17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973 - ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΩΣ ΕΚΕΙ....
Μια σύντομη διαδρομή μέσα από πρόσωπα και περιστατικά που οδήγησαν στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 μέχρι την ηρωική εξέγερση των φοιτητών και τα αιματηρά γεγονότα του Νοέμβρη του '73, που έγιναν προάγγελος της πτώσης της χούντας και της επιστροφής της χώρας μας στη δημοκρατία.
Μια σύντομη διαδρομή μέσα από πρόσωπα και περιστατικά που οδήγησαν στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 μέχρι την ηρωική εξέγερση των φοιτητών και τα αιματηρά γεγονότα του Νοέμβρη του '73, που έγιναν προάγγελος της πτώσης της χούντας και της επιστροφής της χώρας μας στη δημοκρατία.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
“ ... Είχαμε πια συνηθίσει τους ήχους, τις κραυγές και τις βρισιές, όταν ξαφνικά<br />
φάνηκε δύο βήματα έξω από την πόρτα του θαλάμου ένας αξιωματικός με<br />
ροδαλό πρόσωπο καλοταΐσμένου μπεμπέ να κυνηγά έναν κρατούμενο,<br />
κρατώντας στο χέρι του ένα στρατιωτικό περίστροφο με σιγαστήρα.<br />
-Τροχάδην! του φώναξε.<br />
Ο κρατούμενος Παναγιώτης Ελής, άνθρωπος περασμένα τα 40 χρόνια του,<br />
φορούσε στα πόδια του και παντόφλες, πράγμα που τον υποχρέωνε να<br />
περπατά σιγότερα απ' ό,τι αν φορούσε παπούτσια.<br />
-Τροχάδην! του φώναξε και τον έσπρωχνε με την κάννη, αλλά ο Ελής<br />
εξακολουθούσε να βαδίζει κανονικά.<br />
-Τρέξε! του λέει μια στιγμή κι ο Ελής κάνει γρηγορότερα τα τελευταία βήματα.<br />
-Τροχάδην το λένε αυτό στο χωριό σου; λυσσάει ο δεσμοφύλακας και έξαλλος<br />
καταφέρνει με την κάννη δυο απανωτά χτυπήματα στα πλευρά του Ελή.<br />
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε ένας περίεργος διπλός κρότος, κάτι σαν "φλοπ",<br />
"φλοπ", και μονομιάς ο Ελής σωριάστηκε στο κατώφλι της πόρτας. Και πριν<br />
καλά καλά προφτάσουν να αντιληφθούν οι άλλοι κρατούμενοι τι συνέβη,<br />
ακούστηκαν τα ουρλιαχτά ενός αξιωματικού, που είχε τρέξει εκεί κίτρινος σαν<br />
λεμόνι...<br />
... Πράγματι χαμηλά στα πλευρά βρήκαν την είσοδο δύο απανωτών βλημάτων<br />
που είχαν περάσει μέσα από το θώρακα, είχαν κόψει την αορτή στην περιοχή<br />
της καρδιάς και είχαν σταματήσει κάτω από το δέρμα στην αριστερή μασχάλη<br />
του θύματος.<br />
Δολοφόνος ο Ανθυπίλαρχος Κότσαρης Κωνσταντίνος... ”<br />
Σε ερώτηση του αρχηγού της φρουράς, ο Κότσαρης ισχυρίστηκε ότι ο<br />
κρατούμενος πήγε να δραπετεύσει, κάτι που διαψεύδει η έκθεση του γιατρού<br />
Κωνσταντίνου Ζωγράφου, που εξέτασε το νεκρό λίγα λεπτά μετά και<br />
διαπίστωσε ότι ο πυροβολισμός έγινε " σχεδόν εξ επαφής ", καθώς ο νεκρός<br />
έφερε " κατάλοιπα πυρίτιδας στα ρούχα και το δέρμα ".<br />
Ο έφεδρος τότε ανθυπίλαρχος Γρηγόριος Πανταζής ανέφερε ότι ένα μήνα<br />
αργότερα, παρουσία και άλλων αξιωματικών, ο Κότσαρης καυχήθηκε για το<br />
φόνο, λέγοντας ότι “ τώρα θα γίνω στρατηγός, γιατί έμαθα να πυροβολώ σε<br />
ζωντανό στόχο και όχι σε ανδρείκελα, όπως έκανα μέχρι τώρα ”. Ερωτώμενος<br />
γιατί το έκανε, απάντησε : “ Δε μου άρεσε το περπάτημά του και τον<br />
σκότωσα ”.
Change language