peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna
peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna
peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Diagnostyka ruchów żuchwy<br />
Ryc. 4. Elementy rejestrujące ruchy żuchwy w aparacie<br />
Cadiax.<br />
Ryc. 5. Wykresy uzyskiwane na ekranie monitora podczas<br />
pracy systemem Cadiax.<br />
(ryc. 5). Przed rozpoczęciem pomiarów należy ustalić<br />
pozycję referencyjną, z której będą wykonywane<br />
ruchy. Jeżeli podczas wykonywanych ruchów żuchwa<br />
będzie wracać <strong>do</strong> pozycji wyjściowej (pozycja<br />
referencyjna), będzie to świadczyło o poprawności<br />
jej wyznaczenia. Komputer oznacza pozycję<br />
referencyjną jako zerową na wykresach. Pomiar<br />
ruchów jest rejestrowany w płaszczyźnie strzałkowej<br />
obustronnie w 3 wymiarach. Pacjent wykonuje<br />
poszczególne ruchy. Każda czynność jest 3-krotnie<br />
powtarzana, z czego program wylicza średnią wartość<br />
dla danego ruchu. Urządzenie oblicza strzałkowe<br />
i czołowe elementy prowadzenia dla wielu<br />
typów artykulatorów.<br />
Z własnych obserwacji na podstawie pracy systemem<br />
Cadiax zauważyliśmy problemy z wyznaczaniem<br />
pozycji referencyjnej. Łyżka zamocowana<br />
na <strong>do</strong>lnym łuku zębowym za pomocą gęstej masy<br />
silikonowej uniemożliwia zwarcie zębów, a tym<br />
samym powoduje zaburzenie położenia żuchwy.<br />
Umieszczenie łyżki na <strong>do</strong>lnym łuku zębowym u<br />
większości osób powo<strong>do</strong>wało także nadmierne ślinienie,<br />
co <strong>do</strong>datkowo utrudniało wykonanie badania.<br />
Pacjenci mają przez to trudności z powrotem<br />
żuchwy <strong>do</strong> pozycji wyjściowej. Przed wykonaniem<br />
rejestracji <strong>do</strong>brze jest przećwiczyć z badaną osobą<br />
poszczególne ruchy żuchwy, zwłaszcza jeżeli badanie<br />
<strong>do</strong>tyczy starszego pacjenta. Spośród trzech<br />
prób wykonywanych przez pacjenta dla każdego<br />
ruchu, zauważyliśmy, że wykresy dla każdej próby<br />
były powtarzalne dla ruchu otwierania i zamykania<br />
oraz wysuwania żuchwy. Najmniej powtarzalne<br />
były wykresy wykonywane dla ruchów bocznych.<br />
Zauważyliśmy, że sztywne zamocowanie aparatu<br />
<strong>do</strong>okoła głowy pacjenta, u niektórych wywoływało<br />
stany klaustrofobiczne, co objawiało się brakiem<br />
koncentracji w wykonywaniu poszczególnych ruchów.<br />
Poza tym silne podpieranie aparatu na nosie<br />
może wywoływać ból, w związku z czym konieczne<br />
było stosowanie gęstej masy silikonowej.<br />
Petrie i wsp. porównywali w swoich badaniach<br />
rejestrację ruchów żuchwy za pomocą metody komputerowej<br />
z użyciem urządzenia Cadiax i metody<br />
mechanicznej stosując pantograf. Wyniki eksperymentu<br />
pokazały, iż wartości uzyskiwane z aksjografii<br />
komputerowej były znacząco wyższe niż<br />
wartości uzyskiwane z badania za pomocą pantografu.<br />
Zaobserwowano również, iż badania w<br />
odstępach czasu wskazują bardziej stałe wartości<br />
pantografu, natomiast dla aksjografii wyniki te są<br />
znacząco inne (14). Można przypuszczać, iż wiąże<br />
się to z ustaleniem pozycji referencyjnej <strong>do</strong> badania.<br />
Prowadzenie żuchwy przy pomocy lekarza w<br />
czasie rejestracji nie jest prawidłowe i często w ten<br />
sposób <strong>do</strong>chodzi <strong>do</strong> poważnych błędów pomiarowych<br />
(15).<br />
Celar i Tamaki wykorzystywali system komputerowej<br />
aksjografii Cadiax <strong>do</strong> uzyskiwania wartości<br />
kąta Bennetta i kąta nachylenia drogi stawowej.<br />
Pozyskiwane dane przenosili następnie <strong>do</strong> artykulatorów.<br />
Pozwoliło to na ustawienie tych urządzeń<br />
indywidualnie dla danego pacjenta, uzyskując w<br />
ten sposób rzeczywiste zakresy ruchów żuchwy (2).<br />
PROTETYKA STOMATOLOGICZNA, 2009, LIX, 1 13
Change language