ŚciÄ gnij PDF - Knights of Columbus, Supreme Council

(Ap 22, 17. 20), ponieważ Jego przyjście wybawi nas od
Złego” (KKK 2853).
„Prosząc od wybawienie od Złego, modlimy się również o
uwolnienie od wszelkiego zła, przeszłego, teraźniejszego i
przyszłego, którego on jest sprawcą lub podżegaczem. W tej
ostatniej prośbie Kościół zanosi przed Boga Ojca niedolę
całego świata” (KKK 2854), wierząc, że nie ma na ziemi
takiego cierpienia, którego niebo nie mogłoby uleczyć.
Chrystus umieszcza prośbę „zbaw nas ode złego” na
końcu modlitwy „Ojcze nasz”. My chętnie umieścilibyśmy ją
na początku. Dzieci zwykle tak właśnie robią. Pierwsza
modlitwa dziecka to zwykle modlitwa wyrażona słowami:
„Boże, pomóż mi!”. Jest to oczywiście zupełnie dobra
modlitwa, a najwięksi święci nigdy z tego typu modlitwy nie
wyrośli. Wyrośli jednak z umieszczania jej na pierwszym
miejscu w porządku swych modlitw. Pouczeni przez
Modlitwę Pańską, ubierali modlitwę prośby w modlitwę
adoracji. Bowiem zanosząc do Boga jedynie prośby, nie
adorując, nie kochając Go i nie ufając Mu, traktowalibyśmy
Go nie jako osobę, ale jako maszynkę do spełniania życzeń,
nie jako nasz cel, ale jako środek do osiągnięcia naszych
celów. Kiedy maszyna nie daje nam tego, czego sobie
zażyczyliśmy, odchodzimy od niej. Nie porzucamy natomiast
osoby, którą kochamy i której ufamy, również wtedy, kiedy
nie dostajemy od niej tego, czego chcieliśmy. Tym bardziej nie
robimy tak wobec Boga.
Adoracja zmienia nie tylko miejsce naszej prośby, ale
również jej jakość. Sprawia, że z żądania, podlizywania się
czy też marudzenia (wszystkie te formy właściwe są podejściu
egocentrycznemu) nasza modlitwa staje się wyrazem zaufania
(co jest zdecydowanie postawą teocentryczną). Powinniśmy
-28-