POMIARY PARAMETRÓW ELEMENTÓW RLC - Ćwiczenie nr 6
POMIARY PARAMETRÓW ELEMENTÓW RLC - Ćwiczenie nr 6
POMIARY PARAMETRÓW ELEMENTÓW RLC - Ćwiczenie nr 6
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Laboratorium z przedmiotu Metrologia<br />
schematów zastępczych, uwzględniających co najmniej dwa parametry charakteryzujące element. Zwykle jeden z<br />
nich jest głównym, pozostały przedstawia niepożądany parametr resztkowy. Wartości tych niepożądanych parametrów<br />
są zależne od technologii wykonania elementów i wpływają na ich przydatność oraz dokładność, z jaką można<br />
określić wartości ich parametrów podstawowych: rezystancji, indukcyjności i pojemności. Ten sam element może<br />
być opisywany różnymi schematami zastępczymi, na przykład dla różnych częstotliwości, technologii wykonania<br />
itp.<br />
Kondensator rzeczywisty może być przedstawiony w postaci schematu zastępczego szeregowego (rys. 3a) lub<br />
równoległego (rys. 3b). W pomiarach kondensatorów o wartości Cs > 1 μF, dla niezbyt dużych częstotliwości, wykorzystuje<br />
się szeregowy schemat zastępczy, natomiast równoległy dla Cp ≤ 1 μF.<br />
Rys. 3. Schematy zastępcze kondensatora rzeczywistego, a) szeregowy, b) równoległy<br />
Zależność określająca część rzeczywistą i urojoną kondensatora w szeregowym i równoległym układzie zastępczym:<br />
Z<br />
1<br />
x = Rs<br />
+<br />
x p p<br />
jω<br />
Cs<br />
2<br />
Y = G + jω<br />
C<br />
(4)<br />
Pojemność Cs lub Cp reprezentuje zastępczą pojemność kondensatora, natomiast Rs lub Gp reprezentuje straty na<br />
ciepło w elektrodach i doprowadzeniach (Rs) oraz straty i upływność dielektryka (Gp). Straty kondensatora są<br />
charakteryzowane za pomocą współczynnika strat D (zwanego także tangensem kąta stratności tgδ):<br />
R G<br />
G p<br />
D = = = ω RsC<br />
s =<br />
(5)<br />
X B<br />
ω C p<br />
Współczynnik ten określa stopień w jakim kondensator rzeczywisty odbiega od idealnego. W przypadku kondensatora<br />
idealnego jest on równy zeru.<br />
Cewka rzeczywista jest elementem od którego się wymaga aby jego dominującą cechą była indukcyjność. Na<br />
jej parametry szczątkowe wpływają rezystancja przewodnika tworzącego cewkę oraz właściwości materiałów z<br />
których jest wykonana. Rzeczywiste cewki są przedstawione za pomocą schematu zastępczego szeregowego (dla<br />
Ls ≤ 1 H, rys. 4a) lub równoległego (dla Lp > 1 H, rys. 4b).<br />
Rys. 4. Schematy zastępcze cewki rzeczywistej, a) szeregowy, b) równoległy<br />
Zależność określająca część rzeczywistą i urojoną cewki w szeregowym i równoległym układzie zastępczym:<br />
Z = R + jω<br />
L<br />
x<br />
s<br />
Jakość cewki rzeczywistej w porównaniu do idealnej charakteryzuje współczynnik dobroci Q:<br />
3. Stałoprądowe pomiary rezystancji<br />
s<br />
s<br />
Y<br />
p<br />
x<br />
1<br />
= Gp<br />
+<br />
(6)<br />
jω<br />
L<br />
X B ω Ls<br />
1<br />
Q = = = =<br />
(7)<br />
R G R ω G L<br />
Do precyzyjnych, laboratoryjnych pomiarów rezystancji stosowane są metody zerowe realizujące pomiar w<br />
układzie mostkowym. Do tej klasy układów zalicza się mostek Wheatstone'a, który służy do pomiaru rezystorów z<br />
przedziału 1 Ω ÷ 10 MΩ. Do pomiaru małych rezystancji rzędu 10 μΩ ÷ 10 Ω często wykorzystywana jest metoda<br />
porównawcza, polegająca na pomiarze stosunku dwóch napięć proporcjonalnych odpowiednio do prądu i napięcia<br />
na rezystorze mierzonym.<br />
p<br />
p