Dentoplotek 12 - Poldent

Punkty edukacyjne
Artykuł ten piszę w czasie, gdy lekarze, którzy
poczuli się w obowiązku, szukają po szufladach
certyfikatów i zaświadczeń o odbytych szkoleniach.
Ponieważ zgodnie z art. 18 ust. 1 Ustawy
z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza
i lekarza dentysty (Dz.U. z 2011 r. Nr 277, poz.
1634, z późn. zm.), lekarz ma prawo i obowiązek
doskonalenia zawodowego, w szczególności
w różnych formach kształcenia podyplomowego,
a zgodnie z art. 18 ust .2 ustawy z dnia
5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza
dentysty, Minister Zdrowia po zasięgnięciu opinii
Naczelnej Rady Lekarskiej określa w drodze
rozporządzenia sposób dopełnienia tego obowiązku.
W wykonaniu ww. upoważnienia wydane zostało
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia
6 października 2004 r. w sprawie sposobów
dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego
lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr
231, poz. 2326, z późn. zm.), zgodnie z którym
doskonalenie zawodowe lekarza obejmuje aktywność
zawodową w ramach samokształcenia
lub w zorganizowanych formach kształcenia
podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia
specjalizacyjnego, nabywanie umiejętności
zawodowych z zakresu węższych dziedzin
medycyny lub udzielania określonych świadczeń
zdrowotnych oraz doskonalenie w innych
formach kształcenia. Dopełnienie obowiązku
doskonalenia zawodowego lekarza polega na
stałej aktywności zawodowej. Lekarz potwierdza
aktywność zawodową poprzez uzyskiwanie
200 punktów edukacyjnych, obliczonych
w 4-letnich okresach rozliczeniowych. Liczbę
punktów edukacyjnych odpowiadających poszczególnym
formom doskonalenia zawodowego
określa załącznik nr 3 do ww. rozporządzenia.
Jak pamiętamy, cztery lata temu ponad połowa
lekarzy dentystów w Polsce po prostu „olała”
sobie ten obowiązek. Brak jakichkolwiek konsekwencji
niedopełnienia obowiązku samokształcenia
doprowadził do tego, że wszystkie
te przepisy i założenia są martwe. Izby Lekarskie
na terenie kraju w indywidualny sposób
podchodzą do tego problemu. Na przykład
Izba Lekarska w Katowicach zaliczy lekarzom
dwa okresy zbierania punktów pod warunkiem,
że lekarz udokumentuje zdobycie 400 punktów
edukacyjnych, bez oceny jakościowej tych
punktów. Wszyscy pamiętamy, jak 4 lata temu
uznawano punkty - bądź nie - według „widzimisię”
oceniającego, bo nie było rozporządzenia
i zasad określających, które punkty są dobre,
które nie. I dodatkowo nie istniał system odwoławczy.
W pewnym sensie nie dziwię się osobom
oceniającym, ponieważ duża część „kursików”
bądź „konferencyjek” miała po prostu
„poziomek”. Kto żyw ruszył do szkolenia dentystów.
Ogrodnicy, ekonomiści, jeden górnik
i kilka innych „gwiazd”. Dodatkowo wzmacniani
przez „gwiazdy” stomatologii przywożone z zagranicy.
Nic w tym dziwnego. Ustawa o swobodzie
działalności gospodarczej pozwala nawet
technikowi hutnictwa uczyć dentystów. Oczywiście
ceny za szkolenia też były wymowne.
Tak więc nic dziwnego, że za zgodą Ministra
Zdrowia, podsekretarz stanu Krzysztof Chlebus
informuje: „(…)wychodząc naprzeciw oczekiwaniom
środowiska lekarskiego i postulatom
Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia
rozpoczęło prace nad zniesieniem limitów
punktów za realizację poszczególnych form
doskonalenia zawodowego mające w założeniu
zwiększenie swobody wyboru poszczególnych
form doskonalenia zawodowego i uelastycznienie
zasad dopełnienia obowiązku doskonalenia
zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (…)”.
Na koniec przypomnienie pewnej sytuacji, która
wydarzyła się na początku lat 90. w Ustroniu,
podczas PTS. Pomijam nazwy firm i osób.
W tym okresie tylko pojedyncze osoby miały
doświadczenia z implantami. Wtedy też jedna
z niemieckich firm systematycznie wysyłała
swojego (zawsze tego samego) przedstawiciela
na targi i sympozja. Charakterystyczne było to,
że przedstawiciel, pan „doktor”, władał tylko językiem
niemieckim. Przewinął się przez wiele
konferencji w Polsce wraz ze swoimi slajdami.
Około 70, zawsze tych samych przeźroczy. Nikt
przecież wtedy nie używał laptopów i Power-
Pointa. Przed wykładem w Ustroniu, tłumacz
owego „doktora”, z lekkim syndromem niedowładu
prawej goleni, zahaczył o kabel zasilający
rzutnika. I wszystkie slajdy się rozsypały. Jakim
zaskoczeniem było, że prelegent nie potrafi ich
ułożyć w chronologicznym porządku i po kilkudziesięciu
minutach, roztrzęsiony, zrezygnował
z prowadzenia wykładu. Po czym niezwłocznie
ewakuował się z hotelu. To był jego ostatni
„występ” w Polsce. Jednak przed wyjazdem
w krótkiej rozmowie dowiedzieliśmy się, że implantami
zajmuje się jego brat – lekarz, a on tylko
czasami go zastępuje, dorabiając sobie do
emerytury rzeźnika.
P.C.
Zmiany w podatkach – przeczytaj, dotyczą wszystkich firm i osób
prowadzących działalność gospodarczą.
Kiedy zapłacimy większy podatek?
Dentoplotek
Wydawca: IDF sp. z o.o.
02-237 Warszawa, ul. Instalatorów 7B
Tel: 22 868 36 93, Fax: 22 846 04 26
www.dentoplotek.pl
redakcja@dentoplotek.pl
Z dniem 1 stycznia 2013 roku weszły w życie
nowe regulacje dotyczące korekty kosztów
uzyskania przychodów (czyli w skrócie kosztów)
w związku z brakiem uregulowania faktur/rachunków
w terminie. Regulacja dotyczy
zarówno firm rozliczających się z podatku dochodowego
od osób prawnych, jak i firm oraz
osób prowadzacych działalność gospodarczą,
rozliczających się z podatku dochodowego od
osób fizycznych.
Sprawa jest stosunkowo prosta przy fakturach
i rachunkach o terminie płatności do 60 dni –
jeśli dostajemy fakturę lub rachunek, wliczamy
ją w koszty działalności, nie płacimy w terminie,
to po 30 dniach opóźnienia mamy obowiązek tę
fakturę czy rachunek z kosztów wyksięgować
i tym samym zwiększyć zaliczkę na podatek dochodowy
– CIT lub PIT. W momencie zapłacenia
tej faktury/rachunku, mamy prawo ponownie
zaliczyć ją w koszty działalności. Przykład:
lekarz stomatolog prowadzący jednoosobową
działalność gospodarczą kupuje od firmy
X materiały potrzebne do swojej praktyki za
500 zł w dniu 1 marca. Dostaje na to fakturę
z 30-dniowym terminem płatności, czyli powinien
zapłacić za te materiały w dniu 31 marca.
Nie płaci do 30 kwietnia, w tym momencie faktura
nie stanowi kosztów uzyskania, więc trzeba
o kwotę 500 zł zmniejszyć koszty i zapłacić od
tego podatek w wysokości 18% x 500 zł = 90 zł.
Oczywiście to samo dotyczy wszystkich podmiotów
na rynku.
Ta regulacja wynika nie z ustaw podatkowych,
a z tzw. ustawy deregulacyjnej, która w swoim
zamierzeniu ma zmniejszyć zatory płatnicze
pomiędzy firmami.
Red.
Redaktor Naczelny: Marek R. Zakrzewski
Z-ca Redaktora Naczelnego: Piotr
Chmielowski
Sekretarz Redakcji: Ryszard Kokot
Dyrektor Biura Redakcji: Karolina Chojnacka
Stali współpracownicy: lista zbyt długa...
Korekta: zaprzyjaźniona polonistka
Redakcja graficzna: Zoom Design
Druk: Zoom
Fotografie: DigiTouch, Fotolia i archiwum.
Egzemplarz wyjątkowo bezpłatny.
Za treść reklam oraz pozostałą
treść redakcja nie bierze absolutnie
żadnej odpowiedzialności.
Zbieżność wielu nazwisk
jest zupełnie przypadkowa,
a czasami nieprzypadkowa.
Per aspera ad astra. M.N.N.
4