i „θ”

Czynnik strukturalny
⎛exp[
−2πi(1⋅
0 + 0⋅
0 + 0⋅
0)] ⎞
⎜
⎟
⎜
1 1
exp[ 2 i(1 0 0 0 )]
⎟ ⎛exp[
⋅0)]
⎞
⎜
+ − π ⋅ + ⋅ + ⋅
2 2 ⎟ ⎜ ⎟
⎜ + exp[0] ⎟
= f ( θ)
⎜
⎟
1 1 =
⎜ + exp[ −2πi(1⋅
+ 0⋅
0 + 0⋅
)] ⎟ ⎜ + exp[ −πi]
⎟
⎜
2 2 ⎟ ⎜ ⎟
exp[ i]
⎜
1 1
⎟ ⎝ + −π ⎠
⎜ + exp[ −2πi(1⋅
+ 0⋅
+ 0⋅
0)] ⎟
⎝
2 2 ⎠
Fhkl 1
=
0
F
W obliczeniach praktycznych, wygodna jest na
ogół równoważna „rozwinięta” postać
wyrażenia na F hkl
:
n
n
hkl
= ∑ fi(
Θ)cos 2π(hxn
+ kyn
+ lzn
) − i∑
fi(
Θ)sin 2π(hxn
+ kyn
+ lzn
)
j=
1
j=
1
x, y, z – położenia atomu n
hkl –wskaźniki Millerowskie płaszczyzn
http://www.ftj.agh.edu.pl/~Wierzbanowski/Dyfrakcja.pdf