Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
I <strong>PRACOWNIA</strong> <strong>FIZYCZNA</strong><br />
Instrukcja do ćwiczenia nr 7 *<br />
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA LEPKOŚCI CIECZY<br />
METODĄ STOKESA<br />
1. Cel ćwiczenia<br />
Celem zadania jest wyznaczenie współczynników lepkości metodą Stokesa oraz poznanie wybranych zagadnień<br />
związanych z ruchem lepkich ośrodków ciągłych.<br />
2. Zagadnienia do przygotowania<br />
1. Lepkość, współczynnik lepkości<br />
2. Prawo Archimedesa<br />
3. Prawo Bernoulliego<br />
4. Rozkład ciśnienia w cieczy opływającej kulę<br />
5. Wzór na współczynnik lepkości w metodzie Stokesa (bez wyprowadzenia i bez poprawki na promień rury)<br />
3. Przyrządy pomiarowe; opis i schemat aparatury<br />
W doświadczeniu wykorzystuje się wiskozymetr Stokesa. Stanowi go z<br />
cylindryczna rura szklana wypełniona badaną cieczą. Rura zamocowana jest na<br />
statywie. Obejmy A i B stanowią jednocześnie wskaźniki odniesienia przy pomiarze<br />
drogi l, jaką przebywa spadająca kulka. Aby zapewnić kulkom osiowe spadanie na<br />
drodze l w cylindrze umieszczono lejek przez który wrzuca się kulki. Mierząc<br />
prędkość ruchu jednostajnego możemy wyznaczyć współczynnik lepkości .<br />
Uwzględniając skończone wymiary naczynia wzór, z którego należy skorzystać ma<br />
postać:<br />
<br />
<br />
m Vd<br />
3s<br />
c<br />
<br />
g<br />
t<br />
s <br />
l1<br />
2,4 <br />
S <br />
3<br />
gdzie V jest objętością kulki (<br />
1 V s ), g – przyspieszeniem ziemskim,<br />
6<br />
d c – gęstością cieczy, m – masą kulki, t – czasem spadania ruchem jednostajnym na<br />
drodze l kulki. S i s są odpowiednio średnicami rury i kulki.<br />
4. Przebieg ćwiczenia – tabela pomiarów<br />
Pomiary współczynnika lepkości wykonuje się dla dwóch cieczy, zatem czynności opisane w punkcie powyżej<br />
wykonać należy dla obu cieczy.<br />
1. Wyznaczyć wewnętrzną średnicę cylindra S za pomocą suwmiarki.<br />
2. Wybrać 10 kulek podobnych (jednakowych) pod względem kształtu i materiału.<br />
3. Wyznaczyć średnicę kulek za pomocą śruby mikrometrycznej i obliczyć średnią średnicę kulki s.<br />
4. Wyznaczyć masę kulek i obliczyć średnią masę jednej kulki m.<br />
5. Wyznaczyć odległość l (od znaczka A do B) za pomocą miarki milimetrowej.<br />
* Instrukcję wykonali: mgr L. Nowak, mgr J. Patyk
6. Uzupełnić tabelę<br />
Pomiar Ciecz I Ciecz II<br />
s [m]<br />
s sr [m]<br />
l [m]<br />
l [m]<br />
7. Wyznaczyć stoperem czas przelotu t odległości l dla 10 kulek w obu badanych cieczach pomiędzy A i B.<br />
Uzupełnić tabelę i obliczyć wartości średnie.<br />
Pomiar Ciecz I Ciecz II<br />
1<br />
2<br />
3<br />
4<br />
5<br />
6<br />
7<br />
8<br />
9<br />
10<br />
8. Wyznaczyć za pomocą piknometru gęstość cieczy<br />
5. Opracowanie wyników – schemat wykonania obliczeń<br />
Korzystając ze wzoru podanego w punkcie 3 obliczyć współczynniki lepkości dla obu cieczy<br />
6. Schemat analizy i dyskusji błędów<br />
1. Obliczyć błąd maksymalny pomiaru średnicy kulek s oraz czasu przelotu kulek t.<br />
2. Wykonać analizę i dyskusję błędów wartości pośrednich (V, d c )<br />
3. Metodą różniczki zupełnej obliczyć błąd wyznaczenia współczynnika lepkości <br />
Jako błąd pomiaru wartości l (l) przyjąć błąd systematyczny (dokładność przyrządu).<br />
Za wartość przyspieszenia ziemskiego przyjąć wartość literaturową dla Torunia.<br />
7. Literatura<br />
1. T. Dryński (red): Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki<br />
2. H. Szydłowski: Pracownia fizyczna<br />
3. R. P. Feynman i in.: Feynmana wykłady z fizyki<br />
4. J. Orear: Fizyka, t.1<br />
5. R. Resnick, D. Halliday: Fizyka<br />
6. Encyklopedia fizyki