest na zależności pomiędzy emisją dźwięku charakteryzowaną 

przez ekwiwalentny poziom mocy akustycznej A L poszczególnych 

Awek 

źródeł hałasu, a imisją dźwięku w wybranym punkcie obserwacji, charakteryzowaną 

równoważnym poziomem dźwięku A L Aek . 

W programie komputerowym rzeczywisty obiekt zastąpiono modelem matematycznym 

stosując algorytm dla modelowych źródeł punktowych - zastępczych stacjonarnych 

i ruchomych źródeł dźwięku. Wszystkie źródła ruchome uznano za punktowe, 

ponieważ każdy wymiar liniowy źródła jest mniejszy od podwojonej odległości między 

źródłem a najbliższym punktem obserwacji. Źródła punktowe uznano za źródła 

wszechkierunkowe. 

Ogólna propagacja hałasu w terenie obejmującym zarówno projektowaną inwestycję 

jak i jej bezpośrednie otoczenie jest przedstawiona w postaci planu sytuacyjnego 

z naniesionymi liniami równego poziomu dźwięku - izofonami L Aek . W obliczeniach 

uwzględniono obecność istniejących w bezpośrednim otoczeniu obiektów kubaturowych, 

którym przypisano funkcje ekranów akustycznych. Obliczenia wykonano na wysokości 

1,5 m od poziomu terenu przy założeniu najbardziej niekorzystnych warunków 

akustycznych, podczas działania wszystkich wymienionych w opracowaniu źródeł hałasu 

powodowanego ruchem środków transportowych. We wstępnej fazie obliczeń dokonano 

analizy wpływu poszczególnych źródeł na pole akustyczne w otoczeniu zakładu. 

Wyniki tej analizy obrazuje Ryc. 8. 

68



Ryc. 9 Usytuowanie punktów obserwacji oraz źródeł biorących udział w kształtowaniu pola 

akustycznego wokół zakładu 

Ryc. 10 Histogram obliczony w punkcie kontrolnym P-6, obrazujący udział poszczególnych źródeł w 

kształtowaniu pola akustycznego wokół zakładu w porze dziennej. Objaśnienia: Agr - zespół 13 

agregatów prądotwórczych w obudowie. B-1- to symbol źródła typu „budynek”, przypisane do 

hali produkcyjnej. Obiekty, oznaczone jako w1 – w5 to elementy systemu wentylacyjnego, 

umieszczone na dachu budynku, zk- przedstawiają źródła zastępcze dla grup pojazdów, poruszających 

się po terenie zakładu. 

69



Przedstawiony histogram jednoznacznie pokazuje, że dominujący wpływ na pole aku- 

styczne w newralgicznym punkcie kontrolnym P-6, będzie miał zespół agregatów i źró- 

dło typu budynek (hala produkcyjna). Udział źródeł ruchomych, związanych z przejaz- 

dami pojazdów po teranie zakładu, jest marginalny. 

W związku z tym przeprowadzono kilka wariantów obliczeniowych stopniowo 

zwiększając poziom izolacyjności obudów dla obu zespołów agregatów starając się 

uzyskać na granicy działki założone wcześniej wartości progowe tj.: 55 dB i 45 dB (od- 

powiednio w porze dziennej i nocnej). W ich wyniku okazało się, że przyjęcie skrajnie 

niskiej emisji hałasu związanej z pracą agregatów (maksymalne wytłumienie) na po- 

ziomie 70 dB daje szansę dotrzymania przyjętej wartości progowej 55 dB w porze 

dziennej na granicy działki (Ryc. 11). Jednocześnie okazało się również, że w porze 

nocnej przyjęta wartość progowa równa 45 dB będzie przekroczona (Ryc. 12). 

W tabelach (Ryc. 13) przedstawiono porównanie wartości otrzymanych w punk- 

tach kontrolnych usytuowanych na granicy działki. W porze nocnej przekroczenie o 

3,5 dB zanotowano w jednym punkcie kontrolnym położonym w bezpośrednim sąsiedz- 

twie zespołu agregatów. 

70



Ryc. 11 Izofony równoważnego poziomu dźwięku w ciągu 8 najbardziej niekorzystnych godzin 

w porze dziennej (przyjęta emisja hałasu z zespołu agregatów prądotwórczych LA = 70 dB) 

71



Ryc. 12 Izofony równoważnego poziomu dźwięku w ciągu 1 najbardziej niekorzystnej godziny w 

porze nocnej (przyjęta emisja hałasu z zespołu agregatów prądotwórczych LA = 70 dB) 

72



Rys. 13 Wyniki w punktach kontrolnych na granicy działki (góra - w porze dziennej, dół - w 

porze nocnej). 

WYNIKI I WNIOSKI 

• W obliczeniach akustycznych uwzględniono stacjonarne i ruchome źródła hałasu, 

związane z funkcjonowaniem planowanej inwestycji, 

• Teren zakładu położony jest w sąsiedztwie terenów przemysłowych. Stąd należy 

uznać, że stan klimatu akustycznego w rejonie lokalizacji przedsięwzięcia jest zły i 

występuje już degradacja środowiska w tym komponencie. 

• W założeniach obliczeniowych ustalono wysokie poziomy mocy akustycznej dla 

urządzeń i pojazdów samochodowych (zgodnie z instrukcją ITB 338/96). Takie za- 

łożenia pozwalają określić model obliczeniowy jako model potencjalnie najbardziej 

uciążliwy dla otoczenia. 

• Przeprowadzone obliczenia pokazały, że zaprojektowanie ścian zewnętrznych hali 

produkcyjnej w technologii, która zagwarantuje izolacyjności akustyczną tych ścian 

na poziomie 30 dB oraz wytłumienie zespołu agregatów do poziomu 70 dB zagwa- 

rantuje dotrzymanie wartość 55 dB na granicy działki w porze dziennej, 

• Uzyskane przekroczenie przyjętych wartości progowych w nocy o prawie 10 dB 

jest dosyć duże jednak może być tolerowane ze względu na brak w sąsiedztwie 

obiektów które byłyby miejscem stałego przebywania ludzi, szczególnie w porze 

nocnej. Obecność zwartych połaci lasu za granicą działki stwarza naturalną barie- 

rę zabezpieczającą przed wnikaniem hałasu do otoczenia. 

73



• W przypadku pojawienia się konfliktów związanych z emisją hałasu w porze nocnej 

inwestor będzie musiał przedsięwziąć dodatkowe środki wytłumiające zespół 

agregatów prądotwórczych. 

9.3 Oddziaływanie przedsięwzięcia na powierzchnię terenu i środowisko gruntowo 

- wodne 

Linie technologiczne nie będą bezpośrednio stanowiły zagrożenia dla środowiska grun- 

towo-wodnego. Wszystkie elementy ciągu technologicznego będą posadowione na 

utwardzonym i nieprzepuszczalnym podłożu. Magazyn odpadów z procesu oraz maga- 

zyn odzyskanych surowców będą się znajdowały w sąsiadującej hali. W procesie tech- 

nologicznym nie przewiduje się powstawania substancji ani okoliczności, które mogłyby 

powodować wspomniane zagrożenie. 

Jedynym elementem, który może stanowić zagrożenie dla środowiska grunto- 

wego i wód podziemnych będą 3 zbiorniki magazynowe oleju o łącznej objętości 240 

m 3 . Zadaniem zbiorników jest gromadzenie nadmiaru oleju, który powstanie w procesie 

depolimeryzacji przed przesłaniem go do agregatów prądotwórczych. Zbiornik ten bę- 

dzie zatem pełnił rolę bufora wyrównującego ewentualne zmiany tempa produkcji frak- 

cji olejowej gwarantując co zagwarantuje ciągłą pracę agregatów prądotwórczych. 

Istnieje również możliwość, że okresowo wystąpi nadprodukcja frakcji olejowej. 

W takiej sytuacji zakłada się możliwość dystrybuowania go do odbiorców zewnętrz- 

nych. Ta część wyprodukowanego paliwa wprowadzone zostanie na rynek zewnętrzny, 

przy współudziale z Instytutu Paliw i Energii Odnawialnej jako „ Paliwo do instalacji 

energetycznych nowej generacji”. Paliwo to będzie stanowić niskosiarkowy substytut 

olejów ciężkich takich jak mazut. 

Transport paliwa na zewnątrz będzie odbywał się przy pomocy cystern samo- 

chodowych przeznaczonych do tego celu. Napełnianie cystern będzie realizowane przy 

wykorzystaniu rozwiązań stosowanych standardowo na stacjach paliw. 

Ryzyko zanieczyszczenia gruntu i wód gruntowych substancjami ropopochod- 

nymi może pochodzić w takiej sytuacji zarówno z niekontrolowanego bezpośredniego 

wycieku paliwa z węża służącego do przeładunku paliwa lub w wyniku uszkodzenia 

samego zbiornika magazynowego. Wtórnym źródłem zanieczyszczeń może być infil- 

tracja zanieczyszczonych wód opadowych z placu wokół zbiornika i strefy przeładunku. 

Olej napędowy należy do destylatów cięższych, które posiadają większą gę- 

stość, mniejszą lotność i mobilność oraz są słabiej rozpuszczalne w wodzie niż sub- 

stancje frakcji benzynowej. Stosunkowo lepki posiada niska mobilność w gruncie wiec 

ryzyko szerokiego rozprzestrzenienia się tego typu zanieczyszczeń jest niewielkie. Tym 

niemniej inwestor powinien w tej sytuacji zastosować rozwiązania techniczne likwidują- 

ce ryzyko przedostania się zanieczyszczeń do ośrodka gruntowego. 

74



Analizując wpływ magazynu paliw na wody podziemne, należy uwzględnić dwa całko- 

wicie różne rodzaje zagrożeń: 

• zagrożenie zwykłe związane z bezawaryjnym funkcjonowaniem magazynu, 

• zagrożenia nadzwyczajne, związane z przypadkowym lub celowym uszkodzeniem 

obiektu, w stopniu powodującym przedostanie się do gruntów i wód podziemnych 

znacznych ilości produktów naftowych w sposób nagły lub powolny ale ciągły (koro- 

zja lub uszkodzenie zbiornika lub przewodów). 

Zagrożenia powinny zostać zminimalizowane w podobny sposób, jak to się realizuje na 

wszystkich nowo budowanych stacjach paliw. Najczęstszą przyczyną zanieczyszczania 

gruntu i środowiska wód podziemnych są wycieki powstałe w czasie napełniania zbiorników 

autocysterny. Rejon stanowiska nalewowego cysterny jest strefą największego 

zagrożenia. 

Zgodnie z przedstawioną koncepcją zagospodarowania terenu, Inwestor planuje 

rozdzielenie przestrzeni magazynowej na 3 oddzielne zbiorniki po 80 m 3 każdy, usytuowane 

w północnej części obszaru inwestycji. Na obecnym etapie prac nie zostało 

ostatecznie rozstrzygnięte, czy zbiorniki będą podziemne czy naziemne. W zależności 

od przyjętej koncepcji należy zastosować rozwiązania, które w syntetyczny sposób 

przedstawiono w zawartych poniżej wnioskach. 

WNIOSKI I ZALECENIA: 

• Działalność instalacji jako takiej nie będzie stanowić zagrożenia dla środowiska 

gruntowego i wód podziemnych w bezpośrednim sąsiedztwie zakładu, 

• Jedynym źródłem zagrożenia mogą być zbiorniki magazynowe oleju usytuowane na 

zewnątrz obiektu oraz proces tankowania paliwa do cystern samochodowych służących 

do transportu paliwa do odbiorców zewnętrznych. 

• W tym kontekście należy przedsięwziąć szereg działań zapobiegawczych, z których 

szczególną uwagę należy zwrócić na: 

• ocenę jakości zbiornika (kontrola szczelności przed zamontowaniem), zabezpieczenia 

antykorozyjne, 

• umieszczenie zbiorników pod ziemią wymaga zastosowania zbiorników dwuściennych 

z automatyczną, ciągłą kontrolą przestrzeni międzypłaszczowej, informującą o 

ewentualnych przeciekach, 

• zastosowanie zbiornika jednościennego jest możliwe w wariancie powierzchniowym 

jednak w takiej sytuacji winien zostać posadowiony w szczelnej betonowej wannie, 

stanowiącej zabezpieczenie przed niekontrolowanym wyciekiem paliwa do gruntu, 

75



• należy zaprojektować prawidłowe zainstalowanie przewodu paliwowego, którego 

króciec powinien zostać umieszczony w studzience rewizyjnej, do której może spły- 

wać produkt naftowy w przypadku uszkodzenia przewodu, 

• należy zadbać o jakość materiałów z których wykonane są przewody oraz sposób 

ich połączenia ze zbiornikiem, 

• ponieważ wszystkie zbiorniki będą prawdopodobnie stanowiły jeden układ hydrody- 

namiczny podłączony do jednego stanowiska tankowania autocysterny należy za- 

dbać o jakość rurociągów przesyłowych. W przypadku umieszczenia ich pod po- 

wierzchnią ziemi zaleca się aby zastosować rurociągi dwuściankowe - analogicznie 

jak to ma miejsce na stacjach paliw. 

• wyodrębnienie strefy tankowania cysterny i zastosowanie w jej granicach dodatko- 

wych zabezpieczeń. Standardowe rozwiązania w tym zakresie zakładają, że rejon 

największego zagrożenia, obejmujący strefę tankowania cysterny powinien być od- 

powiednio wyprofilowany i uszczelniony, aby zanieczyszczenia nie mogły przedo- 

stawać się do gruntu. Wyrobione spadki terenu powinny pozwolić odprowadzić ście- 

ki do studzienek zbiorczych a następnie do odstojnika błota i piasku oraz separato- 

ra, celem podczyszczenia ścieków opadowych do warunków określonych przez 

eksploatatora sieci kanalizacyjnej. 

• Zarówno załadunek jak i rozładunek paliwa powinien odbywać się pod stałym nad- 

zorem przeszkolonej osoby. 

9.4 Oddziaływanie przedsięwzięcia w zakresie gospodarki wodno-ściekowej 

Woda na teren inwestycji będzie dopływać poprzez przyłącze z zakładowej sieci wodo- 

ciągowej i będzie używana do celów sanitarno-bytowych i gospodarczych (sprzątanie 

budynku administracyjnego, hali oraz dla utrzymania porządku na terenie - utrzymanie 

zieleni). 

Nie przewiduje się występowania ścieków technologicznych powiązanych bez- 

pośrednio z procesem produkcyjnym poza wodą zaolejoną gromadzoną w odstojnikach 

zakwalifikowaną jako odpad. (odstojniki są zainstalowane przy każdym module do de- 

polimeryzacji). Sposób zagospodarowania tej substancji został omówiony w rozdziale 

9.5 – Gospodarka odpadami. 

Ścieki sanitarno - bytowe i gospodarcze 

Ścieki sanitarno - bytowe i gospodarcze będą miały zanieczyszczenia typowe dla ście- 

ków o charakterze komunalnym i zostaną odprowadzone bezpośrednio do sieci kanali- 

zacji sanitarnej. Szacuje się, że Ilość ścieków socjalno-bytowych i gospodarczych wy- 

niesie około Qdmax = 10 m 3 /d. 

76



Wody opadowe 

Na terenie zakładu będą powstawały również ścieki z wód opadowych (ścieki deszczowe), 

z których większość będzie miała charakter „czysty” – są to wody zbierane z 

połaci dachowej nad budynkami produkcyjno – magazynowymi i budynkiem biurowym. 

Równocześnie będą powstawały ścieki „brudne” - z odwodnienia dróg, placów i 

parkingów oraz strefy tankowania cystern z paliwem. Ważnym elementem właściwego 

zagospodarowanie wód deszczowych jest oczyszczanie wód deszczowych pochodzących 

z tych powierzchni z zawiesin i substancji ropopochodnych. W przypadku wód 

opadowych z powierzchni utwardzonych: drogi, parkingi, chodniki mamy do czynienia z 

większym ładunkiem zanieczyszczeń w postaci zawiesin oraz substancji ropopochodnych. 

Według danych literaturowych (np.: Badania Instytutu Ochrony Środowiska w 

Warszawie w latach 1998 – 1999) średnie stężenie zanieczyszczeń w wodach opadowych 

wynosi: 

• zawiesina Czaw. = 7- 6430 mg/l, 

• substancje ropopochodne Crp = 0,36 - 19 mg/l . 

Wody opadowe z powierzchni utwardzonych charakteryzują się ponadto znacznymi 

wahaniami stężenia zanieczyszczeń, na które wpływ ma intensywność i czas trwania 

deszczu, długość okresu pogody bezdeszczowej, natężenie ruchu pojazdów, rodzaj 

otoczenia drogi. Zanieczyszczenia zwykle koncentrują się w pierwszej fali spływu, po 

przejściu której następuje wyraźne zmniejszenie stężenia zanieczyszczeń. 

Zagrożenie to na terenie zakładu powinno zostać zminimalizowane poprzez 

wykonanie utwardzonych i nieprzepuszczalnych nawierzchni na drogach dojazdowych, 

parkingach i placach manewrowych. Wyrobione spadki terenu powinny efektywnie i w 

całości odprowadzić wody deszczowe wraz z zanieczyszczeniami do studzienek i dalej 

do systemu podczyszczającego (osadnik, separator produktów ropopochodnych) przed 

ich wyprowadzeniem na zewnątrz zakładu do kanalizacji deszczowej. 


• Proces technologiczny nie wymaga użycia wody, dlatego na terenie zakładu nie 

będą powstawały ścieki technologiczne, 

• Zarówno dostawa wody jak i odprowadzanie ścieków o charakterze socjalno – bytowym 

powinny zostać uregulowane z gestorem sieci, 

• Należy zaprojektować rozdzielczy system kanalizacji deszczowej, który pozwoli 

wyodrębnić ścieki brudne (technologiczne) z rejonu miejsca tankowania autocystern, 

77



• Ścieki te powinny być wstępnie podczyszczane (osadnik, separator ropopochod- 

nych) a następnie skierowane do sieci kanalizacji deszczowej, 

• Kratki ściekowe w strefach zagrożenia wybuchem powinny mieć zamknięcia syfo- 

nowe, 

• Po uruchomieniu stacji należy wykonać obliczenia stężeń zanieczyszczeń po ich 

podczyszczeniu w separatorach - jakość ścieków musi odpowiadać warunkom 

podanym przez eksploatatora sieci kanalizacyjnej w Pionkach. 

9.5 Gospodarka odpadami 

W zakładzie przewiduje się zatrudnienie na poziomie 50 osób. Ocenia się, że funkcjonowanie 

części administracyjnej oraz produkcyjnej będzie źródłem powstawania odpadów 

komunalnych. Ocenia się, że łączna masa odpadów tego typu nie przekroczy 1,5 

Mg w skali roku. 

Zakładana wielkość przerobu zakładu będzie wynosić 2000 ton odpadów z tworzyw 

sztucznych na miesiąc, co oznacza, że w skali roku wielkość ta będzie wynosiła 

około 24 000 ton. Odpady produkcyjne będą powstawały głównie w trakcie przygotowania 

surowca. 

Odpady powstające w fazie przygotowania surowca 

Materiały przerabiane w zakładzie przygotowywane są w sortowniach odpadów komunalnych 

oraz w trakcie selektywnej zbiórki. Stopień ich przesortowania jest zróżnicowany, 

dlatego w zakładzie przewiduje się ponowną segregację przyjętych odpadów. 

Taśma sortownicza wyposażona jest automatykę, która sygnalizuje pojawienia się materiałów 

niepożądanych takich jak papier, pcv, metale inne materiały, które nie są poliolefinami. 

W strumieniu dostarczanych odpadów spodziewane jest około 5 % do 10% 

takich zanieczyszczeń. Oznacza to, że w skali roku może powstać około 1300 ton odpadów 

tego typu. 

Materiały te sortowane będą na kilka grup: 

• metale, 

• papier, 

• szkło, 

• inne tworzywa sztuczne oraz materiały palne (np. kawałki drewna), 

W przypadku stwierdzenia w strumieniu przerabianych odpadów nadmiernie dużej ilości 

materiałów niepożądanych, automatyka oraz pracownicy mają możliwość zatrzymania 

procesu i wycofania całej partii materiału do reklamacji. 

78



Odpady powstające w fazie depolimeryzacji odpadowych tworzyw sztucznych 

Na terenie zakładu będzie powstawała pewna niewielka ilość odpadów niebezpiecz- 

nych. Będą to przede wszystkim szlamy z okresowego czyszczenia separatora sub- 

stancji ropopochodnych oraz elementy oświetlenia (lampy fluorescencyjne). Ocenia 

się, że łączna ilość odpadów niebezpiecznych nie przekroczy 1,25 Mg w skali roku. Na 

podstawie analogii do podobnych tego typu obiektów, poniżej przedstawiono ogólną 

charakterystykę głównych rodzajów odpadów niebezpiecznych. 

• zużyte materiały oświetleniowe – świetlówki (kod 20 01 21) – odpad niebezpieczny, 

Lampy wyładowcze zawierają od 70 do 150 mg rtęci w jednej sztuce. Rtęć i jej 

związki ze względu na dużą toksyczność została umieszczona na liście odpadów 

niebezpiecznych. Oznacza to, że składowanie odpadów zawierających rtęć musi 

odbywać się w sposób selektywny, wykluczający niekontrolowane przedostanie się 

tego pierwiastka do otoczenia. Zakłada się, że zużyte świetlówki będą gromadzone 

w specjalnym, szczelnym pojemniku przeznaczonym wyłącznie na te odpady. Pod- 

czas składowania należy zachować szczególną ostrożność, aby nie doprowadzić do 

stłuczenia świetlówek i uwolnienia toksycznych par rtęci. Okresowo odpady te będą 

odbierane przez wyspecjalizowaną firmę, która zajmie się ich utylizacją. Z reguły fir- 

my takie dostarczają również własne pojemniki do gromadzenia odpadów. 

• osady z odstojników i odpady z odwadniania olejów w separatorach (kod 13 05 02) 

oraz zaolejona woda z odstojników przy linii technologicznej (kod 16 07 09) – odpad 

niebezpieczny, Na terenie obiektu zaprojektowano rozdzielczą sieć kanalizacji 

deszczowej, w której wydzielono obieg związany z odwadnianiem strefy tankowania 

cysterny, narażonej na zanieczyszczenie węglowodorami. Ścieki deszczowe pocho- 

dzące z tych terenów będą odprowadzane do rowu po podczyszczeniu w separato- 

rze osadów i substancji ropopochodnych. W skład linii technologicznej wchodzą od- 

stojniki, których celem jest przechwycenie wykraplających się niewielkich ilości wody 

technlogicznej, zanieczyszczonej węglowodorami. Odpady będą okresowo odbiera- 

ne przez wyspecjalizowaną firmę. 

Rodzaje odpadów, których powstawanie jest możliwe zawarto w tabeli poniżej (źródło: 

Inwestor): 

Kod odpadu 

Rodzaj odpadu, Ilość 

Mg/rok 

Źródła powstawania, właściwości 

Odpady powstające w związku z funkcjonowaniem zakładu jako całości 

20 03 01 

13 05 02* 

Nie segregowane (zmieszane) 

odpady komunalne 

Szlamy z odwadniania olejów 

a separatorze 

1,5 

0,1 

Funkcjonowanie części administracyjnej 

zakładu. 

System podczyszczania ścieków z 

wód zbieranych z płyty wokół stanowiska 

załadunkowego cysterny 

79



Kod odpadu 

20 01 21* 

Rodzaj odpadu, Ilość 

Mg/rok 

Lampy fluorescencyjne i 

inne odpady zawierające 

0,15 

rtęć 

Źródła powstawania, właściwości 

Oświetlenie wewnętrzne obiektów. 

Linia do depolimeryzacji tworzyw sztucznych - odpady z fazy sortowania 

19 12 01 

19 12 02 

19 12 03 

Papieru i tektura 

Metale żelazne 

Metale nieżelazne 

19 12 04 Tworzywa sztuczne i guma 

160 

220 

160 

280 

Odpady z mechanicznej obróbki 

odpadów z tworzyw sztucznych 

przed wprowadzeniem do procesu 

(sortowanie wsadu w celu usunię- 

cia niepożądanych składników). 
















19 12 05 Szkło 

230 




(sortowanie wsadu w celu usunięcia 

niepożądanych składników). 

Linia do depolimeryzacji tworzyw sztucznych - odpady produkcyjne z fazy depolimeryzacji 

16 07 09* Odpady zawierające inne 

substancje niebezpieczne 

1 Zaolejona woda z odstojników zainstalowanych 

przy każdym module 

Propozycje gospodarowania odpadami zawarto w kolejnej tabeli. 

Kod odpadu 

Rodzaj odpadu, Propozycje zagospodarowania 

Odpady powstające w związku z funkcjonowaniem zakładu jako całości 

20 03 01 

13 05 02* 

20 01 21* 

Nie segregowane (zmieszane) 

odpady komunalne 

Szlamy z odwadniania olejów 

a separatorze 

Lampy fluorescencyjne i 

inne odpady zawierające 

rtęć 

Magazynowane w specjalnych pojemnikach i 

okresowo odbierane przez wyspecjalizowaną 

firmę. 

Odpady przekazywane będą do unieszkodliwiania 

koncesjonowanym firmom, posiadającym 

potencjał techniczny i odpowiednie instalacje do 

unieszkodliwiania tego typu odpadów. Transport 

odpadów odbywać się będzie środkami odbiorcy. 

Transport odpadów odbywa się środkami odbiorcy. 




przetwarzania odpadów. 

Odpady produkcyjne z fazy sortowania 

80



Kod odpadu 

19 12 01 Papieru i tektura 

19 12 02 

Rodzaj odpadu, Propozycje zagospodarowania 

Metale żelazne 

19 12 03 Metale nieżelazne 

19 12 04 Tworzywa sztuczne i guma 

19 12 05 Szkło 

16 07 09* 

Magazynowany i okresowo przekazywany odbiorcom 

(wykorzystanie jako surowiec w zakładach 

papierniczych). 

Magazynowane selektywnie i przekazywane odbiorcom 

do dalszego wykorzystania 

Magazynowane selektywnie i przekazywane odbiorcom 

do dalszego wykorzystania 

Odbiór i transport przez wyspecjalizowane firmy – 

przekazane do unieszkodliwienia lub zagospodarowania 

Magazynowane i dalej sprzedawane do specjalistycznych 

skupów 

Odpady produkcyjne z fazy depolimeryzacji 

Odpady zawierające inne 

substancje niebezpieczne 




unieszkodliwiania tego typu odpadów. Transport 

odpadów odbywać się będzie środkami odbiorcy. 

Łączna ilość odpadów generowanych przez obie linie techniczne wyniesie około 1100 

Mg/rok (przy zakładanym poziomie przerobu 25.500 Mg/rok). 

Z tego: 

1,25 Mg/rok to odpady niebezpieczne, które będą musiały być unieszkodliwione przez 

wyspecjalizowane firmy, 

1,5 Mg/rok to zmieszane odpady komunalne, które trafią na składowisko odpadów. 

Pozostałe, to posegregowane odpady różnego typu, które będą przekazywane odbiorcom 

do powtórnego wykorzystania. 

Odpady inne niż niebezpieczne będą magazynowane w pojemnikach z tworzywa 

sztucznego, koszach, kontenerach lub w beczkach. Ich szczegółowe usytuowanie będzie 

możliwa dopiero na etapie projektu adaptacyjnego hali. 

Odpady niebezpieczne powinny być przechowywane w szczelnych i oznakowanych 

pojemnikach, zabezpieczających środowisko przed ewentualnym przedostaniem 

się substancji niebezpiecznych zawartych w składowanych odpadach. 

Wszystkie odpady, powstające na terenie zakładu będą przekazywane uprawnionym 

podmiotom w celu powtórnego wykorzystania lub unieszkodliwienia w specjalistycznych 

instalacjach przemysłowych. Firmy te będą musiały przedstawić prowadzącemu 

zakład posiadane zezwolenia stosownych organów administracji na prowadzenie 

działalności w zakresie gospodarowania odpadami (w tym: transportu i/lub unieszkodliwiania 

odpadów). 

81




Zgodnie z Art. 17.1. ustawy o odpadach. (Dz. U. Nr 39 z 2007r. poz.251 – tekst jednoli- 

ty) wytwarzający odpady w o takiej charakterystyce i w takich ilościach jest zobowiąza- 

ny do: 

1) uzyskania decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi,, 

2) uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów, które powstają w związku z eks- 

ploatacją instalacji, 

Program gospodarki odpadami stanowi załącznik do wniosku o zezwolenie na prowa- 

dzenie działalności, w wyniku której powstają odpady niebezpieczne i inne niż niebez- 

pieczne. Zakres opracowania określa Art. 18 i 19 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r.o 

odpadach. (Dz. U. Nr 39 z 2007r. poz.251 – tekst jednolity) 

Bezpieczeństwo pracy przy postępowaniu z odpadami 

Proces gospodarowania odpadami zakłada, że będą one okresowo odbierane przez 

wyspecjalizowane firmy. Okres ten może wahać się w przedziale od jednego do kilku- 

dziesięciu dni w zależności od rodzaju odpadów i możliwości ich magazynowania. 

Częstotliwość opróżniania pojemników z odpadami, które ulegają szybkim przemia- 

nom, nabywając właściwości mogące stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi z 

reguły nie przekracza kilku dni. Zarówno pojemniki jak i miejsce ich składowania winny 

być utrzymane w czystości i okresowo dezynfekowane odpowiednimi środkami. 

Pracownicy zajmujący się utrzymaniem czystości powinni zostać wyposażeni w 

odpowiednią odzież ochronną (kombinezony, nakrycia głowy, rękawice ochronne itp.). 

Należy również zwrócić uwagę na przestrzeganie przepisów BHP dotyczących dźwi- 

gania ciężarów. 

Szczególną uwagę należy zwrócić podczas wymiany i składowania zużytych lamp flu- 

orescyjnych. Osoby odpowiedzialne za wykonywanie tych czynności powinny zostać 

przeszkolone i składować je w sposób wykluczający stłuczenie opraw szklanych pod- 

czas załadowywania do specjalnego pojemnika. Pojemnik winien być hermetyczny i 

specjalnie oznakowany. Przewóz odpadów musi odbywać się taborem specjalnie do 

tego przystosowanym, niestwarzającym zagrożenia ani dla obsługi ani dla otoczenia. 

W stosunku do niektórych rodzajów odpadów (szlamy z czyszczenia separatora 

substancji ropopochodnych, odpady z pielęgnacji terenów zielonych) można założyć, 

że wytwórcą tych odpadów będzie firma, która będzie świadczyła usługi związane z 

czyszczeniem separatora lub sprzątaniem terenu zakładu. Odpady te nie będą tym- 

czasowo magazynowane na terenie zakładu, ale bezpośrednio usuwane przez wyko- 

nawców prac 

Minimalizacja odpadów 

Wytwarzający odpady jest obowiązany do stosowania takich sposobów produkcji i form 

usług lub wykorzystywania surowców i materiałów, które zapobiegają powstawaniu 

82



odpadów albo pozwalają utrzymać na możliwie najniższym poziomie ich ilość, a także 

zmniejszają uciążliwość bądź zagrożenie ze strony odpadów dla życia i zdrowia ludzi 

oraz środowiska. W Zakładzie ten podstawowy obowiązek będzie realizowany głównie 

w oparciu o wdrożenie selekcji odpadów w taki sposób, aby wydzielić te, które zostaną 

przekazane do powtórnego wykorzystania gospodarczego, od tych które zostaną prze- 

kazane do unieszkodliwienia. Selektywna zbiórka odpadowych surowców wtórnych 

powinna być wdrożona i zwiększana w miarę rozwoju rynku odbiorców w tym zakresie. 

9.6 Oddziaływanie przedsięwzięcia na środowisko przyrodnicze 

Analizowana inwestycja zostanie zrealizowana na terenie, który jest już zagospodaro- 

wany i na którym od pięciu lat funkcjonuje zakład prowadzący działalność o zbliżonym 

charakterze. Inwestor planuje uruchomienie nowej instalacji z wykorzystaniem istnieją- 

cych obiektów kubaturowych i infrastruktury technicznej. Prace budowlane będą miały 

przede wszystkim charakter robót adaptacyjnych. Nie przewiduje się ingerencji w śro- 

dowisko przyrodnicze, która polegałaby na wycince drzew, krzewów itp. 

WNIOSKI : 

1. Charakter planowanej działalności związanej z uruchomieniem zakładu wyklucza 

możliwość bezpośredniej ingerencji w środowisko przyrodnicze, 

2. Zakres i skala oddziaływań poza granicami będzie znikoma i może dotyczyć jedynie 

oddziaływania pośredniego poprzez takie komponenty jak emisja do powietrza i od- 

działywanie akustyczne. Skala tych oddziaływań będzie porównywalna z oddziały- 

waniem, jakie występowało w ostatnich 5 latach w związku z działalnością zakładu 

OLMER, 

3. W zasięgu oddziaływania przedsięwzięcia nie występują inne obszary lub obiekty 

podlegające ochronie na podstawie ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyro- 

dy. 

9.7 Opis przewidywanych działań mających na celu zapobieganie, ograniczanie 

lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, w 

szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność 

tego obszaru. 

W odległości około 800 metrów na północny zachód od planowanej inwestycji przebie- 

ga granica obszaru PLH140035 „Puszcza Kozienicka”. Nie przewiduje się, aby inwe- 

stycja w jakikolwiek sposób negatywnie oddziaływała na ten obszar. 

Ani na terenie ani też w zasięgu oddziaływania planowanej inwestycji nie występują 

również obszary mieszczące się w poniższej charakterystyce: 

a) obszary wodno-błotne oraz inne obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych, 

83



b) obszary wybrzeży, 

c) obszary górskie lub leśne, 

d) obszary objęte ochroną, w tym strefy ochronne ujęć wód i obszary ochronne zbiorni- 

ków wód śródlądowych, 

e) obszary wymagające specjalnej ochrony ze względu na występowanie gatunków 

roślin i zwierząt lub ich siedlisk lub siedlisk przyrodniczych objętych ochroną, oraz po- 

zostałe formy ochrony przyrody, 

f) obszary, na których standardy jakości środowiska zostały przekroczone, 

g) obszary o krajobrazie mającym znaczenie historyczne, kulturowe lub archeologicz- 

ne, 

i) obszary przylegające do jezior, 

j) uzdrowiska i obszary ochrony uzdrowiskowej; 

Takie usytuowanie wyklucza możliwość stworzenia jakiegokolwiek zagrożenia, w stosunku 

do wymienionych powyżej obszarów. 


4. Charakter planowanej działalności zakładu oraz odległość od granic obszaru wykluczają 

pojawienie się oddziaływań, które mogłyby naruszyć integralność obszaru Natura 

2000 lub w jakikolwiek sposób negatywnie oddziaływać na zasoby przyrodnicze 

tego obszaru. 

5. W zasięgu oddziaływania przedsięwzięcia nie występują inne obszary lub obiekty 

podlegające ochronie na podstawie ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. 

9.8 Oddziaływanie przedsięwzięcia na dobra materialne i kulturowe oraz obiekty 

objęte ochroną 

Bezpośrednio na obszarze projektowanej inwestycji, jak również w jej najbliższym sąsiedztwie 

nie występują żadne obiekty, które stanowiłyby dobra kultury, a w szczególności obiekty 

wpisane do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, objęte ochroną ustawową 

(ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dn. 23 lipca 2003 r. (Dz. U. nr 162, 

poz. 1568 z późniejszymi zmianami.). 

WNIOSKI 

Ze względu na brak na terenie i w jego sąsiedztwie jakichkolwiek obiektów, które stanowiłyby 

dobro materialne lub byłyby objęte jakakolwiek formą ochrony, nie przewiduje w tym zakresie 

się negatywnego oddziaływania projektowanej inwestycji tak na etapie jej realizacji, jaki i eksploatacji. 

84



9.9 Określenie możliwego, transgranicznego oddziaływania na środowisko 

Położenie inwestycji na terenie miasta Pionki, w znacznym oddaleniu od granic pań- 

stwa, wyklucza możliwość zaistnienia oddziaływania transgranicznego. 

9.10 Efekty społeczne realizacji przedsięwzięcia. Ochrona interesu osób trzecich 

Planowane przedsięwzięcie nie powinno i nie będzie naruszać interesów osób trzecich. Lokali- 

zacja, co już wielokrotnie stwierdzano w tym raporcie, jest bardzo korzystna, ponieważ jest w 

całości usytuowana na terenie przemysłowym, położonym w oddaleniu od obiektów mieszkal- 

nych oraz innych miejsc stałego przebywania ludzi. 


ŚRODOWISKO W FAZIE LIKWIDACJI 

Ze względu na charakter przedsięwzięcia oraz jego usytuowanie w strefie przemysło- 

wej miasta, trudno zakładać, że w przyszłości ewentualna likwidacja zakładu może 




gospodarczy. 

W przypadku podjęcia decyzji o ewentualnym zaprzestaniu działalności właści- 

ciel obiektu powinien opracować program uporządkowania terenu, szczególnie w za- 

kresie likwidacji elementów infrastruktury i ciągów technologicznych, które mogłyby 

(pozostawione bez ciągłego nadzoru) stanowić zagrożenie dla środowiska bądź zdro- 

wia ludzi. Dotyczy to w szczególności oczyszczenia terenu ze wszystkich odpadów w 

tym odpadów niebezpiecznych. Obiekt i teren, po zaprzestaniu działalności musi być 

przekazany innemu użytkownikowi w stanie nie zagrażającym ludziom i środowisku. 

Przyjmując wariant likwidacji, należy zwrócić uwagę na następujące zagadnienia: 

• elementy wyposażenia powinny ulec złomowaniu, 

• obiekty kubaturowe wraz z fundamentami powinny ulec rozbiórce, 

• odpady rozbiórkowe powinny zostać usunięte z terenu działki (wywiezienie gruzu 

na składowisko odpadów lub przekazanie do wykorzystania, zgodnie z 

ustawą o odpadach), 

• doły po fundamentach powinny zostać zrekultywowane (wypełnienie piaskiem 

gliniastym, nawiezienie substratu glebowego, wprowadzenie roślinności). 

Obowiązek rekultywacji terenów po zlikwidowanym zakładzie spoczywać będzie na 

dotychczasowym właścicielu. 

85



11. OCENA MOŻLIWOŚCI WYSTĄPIENIA POWAŻNEJ AWARII 

Artykuł 3 pkt 23 ustawy prawo ochrony środowiska za poważana awarię uważa: „zda- 

rzenie, w szczególności emisję, pożar lub eksplozję, powstałe w trakcie procesu prze- 

mysłowego, magazynowania lub transportu, w których występuje jedna lub więcej nie- 

bezpiecznych substancji, prowadzące do natychmiastowego powstania zagrożenia 

życia lub zdrowia ludzi lub środowiska lub powstania takiego zagrożenia z opóźnie- 

niem”. 

Pomimo zastosowania nowoczesnych rozwiązań technicznych i technologicznych, któ- 

re w dużym stopniu eliminują ewentualne zakłócenia w funkcjonowaniu urządzeń, zda- 

rzają się sytuacje trudne do przewidzenia lub wręcz nieprzewidywalne, które mogą 

spowodować trwałe lub nietrwałe straty w środowisku naturalnym i stanowić zagroże- 

nie dla zdrowia i życia ludzi. 

Nadzwyczajne zagrożenie środowiska może być spowodowane między innymi: 

• przez pęknięcie płaszcza zbiornika z paliwem i wyciekiem jego zawartości do grun- 

tu, 

• rozszczelnieniem instalacji technologicznej czego następstwem może być pożar 

instalcji, 

• katastrofalnym wypadkiem na terenie stacji cysterny pobierającej paliwo jak np. wy- 

wrócenie się cysterny (otworzenie się włazów, pęknięcie cysterny), pożar cysterny 

lub inne zdarzenia w wyniku których może nastąpić wyciek paliwa oraz emisja za- 

nieczyszczeń do powietrza, 

• działaniem terrorystycznym jak np. podłożenie ładunku wybuchowego, umyślne 

spowodowanie pożaru itp. (szczegółowe instrukcje postępowania na wypadek poża- 

ru są przedmiotem odrębnych opracowań z zakresu branży przeciwpożarowej i nie 

wymagają tu odrębnego komentowania). 


W celu ograniczenia skutków wystąpienia awarii, na etapie przygotowania inwestycji 

należy wykonać ocenę potencjalnych zagrożeń oraz sporządzić instrukcje postępowa- 

nia na wypadek zaistnienia zidentyfikowanych, potencjalnie niebezpiecznych scenariu- 

szy zdarzeń. Wyniki tej oceny staną się podstawą do podjęcia decyzji o kwalifikacji 

zakładu zgodnie z Art. 248 Ustawy prawo ochrony środowiska (Dz. U. nr 25 z 2008r. 

poz. 150 – tekst jednolity). 

86



12. OCENA KONIECZNOŚCI UTWORZENIA OBSZARU OGRANICZONEGO 

UŻYTKOWANIA 

Dla projektowanej inwestycji nie ma konieczności tworzenia obszaru użytkowania w 

rozumieniu aktualnie obowiązujących przepisów. Podczas projektowania zakładu po- 

winny zostać uwzględnione najkorzystniejsze rozwiązania techniczne służące zminima- 

lizowaniu zagrożeń środowiska dla naturalnego, które mogą wyniknąć w czasie budo- 

wy, eksploatacji i ewentualnej likwidacji planowanego przedsięwzięcia. 

Analiza prognozowanego oddziaływania wykazuje, że obiekt, po zrealizowaniu 

zaleceń zawartych w raporcie, będzie spełniał standardy obowiązujące w zakresie 

ochrony środowiska. W szczególności zasięg uciążliwości nie będzie wykraczał poza 

granicę terenu zainwestowania. 

13. MONITORING LOKALNY ŚRODOWISKA 

Na podstawie przeprowadzonych obliczeń oddziaływania inwestycji na klimat aku- 

styczny okolicy oraz stan czystości powietrza atmosferycznego stwierdzono, że w tym 

zakresie oddziaływanie nie spowoduje przekroczeń wartości dopuszczalnych a zatem 

nie ma potrzeby projektowania specjalnego, stałego monitoringu dla tych komponen- 

tów środowiska. 

Charakter inwestycji wyklucza również możliwość poważnego skażenia środo- 

wiska gruntowego i wód podziemnych – nie ma zatem konieczności projektowania mo- 

nitoringu w tym zakresie. 

Inwestor zobowiązany jest do wykonania pomiarów emisji zanieczyszczeń ze źró- 

deł zorganizowanych znajdujących się na terenie zakładu po zakończeniu rozruchu 

zakładu. 

14. TRUDNOŚCI WYNIKAJĄCE Z NIEDOSTATKÓW TECHNIKI LUB LUK WE 

WSPÓŁCZESNEJ WIEDZY 

Podczas sporządzania raportu nie napotkano na szczególne trudności, które ograni- 

czałyby dokładność analiz prognostycznych. Autorzy raportu uważają, że ilość danych 

była wystarczająca, aby sporządzić niniejszy raport. 

15. STRESZCZENIE 

Przedmiotem opracowania jest raport oddziaływania na środowisko inwestycji polega- 

jącej na budowie zakładu do odzysku energii ze zmieszanych odpadów opakowanio- 

wych z tworzyw sztucznych. Inwestor planuje zrealizować przedsięwzięcie na terenie 

byłych Zakładów Tworzyw Sztucznych "Pronit" w Pionkach, pow. radomski. 

W zakładzie przewiduje się uruchomienie dwumodułowego ciągu technologicznego, 

składającego się z: 

87



1. Modułu Chemicznego do odzysku poliolefin i produkcji komponentu paliwowego, w 

skład którego wejdzie: 

• Ekstraktor poliolefin o wydajności 3,500 t/h 

• Linia technologiczna do depolimeryzacji tworzyw o wydajności 2 500 t/h 

• Linia do koksowania pozostałości poprocesowych o wydajności 200 kg/h 

2. Modułu Energetycznego, składającego się z: 

• Agregatów prądotwórczych na olej (13 szt.) 

• Agregatów prądotwórczych na gaz (1 szt.) 

Inwestorem przedsięwzięcia jest firma EZO S.A. ul. Jana Pawła II 23, 00-854 Warszawa. 

TECHNOLOGIA PRODUKCJI 

Zmieszane odpady opakowaniowe przetwarzane w linii nr 1 

Linia przystosowana jest do przetwarzania odpadowych tworzyw sztucznych z grupy 

poliolefin takich jak: PE, PP oraz ich kopolimery oraz dodatków tworzyw do 20% przetwarzanej 

masy, takich jak PS, ABS, PA. Tworzywa dostarczone jako wsad do linii 

technologicznej mogą być zmieszane, wilgotne i zanieczyszczone substancjami mineralnymi. 

Dzięki temu możliwe jest zagospodarowanie frakcji odpadów tworzyw, które 

nie mogą być przetwarzane innymi metodami odzysku, recyklingu i obecnie kierowane 

są na składowiska odpadów komunalnych. 

Zdecydowane obniżenie wymogów jakościowych dot. dostarczanych odpadów tworzyw 

oraz możliwość przerobu mieszanek pozwala na obniżenie kosztów sortowania oraz 

zdecydowane zwiększenie skali odzysku materiałów. 

Produktem finalnym procesu utylizacyjnego będzie nowy produkt w postaci poszczególnych 

gotowych frakcji węglowodorowych, czyli: parafinowej, olejowej, benzynowej 

i gazowej, uzyskanych w procesie depolimeryzacji sterowanej. Oprócz tej mieszaniny, 

w procesie będzie powstawał gaz w ilości od 8 do 10% oraz około 2-5% odpadów 

stałych, na które będą składały się zanieczyszczenia glinokrzemianowe oraz 

węgiel (z papierów, nalepek itp.). Komponenty lotne frakcji węglowodorowych oraz 

energia cieplna będą wykorzystywane w procesie produkcyjnym i (częściowo) do 

ogrzewania całego obiektu. 


składającym się z generatorów prądu powstanie energia elektryczna, którą inwestor 

zamierza sprzedawać poprawiając efektywność ekonomiczną całego przedsięwzięcia. 

88



LOKALIZACJA 

Inwestor planuje zrealizować przedsięwzięcie przy ul. Zakładowej 7, w sąsiedztwie zabudowań 

hal przemysłowych powstałych w latach 70-tych jako zaplecza Zakładów Tworzyw 

Sztucznych "Pronit" w Pionkach (Rys. 1). Zakłady przemysłu chemicznego i zbrojeniowego 

w ostatnim okresie noszące nazwę ZTS „Pronit” powstały w ramach realizacji 

krajowego programu budowy przemysłu pod nazwą Centralny Okręg Przemysłowy 

w latach 20-tych zeszłego stulecia. 

Gmina Miasto Pionki w dniu 10 października 2005r. w drodze zakupu masy upadłościowej 

Zakładów Tworzyw Sztucznych ‘’Pronit’’ stała się właścicielem dużego terenu 

o powierzchni około 395 ha. W tym samym roku powstał „Lokalny program rewitalizacji 

terenów poprzemysłowych dla miasta Pionki” (Uchwała nr LIII/447/2005 Rady Miasta 

Pionki z dnia 10 listopada 2005 r.). Głównym celem programu jest Rewitalizacja terenów 

poprzemysłowych poprzez wprowadzenie nowoczesnych technologii predestynowanych 

do uruchomienia w ramach infrastruktury przemysłowej miasta. Planowana 

działalność dobrze wpisuje się w koncepcje przedstawione sąsiedztwie cytowanym 

programie. 

MOŻLIWE WARIANTY PRZEDSIĘWZIĘCIA, PORÓWNANIE Z TECHNOLOGIAMI 

ALTERNATYWNYMI 

Wariant zerowy, rozumiany jako rezygnacja z przedsięwzięcia w miejscu zaproponowanym 

przez inwestora. 

Przedstawiona koncepcja działalności i zagospodarowania terenu spełnia ustalenia 

zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i jest optymalna w 

zakresie wykorzystania terenu. W takiej sytuacji odstąpienie od realizacji przedstawionej 

inwestycji powoduje pozostawienie „status quo” jeśli chodzi o aktualne zagospodarowanie 

działki lub przesuwa tylko w czasie zmianę sposobu zagospodarowania tego 

terenu (do czasu pozyskania nowego inwestora). Z kolei wnioski wynikające z raportu 

wskazują, że nowa technologia jest bardziej efektywna w zakresie przetwarzania odpadów 

od technologii aktualnie wykorzystywanej w zakładzie OLMER. Stwierdzono 

również, że w zakresie dwóch najbardziej istotnych elementów tzn.: oddziaływania na 

powietrze oraz oddziaływania akustycznego, zakład nie będzie uciążliwy dla otoczenia. 

W takiej sytuacji należy uznać, że przyjęcie „wariantu zerowego” polegającego na rezygnacji 

z uruchomienia nowej technologii byłoby rozwiązaniem, które nie znajduje 

racjonalnego uzasadnienia zarówno, jeżeli chodzi o ochronę środowiska, jak i z ekonomicznego 

punktu widzenia. 

Wariant zerowy, rozumiany jako całkowita rezygnacja z przedsięwzięcia (bez względu 

na miejsce jej prowadzenia). 

89



Zakład przetwórstwa odpadów będzie w stanie przetworzyć rocznie ok. 24 200 Mg od- 

padów, z których jest w stanie wyprodukować ok. 

Rodzaj odzyskanego surowca Ilość Jednostka 

para wodna 2419 Mg/rocznie 

Komponent paliwowy 13548 Mg/rocznie 

Paliwo alternatywne-biomasa 4838 Mg/rocznie 

Porównując te wartości z parametrami obecnie funkcjonującej linii technologicznej widać, 

że nowe przedsięwzięcie będzie posiadało dwukrotnie większe zdolności przerobowe 

a ponadto, dzięki modułowi energetycznemu, będzie w stanie wyprodukować 


W przypadku nie podejmowania przedsięwzięcia, prawie 80 000 m 3 odpadów w 

skali roku będzie zalegała składowiska odpadów (300 kg sprasowanych odpadowych 

tworzyw sztucznych = 1m 3 ). Pokaźna zaś ilość energii elektrycznej wytworzonej w wyniku 

funkcjonowania zakładu będzie musiała być wyprodukowana przy pomocy tradycyjnego 

surowca, jakim w Polsce jest węgiel kamienny, co wiąże się z większą emisją 

siarki, pyłów oraz CO2 do atmosfery. 

Należy, zatem podkreślić, iż projekt z założenia jest pro środowiskowy - przyczyni 

się do ograniczenia znacznej powierzchni wysypisk, przerabiając odpadowe tworzywa 

sztuczne na gotowe elementy frakcji olejowej, a następnie czystą ekologicznie 

energie elektryczna. 

W tym kontekście ocenia się, że wariant zerowy nie znajduje uzasadnienia zarówno 

w aspekcie ekonomicznym jak i środowiskowym. 

Analiza technologii alternatywnych 

W raporcie przedstawiono inne, alternatywne rozwiązania technologiczne, które z różnym 

skutkiem są obecnie wdrażane w Polsce i na świecie. 

Porównanie dostępnych technologii, które przedstawiono obszernie w pierwsze 

części raportu pokazuje, że zaproponowane przez Inwestora technologie recyklingu 

opakowań z tworzyw sztucznych i opakowań wielowarstwowych są unikalną propozycją 

w skali światowej odzysku surowców z imponującą efektywnością. 

Niezależne oceny proponowanej technologii opracowane przez najpoważniejsze 

krajowe środowiska opiniotwórcze w tej branży również nie pozostawiają w tym 

względzie wątpliwości. 

Zdaniem osób sporządzających raport, z punktu widzenia oddziaływania na 

środowisko, oraz ekonomicznych aspektów przedsięwzięcia termokatalityczne przetwarzanie 

odpadowych tworzyw sztucznych wraz modułem energetycznym jest najlepszym 

dostępnym obecnie sposobem recyklingu tego typu odpadów. 

90



Nie widzimy aktualnie równie racjonalnych ekonomicznie i środowiskowo alternatyw dla 

zaproponowanej koncepcji recyklingu tego typu odpadów. 

Biorąc pod ocenę funkcjonowanie projektowanego zakładu jako całości szcze- 

gólnego podkreślenia wymaga także zamierzenie technologiczne przetwarzania uzy- 

skiwanych produktów końcowych do energii elektrycznej. Zdaniem autorów raportu 

innowacyjność tego pomysłu zasługuje na szczególna uwagę, ponieważ w całości 

spełnia kryteria wymogi najlepszej dostępnej techniki (zgodnie z Art. 143 ustawy – 

Prawo ochrony środowiska). 

ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO W FAZIE BUDOWY 

Ze względu na możliwość wykorzystania już istniejącej infrastruktury technicznej oraz 

obiektów kubaturowych, nie przewiduje się na większą skalę realizacji prac budowlanych. 

Będą to w większości prace o charakterze adaptacyjnym, realizowane przede 

wszystkim wewnątrz istniejącego obiektu. Na zewnątrz prace będą związane z posadowieniem 

zespołu agregatów prądotwórczych, zbiorników magazynowych oleju napędowego 

oraz dwóch zbiorników na propan-butan. 

Wytworzone na tym etapie odpady budowlane będą selektywnie magazynowane 

w przeznaczonych do tego kontenerach lub pojemnikach i przekazywane uprawnionym 

podmiotom (firmom posiadającym stosowne zezwolenia), w celu unieszkodliwiania 

lub odzysku surowców (odpady niebezpieczne), gospodarczego lub wtórnego wykorzystania 

w ramach recyklingu lub do unieszkodliwienia na składowisku odpadów 

komunalnych lub w specjalistycznych instalacjach przemysłowych. Łączna masa odpadów 

jakie powstaną na tym etapie realizacji przedsięwzięcia jest szacowana na 11,7 

Mg. Odpady z grupy 17 będą magazynowane selektywnie i w przypadku, gdy będzie to 

możliwe przekazywane do wykorzystania. Dotyczyć to będzie w szczególności mieszaniny 

metali (kod 17 04 07) oraz żelazo i stal (17 04 05). 

Odpady komunalne w postaci stałej (20 03 01) będą tymczasowo magazynowane 

w specjalnie do tego celu przystosowanych kontenerach, a następnie przekazywane 

podmiotowi posiadającemu stosowne zezwolenie w celu przetransportowania ich 

na składowisko. 

Prace przygotowawcze i budowlane wiążą się z pewnymi uciążliwościami dla 

otoczenia, związanymi głównie z pracą ciężkiego sprzętu, koparek, spychaczy i ciężarówek 

powodujących okresowy wzrost zanieczyszczenia powietrza oraz pogorszenie 

klimatu akustycznego w bezpośrednim sąsiedztwie placu budowy. Wszystkie te niedogodności 

są jednak typowe i nieodłącznie związane z prowadzeniem inwestycji budowlanych. 

91



W tym przypadku inwestycja będzie realizowana na terenie przemysłowym, dla- 

tego uciążliwości te nie będą odczuwalne w miejscach stałego przebywania ludzi. 

Ocenia się, że proces budowlany będzie trwał około 6 miesięcy. 

ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO W FAZIE EKSPLOATACJI 

W niniejszym raporcie szczegółowej, ilościowej analizie poddano proces emisji do 

powietrza atmosferycznego oraz oddziaływanie akustyczne zakładu, ponieważ te oddziaływania 

wydają się być najbardziej wskaźnikowe spośród wszystkich analizowanych. 

Oddziaływanie na stan powietrza atmosferycznego 

Na potrzeby raportu wykonano ilościową i jakościową symulację emisji zanieczyszczeń 

oraz ich rozprzestrzeniania się z projektowanego zakładu. 

Stwierdzono, że praca instalacji spowoduje: 

• zorganizowaną emisję technologiczną z dwóch linii reaktorów głównych, 

• zorganizowaną emisję technologiczną z dwóch linii reaktorów pomocniczych, 

• zorganizowaną emisję technologiczną z 14 agregatów prądotwórczych, 

• zorganizowaną emisję technologiczną z 2 kotłów propan-butan, 

• zorganizowaną emisję technologiczną z 2 pochodni awaryjnych (świeczka), 

• zorganizowaną emisję technologiczną ze spalania węglowodorowych resztek procesowych, 

• niezorganizowaną emisję komunikacyjną z zakładowych parkingów i dróg wewnętrznych. 

Zakład nie będzie powodować technologicznej emisji z procesu przetwarzania tworzyw 

z uwagi na całkowite hermetyczny proces produkcyjny. Emisja technologiczna dotyczyć 

będzie spalania gazu technologicznego i wytwarzanego w zakładzie paliwa 

przede wszystkim w celu uzyskania energii elektrycznej oraz ogrzewania poszczególnych 

elementów instalacji. 

Emisja niezorganizowana z parkingów i dróg wewnętrznych będzie znikoma w 

stosunku do emisji wynikającej z obecnego ruchu pojazdów po drogach wokół projektowanego 

przedsięwzięcia, dlatego też nie wpłynie ona znacząco na wzrost stężenia 

zanieczyszczeń. 

Obliczenia wykazały, że emisja zorganizowana, nie wpłynie na pogorszenie warunków 

sanitarnych atmosfery a w zakresie stanu atmosfery w rejonie planowanego 

przedsięwzięcia dotrzymane będą wszystkie dopuszczalne wartości stężeń zanieczyszczeń 

w powietrzu. 

Na podstawie przedłożonej koncepcji projektowanej instalacji stwierdzić można, że: 

92



• Inwestor zobowiązany jest do uzyskania pozwolenia na wprowadzanie gazów i py- 

łów do atmosfery (Starosta Powiatowy). 

• Inwestor zobowiązany jest do wykonania pomiarów emisji zanieczyszczeń ze źró- 

deł zorganizowanych znajdujących się na terenie zakładu po zakończeniu rozruchu 

zakładu. 

• Instalacja nie wymaga prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji. 

• Instalacja nie podlega standardom emisji. 

Oddziaływanie akustyczne 

Działalność projektowanej inwestycji będzie się odbywała w systemie ciągłym na trzy 

zmiany. Na terenie zakładu hałas będzie generowany głównie przez hale produkcyjno – magazynowe 

(głównie ze względu na umieszczone tam taśmy i urządzenia sortownicze) oraz 

13 agregatów prądotwórczych znajdujących się w zabudowie kontenerowej poza budynkiem. 

Drugą grupą źródeł będą ruchome źródła dźwięku związane z przemieszczaniem się samochodów 

ciężarowych dowożących surowiec do produkcji oraz okresowo autocysterny odbierające 

paliwo. 

Ponieważ na obecnym etapie nie ma szczegółowych rozwiązań dotyczących 

zagospodarowania wnętrza hali założono, ze wewnątrz obiektu poziom hałasu przy 

ścianach będzie wynosił 80 dB. Wielkość ta wynika z założenia w bezpośrednim sąsiedztwie 

urządzeń maksymalnego poziomu hałasu dla ekspozycji dziennej (85 

dB/godz), na jaki mogą zostać narażeni pracownicy zakładu i jest uregulowana odrębnymi 

przepisami. Wykonano kilka symulacji, w których zmieniano średnią moc akustyczną 

agregatów prądotwórczych, które będą stanowiły główne źródło dźwięku 

kształtujące klimat akustyczny wokół zakładu w fazie jego eksploatacji. Zmienny poziom 

mocy agregatów można osiągnąć przy zastosowaniu obudów dźwiękochłonnych 

(obudowy gwarantujące określony poziom wyciszenia hałasu pracującego generatora). 

Przeprowadzone obliczenia pokazały, że zaprojektowanie ścian zewnętrznych 

hali produkcyjnej w technologii, która zagwarantuje izolacyjności akustyczną tych ścian 

na poziomie 30 dB oraz wytłumienie zespołu agregatów do poziomu 70 dB zagwarantuje 

dotrzymanie wartość 55 dB na granicy działki w porze dziennej, 

Przekroczenie przyjętych wartości progowych w nocy o prawie 10 dB jest dosyć 

duże jednak może być tolerowane ze względu na brak w sąsiedztwie obiektów które 

byłyby miejscem stałego przebywania ludzi, szczególnie w porze nocnej. Obecność 

zwartych połaci lasu za granicą działki stwarza naturalną barierę zabezpieczającą 

przed wnikaniem hałasu do otoczenia. 

93



Oddziaływanie na środowisko przyrodnicze, obszary Natura 2000 i inne obiekty objęte 

ochroną prawną 

Analizowana inwestycja zostanie zrealizowana na terenie, który jest już zagospodaro- 

wany i na którym od pięciu lat funkcjonuje zakład prowadzący działalność o zbliżonym 

charakterze. Inwestor planuje uruchomienie nowej instalacji z wykorzystaniem istnieją- 

cych obiektów kubaturowych i infrastruktury technicznej. Prace budowlane będą miały 

przede wszystkim charakter robót adaptacyjnych. Nie przewiduje się ingerencji w śro- 

dowisko przyrodnicze, która polegałaby na wycince drzew, krzewów itp. 

W odległości około 800 metrów na północny zachód od planowanej inwestycji 

przebiega granica obszaru PLH140035 „Puszcza Kozienicka”. Nie przewiduje się, aby 

inwestycja w jakikolwiek sposób negatywnie oddziaływała na ten obszar. 

Ani na terenie ani też w zasięgu oddziaływania planowanej inwestycji nie wy- 

stępują również obszary mieszczące się w poniższej charakterystyce: 

a) obszary wodno-błotne oraz inne obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych, 

b) obszary wybrzeży, 

c) obszary górskie lub leśne, 

d) obszary objęte ochroną, w tym strefy ochronne ujęć wód i obszary ochronne zbiorni- 

ków wód śródlądowych, 

e) obszary wymagające specjalnej ochrony ze względu na występowanie gatunków 

roślin i zwierząt lub ich siedlisk lub siedlisk przyrodniczych objętych ochroną, oraz po- 

zostałe formy ochrony przyrody, 

f) obszary, na których standardy jakości środowiska zostały przekroczone, 

g) obszary o krajobrazie mającym znaczenie historyczne, kulturowe lub archeologicz- 

ne, 

i) obszary przylegające do jezior, 

j) uzdrowiska i obszary ochrony uzdrowiskowej; 

Takie usytuowanie wyklucza możliwość stworzenia jakiegokolwiek zagrożenia, w stosunku 

do wymienionych powyżej obszarów. 

Oddziaływanie na środowisko gruntowe i wody podziemne 

Linie technologiczne nie będą bezpośrednio stanowiły zagrożenia dla środowiska gruntowo-wodnego. 

Jedynym elementem, który może stanowić zagrożenie dla środowiska 

gruntowego i wód podziemnych są 3 zbiorniki magazynowe oleju o łącznej objętości 

240 m 3 . Zadaniem zbiorników jest gromadzenie nadmiaru oleju, który powstanie w procesie 

depolimeryzacji przed przesłaniem go do agregatów prądotwórczych. Zbiorniki 

będą zatem pełnił rolę bufora wyrównującego ewentualne zmiany tempa produkcji 

frakcji olejowej gwarantując co zagwarantuje ciągłą pracę agregatów prądotwórczych. 

94



Istnieje również możliwość, że okresowo wystąpi nadprodukcja frakcji olejowej. 

W takiej sytuacji zakłada się możliwość dystrybuowania go do odbiorców zewnętrz- 

nych. Ta część wyprodukowanego paliwa wprowadzone zostanie na rynek zewnętrzny, 

przy współudziale z Instytutu Paliw i Energii Odnawialnej jako „ Paliwo do instalacji 

energetycznych nowej generacji”. Paliwo to będzie stanowić niskosiarkowy substytut 

olejów ciężkich takich jak mazut. Transport paliwa na zewnątrz będzie odbywał się przy 

pomocy cystern samochodowych przeznaczonych do tego celu. Napełnianie cystern 

będzie realizowane przy wykorzystaniu rozwiązań stosowanych standardowo na sta- 

cjach paliw. 

Ryzyko zanieczyszczenia gruntu i wód gruntowych substancjami ropopochod- 

nymi może pochodzić w takiej sytuacji zarówno z niekontrolowanego bezpośredniego 

wycieku paliwa z węża służącego do przeładunku paliwa lub w wyniku uszkodzenia 

samego zbiornika magazynowego. Wtórnym źródłem zanieczyszczeń może być infil- 

tracja zanieczyszczonych wód opadowych z placu wokół zbiornika i strefy przeładunku. 

Analizując wpływ magazynu paliw na wody podziemne, należy uwzględnić dwa 

całkowicie różne rodzaje zagrożeń: 

• zagrożenie zwykłe związane z bezawaryjnym funkcjonowaniem magazynu, 

• zagrożenia nadzwyczajne, związane z przypadkowym lub celowym uszkodzeniem 

obiektu, w stopniu powodującym przedostanie się do gruntów i wód podziemnych 

znacznych ilości produktów naftowych w sposób nagły lub powolny ale ciągły (koro- 

zja lub uszkodzenie zbiornika lub przewodów). 

W tym kontekście należy przedsięwziąć szereg działań zapobiegawczych, z których 

szczególną uwagę należy zwrócić na: 

• ocenę jakości zbiornika (kontrola szczelności przed zamontowaniem), zabezpieczenia 

antykorozyjne, 

• umieszczenie zbiorników pod ziemią wymaga zastosowania zbiorników dwuściennych 

z automatyczną, ciągłą kontrolą przestrzeni międzypłaszczowej, informującą 

o ewentualnych przeciekach, 

• zastosowanie zbiornika jednościennego jest możliwe w wariancie powierzchniowym 

jednak w takiej sytuacji winien zostać posadowiony w szczelnej betonowej 

wannie, stanowiącej zabezpieczenie przed niekontrolowanym wyciekiem 

paliwa do gruntu, 

• należy zaprojektować prawidłowe zainstalowanie przewodu paliwowego, którego 

króciec powinien zostać umieszczony w studzience rewizyjnej, do której może 

spływać produkt naftowy w przypadku uszkodzenia przewodu, 

• należy zadbać o jakość materiałów z których wykonane są przewody oraz sposób 

ich połączenia ze zbiornikiem, 

95



• ponieważ wszystkie zbiorniki będą prawdopodobnie stanowiły jeden układ hy- 

drodynamiczny podłączony do jednego stanowiska tankowania autocysterny 

należy zadbać o jakość rurociągów przesyłowych. W przypadku umieszczenia 

ich pod powierzchnią ziemi zaleca się aby zastosować rurociągi dwuściankowe 

- analogicznie jak to ma miejsce na stacjach paliw. 

• wyodrębnienie strefy tankowania cysterny i zastosowanie w jej granicach do- 

datkowych zabezpieczeń. Standardowe rozwiązania w tym zakresie zakładają, 

że rejon największego zagrożenia, obejmujący strefę tankowania cysterny po- 

winien być odpowiednio wyprofilowany i uszczelniony, aby zanieczyszczenia 

nie mogły przedostawać się do gruntu. Wyrobione spadki terenu powinny po- 

zwolić odprowadzić ścieki do studzienek zbiorczych a następnie do odstojnika 

błota i piasku oraz separatora, celem podczyszczenia ścieków opadowych do 

warunków określonych przez eksploatatora sieci kanalizacyjnej. 

• Zarówno załadunek jak i rozładunek paliwa powinien odbywać się pod stałym 

nadzorem przeszkolonej osoby. 

Oddziaływanie w zakresie gospodarki wodnościekowej 

Działalność zakładu nie będzie generowała żadnych ścieków technologicznych. Zakład 

będzie generował ścieki, które będą miały zanieczyszczenia typowe dla ścieków o cha- 

rakterze komunalnym i zostaną odprowadzone bezpośrednio do sieci kanalizacji sani- 

tarnej a następnie oczyszczalni miejskiej. Szacuje się, że Ilość ścieków socjalno- 

bytowych i gospodarczych wyniesie około Qdmax = 10 m 3 /d. 

Na terenie zakładu będą powstawały również ścieki z wód opadowych (ścieki 

deszczowe), z których większość będzie miała charakter „czysty”. Równocześnie będą 

powstawały ścieki „brudne” - z odwodnienia strefy tankowania autocystern z paliwem. 

Projekt budowlany powinien zakładać wykonanie rozdzielczej sieci kanalizacyj- 

nej dla wód opadowych „brudnych”. Ścieki te powinny być wstępnie podczyszczane 

(osadnik, separator ropopochodnych) a następnie skierowane do sieci kanalizacji 

deszczowej. Kratki ściekowe w strefach zagrożenia wybuchem powinny mieć zamknię- 

cia syfonowe. Po uruchomieniu stacji należy wykonać obliczenia stężeń zanieczysz- 

czeń po ich podczyszczeniu w separatorach - jakość ścieków musi odpowiadać warun- 

kom podanym przez eksploatatora sieci kanalizacyjnej. 

Gospodarka odpadami 

W zakładzie przewiduje się zatrudnienie na poziomie 50 osób. Ocenia się, że funkcjo- 

nowanie części administracyjnej oraz produkcyjnej będzie źródłem powstawania odpa- 

dów komunalnych. Ocenia się, że łączna masa odpadów tego typu nie przekroczy 1,5 

Mg w skali roku. 

96



Zakładana wielkość przerobu zakładu będzie wynosić 2000 ton odpadów z two- 

rzyw sztucznych na miesiąc, co oznacza, że w skali roku wielkość ta będzie wynosiła 

około 24 000 ton. Odpady produkcyjne będą powstawały głównie w trakcie przygoto- 

wania surowca. 

Odpady powstające w fazie przygotowania surowca 

Materiały przerabiane w zakładzie przygotowywane są w sortowniach odpadów komunalnych 

oraz w trakcie selektywnej zbiórki. Stopień ich przesortowania jest zróżnicowany, 

dlatego w zakładzie przewiduje się ponowną segregację przyjętych odpadów. 

Taśma sortownicza wyposażona jest automatykę, która sygnalizuje pojawienia się materiałów 

niepożądanych takich jak papier, pcv, metale inne materiały, które nie są poliolefinami. 

W strumieniu dostarczanych odpadów spodziewane jest około 5 % do 10% 

takich zanieczyszczeń. Oznacza to, że w skali roku może powstać około 1300 ton odpadów 

tego typu. Materiały te sortowane będą na kilka grup: metale, papier, szkło, inne 

tworzywa sztuczne oraz materiały palne (np. kawałki drewna), 

Odpady powstające w fazie depolimeryzacji odpadowych tworzyw sztucznych 

Na terenie zakładu będzie powstawała pewna niewielka ilość odpadów niebezpiecznych. 

Będą to przede wszystkim szlamy z okresowego czyszczenia separatora substancji 

ropopochodnych oraz elementy oświetlenia (lampy fluorescencyjne). Ocenia 

się, że łączna ilość odpadów niebezpiecznych nie przekroczy 1,25 Mg w skali roku. Na 

podstawie analogii do podobnych tego typu obiektów, poniżej przedstawiono ogólną 

charakterystykę głównych rodzajów odpadów niebezpiecznych. 

Łączna ilość odpadów generowanych przez obie linie techniczne wyniesie około 1100 

Mg/rok (przy zakładanym poziomie przerobu 25.500 Mg/rok). 

Z tego: 

1,25 Mg/rok to odpady niebezpieczne, które będą musiały być unieszkodliwione przez 

wyspecjalizowane firmy, 

1,5 Mg/rok to zmieszane odpady komunalne, które trafią na składowisko odpadów. 

Pozostałe, to posegregowane odpady różnego typu, które będą przekazywane odbiorcom 

do powtórnego wykorzystania. 

Odpady inne niż niebezpieczne będą magazynowane w pojemnikach z tworzywa 

sztucznego, koszach, kontenerach lub w beczkach. Ich szczegółowe usytuowanie 

będzie możliwa dopiero na etapie projektu adaptacyjnego hali. 

Odpady niebezpieczne powinny być przechowywane w szczelnych i oznakowanych 

pojemnikach, zabezpieczających środowisko przed ewentualnym przedostaniem 

się substancji niebezpiecznych zawartych w składowanych odpadach. 

97



Wszystkie odpady, powstające na terenie zakładu będą przekazywane upraw- 

nionym podmiotom w celu powtórnego wykorzystania lub unieszkodliwienia w specjalistycznych 

instalacjach przemysłowych. Firmy te będą musiały przedstawić prowadzącemu 

zakład posiadane zezwolenia stosownych organów administracji na prowadzenie 

działalności w zakresie gospodarowania odpadami (w tym: transportu i/lub unieszkodliwiania 

odpadów). 

Zgodnie z Art. 17.1. ustawy o odpadach. (Dz. U. Nr 39 z 2007r. poz.251 – tekst 

jednolity) wytwarzający odpady w o takiej charakterystyce i w takich ilościach jest zobowiązany 

do: 

1) uzyskania decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi, 

2) uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów, które powstają w związku z 

eksploatacją instalacji, 

Program gospodarki odpadami stanowi załącznik do wniosku o zezwolenie na prowadzenie 

działalności, w wyniku której powstają odpady niebezpieczne i inne niż niebezpieczne. 

Zakres opracowania określa Art. 18 i 19 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r.o 

odpadach. (Dz. U. Nr 39 z 2007r. poz.251 – tekst jednolity) 

Określenie możliwego, transgranicznego oddziaływania na środowisko 

Położenie inwestycji na terenie miasta Pionki, w znacznym oddaleniu od granic państwa, 

wyklucza możliwość zaistnienia oddziaływania transgranicznego. 

Możliwość wystąpienia konfliktów społecznych 

Planowane przedsięwzięcie nie powinno i nie będzie naruszać interesów osób trzecich. Lokalizacja 

jest bardzo korzystna, ponieważ jest w całości usytuowana na terenie przemysłowym, 

położonym w oddaleniu od obiektów mieszkalnych oraz innych miejsc stałego przebywania 

ludzi. 

98



Syntetyczne zestawienie rodzaju i charakteru zidentyfikowanych oddziaływań w fazie 

przygotowania i eksploatacji inwestycji przedstawiono w tabeli poniżej: 

Rodzaj oddziaływania 

Powierzchnia terenu 

Szata roślinna, świat 

zwierzęcy 

Powietrze 

Hałas 

Środowisko gruntowe i 

wody podziemne (zanieczyszczenie) 

F A Z A B U D O W Y (głównie adaptacja istniejących obiektów) 

bezpośrednie x 

pośrednie x x x 

wtórne 

okresowe 

stałe x 

chwilowe 

krótkotrwałe x x 



skumulowane 

F A Z A E K S P L O A T A C J I 

bezpośrednie x x x 

pośrednie x 

wtórne 

okresowe 

stałe xx x x x 

chwilowe 

krótkotrwałe 



skumulowane 

Skala oddziaływań: x – słabe, xx – średnie, xxx – duże 

Zdrowie ludzi 

Możliwość konfliktów 

społecznych 

ODDZIAŁYWANIE NA ŚRODOWISKO W FAZIE LIKWIDACJI 

Ze względu na charakter przedsięwzięcia oraz jego usytuowanie w strefie przemysłowej 

miasta, trudno zakładać, że w przyszłości ewentualna likwidacja zakładu może 




gospodarczy. 

W przypadku podjęcia decyzji o ewentualnym zaprzestaniu działalności właściciel 

obiektu powinien opracować program uporządkowania terenu, szczególnie w zakresie 

likwidacji elementów infrastruktury i ciągów technologicznych, które mogłyby 

(pozostawione bez ciągłego nadzoru) stanowić zagrożenie dla środowiska bądź zdrowia 

ludzi. Dotyczy to w szczególności oczyszczenia terenu ze wszystkich odpadów w 

99



tym odpadów niebezpiecznych. Obiekt i teren, po zaprzestaniu działalności musi być 

przekazany innemu użytkownikowi w stanie nie zagrażającym ludziom i środowisku. 

Przyjmując wariant likwidacji, należy zwrócić uwagę na następujące zagadnienia: 

• elementy wyposażenia powinny ulec złomowaniu, 

• obiekty kubaturowe wraz z fundamentami powinny ulec rozbiórce, 

• odpady rozbiórkowe powinny zostać usunięte z terenu działki (wywiezienie gruzu 

na składowisko odpadów lub przekazanie do wykorzystania, zgodnie z 

ustawą o odpadach), 

• doły po fundamentach powinny zostać zrekultywowane (wypełnienie piaskiem 

gliniastym, nawiezienie substratu glebowego, wprowadzenie roślinności). 

Obowiązek rekultywacji terenów po zlikwidowanym zakładzie spoczywać będzie na 

dotychczasowym właścicielu. 

OCENA MOŻLIWOŚCI WYSTĄPIENIA POWAŻNEJ AWARII 

Pomimo zastosowania nowoczesnych rozwiązań technicznych i technologicznych, które 

w dużym stopniu eliminują ewentualne zakłócenia w funkcjonowaniu urządzeń, zdarzają 

się sytuacje trudne do przewidzenia lub wręcz nieprzewidywalne, które mogą 

spowodować trwałe lub nietrwałe straty w środowisku naturalnym i stanowić zagrożenie 

dla zdrowia i życia ludzi. 

Nadzwyczajne zagrożenie środowiska może być spowodowane między innymi: 

• przez pęknięcie płaszcza zbiornika z paliwem i wyciekiem jego zawartości do gruntu, 

• rozszczelnieniem instalacji technologicznej czego następstwem może być pożar 

instalcji, 

• katastrofalnym wypadkiem na terenie stacji cysterny pobierającej paliwo jak np. wywrócenie 

się cysterny (otworzenie się włazów, pęknięcie cysterny), pożar cysterny 

lub inne zdarzenia w wyniku których może nastąpić wyciek paliwa oraz emisja zanieczyszczeń 

do powietrza, 

• działaniem terrorystycznym jak np. podłożenie ładunku wybuchowego, umyślne 

spowodowanie pożaru itp. (szczegółowe instrukcje postępowania na wypadek pożaru 

są przedmiotem odrębnych opracowań z zakresu branży przeciwpożarowej i nie 

wymagają tu odrębnego komentowania). 

W celu ograniczenia skutków wystąpienia awarii, na etapie przygotowania inwestycji 

należy wykonać ocenę potencjalnych zagrożeń oraz sporządzić instrukcje postępowania 

na wypadek zaistnienia zidentyfikowanych, potencjalnie niebezpiecznych scenariu- 

100



szy zdarzeń. Wyniki tej oceny staną się podstawą do podjęcia decyzji o kwalifikacji 

zakładu zgodnie z Art. 248 Ustawy prawo ochrony środowiska (Dz. U. nr 25 z 2008r. 

poz. 150 – tekst jednolity). 

OCENA KONIECZNOŚCI UTWORZENIA OBSZARU OGRANICZONEGO UŻYTKO- 

WANIA 

Dla projektowanej inwestycji nie ma konieczności tworzenia obszaru użytkowania w 

rozumieniu aktualnie obowiązujących przepisów. Podczas projektowania zakładu powinny 

zostać uwzględnione najkorzystniejsze rozwiązania techniczne służące zminimalizowaniu 

zagrożeń środowiska dla naturalnego, które mogą wyniknąć w czasie budowy, 

eksploatacji i ewentualnej likwidacji planowanego przedsięwzięcia. 

Analiza prognozowanego oddziaływania wykazuje, że obiekt, po zrealizowaniu 

zaleceń zawartych w raporcie, będzie spełniał standardy obowiązujące w zakresie 

ochrony środowiska. W szczególności zasięg uciążliwości nie będzie wykraczał poza 

granicę terenu zainwestowania. 

PODSUMOWANIE 

Podsumowując należy stwierdzić, że planowana cała inwestycja, obejmująca obie 

technologie ma zdecydowanie proekologiczny charakter. Zaproponowana technologia 

utylizacji odpadów z tworzyw sztucznych daje szansę na utylizację tej części odpadów, 

które ze względu na swą różnorodność, stopień wtórnego zanieczyszczenia (piasek, 

papier, nadruki itp.) nie były do tej pory utylizowane lub w niewielkim zakresie. Efektem 

proekologicznym przedmiotowego przedsięwzięcia jest utylizacja ok. 24.500 Mg rocznie 

odpadowych tworzyw sztucznych i wytworzenie dzięki modułowi energetycznemu, 


Przedstawione rozwiązania projektowe uwzględniają problematykę szeroko rozumianej 

ochrony środowiska. Z tego punktu widzenia zespół sporządzający raport nie 

wnosi zastrzeżeń do opiniowanego projektu. 

Zespół opracowujący raport stwierdza, że realizacja inwestycji w oparciu o opisane 

założenia technologiczne spełnia wymagania w zakresie ochrony środowiska 

wynikające z obowiązujących przepisów prawa. 

101



16. PODSTAWY PRAWNE SPORZĄDZENIA RAPORTU ORAZ WYKORZY- 

STANE ŹRÓDŁA INFORMACJI 

Opracowanie wykonano w oparciu o następujące akty prawne: 

1. Ustawa prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. nr 25 z 

2008r. poz. 150 – tekst jednolity). 

2. Ustawa o wprowadzeniu ustawy – Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach 

oraz o zmianie niektórych ustaw z dn. 27 lipca 2001 r. (Dz. U. Nr 100, Poz. 1085 z 

18 września 2001 r.) 

3. Ustawa o odpadach z dnia 27 kwietnia 2001 r.z późn. zmianami (Dz. U. Nr 39 z 

2007r. poz.251 – tekst jednolity). 

4. Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie katalogu odpadów z dnia 27 września 

2001 r. (Dz. U. Nr 112, Poz. 1206 z 2001 r.). 

5. Ustawa - Prawo wodne z dnia 18 lipca 2001 r. (Dz.U. Nr 239 z 2005r. poz. 2019 – 

tekst jednolity) 

6. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia 

rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz 

szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do 

sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz. 2572 z 

2004 r.). 

7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie dopuszczalnych 

poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. Nr 120 z 2007r. poz. 826). 

8. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie dopuszczalnych 

poziomów niektórych substancji w powietrzu, alarmowych poziomów niektórych 

substancji w powietrzu oraz marginesów tolerancji dla dopuszczalnych poziomów 

niektórych substancji (Dz. U. Nr 87, poz. 796), 

9. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie oceny 

poziomów substancji w powietrzu (Dz. U. z 2002 r. Nr 87, poz. 798), 

10. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 lipca 2002 r. w sprawie szczegółowych 

wymagań, jakim powinny odpowiadać programy ochrony powietrza (Dz. U. z 

2002 r. Nr 115, poz. 1003), 

11. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów 

instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów 

przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. z 2002 r. Nr 122, poz. 

1055), 

12. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie wartości 

odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. z 2003 r. Nr 1, poz. 12), 

13. Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie rodzajów 

instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia (Dz. U. z 2004 r. Nr 283, 

poz. 2839), 

Źródła informacji, stanowiące podstawę do sporządzenia raportu: 

1. Raport o stanie środowiska województwa Świętokrzyskiego w 2006 roku, Wojewódzki 

Inspektorat Ochrony Środowiska w Kielcach, 2005 r. 

2. Kleczkowski A.S., 1990: Mapa obszarów głównych zbiorników wód podziemnych 

(GZWP) w Polsce wymagających szczególnej ochrony, Wyd. AGH. Kraków. 

3. Kleczkowski A.S., 1990: Objaśnienia do mapy obszarów głównych zbiorników wód 

podziemnych (GZWP) w Polsce wymagających szczególnej ochrony, Wyd. AGH. 

Kraków. 

4. „Katalog danych meteorologicznych” opracowany w Instytucie Meteorologii i Gospodarki 

Wodnej przy współpracy Instytutu Kształtowania Środowiska, wydany i 

zatwierdzony przez MAGTiOŚ, Warszawa 1979, 

102



5. „Wytyczne obliczania tła zanieczyszczeń” opracowane w Instytucie Kształtowania 

Środowiska uzgodnione z Departamentem Inspekcji Sanitarnej MZ i OŚ, wydane i 

zatwierdzone przez MAGTiOŚ, Warszawa 1982, 

6. „Zasada przeliczania tła zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego” opracowana 

w Zakładzie Ochrony Atmosfery Instytutu Ochrony Środowiska, Warszawa 1988, 

7. „Wskaźniki emisji substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza z 

procesów energetycznego spalania paliw” – materiały informacyjno-instruktażowe 

MOŚZNiL, Warszawa 1996, 

8. Informacje i materiały uzyskane od zleceniodawcy dotyczące niniejszego opracowania. 

9. Program ochrony środowiska miasta Pionki, 2006. 

10. Lokalny program rewitalizacji terenów poprzemysłowych dla miasta Pionki” 

(Uchwała nr LIII/447/2005 Rady Miasta Pionki z dnia 10 listopada 2005 r.) 

11. Wróblewska E., Herman G.,Węgrowski A., 1997. Mapa Hydrogeologiczna Polski.. 

PIG Warszawa. 

103

Zał. 1

Za³. 2

Wjazd na teren zak³adu 

Miejsce posadowienia 

zbiorników magazynowych 

Plac manewrowy 

Wiata 

magazynowa 

Budynek techniczny 

granica terenu zak³adu 

Hala produkcyjna 

Za³. 2 

Zespó³ 13 agregatów pr¹dotwórczych

Stacja meteorologiczna: Kielce (rok) 

Ilość obserwacji: 29210 

Wysokość anemometru: 15 m 

Temperatura: 280,4 K 

Zestawienie udziałów poszczególnych kierunków wiatru % 

Zał. 3.1 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 

NNE ENE E ESE SSE S SSW WSW W WNW NNW N 

3,90 6,58 11,98 8,01 11,12 8,57 6,95 6,20 14,79 10,56 7,71 3,64 

Zestawienie częstości poszczególnych prędkości wiatru % 

1 m/s 2 m/s 3 m/s 4 m/s 5 m/s 6 m/s 7 m/s 8 m/s 9 m/s 10 m/s 11 m/s 

36,12 19,47 17,42 11,29 7,83 3,92 2,33 0,98 0,33 0,23 0,07

Tabela meteorologiczna 

Prędk. Syt. Kierunki wiatru 

wiatru met. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 

1 1 6 4 7 3 20 4 6 4 16 9 4 6 

1 2 48 51 91 40 83 91 73 61 88 98 98 49 

1 3 56 122 171 160 229 195 142 122 243 222 144 66 

1 4 124 255 407 339 420 291 258 223 686 512 278 163 

1 5 14 28 61 38 54 33 28 14 64 31 28 7 

1 6 98 359 749 433 462 239 150 124 388 186 136 40 

2 1 7 7 4 4 7 11 10 7 7 4 5 1 

2 2 47 51 59 33 105 88 80 54 99 95 102 45 

2 3 81 78 159 119 170 137 87 86 190 173 140 63 

2 4 115 133 223 154 201 197 158 157 360 295 191 103 

2 5 5 6 23 17 20 10 12 11 16 10 5 6 

2 6 17 57 218 66 134 100 43 37 83 35 36 19 

3 1 0 0 0 1 0 2 2 0 0 1 0 0 

3 2 46 67 79 43 110 104 74 33 85 83 83 38 

3 3 62 97 121 99 157 138 113 79 172 179 153 71 

3 4 98 112 178 143 173 174 147 178 353 229 168 76 

3 5 2 6 7 7 19 22 20 10 26 11 9 7 

3 6 9 19 107 87 145 103 50 18 45 17 13 9 

4 2 22 28 46 35 67 46 22 12 26 25 31 14 

4 3 62 60 107 60 126 75 67 77 170 124 115 77 

4 4 56 92 130 75 132 123 136 125 229 160 122 40 

4 5 8 5 6 8 12 28 16 6 17 9 7 2 

4 6 4 10 37 39 59 43 22 13 13 11 7 3 

5 2 1 1 6 3 7 3 0 0 0 0 3 1 

5 3 35 41 101 63 81 53 49 27 120 70 83 50 

5 4 51 88 127 77 75 77 120 107 247 146 119 45 

5 5 2 10 24 37 39 23 18 13 21 12 6 5 

6 3 7 24 37 21 24 12 8 7 16 15 19 8 

6 4 33 45 87 64 64 49 64 86 246 115 70 24 

7 3 2 4 13 4 8 3 1 2 2 4 5 0 

7 4 17 43 66 40 26 17 36 69 152 108 38 20 

8 3 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 

8 4 5 11 33 19 15 8 12 30 75 52 23 3 

9 4 0 3 8 4 1 1 4 10 35 21 7 2 

10 4 0 4 6 6 2 2 1 9 20 14 2 1 

11 4 0 0 0 0 0 0 1 0 10 8 2 0

Zał. 3.2 

Pakiet "OPERAT FB" v. 5.2.8/2009 r. - oprogramowanie do modelowania rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń 

w powietrzu atmosferycznym dla źródeł istniejących i projektowanych, 

uwzględniające metodykę zawartą w rozporządzeniu MŚ z dnia 5 grudnia 2002 r. 

Pakiet posiada atest Instytutu Ochrony Środowiska - pismo znak BA/147/96. 

Opracowanie: mgr inż. Ryszard Samoć e-mail: ryszard@samoc.net www.proeko-rs.pl 

wersja wygenerowana dla EKOSERWIS Przemysław Kaleta 

Zakład: Zakład recyklingu odpadowych tworzyw sztucznych 

Pionki 

Emitor: E1 Reaktor główny nr 1 - gaz (emitor zastępczy) (źródła E1-E11) 

CHARAKTERYSTYKA EMITORA ZASTĘPCZEGO 

wysokość emitora 11 [m] 

średnica emitora 0,18 [m] 

prędkość gazów na wylocie emitora 0 [m/s] 

temperatura gazów 435 [K] 

max. efektywna wysokość emitora 11 [m] 

ciepło właściwe gazów 1,3 [kJ/m 3 K] 

temperatura otoczenia 280,4 [K] 

wysokość anemometru 14 [m] 

szorstkość terenu 2 [m] 

WYNIKI OBLICZEŃ STĘŻEŃ MAKSYMALNYCH 

Zanieczyszczenie : pył PM-10 emisja : 0,782 [mg/s] 

D1 = 280 µg/m 3 stężenie odległość krytyczny stan krytyczna ocena 

maksymalne wystąpienia równowagi prędkość 

[µg/m 3 ] steż. maks. [m] atmosfery wiatru 

Na poziomie terenu 0,1787 71,3 3 1 Smm < 0.1*D1 

Zanieczyszczenie : tlenki azotu emisja : 66,734 [mg/s] 





Zanieczyszczenie : tlenek węgla emisja : 18,769 [mg/s] 




Na poziomie terenu 4,29 71,3 3 1 Smm < 0.1*D1

Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E2 Reaktor główny nr - olej (emitor zastępczy) (źródła E12-E13) 

CHARAKTERYSTYKA EMITORA 











Zanieczyszczenie : 

D1 = 280 µg/m 

pył PM-10 emisja : 14,144 [mg/s] 

3 stężenie odległość krytyczny stan krytyczna ocena 





D1 = 350 µg/m 

dwutlenek siarki emisja : 44,788 [mg/s] 




Na poziomie terenu 64,6 40,1 5 1 0.1*D1< Smm

Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E3 Reaktor główny nr 2 - gaz (emitor zastępczy) (źródła E14-E24) 













D1 = 280 µg/m 







D1 = 200 µg/m 

tlenki azotu emisja : 60,667 [mg/s] 





Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E4 Reaktor główny nr 2 - olej (emitor zastępczy) (źródła E25-E26) 













D1 = 280 µg/m 







D1 = 350 µg/m 






Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E5 Reaktor pomocniczy nr 1 (emitor zastępczy) (źródła E27-E28) 













D1 = 280 µg/m 







D1 = 200 µg/m 







D1 = 30000 µg/m 

tlenek węgla emisja : 3,413 [mg/s] 





Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E6 Reaktor pomocniczy nr 2 (emitor zastępczy) (źródła E29-E30) 













D1 = 280 µg/m 







D1 = 200 µg/m 







D1 = 30000 µg/m 






Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E7 Agregaty prądotwórcze – olej (emitor zastępczy) (źródła E31-E43) 













D1 = 280 µg/m 






Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E8 Agregaty prądotwórcze - gaz (źródło E44) 













D1 = 280 µg/m 







D1 = 350 µg/m 






Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E9 Kocioł propan - butan nr 1 (źródło E45) 




prędkość gazów na wylocie emitora 1,098 [m/s] 


max. efektywna wysokość emitora 11,41 [m] 






Zanieczyszczenie : pył PM-10 emisja : 0,00948 [mg/s] 





Zanieczyszczenie : tlenki azotu emisja : 0,809 [mg/s] 





Zanieczyszczenie : tlenek węgla emisja : 0,228 [mg/s] 





Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E10 Kocioł propan - butan nr 2 (źródło E46) 




prędkość gazów na wylocie emitora 1,098 [m/s] 









D1 = 280 µg/m 







D1 = 200 µg/m 







D1 = 30000 µg/m 






Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E11 Świeczka nr 1 (źródło E47) 













D1 = 280 µg/m 


3 Stężenie odległość krytyczny stan krytyczna ocena 

Maksymalne wystąpienia równowagi prędkość 




D1 = 200 µg/m 






Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E12 Świeczka nr 2 (źródło E48) 













D1 = 280 µg/m 







D1 = 200 µg/m 






Zał. 3.2 








Pionki 

Emitor: E13 Spalanie węglowodorów procesowych (emitor zastępczy) (źródła E49-E52) 













D1 = 280 µg/m 







D1 = 200 µg/m 





Na poziomie terenu 35 40,1 5 1 0.1*D1< Smm

Symbol Nazwa emitora Wysok. Przekrój Prędk.g. Temp. Nazwa Emis.max. Emisja Emisja śr. 

m m m/s gaz.K zanieczyszczenia kg/h Mg/rok kg/h 

E1 Reaktor główny nr 1 – gaz 11,0 0,18 0 435 pył ogółem 0,00282 0,0112 0,00128 


tlenki azotu 0,24 0,957 0,109 

tlenek węgla 0,068 0,269 0,0307 

E2 Reaktor główny nr 1 - olej 11,0 0,18 0 442 pył ogółem 0,051 0,335 0,038 



tlenki azotu 0,141 0,929 0,106 

tlenek węgla 0,017 0,112 0,0127 

E3 Reaktor główny nr 2 - gaz 11,0 0,18 0 435 pył ogółem 0,00282 0,0112 0,00128 


tlenki azotu 0,24 0,957 0,109 

tlenek węgla 0,068 0,269 0,0307 

E4 Reaktor główny nr 2 - olej 11,0 0,18 0 442 pył ogółem 0,051 0,335 0,038 



tlenki azotu 0,141 0,929 0,106 

tlenek węgla 0,017 0,112 0,0127 

E5 Reaktor pomocniczy nr 1 11,0 0,18 0 440 pył ogółem 0,00051 0,00299 0,00034 


tlenki azotu 0,044 0,255 0,0291 

tlenek węgla 0,0123 0,072 0,0082 

E6 Reaktor pomocniczy nr 2 11,0 0,18 0 440 pył ogółem 0,00051 0,00299 0,00034 


tlenki azotu 0,044 0,255 0,0291 

tlenek węgla 0,0123 0,072 0,0082 

E7 Agregaty prądotwórcze - olej 11,0 0,25 0 445 pył ogółem 0,938 6,161 0,703 



tlenki azotu 4,689 30,805 3,517 

tlenek węgla 0,375 2,464 0,281 

Zał. 3.3

E8 Agregaty prądotwórcze - gaz 11,0 0,25 0 435 pył ogółem 0,216 0,124 0,0141 



tlenki azotu 1,082 0,62 0,071 

tlenek węgla 0,087 0,05 0,0057 

E9 Kocioł propan - butan nr 1 11,0 0,2 1,1 435 pył ogółem 0,00003 0,000224 0,00003 


tlenki azotu 0,00291 0,0191 0,00218 

tlenek węgla 0,00082 0,0054 0,00061 

E10 Kocioł propan - butan nr 2 11,0 0,2 1,1 435 pył ogółem 0,00003 0,000224 0,00003 


tlenki azotu 0,00291 0,0191 0,00218 

tlenek węgla 0,00082 0,0054 0,00061 

E11 Świeczka nr 1 13,0 1,2 0 440 pył ogółem 0,00256 0,000192 0,00002 


tlenki azotu 0,218 0,0164 0,00187 

tlenek węgla 0,061 0,0046 0,00053 

E12 Świeczka nr 2 13,0 0,25 0 440 pył ogółem 0,00256 0,000192 0,00002 


tlenki azotu 0,218 0,0164 0,00187 

tlenek węgla 0,061 0,0046 0,00053 

E13 Spalanie węglowodorów 11,0 0,35 0 447 pył ogółem 0,00102 0,0067 0,00077 

procesowych -w tym pył do 10 µm 0,00102 0,0067 0,00077 

(źródła E49 – E52) tlenki azotu 0,087 0,574 0,066 

tlenek węgla 0,0246 0,161 0,0184

Zestawienie maksymalnych wartości stężeń pyłu PM-10 w sieci receptorów 






Zał. 3.4 

Najwyższa wartość stężeń jednogodzinowych pyłu PM-10 występuje w punkcie o współrzędnych X = 160 Y = 140 m i 

wynosi 77,493 µg/m 3 . Nie stwierdzono żadnych przekroczeń stężeń jednogodzinowych. Częstość przekroczeń= 0 %. 

Najwyższa wartość stężeń średniorocznych występuje w punkcie o współrzędnych X = 180 Y = 80 m, wynosi 3,8251 

i nie przekracza wartości dyspozycyjnej (Da-R)= 15 µg/m 3 . 

Zestawienie maksymalnych wartości stężeń dwutlenku siarki w sieci receptorów 






Najwyższa wartość stężeń jednogodzinowych dwutlenku siarki występuje w punkcie o współrzędnych X = 160 Y = 140 

m i wynosi 422,702 µg/m 3 . Najwyższa częstość przekroczeń dla stężeń jednogodzinowych występuje w punkcie o 

współrzędnych X = 180 Y = 100 m , wynosi 0,25 % i nie przekracza dopuszczalnej 0,274 %. Najwyższa wartość stężeń 

średniorocznych występuje w punkcie o współrzędnych X = 180 Y = 80 m, wynosi 20,6926 i nie przekracza wartości 

dyspozycyjnej (Da-R)= 22 µg/m 3 . 

Zestawienie maksymalnych wartości stężeń tlenków azotu w sieci receptorów 






Najwyższa wartość stężeń jednogodzinowych tlenków azotu występuje w punkcie o współrzędnych X = 160 Y = 140 m i 

wynosi 435,555 µg/m 3 . Najwyższa częstość przekroczeń dla stężeń jednogodzinowych występuje w punkcie o 

współrzędnych X = 180 Y = 100 m, wynosi 0,18 % i nie przekracza dopuszczalnej 0,2 %. Najwyższa wartość stężeń 

średniorocznych występuje w punkcie o współrzędnych X = 180 Y = 80 m, wynosi 20,8042 i nie przekracza wartości 

dyspozycyjnej (Da-R)= 26 µg/m 3 . 

Zestawienie maksymalnych wartości stężeń tlenku węgla w sieci receptorów 




Stężenie średnioroczne µg/m 3 2,2842 180 100 3 1 W 


Najwyższa wartość stężeń jednogodzinowych tlenku węgla występuje w punkcie o współrzędnych X = 160 Y = 140 m i 

wynosi 48,523 µg/m 3 . Nie stwierdzono żadnych przekroczeń stężeń jednogodzinowych. Częstość przekroczeń= 0 %.

pył PM-10 dwutlenek siarki tlenki azotu 

Zał. 3.5 

X Y Stężenie Stężenie Częstość Stężenie Stężenie Częstość Stężenie Stężenie Częstość 

maksym. Średnie przekr.,% maksym. średnie przekr.,% maksym. średnie Przekr.,% 

m m µg/m 3 µg/m 3 280 µg/m 3 

µg/m 3 µg/m 3 350 µg/m 3 

µg/m 3 µg/m 3 200 µg/m 3 

0 0 61,645 1,2034 0,00 333,863 6,4786 0,00 347,625 6,3614 0,16 

20 0 66,211 1,1785 0,00 358,840 6,3472 0,07 370,011 6,2295 0,16 

40 0 69,722 1,1537 0,00 378,282 6,2195 0,11 388,548 6,1013 0,15 

60 0 71,915 1,1640 0,00 391,092 6,2793 0,12 399,295 6,1659 0,16 

80 0 72,427 1,2320 0,00 395,105 6,6368 0,20 400,562 6,5350 0,16 

100 0 72,640 1,3990 0,00 397,108 7,5092 0,23 401,064 7,4049 0,15 

120 0 71,639 1,6488 0,00 392,662 8,8298 0,21 396,752 8,7022 0,09 

140 0 70,638 1,9143 0,00 386,159 10,2700 0,20 389,858 10,0939 0,10 

160 0 68,520 2,0945 0,00 375,376 11,2506 0,24 382,056 11,0325 0,10 

180 0 65,245 2,1515 0,00 356,575 11,5881 0,12 365,168 11,3312 0,09 

200 0 60,742 2,1039 0,00 332,003 11,3451 0,00 342,230 11,0737 0,10 

22 0 0 59,685 2,0141 0,00 326,555 10,8806 0,00 336,304 10,5955 0,11 

0 20 66,279 1,4704 0,00 359,158 7,9127 0,15 372,879 7,7925 0,00 

20 20 70,827 1,4365 0,00 384,658 7,7382 0,18 397,179 7,6204 0,11 

40 20 73,342 1,3679 0,00 399,153 7,3927 0,19 410,360 7,2637 0,11 

60 20 73,248 1,2950 0,00 400,360 7,0220 0,18 407,423 6,9050 0,11 

80 20 74,925 1,3094 0,00 407,989 7,1021 0,20 414,177 7,0166 0,10 

100 20 75,350 1,5014 0,00 411,573 8,0974 0,23 415,172 8,0407 0,05 

120 20 74,431 1,8796 0,00 406,827 10,0899 0,23 410,236 10,0102 0,08 

140 20 71,552 2,2546 0,00 393,863 12,0870 0,22 395,514 11,9699 0,08 

160 20 71,830 2,5178 0,00 394,349 13,5321 0,22 398,311 13,3349 0,08 

180 20 69,465 2,5847 0,00 380,627 13,9237 0,22 389,711 13,6560 0,08 

200 20 65,330 2,5112 0,00 357,628 13,5559 0,22 368,151 13,2507 0,08 

22 0 20 60,063 2,3604 0,00 328,124 12,7612 0,00 339,533 12,4334 0,09 

0 40 69,714 1,7752 0,00 378,428 9,5471 0,22 393,294 9,4242 0,09 

20 40 73,560 1,7432 0,00 400,352 9,4012 0,21 414,509 9,2811 0,10 

40 40 74,485 1,5928 0,00 404,648 8,6481 0,22 415,405 8,5306 0,11 

60 40 77,033 1,3432 0,00 422,081 7,3715 0,22 427,205 7,2760 0,11 

80 40 73,691 1,1620 0,00 407,852 6,4241 0,19 406,679 6,3903 0,10 

100 40 71,019 1,2880 0,00 392,809 7,0538 0,18 392,549 7,1184 0,10 

120 40 73,397 1,8339 0,00 406,114 9,8917 0,23 402,593 9,9988 0,10 

140 40 75,947 2,5143 0,00 418,333 13,4913 0,23 418,673 13,5487 0,10 

160 40 73,320 2,9564 0,00 401,999 15,8904 0,23 408,524 15,7846 0,10 

180 40 71,785 3,0649 0,00 394,478 16,5191 0,22 402,589 16,2756 0,10 

200 40 68,939 2,9508 0,00 377,975 15,9407 0,21 388,887 15,6200 0,10 

220 40 63,641 2,7271 0,00 348,101 14,7599 0,00 361,740 14,4012 0,10 

0 60 72,054 2,1171 0,00 392,119 11,3910 0,21 407,177 11,2971 0,11 

20 60 73,656 2,0907 0,00 402,432 11,2897 0,21 417,533 11,1953 0,11 

40 60 76,968 1,8027 0,00 421,888 9,8403 0,21 430,757 9,7509 0,09 

60 60 68,592 1,2178 0,00 382,375 6,8015 0,17 380,622 6,7906 0,09 

80 60 51,646 0,6577 0,00 291,844 3,6986 0,00 289,749 3,9515 0,06 

100 60 39,205 0,5151 0,00 221,806 2,8750 0,00 219,112 3,3184 0,07 

120 60 49,497 1,1023 0,00 277,968 5,9757 0,00 274,313 6,6013 0,05 

140 60 69,217 2,3343 0,00 381,364 12,4844 0,21 378,813 13,0686 0,09 

160 60 76,054 3,2454 0,00 418,149 17,4358 0,22 421,618 17,6416 0,11 

180 60 72,033 3,5211 0,00 394,557 19,0056 0,21 405,876 18,8754 0,11 

200 60 71,161 3,3869 0,00 389,515 18,3300 0,21 403,504 18,0276 0,11 

22 0 60 66,124 3,0887 0,00 362,098 16,7400 0,21 377,773 16,3692 0,10 

0 80 72,759 2,4878 0,00 397,296 13,4126 0,21 412,759 13,3375 0,12 

20 80 75,051 2,4578 0,00 409,418 13,2957 0,21 421,841 13,2572 0,10 

40 80 74,051 2,0039 0,00 409,017 10,9843 0,21 415,385 10,9700 0,12 

60 80 50,911 0,9554 0,00 287,204 5,3512 0,00 288,811 5,7856 0,07 

80 80 12,519 0,1688 0,00 68,979 0,8861 0,00 97,875 1,9151 0,00 

100 80 1,190 0,0211 0,00 5,201 0,0586 0,00 36,262 0,9763 0,00 

120 80 6,324 0,1837 0,00 34,924 0,8880 0,00 47,590 2,1460 0,00 

140 80 47,650 1,6046 0,00 260,515 8,3721 0,00 271,964 10,0469 0,12 

160 80 73,260 3,2629 0,00 402,375 17,4980 0,21 405,283 18,3135 0,12 

180 80 75,334 3,8251 0,00 412,916 20,6926 0,24 424,325 20,8042 0,05 

200 80 72,441 3,6976 0,00 396,492 20,0705 0,24 412,297 19,8419 0,12 

22 0 80 68,247 3,3486 0,00 373,009 18,1999 0,24 390,402 17,8421 0,12 

0 100 72,868 2,7030 0,00 398,356 14,6217 0,23 413,706 14,5841 0,12 

20 100 75,597 2,6918 0,00 413,479 14,5997 0,24 424,775 14,6379 0,07 

40 100 71,371 2,1706 0,00 394,452 11,8667 0,24 400,164 12,1020 0,10 

60 100 38,331 0,8597 0,00 215,289 4,7362 0,00 228,907 5,8140 0,05

80 100 2,366 0,0584 0,00 10,470 0,2056 0,00 55,606 2,0875 0,00 

100 100 0,232 0,0093 0,00 0,015 0,0002 0,00 19,767 0,7852 0,00 

120 100 1,982 0,0528 0,00 6,398 0,1935 0,00 16,391 0,4736 0,00 

140 100 33,366 1,0810 0,00 176,534 5,4569 0,00 202,562 7,8912 0,04 

160 100 71,207 2,9909 0,00 389,393 16,0340 0,23 393,007 17,5660 0,10 

180 100 76,469 3,7504 0,00 419,005 20,3641 0,25 431,738 20,7761 0,18 

200 100 73,156 3,6862 0,00 400,411 20,0798 0,24 418,867 19,9756 0,00 

22 0 100 68,978 3,3303 0,00 376,746 18,1562 0,20 395,772 17,8645 0,11 

0 120 71,917 2,6711 0,00 394,482 14,4748 0,20 407,650 14,4459 0,09 

20 120 74,942 2,7113 0,00 409,754 14,6937 0,20 419,875 14,7973 0,08 

40 120 73,781 2,3316 0,00 406,317 12,6201 0,21 413,418 13,0221 0,12 

60 120 49,032 1,2226 0,00 271,709 6,5056 0,00 280,892 7,7028 0,08 

80 120 6,143 0,2029 0,00 32,172 0,8675 0,00 71,397 3,0175 0,00 

100 120 2,529 0,0654 0,00 8,051 0,1748 0,00 23,982 1,2118 0,00 

120 120 9,278 0,1888 0,00 39,472 0,7716 0,00 57,277 1,1002 0,00 

140 120 45,244 1,0623 0,00 239,495 5,4023 0,00 267,535 7,3020 0,06 

160 120 73,629 2,5146 0,00 400,643 13,5114 0,21 413,545 14,8545 0,03 

180 120 76,123 3,1723 0,00 416,365 17,2696 0,24 431,412 17,6981 0,12 

200 120 73,347 3,2098 0,00 400,773 17,5288 0,23 420,470 17,4707 0,12 

220 120 68,603 2,9803 0,00 375,231 16,2939 0,22 394,329 16,0514 0,06 

0 140 70,945 2,5167 0,00 388,775 13,6254 0,22 400,586 13,5793 0,11 

20 140 72,232 2,6461 0,00 396,686 14,3039 0,22 407,217 14,3684 0,11 

40 140 76,381 2,5895 0,00 419,790 13,9483 0,23 426,011 14,2410 0,14 

60 140 69,422 2,1443 0,00 380,512 11,4428 0,23 387,251 12,2037 0,05 

80 140 46,925 1,3575 0,00 253,496 7,0408 0,00 267,936 8,5942 0,01 

100 140 32,033 0,8420 0,00 166,623 4,1429 0,00 186,686 6,3390 0,00 

120 140 44,668 0,9797 0,00 235,729 4,9388 0,00 259,029 6,6697 0,09 

140 140 67,656 1,5642 0,00 367,081 8,2604 0,11 380,846 9,4058 0,15 

160 140 77,493 2,1929 0,00 422,702 11,8425 0,23 435,555 12,4060 0,10 

180 140 73,495 2,5010 0,00 402,138 13,6211 0,22 417,891 13,7756 0,07 

200 140 72,820 2,5473 0,00 397,065 13,9092 0,21 416,236 13,8079 0,06 

22 0 140 67,503 2,4219 0,00 368,592 13,2408 0,21 386,900 13,0262 0,07 

0 160 68,978 2,3740 0,00 378,065 12,8395 0,21 388,263 12,7485 0,07 

20 160 71,888 2,6042 0,00 394,466 14,0705 0,21 404,073 14,0432 0,09 

40 160 73,944 2,7920 0,00 405,261 15,0741 0,21 411,747 15,1590 0,07 

60 160 76,250 2,8240 0,00 418,295 15,2340 0,20 424,520 15,5512 0,11 

80 160 73,038 2,5913 0,00 399,570 13,9380 0,21 406,848 14,6750 0,11 

100 160 71,446 2,2404 0,00 389,766 11,9868 0,21 400,062 13,0745 0,12 

120 160 73,303 2,0743 0,00 398,516 11,1130 0,22 408,718 12,0324 0,13 

140 160 77,422 2,0868 0,00 422,302 11,2533 0,22 433,940 11,7637 0,12 

160 160 75,650 2,1074 0,00 413,808 11,4320 0,21 426,022 11,6039 0,13 

180 160 74,025 2,0901 0,00 403,693 11,3839 0,22 420,634 11,3425 0,13 

200 160 70,502 2,0232 0,00 384,572 11,0418 0,21 402,436 10,8844 0,13 

220 160 64,996 1,9312 0,00 354,923 10,5532 0,10 371,403 10,3457 0,12 

tlenek węgla 

X Y Stężenie Stężenie Częstość 

maksym. średnie przekr.,% 

m m µg/m 3 µg/m 3 30000 µg/m 3 

0 0 39,681 0,6602 0,00 

20 0 41,426 0,6458 0,00 

40 0 43,279 0,6318 0,00 

60 0 43,922 0,6393 0,00 

80 0 43,528 0,6811 0,00 

100 0 43,285 0,7750 0,00 

120 0 42,803 0,9108 0,00 

140 0 42,026 1,0508 0,00 

160 0 41,698 1,1435 0,00 

180 0 40,275 1,1674 0,00 

200 0 38,117 1,1368 0,00 

220 0 37,424 1,0824 0,00 

0 20 42,117 0,8128 0,00 

20 20 44,524 0,7945 0,00 

40 20 45,602 0,7533 0,00 

60 20 44,568 0,7160 0,00 

80 20 45,135 0,7332 0,00 

100 20 44,738 0,8494 0,00 

120 20 44,191 1,0581 0,00 

140 20 42,933 1,2623 0,00 

160 20 42,917 1,3932 0,00 

180 20 42,921 1,4140 0,00

200 20 40,897 1,3629 0,00 

22 

0 20 38,042 1,2708 0,00 

0 40 44,460 0,9872 0,00 

20 40 46,554 0,9711 0,00 

40 40 46,139 0,8887 0,00 

60 40 46,219 0,7552 0,00 

80 40 42,822 0,6697 0,00 

100 40 41,448 0,7667 0,00 

120 40 42,503 1,0867 0,00 

140 40 44,389 1,4607 0,00 

160 40 44,528 1,6710 0,00 

180 40 44,068 1,6978 0,00 

200 40 43,138 1,6128 0,00 

22 

0 40 40,765 1,4748 0,00 

0 60 45,926 1,1922 0,00 

20 60 46,963 1,1794 0,00 

40 60 47,233 1,0211 0,00 

60 60 39,979 0,7129 0,00 

80 60 30,131 0,4585 0,00 

100 60 22,757 0,4261 0,00 

120 60 28,276 0,8112 0,00 

140 60 39,665 1,5014 0,00 

160 60 45,276 1,9234 0,00 

180 60 45,028 1,9938 0,00 

200 60 45,225 1,8714 0,00 

22 

0 60 42,799 1,6816 0,00 

0 80 46,529 1,4124 0,00 

20 80 46,989 1,4080 0,00 

40 80 45,029 1,1615 0,00 

60 80 30,653 0,6835 0,00 

80 80 15,950 0,3822 0,00 

100 80 10,013 0,2642 0,00 

120 80 9,780 0,4497 0,00 

140 80 30,859 1,3738 0,00 

160 80 43,467 2,1012 0,00 

180 80 46,989 2,2391 0,00 

200 80 46,496 2,0750 0,00 

22 

0 80 44,468 1,8386 0,00 

0 100 46,588 1,5498 0,00 

20 100 47,103 1,5668 0,00 

40 100 43,394 1,3260 0,00 

60 100 26,397 0,8014 0,00 

80 100 14,022 0,5508 0,00 

100 100 5,559 0,2208 0,00 

120 100 3,653 0,1029 0,00 

140 100 26,245 1,2779 0,00 

160 100 43,389 2,1441 0,00 

180 100 48,070 2,2842 0,00 

200 100 47,724 2,1073 0,00 

220 100 45,332 1,8498 0,00 

0 120 45,679 1,5354 0,00 

20 120 46,341 1,5956 0,00 

40 120 45,002 1,4582 0,00 

60 120 31,251 1,0324 0,00 

80 120 15,886 0,7016 0,00 

100 120 6,744 0,3156 0,00 

120 120 9,689 0,1853 0,00 

140 120 33,604 1,1211 0,00 

160 120 46,236 1,8198 0,00 

180 120 48,407 1,9570 0,00 

200 120 48,219 1,8467 0,00 

22 

0 120 45,331 1,6633 0,00 

0 140 44,605 1,4406 0,00 

20 140 44,987 1,5448 0,00 

40 140 46,286 1,5726 0,00 

60 140 42,251 1,4401 0,00 

80 140 31,092 1,1976 0,00 

100 140 23,705 1,0723 0,00 

120 140 31,913 1,0254 0,00 

140 140 43,615 1,2095 0,00 

160 140 48,523 1,4214 0,00 

180 140 47,763 1,4923 0,00 

200 140 47,562 1,4501 0,00

220 140 44,303 1,3468 0,00 

0 160 42,954 1,3449 0,00 

20 160 44,510 1,4946 0,00 

40 160 44,808 1,6335 0,00 

60 160 46,101 1,7159 0,00 

80 160 44,569 1,6961 0,00 

100 160 44,345 1,5880 0,00 

120 160 45,390 1,4467 0,00 

140 160 48,210 1,3445 0,00 

160 160 47,404 1,2663 0,00 

180 160 47,791 1,1997 0,00 

200 160 45,892 1,1300 0,00 

220 160 42,388 1,0635 0,00

160 

140 

120 

100 

80 

60 

40 

20 

0 

160 

140 

120 

100 

80 

60 

40 

20 

0 

Y 

Izolinie stężeń maksymalnych tlenków azotu µg/m 3 

400 

400 

100 

300 

25 

200 

Zal. 3.6 

0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 220 

Y 

Izolinie stężeń średnich tlenków azotu µg/m 3 

3 

1 

5 

0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 220 

50 

0,5 

10 

400 

400 

15 

20 

X 

X

160 

140 

120 

100 

80 

60 

40 

20 

0 

160 

140 

120 

100 

80 

60 

40 

20 

0 

Y 

Izolinie stężeń maksymalnych dwutlenku siarki µg/m 3 

400 

400 

50 

100 

0,1 

0,51 

5 

0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 220 

Y 

Izolinie stężeń średnich dwutlenku siarki µg/m 3 

1 

0,1 

0,01 

0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 220 

10 

10 

400 

0,5 

5 

15 

400 

20 

X 

X

160 

140 

120 

100 

80 

60 

40 

20 

0 

160 

140 

120 

100 

80 

60 

40 

20 

0 

Y 

Izolinie stężeń maksymalnych tlenku węgla µg/m 3 

40 

40 

20 

15 

45 

30 

0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 220 

Y 

40 

5 10 

Izolinie stężeń średnich tlenku węgla µg/m 3 

0,5 

1,5 

0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 220 

0,25 

1 

1,5 

40 

45 

1,5 

45 

45 

2 

1,5 

X 

X

160 

140 

120 

100 

80 

60 

40 

20 

0 

160 

140 

120 

100 

80 

60 

40 

20 

0 

Y 

Izolinie stężeń maksymalnych pyłu PM-10 µg/m 3 

70 

70 

10 

40 

0,5 

1 

0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 220 

Y 

2 

Izolinie stężeń średnich pyłu PM-10 µg/m 3 

2 

0,5 

0,05 

0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 220 

5 

0,1 

70 

2 

1 

70 

2 

3,5 

X 

X

Zał. 3.7

Program LEQ - Prognozowanie hałasu przemysłowego - Atest IOŚ (BH/158/95 z dn. 17.10.1995r) 

Autor : Włodzimierz Pełka SOFT-P - Piotrków Tryb., tel/fax 0-xxxx-44 646 27 28, tel. kom. 0-601 30 67 86 

Dane do obliczeń : 

Źródła wszechkierunkowe 

Nr X[m] Y[m] z[m] Pma k0 Symbol 

======================================== 

1 206.0 163.0 8.0 82.0 3.0 w1 

2 210.3 155.0 8.0 82.0 3.0 w2 

3 214.5 147.0 8.0 82.0 3.0 w3 

4 218.8 139.0 8.0 82.0 3.0 w4 

5 223.0 131.0 8.0 82.0 3.0 w5 

6 202.0 169.0 8.0 82.0 3.0 w6 

7 209.0 172.0 8.0 82.0 3.0 w7 

8 179.0 227.0 1.0 64.5 3.0 zk-1 

9 190.0 195.0 1.0 64.5 3.0 zk-2 

10 173.0 162.0 1.0 64.5 3.0 zk-3 

11 177.0 122.0 1.0 64.5 3.0 zk-4 

12 181.0 93.0 1.0 72.4 3.0 zk-5 

13 201.0 130.0 1.0 72.4 3.0 zk-5 

======================================== 

Źródła typu hala produkcyjna : 

WSPÓŁRZĘDNE WIERZCHOŁKÓW : 

Nr X1[m] Y1[m] X2[m] Y2[m] X3[m] Y3[m] X4[m] Y4[m] h0[m] h[m] 

======================================================================= 

1 212.0 181.2 186.6 167.4 213.2 118.6 238.6 133.0 0.0 7.5 

2 205.7 112.2 207.8 108.1 247.4 126.8 245.3 131.4 0.0 3.5 

======================================================================= 

POZIOMY HAŁASU i IZOLACYJNOść PRZEGRóD 

Nr źródła A 125 250 500 1000 2000 4000 wsp.odb. 

===================================================================== 

1 sc.1 L wew 80.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0000 

R sc 30.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

sc.2 L wew 80.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0000 

R sc 30.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

sc.3 L wew 80.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0000 

R sc 30.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

sc.4 L wew 80.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0000 

R sc 30.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

dach L wew 80.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

R d 30.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

===================================================================== 

Nr źródła A 125 250 500 1000 2000 4000 wsp.odb. 

===================================================================== 

2 sc.1 L wew 70.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0000 

R sc 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

sc.2 L wew 70.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0000 

R sc 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

sc.3 L wew 70.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0000 

R sc 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

sc.4 L wew 70.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0000 

R sc 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

dach L wew 70.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

R d 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 

LEQ Professional 5.x for Windows - Wydruk danych - strona : 1

Program LEQ - Prognozowanie hałasu przemysłowego - Atest IOŚ (BH/158/95 z dn. 17.10.1995r) 

Autor : Włodzimierz Pełka SOFT-P - Piotrków Tryb., tel/fax 0-xxxx-44 646 27 28, tel. kom. 0-601 30 67 86 

===================================================================== 

Ekrany akustyczne : 

WSPÓŁRZĘDNE WIERZCHOŁKÓW : 

Nr X1[m] Y1[m] X2[m] Y2[m] X3[m] Y3[m] X4[m] Y4[m] h0[m] h[m] 

======================================================================= 

1 202.0 198.8 195.4 195.2 198.2 190.4 204.6 193.6 0.0 4.5 

2 173.8 84.0 197.0 41.8 212.0 51.2 188.8 92.4 0.0 6.0 

======================================================================= 

WSPÓŁCZYNNIKI ODBICIA DLA ŚCIAN 

Nr ściana 1 ściana 2 ściana 3 ściana 4 

============================================= 

1 1.0000 1.0000 1.0000 1.0000 

2 1.0000 1.0000 1.0000 1.0000 

============================================= 

LEQ Professional 5.x for Windows - Wydruk danych - strona : 2

Zał. 5 

Opinie dotyczące technologii

spis treści - EZO Recycling

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?