Pobierz

= A
α i
Amax ⋅100%
i
,
który wyraŜa procentowy udział pola i-tego segmentu wykresu w całkowitym polu zawartym
pod linią wykresu a z =f(x). Na rysunkach 3b, c udziały procentowe a i zapisano na wykresie z
testu zderzeniowego i w pasmach poprzecznych na zarysie deformowanej części nadwozia
samochodu.
Udziały procentowe α
i , stanowią o podziale całkowitej pracy deformacji nadwozia W D,
max na części (segmenty), odpowiadające deformacji o zasięgu ∆x. Narysowane na rys. 3c pasy
poprzeczne na zarysie nadwozia mogą sugerować, Ŝe rozkład pracy deformacji jest jednorodny
na całej jego szerokości. Jednak tak nie jest, a szczegółowa analiza rozmieszczenia elementów i
urządzeń w przedniej części samochodu pozwoliła określić połoŜenie miejsc o róŜnej
sztywności i odporności na zgniatanie podczas czołowego zderzenia.
Wykorzystując tę informację, przygotowano procentowy rozkład pracy deformacji w
podłuŜnych pasach nadwozia na jego szerokości (rys. 4). Stanowi on o podziale pracy
deformacji, zawartej w i-tym segmencie poprzecznym, na elementarne pola, wynikające z
nałoŜenia linii tworzących pasy podłuŜne na cały obszar deformacji nadwozia samochodu. W
ten sposób na zarysie przodu nadwozia powstała siatka, która wyraŜa rozkład całkowitej pracy
deformacji W D, max na poszczególne jego fragmenty. Na rysunku 5 pokazano przykładowe
wyniki takiego postępowania w postaci rozkładu pracy deformacji przedniej części nadwozia
dwóch samochodów. Rysunki, zawierające siatki rozkładu energii (pracy) deformacji, coraz
częściej są nazywane rastrami energetycznymi. Nazwa jest związana z techniką ich
wykorzystania, która polega na nakładaniu rysunku siatki rozkładu energii na rysunek
zdeformowanego nadwozia, w celu ustalenia energii rozproszonej podczas zderzenia.
Oczywiście, nie istnieje uniwersalny rozkład energii deformacji i stref jej pochłaniania,
odpowiadający wielu samochodom. Przedstawiane materiały w części pochodzą z prac
badawczych W. Róhricha, wykonanych w latach siedemdziesiątych. Obecnie są one stale
doskonalone, obejmują coraz więcej samochodów i róŜne strefy ich odkształcenia (przód, tył,
boki, naroŜniki).
Rys. 4. Rozmieszczenie istotnych elementów struktury wytrzymałościowej w przedniej
części samochodu i procentowy rozkład pracy sił deformacji na szerokości nadwozia:
1 — wnęka kol jezdnych, 2 — podłuŜne wzmocnienia struktury nadwozia, 3 — blok napędowy
6