Polski, 2008, Przykładowa, ark 7 - Matura 2010

124
124
EGZAMIN MATURALNY Z JĘZYKA POLSKIEGO
Nr
zadania
15.
16.
POZIOM POZIOM PODST PODSTAWOWY
PODST WOWY Zestaw Zestaw III
III
Proponowane odpowiedzi
Z akapitów 6., 9. i 10. zacytuj dwa sformułowania, które świadczą
o tym, że autor chce wpłynąć na odbiorcę.
Na przykład:
– bądźmy realistami, pozbądźmy się…
– to jednak nie znaczy, że warto…
– wciąż musimy szukać…
Zinterpretuj tytułowe metaforyczne wyrażenie „wielka nieobecna”.
„Wielka nieobecna” to równość. „Wielka” – ważna, pożądana przez
ludzi, ale „nieobecna”, bo niemożliwa do urzeczywistnienia.
Razem
Temat 1.
Rządzący i ich powinności. Omów temat na podstawie porównania Pieśni XIV z Ksiąg wtórych Jana
Kochanowskiego z wierszem Czesława Miłosza Do polityka. Określ, jakie zabiegi językowe stosują autorzy,
aby ich teksty miały charakter pouczenia i zmuszały do refleksji.
I. ROZWINIĘCIE TEMATU (można uzyskać maksymalnie 25 punktów)
Maksymalna
liczba punktów
Punkty
cząstkowe
Punktacja:
1. Określenie zasady zestawienia utworów, np.: 0–3
a. oba skierowane do ludzi mających większy niż inni wpływ na losy społeczności,
b. oba zawierają refleksje na temat powinności rządzących,
c. wypowiedziane z różnych perspektyw historycznych,
d. Kochanowski pisał w XVI-wiecznej Polsce Jagiellonów,
e. Miłosz pisał w wieku XX – stuleciu totalitaryzmów i wojen.
2. Rządzący w pieśni Kochanowskiego, np.: 0–8
a. ludzie sprawujący władzę w państwie,
b. wymierzający sprawiedliwość (czuwający nad przestrzeganiem sprawiedliwości lub prawa),
c. „pasterz” – zwierzchnik, ktoś, kto kieruje ludźmi, ale też opiekuje się nimi,
d. zastępuje Boga na ziemi (zajmuje wysokie miejsce w społeczeństwie),
e. odpowiedzialny przed Bogiem,
f. podlega karze bez względu na swoją pozycję,
g. nie powinien dbać o własne interesy,
h. powinien działać dla dobra ogółu,
i. zło czynione przez rządzących bardziej szkodliwe niż występki zwykłych ludzi,
j. przewinienia (grzechy) ludzi sprawujących władzę doprowadzają do upadku państw.
3. Rządzący w wierszu Miłosza, np.: 0–8
a. wiersz wyrazem trudności z jednoznacznym scharakteryzowaniem polityka,
argumenty:
b. stawianie pytań dotyczących jego osoby,
c. gromadzenie określeń przeciwstawnych, np. „zbrodniarz” – „bohater”, „dobry” – „przeklęty”,
d. interpretacja słowa „golem”, np. postać przypominająca wprawdzie człowieka, ale zarówno mająca cechy
nadludzkie, jak i pozbawiona cech ludzkich (tajemnicza, nieobliczalna),
e. interpretacja metafory „twarz […] zakryta”,
f. polityk może służyć dobru społeczności („ocalasz”),
g. może przyczynić się do upadku państwa („gubisz”),
h. nie może unikać odpowiedzialności („nie umywaj rąk”),
i. sprawuje sądy,
j. wymierza kary,
k. kontrast między prywatnym a publicznym wizerunkiem polityka,
l. popełnia ludzkie błędy.
1
1
20
0
0