Biala_Ksiega_inter_mm

BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Przegląd przeprowadzono w czterech obszarach problemowych wyróżnionych stosownie do
czterech faz cyklu strategicznego analiz i studiów w dziedzinie bezpieczeństwa (rys. 2).
Rysunek 2. Cykl strategiczny analiz i studiów w dziedzinie bezpieczeństwa
PODMIOT
BEZPIECZEŃSTWA
Samoidentyfikacja strategiczna podmiotu: diagnoza państwa jako podmiotu bezpieczeństwa
(podstawy bezpieczeństwa narodowego) oraz zdefiniowanie interesów
narodowych i celów strategicznych w dziedzinie bezpieczeństwa
ŚRODOWISKO
BEZPIECZEŃSTWA
Prognoza środowiska bezpieczeństwa: prognoza zewnętrznych i wewnętrznych
warunków bezpieczeństwa – ocena przyszłościowych warunków realizacji interesów
narodowych i osiągania celów strategicznych w dziedzinie bezpieczeństwa
STRATEGIA
OPERACYJNA
Projekcja strategii operacyjnej: sformułowanie koncepcji działań strategicznych
– sposobów osiągania celów strategicznych w danych warunkach środowiska bezpieczeństwa
STRATEGIA
PREPARACYJNA
Projekcja strategii preparacyjnej: sformułowanie koncepcji przygotowań strategicznych
– sposobów utrzymywania i transformacji systemu bezpieczeństwa narodowego,
stosownie do przyszłych potrzeb operacyjnych
Źródło: opracowanie własne.
W pierwszej fazie dokonano diagnozy Polski jako podmiotu bezpieczeństwa narodowego
oraz sformułowano na tej podstawie katalog interesów narodowych i celów strategicznych w dziedzinie
bezpieczeństwa (pomocna w tej diagnozie była analiza podstawowych aktów prawnych dotyczących
bezpieczeństwa narodowego – listę tych aktów zawiera załącznik nr 3). W drugiej przeprowadzono
kompleksową analizę środowiska bezpieczeństwa w ujęciu globalnym, regionalnym
i krajowym, uwzględniając jednocześnie jego militarny i pozamilitarny wymiar, oraz określono
możliwe strategiczne scenariusze kształtowania się przyszłych warunków bezpieczeństwa Polski.
W trzeciej fazie opracowano możliwe i pożądane opcje koncepcji działań strategicznych (strategii
operacyjnej): wskazano zasady i sposoby osiągania celów strategicznych w dziedzinie bezpieczeństwa
oraz zarysowano zadania dotyczące działań strategicznych w poszczególnych sektorach bezpieczeństwa.
W czwartej fazie zaprojektowano – stosownie do zadań i wymagań określonych w trzeciej
fazie – strategiczne opcje przygotowań państwa w dziedzinie bezpieczeństwa (strategii preparacyjnej).
Ilustruje to w sposób syntetyczny rys. 3.
20