Twierdzenia wariacyjne niesymetrycznej termosprężystości

5. Druga postać twierdzenia o minimum pracy komplementarnej
Rozpatrzmy pole naprężeń a jh fx Jh które spełnia równania równowagi
oraz warunki brzegowe
^,j=0, B iJk aj k +n }tii =0, xeV (5.1)
Pi = Vjinj = Pi, m i = n ji n J = ifi i , xeA„,
Odkształcenia y Jt oraz składowe tensora K Jt winny spełniać warunki nierozdzielności.
Wprowadzimy pole naprężeń er*., //j) różne od pola a jt , n Jt . Od pola naprężeń a* n ,
fi*i żądamy spełnienia równań równowagi
4.; = °> s iJk a% + 4 :J = 0, xeV (5.3)
oraz warunków brzegowych A a (tych samych, jak dla pola a n, /J J7)
pf=a%nj=P u mf=n* in J=rTi i, xeA„. (5.4)
Nie żądamy spełnienia przez pole a* {, n* warunków kinematycznych na A oraz warunków
t u
nierozdzielności.
Oznaczmy przez F(