Partnerstwo publiczno-prywatne nad WisÅ‚Ä : więcej niŜ łyŜka dziegciu

- Chcemy zbadać dogłębnie róŜne aspekty takiej umowy i dopiero wtedy ewentualnie
realizować inwestycje w tym systemie - mówi Kochaniak. - Ale poniewaŜ będziemy
pionierami, a wiele samorządów mniejszych miast patrzy na "liderów", więc musimy to
zrobić porządnie.
Zła to była ustawa
Ustawa o PPP z 2005 r. okazała się bublem legislacyjnym. - Na jej podstawie nie
zrealizowano Ŝadnego przedsięwzięcia - podkreśla Dawid Sześciło z kancelarii prawnej
Weil, Gotshal & Manges. Większość wad usuwa obecnie obowiązująca ustawa.
Obok ogólnych zmian sprzyjających stosowaniu umów PPP w róŜnych sektorach (patrz:
ramka), wprowadza ona takŜe nowe impulsy dla takiego partnerstwa w słuŜbie zdrowia.
Znosi zakaz utworzenia zakładu opieki zdrowotnej i udzielania świadczeń zdrowotnych
przez spółkę celową (SPV) zawiązaną pomiędzy partnerem publicznym (gminą lub
SPZOZ-em) a inwestorem prywatnym.
To podstawowa róŜnica w stosunku do poprzedniej Ustawy o PPP. MoŜliwe jest takŜe -
podobnie jak pod rządami poprzedniej regulacji - zlecenie przez podmiot publiczny
partnerowi prywatnemu wykonywania zadań z zakresu opieki zdrowotnej bez
zawiązywania wspólnej spółki. - W takiej sytuacji - podkreśla Dawid Sześciło -
wynagrodzenie partnera prywatnego moŜe w całości stanowić zapłata ze środków
podmiotu publicznego odpowiedzialnego za wykonywanie zadań z zakresu ochrony
zdrowia. Przedstawiciele innych kancelarii prawnych oddają cesarskie co cesarzowi i teŜ
wydobywają nowe, pozytywne elementy w Ustawie o PPP. Ale zarazem wskazują na rafy,
z których istnienia muszą zdawać sobie sprawę samorządy lub ZOZ-y nawigujące po
nowym morzu.
Istota partnerstwa
Projekt Ustawy o PPP przygotowywał minister gospodarki, a w tym samym czasie projekt
Ustawy o koncesji na roboty budowlane lub usługi tworzył minister infrastruktury. Obie
ustawy weszły w Ŝycie niemal jednocześnie, na początku br. - trochę mieszając pojęcia i
moŜliwości.
- Istotą Ustawy o PPP jest współpraca i podział ryzyk podmiotu publicznego i prywatnego,
podczas gdy w koncesji ryzyko ekonomiczne przedsięwzięcia zostaje przeniesione na
podmiot prywatny - wyjaśnia Ewelina Dynkiewicz.
RóŜny jest teŜ zakres i przedmiot moŜliwych działań; w koncesji raczej jest to zlecenie
wykonania usług, dostaw i robót budowlanych, choć w pewnych przypadkach samorząd
moŜe wybrać i taką opcję. Dlatego koncesje osłabiają siłę atrakcyjności umów o PPP. To
po pierwsze.
Po drugie ustawa uchyla zakaz utworzenia przez spółkę celową SPV zakładu opieki
zdrowotnej, ale SPZOZ-om w Ustawie o ZOZ-ach... zabrania się wniesienia majątku do
spółki, której celem działania jest świadczenie usług ochrony zdrowia.
Czy to niedopatrzenie ustawodawcy,
czy uwzględnił on takŜe kontrowersje, jakie wzbudza prosty aport? Gdyby chciał, łatwo
by tę lukę usunął - ocenia Arwid Mednis, partner, radca prawny w kancelarii Wierzbowski
Eversheds. Formalnie przekazanie majątku moŜe nastąpić poprzez utworzenie najpierw
spółki prawa handlowego, która dopiero później przekaŜe aport, ale czy orzeczenie Sądu
NajwyŜszego nie uzna takiego rozwiązania za omijanie przepisów? Prawnicy widzą inne
moŜliwości rozwiązania tej kolizji, lecz jak z kolei zastrzec w umowie o PPP, aby po jej
zakończeniu majątek wrócił do właściciela? Sceptycznie do PPP odnosi się takŜe Andrzej
Sokołowski. W jego ocenie brakuje promesy dla inwestora prywatnego, Ŝe NFZ podpisze
co najmniej kilkuletni kontrakt lub będzie go odnawiał. Inwestor musi więc albo
nadmiernie ryzykować, albo przeliczyć ryzyko na pieniądze i zastrzec je w umowie
- co z kolei moŜe się nie opłacać samorządowi.