Browse publication

Nr. 5 Ż Y C I E T E C H N I C Z N E Str. 7
więc na różne grubości blach przy spawaniu powinne
być końcówki palnika odpowiednio dobierane.
Komplet palników przedstawiony jest na
fig. 16.
Palnik {fig. 15) jest więc najgłówniejszą częścią
urządzenia spawalniczego, wobec czego należy
się z nim odpowiednio obchodzić. Jeżeli się
wylot zanieczyścił, nie można otworu przepychać
twardem ostrzem, któreby mogło uszkodzić
Fig. 16. Komplet narzędzi do spania i cięcia.
i ewentualnie powiększyć wylot. Końcówkę tę,
która jest wykonana z miedzi, można przebijać
tylko igłą mosiężną, lub też szpilką drewnianą.
Sadzę oraz inne nieczystości należy usuwać tylko
wodą mydlaną lub benzyną. Palnik trzeba od
czasu do czasu zamaczać w zimnej wodzie, ażeby
się mógł dostatecznie ochłodzić, przyczem podczas
chłodzenia powinien być gaz palny zamknięty.
Wytwornice.
O ile gaz palny — acetylen — używany do
spawania nie jest sprężony w postaci dissous, należy
go wytwarzać w osobnych przyrządach —
wytwornicach.
Wytwornice można podzielić na stałe i przenośne,
ręczne i półautomatyczne.
Pod względem ciśnienia można podzielić wytwornice
na: a) wytwornice niskiego , ciśnienia
(do 300 m/m słupa wody), b) średniego ciśnienia
(od 300—2000 m/m sł. w.) oraz c) wysokiego
ciśnienia (od 2000 m/m sł. w. do 15 atm.).
Zasadniczy jednak podział wytwornic t. j.
podział według ich działania jest następujący:
1) wytwornice w których karbid wpada do
wody,
2) wytwornice gdzie woda dopływa do karbidu,
3) wytwornice kontaktowe gdzie karbid i woda
na zmianę łączą się i rozdzielają.
Oprócz powyższych typów istnieje jeszcze
całe mnóstwo typów mieszanych, których nie
można załączyć ani do jednej ani drugiej lub
trzeciej grupy.
Każda wytwornica acetylenowa składa się
z trzech głównych części a to:
1) zbiornika karbidu,
2) zbiornika wodnego i
3) zbiornika gazowego.
Pozatem musi każda wytwornica posiadać
urządzenie do oczyszczenia gazu oraz bezpiecznik,
któryby udaremnił przedostanie się płomienia
lub tlenu od wylotu palnika do zbiornika gazowego.
Z wytwornic przenośnych średnich, najodpowiedniejszym
typem jest wytwornica gdzie woda
dopływa do karbidu. Cała taka instalacja urządzona
na wózku dwukołowym wraz z butlą tlenową
(fig. 17) każdej chwili gotowa jest do transportu
na miejsce budowy.
Fig. 17. Przenośne urządzenie do spawania.
Wytwornica typu „karbid do wody".
Wśród dużych stałych wytwornic najczęściej
używany jest typ „karbid do wody". Wytwornica
tego typu pokazana jest na fig. 18. Działanie takiej
wytwornicy jest następujące: Spadek karbidu
do wody odbywa się najczęściej automatycznie
przez otwór (1), (2), (9), do zbiornika wody (5),
przyczem karbid układa się na siatce (10). Odpowietrzenie
odbywa się przez otwór (8). Wytwarzany
acetylen, gromadzi się w kloszu gazowym
(6), wypierając go do góry. O ile przewodem
rurowym (4) nie może odpłynąć cały wytworzony
gaz, klosz gazowy podnosi się coraz
bardziej tak długo, aż w pewnej chwili umożliwia
odpływ gazu nadprodukcji przez przewód (3).
Jak tylko klosz gazowy opada, wprawia w pewnej
chwili w ruch mechanizm, który powoduje
dalszy spadek karbidu do wody. Szlam spada
w otwór poniżej siatki (10) i zostaje podczas
oczyszczania wypuszczony przez spust (7).
Tego rodzaju aparaty produkują gaz zimny
i stosunkowo bardzo czysty. Zużycie wody
jest duże. Utrzymanie wytwornic tego typu powinno
być wzorowe. Z niebezpieczeństwem
eksplozji związane jest otwarcie aparatu, w którym
osiadł na zanieczyszczonej szlamem wodzie
pył karbidowy. W pyle tym bowiem zatrzymuje