31.10.2014 Views

Monitoring siedlisk przyrodniczych - Bio Study | Pracownia Badań ...

Monitoring siedlisk przyrodniczych - Bio Study | Pracownia Badań ...

Monitoring siedlisk przyrodniczych - Bio Study | Pracownia Badań ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Monitoring</strong> <strong>siedlisk</strong> <strong>przyrodniczych</strong><br />

2. Ocena parametrów stanu <strong>siedlisk</strong>a przyrodniczego<br />

oraz wskaźników specyficznej struktury i funkcji<br />

Tab. 1. Opis wskaźników specyficznej struktury i funkcji <strong>siedlisk</strong>a przyrodniczego oraz parametru „perspektywy<br />

ochrony” dla <strong>siedlisk</strong>a przyrodniczego 9180 – jaworzyny i lasy klonowo-lipowe na stromych stokach i zboczach (Tilio<br />

platyphyllis- Acerion pseudoplatani)<br />

Parametr/<br />

Wskaźnik<br />

Gatunki<br />

charakterystyczne<br />

Gatunki<br />

dominujące<br />

Obce<br />

gatunki<br />

inwazyjne<br />

Opis<br />

Specyficzna struktura i funkcje<br />

Z uwagi na duże zróżnicowanie syntaksonomiczne, ekologiczne i wysokościowe<br />

<strong>siedlisk</strong>a, wyrażające się w dużej liczbie podtypów, gatunki charakterystyczne<br />

i wyróżniające podtypy charakteryzują się dużą zmiennością. Najbardziej<br />

wartościowe to:<br />

Drzewa i krzewy: lipa szerokolistna Tilia platyphyllos, klon pospolity Acer<br />

platanoides, jawor Acer pseudoplatanus, wiąz górski Ulmus glabra, porzeczka<br />

alpejska Ribes alpinum, wiciokrzew czarny Lonicera nigra, różna alpejska Rosa<br />

pendulina, w wyższych położeniach górskich jarząb pospolity Sorbus aucuparia<br />

subsp. glabrata.<br />

Rośliny zielne: w podtypach pogórskich i niższych położeń górskich – wyka<br />

gajowa Vicia dumetorum, dzwonek jednostronny Campanula rapunculoides,<br />

wyka leśna Vicia sylvatica, dzwonek szerokolistny Campanula latifolia, czerniec<br />

gronkowy Actaea spicata, paprotnik kolczysty Polystichum aculeatum,czosnaczek<br />

pospolity Alliaria petiolata, języcznik zwyczajny Phyllitis scolopendrium,<br />

miesiącznica trwała Lunaria rediviva;<br />

w podtypach górskich i wysokogórskich: modrzyk górski Cicerbita alpina,<br />

szczaw górski Rumex alpestris, jaskier platanolistny Ranunculus platanifolius,<br />

liczydło górskie Streptopus amplexifolius, ciemiężyca zielona Veratrum lobelianum,<br />

tojad dzióbaty Aconitum variegatum, parzydło leśne Aruncus sylvestris,<br />

miłosna górska Adenostyles alliariae (lokalnie), wietlica alpejska Athyrium<br />

distentifolium.<br />

Ta grupa gatunków jest trudna do określenia, gdyż występują duże lokalne różnice<br />

pomiędzy gatunkami dominującymi na poszczególnych stanowiskach. Na<br />

ogół pokrywają się one z gatunkami ekspansywnymi lub charakterystycznymi.<br />

Dla <strong>siedlisk</strong>a 9180 naturalne jest występowanie facjalne niektórych gatunków<br />

roślin zielnych (w zależności od podtypu przytulia wonna Galium odoratum,<br />

szczyr trwały Mercurialis perennis, gajowiec żółty Galeobdolon luteum miesiącznica<br />

trwała, Lunaria rediviva, pokrzywa zwyczajna Urtica dioica, czosnaczek<br />

pospolity Alliaria petiolata, stokłosa Benekena Bromus benekeni, perłówka<br />

jednokwiatowa Melica uniflora etc.). Podobnie drzewostan płatów jest silnie<br />

zróżnicowany, co jest cechą charakterystyczną lasów o charakterze naturalnym<br />

– obok płatów gdzie współwystępuje 6–8 gatunków drzew spotkać możemy<br />

płaty z dominacją jednego gatunku (np. jawor Acer pseudoplatanus, lipa drobnolistna<br />

Tilia cordata, klon pospolity Acer platanoides). W zasadzie więc parametr<br />

„gatunki dominujące” nie jest możliwy do skwantyfikowania w odniesieniu<br />

do gatunków typowych dla <strong>siedlisk</strong>a, a jedynie dla gatunków inwazyjnych lub<br />

obcych typowi <strong>siedlisk</strong>a. Sytuację komplikuje fakt, że w lasach o naturalnej<br />

dynamice, szczególnie na stokach zachodnich, pojawianie się gatunków porębowych<br />

w lukach po wypadających drzewach również jest zjawiskiem naturalnym.<br />

Kwantyfikacja tych wskaźników wymaga więc dużego doświadczenia i znajomości<br />

różnych typów <strong>siedlisk</strong>a w całym zakresie jego naturalnej zmienności.<br />

W lasach stokowych gatunki inwazyjne należą do nielicznych elementów flory,<br />

jednak wysoce prawdopodobne (szczególnie w zachodniej części zasięgu) jest<br />

występowanie niecierpka drobnokwiatowego Impatiens parviflora; znacznie<br />

rzadziej spotykamy inne gatunki. Powierzchnie z udziałem więcej niż jednego<br />

gatunku obcego były notowane sporadycznie w obszarach Piekielna Dolina oraz<br />

w Ostoi Środkowojurajskiej.<br />

Generalnie udział gatunków inwazyjnych jest niewielki – jeśli występują to<br />

w ilości nie przekraczającej 10% pokrycia (zwykle w przypadku niecierpka<br />

drobnokwiatowego Impatiens parviflora) stan wskaźnika należy uznać za niezadowalający<br />

(U1), a jedynie w przypadku bardziej masowego udziału za zły (U2).<br />

204 BIBLIOTEKA MONITORINGU ŚRODOWISKA

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!