Rocznik 2010 - Gniazdo

tynia jest późnogotycka, wyposażona w trzy ołtarze i ambonę w stylu barokowym. Przy słonecznej
pogodzie kościół rozświetlają barwne plany światła rzucane przez kolorowe witraże. Po krótkim
wysłuchaniu historii o dusznickim kościele wycieczkowicze pojechali do niedalekich Wronek.
Druga część spotkania rozpoczęła się od zwiedzania Muzeum Regionalnego. Powstanie tego
Muzeum było możliwe dzięki inicjatywie Towarzystwa Miłośników Ziemi Wronieckiej. Mieści się
ono w odrestaurowanym szachulcowym spichlerzu z połowy XIX wieku i można w nim zobaczyć
na co dzień ekspozycję historyczno-etnograficzną oraz archeologiczną. Po zwiedzeniu wystawy,
w piwnicznej sali zwanej Salą Rycerską przy gorącej kawie i wybornych rogalikach odbył się wykład
okołogenealogiczny związany z tworzeniem się nazwisk, popularnością jednych i rzadkością
niektórych.
Po wykładzie nastąpił spacer z przewodnikiem po Wronkach, w czasie którego można było zobaczyć
zabudowania i urokliwe uliczki śródmieścia. Oprócz tego w planie było zwiedzanie dwóch
kościołów. Pierwszy z nich, kościół parafialny pw. św. Katarzyny, wzniesiony został pod koniec
XV wieku w stylu gotyckim. W pięknie rzeźbionym i malowanym ołtarzu głównym znajduje
się rzeźba Chrystusa Vir Dolorum z ok. XV wieku. Drugim kościołem był kościół klasztorny
oo. Franciszkanów z 1279 roku, będący początkowo siedzibą oo. Dominikanów. W obecnym,
barokowym kształcie, świątynia została zbudowana w końcu XVII wieku. Wyposażenie wnętrza
pochodzi z XIX i XX wieku. Natomiast budynek klasztorny pochodzi z 1875 roku i jest siedzibą
Wyższego Seminarium Duchownego oo. Franciszkanów.
Po zwiedzeniu tak wielu pięknych wielkopolskich zabytków trzeba było wzmocnić się, toteż
spotkanie zakończyło się w restauracji wspaniałym obiadem oraz kawą.
Spotkanie 36
Śmiełów-Żerków-Dębno, 22 maja 2010 roku
Śmiełów jest niewielką miejscowością położoną w gminie Żerków, w powiecie jarocińskim. Leży
w samym sercu tzw. Szwajcarii Żerkowskiej będącej turystyczną perełką Wielkopolski. Owa
Szwajcaria to przede wszystkim niewielkie malownicze wzgórza i rozlewiska Warty. W samym
sercu Szwajcarii Żerkowskiej położony jest pałac w Śmiełowie, przed którym umówiliśmy się na
nasze kolejne spotkanie.
Pierwszymi mieszkańcami śmiełowskiego pałacu byli Andrzej Gorzeński i jego żona Józefa
z Dzierżykraj Morawskich. Mieli oni ośmioro dzieci, z czego Śmiełów dostał się piątemu synowi
– Hieronimowi. To właśnie na okres jego gospodarowania przypadła w Śmiełowie wizyta Adama
Mickiewicza. Życie Mickiewicza w Śmiełowie to przede wszystkim polowania, aktywne życie towarzyskie
i bliską znajomość Mickiewicza z siostrą pani domu, a mianowicie piękną Konstancją
z Bojanowskich Łubieńską z którą utrzymywał listowny kontakt do końca swego życia.
Po Mickiewiczu zachowało się kilka pamiątek w Śmiełowie. Są to szachy, porcelana, niewielkich
rozmiarów portfele (bo Mickiewiczowie całe życie borykali się z problemami finansowymi),
podróżny zestaw do pisania i kilka innych drobiazgów. W śmiełowskim muzeum można zobaczyć
również pięknie oprawione pocztówki przedstawiające dom rodzinny poety na Litwie, szkołę
w Nowogródku do której chodził, inną w której nauczał, a także dom w Szwajcarii czy Paryżu.
Piękne obrazy i meble dają wyobrażenie o tym jak kiedyś musiał wyglądać pałac w Śmiełowie.
Następnym etapem naszej podróży był Ośrodek Kultury i Rekreacji w Żerkowie gdzie gromadnie
zjechaliśmy (niczym na sejmik szlachecki) na najważniejszą część naszego spotkania czyli
Walne Zgromadzenie. Po niezwykle owocnych i sprawnie przeprowadzonych obradach oraz
długiej dyskusji nad zmianą statutu pojechaliśmy do malowniczo położonej wsi Dębno. Jest to
niewielka miejscowość położona w powiecie średzkim. Ma długą i ciekawą historię o której wspaniale
opowiadał zebranym miejscowy proboszcz ks. Jacek Toś. Dębno posiada jeden z najstarszych
i najpiękniejszych kościołów. Budowla posiada charakterystyczne cechy stylu gotyckiego i jest
najstarszą budowlą murowaną na Ziemi Jarocińskiej.
95