ebook (35MB) - Miasto w ruchu
ebook (35MB) - Miasto w ruchu
ebook (35MB) - Miasto w ruchu
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
dopodobieństwa, nieco ponad półmilionowe miasto (z niespełna dwuipółmilionową<br />
aglomeracją), nie położone jak San Francisco czy Boston na ograniczającym rozwój<br />
ciasnym półwyspie, ani nie będące światową metropolią, ani – jak w Australii – miastem<br />
szczególnie etnicznie jednorodnym, powinno mieć śródmieście podziurawione<br />
jak rzeszoto parkingami i otoczone morzem pustostanów, magazynów i autostrad.<br />
Prawdopodobnie szczególny zbieg okoliczności, związany ze skutecznym protestem<br />
farmerów stanu Oregon przeciwko zabieraniu pod zabudowę gruntów rolniczych, doprowadził<br />
w 1973 r. do przyjęcia stanowej polityki ochrony terenów otwartych. Jej<br />
obligatoryjnym narzędziem stała się tzw. urban growth boundary („granica wzrostu<br />
miejskiego”), którą w Portland wprowadzono w 1979 r. W ciągu kolejnego ćwierćwiecza,<br />
kiedy liczba mieszkańców samego miasta (nie okolicznych gmin, co jest typowe<br />
dla większości miast) wzrosła o połowę, granicę tę zmieniano nieznacznie. Przyhamowano<br />
więc to, co stanowi przekleństwo północnoamerykańskiej urbanizacji – „sprawl”.<br />
Jak dzisiaj wygląda portlandzkie „Downtown”, opisuje Alex Marshall: „Dla mnie spacer<br />
ulicami Portland jest gorzko-słodkim doświadczeniem. Jego zabudowa to głównie kamienno-ceglane<br />
budynki z końca XIX w., z dekoracyjnymi gzymsami, fryzami, często wysokie<br />
tylko na cztery do dziewięciu pięter. <strong>Miasto</strong> zbudowano z krótkimi kwartałami o bokach<br />
60-metrowych – co dało więcej długości fasad i przydaje więcej przyjemności ze spaceru.<br />
Liczba »zdrowych« śródmiejskich kwartałów jest bardzo duża, szczególnie, gdy porówna<br />
się ją z innymi miastami średniej wielkości. Podczas gdy gdzie indziej miasta walczą<br />
Portland (Oregon, USA) – skrzyżowanie ulic Morrison i Fifth w śródmieściu. Współużytkowanie przestrzenii ulicy przez pieszych, tramwaje<br />
i samochody. Dwukierunkowy tabor umożliwia urządzenie przystanku po „niewłaściwej” stronie ba Jason McHuff, 2008<br />
31