GWS Nr 05/2005 - GorzÃ³w

More documents

Recommendations

Info

GORZOWSKIE WIADOMOŚCI SAMORZĄDOWE nr 5 (81) MAJ 20<strong>05</strong> r. Pejzaże sentymentalne Pejzaż malarzy polskich w zbiorach Lwowskiej Galerii Sztuki, który mogliśmy podziwiać w „Spichlerzu” od 3 do 26 kwietnia, był największym wydarzeniem wystawienniczym tego roku. Muzeum Lubuskie im. J. Dekerta uczciło w ten sposób 60-lecie swego istnienia oraz 60-lecie Gorzowa. Wśród gorzowian jest wielu lwowiaków - dla nich ta wystawa miała szczególne znaczenie emocjonalne. Pokazanych zostało 60 prac, wiele takich, których nawet we Lwowie nie można obejrzeć, bo zalegają tam magazyny. Zaprezentowane zostały dzieła m.in. Canaletta, Matejki, Stanisławskiego, Fałata, Cybisa, Siemiradzkiego, Ruszczyca, Gotlieba, Langego. Wśród pokazanych pejzaży znalazły się widoki górskie, krajobrazy Galicji, panoramy miast polskich, włoskich, francuskich. Wystawa, sprowadzona do Polski przez Państwową Galerię Sztuki w Sopocie, w Gorzowie zakończyła swoją trasę objazdową po polskich miastach. Dochód z niej zasili budżet galerii we Lwowie, która ma największy poza granicami kraju zbiór polskiego malarstwa, i pomoże w konserwacji obrazów. Wystawę w „Spichlerzu” objęli honorowym patronatem Marszałek Województwa Lubuskiego i Prezydent Miasta Gorzowa Wlkp. (df) Henryk Siemiradzki - U źródła 2 Władysław Lam - Podwórze lwowskie Jan Matejko - Widok Bebeku pod Konstantynopolem
GORZOWSKIE WIADOMOŚCI SAMORZĄDOWE nr 5 (81) MAJ 20<strong>05</strong> r. Fot. PIOTR ŻYTNICKI Jubileusz ze smugą cienia Główne uroczystości związane z 60-leciem Gorzowa przypadły 2 kwietnia, kiedy wszyscy nasłuchiwaliśmy wiadomości z Watykanu, pełni obaw, że w każdej chwili może nadejść ta najgorsza. To pogłębiło refleksyjny nastrój uroczystości, ale i pozbawiło radości świętowania. Obchody 60–lecia Gorzowa zainaugurowało 21 marca uroczyste przecięcie wstęgi w nowej siedzibie Klubu Pioniera przy ul. Obotryckiej 7, którą przekazało miasto, wystawa historyczna dokumentów i zdjęć z życia miasta z lat 1945 – 1960 w Galerii Uniwersytetu III Wieku oraz konferencja historyczna. Uroczystości 2 kwietnia rozpoczęła uroczysta msza święta w katedrze z oprawą muzyczną Gorzowskiej Orkiestry Dętej pod dyrekcją Bolesława Malickiego. Następnie władze miasta i województwa, pionierzy, poczty sztandarowe i mieszkańcy przemaszerowali wraz z orkiestrą na Plac Grunwaldzki, gdzie odbył się wiec patriotyczny. Wyrazy uznania i po- dziękowania pionierom za ich wkłąd w rozwój miasta złożył wojewoda Janusz Gramza i prezydent Tadeusz Jędrzejczak. Piotr Łazowski jako pionier podzielił się swoimi wspomnieniami z pierwszych lat powojennych (czyt. „Jestem pionierem” poniżej). Po południu odbyła się uroczysta sesja Rady Miasta z udziałem pionierów miasta Gorzowa, parlamentarzystów, Wojewody Lubuskiego, wicemarszałka województwa, Bogusława Andrzejczaka, przewodniczących rad miasta poprzednich kadencji, prezydenta, jego zastępców, prezydentów poprzednich kadencji oraz zasłużonych mieszkańców. Referat historyczny związany z dziejami polskiej administracji w Gorzowie wygłosił dr Dariusz A. Rymar, który stwierdził m.in. że pierwsze powojenne polskie władze Gorzowa w zasadzie były samozwańcze, dopiero później zostały usankcjonowane. Mieczysław Kędzierski, przewodniczący Rady Miasta, przypomniał historię samorządu gorzowskiego a prezydent Tadeusz Jędrzejczak etapy rozwoju miasta. Zofia Nowakowska przybliżyła sylwetki niektórych pionierów. Po okolicznościowych wystąpieniach wręczone zostały odznaczenia „Za szczególne zasługi dla miasta Gorzowa”. Oprawę artystyczną sesji stworzył chór „Cantabile”, który także otrzymał tego dnia Odnakę Honorową Miasta Gorzowa. Zaplanowany na wieczór w teatrze koncert z okazji 60-lecia Gorzowa został odwołany z uwagi na powagę chwili – agonię Papieża Jana Pawła II. (df) Jestem pionierem Dzisiaj, w 60. rocznicę przywrócenia polskości w tym mieście, pragnę podzielić się z Państwem wrażeniami i odczuciami, które miałem jako młody wówczas człowiek z centralnej Polski, z Żyrardowa k. Warszawy, pozbawiony perspektywy założenia rodziny, bez pracy (Warszawa w gruzach). Na apel władz wyjechałem wraz z kolegą Jerzym Doczyńskim na Ziemie Odzyskane, na – jak wtedy nazywano – Dziki Zachód. Decyzja o wyjeździe w nieznane była bardzo trudna, z uwagi na nieustabilizowaną sytuację polityczną, propagandę tymczasowości. Rodzina i starsi ludzie odradzali ryzykowny wyjazd w nieznane. Na dachu pociągu relacji Warszawa – Poznań (przez Łódź, Jarocin) po 20 godzinach jazdy, w Poznaniu przesiedliśmy się na pociąg do Krzyża. Była to pierwsza stacja na Ziemiach Odzyskanych. Krzyż – martwe miasto, paru kolejarzy na węźle kolejowym i puste, opuszczone domy. W PURze otrzymaliśmy skierowanie do Gorzowa – to duże miasto, z przyszłością, powiedzieli nam. W zatłoczonym wysiedlanymi Niemcami pociągu relacji Krzyż – Kostrzyn pytaliśmy „Wo ist Gorzów?”. Nie znali. Mijane puste stacyjki, brak ludzi, bunkry wału pomorskiego robiły przygnębiające wrażenie. Wreszcie na horyzoncie ukazało się większe miasto. Zapytani Niemcy powiedzieli, że to Landsberg. Ponieważ pochodziliśmy ze średnio dużego miasta, słynącego z wyrobów lniarskich, postanowiliśmy szukać szczęścia w Landsbergu. Przy wysiadaniu z wagonu na peronie przywitał nas wielkimi blokowymi literami napis Gorzów. Przez wypalone ruiny dworca, po wyjściu na plac w blasku słońca, zobaczyliśmy widniejące w dali, położone wysoko, tonące w zieleni, duże budynki (koszary) i prowadzącą do nich szeroką ulicę z ciąg dalszy na str. 5−7 3
Page 1: Nr 5/81 maj 2005 ISSN 1425-7386 60-
Page 5 and 6: Jestem pionierem Fot. archiwum cią
Page 7 and 8: GORZOWSKIE WIADOMOŚCI SAMORZĄDOWE
Page 9 and 10: Nazwiska czasami mało już dostrze
Page 27 and 28: !!! !! ! GORZOWSKIE WIADOMOŚCI SAM

GWS Nr 05/2005 - GorzÃ³w

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?