(2/10-11, grudzieÅ) | bezcenny | www.awf-studenci.pl - PoznaÅ

GAZETA STUDENCKA AKADEMII WYCHOWANIA FIZYCZNEGO W POZNANIU 

NR 19 (2/10-11, GRUDZIEŃ) | BEZCENNY | WWW.AWF-STUDENCI.PL 

W NUMERZE: 

AWFOGRAF | ŚWIĄTECZNO - SYLWESTROWY BIGOS | AWF MA TALENT | CAŁE ZŁO DOPALACZY

2 

REDAKTOR NACZELNA: Sylwia Monastyrska 

KONTAKT: sylwia_mon@wp.pl 

Projektując okładkę do 19 numeru AgrAWFki, 

za wszelką cenę chciałam uniknąć niebieskiej 

kolorystyki (3 okładki pod rząd w tym kolorze 

to przesada) i nie udało mi się! Dlaczego! BO 

ŚNIEG!!! Tak bardzo oczekiwany nie tylko przez snowboardzistów 

i narciarzy, ale zapewne też saneczkarzy 

i zwolenników bitwy na śnieżki, czy też lepienia 

bałwana ;-). Jedno jest pewne - sezon zimowy oficjalnie 

rozpoczęty, więc tematyka okładki oczywista. 

W związku z nadejściem zimy, sekcja snowboardowo-narciarska 

zachęca Was swoimi osiągnięciami 

do uczestnictwa w zajęciach na stoku Malta-Ski (str. 10-11). Możecie także 

przeczytać o tym jak rozpoczęła się przygoda w podróży na stopa Romy, Natalii 

i Bartka (str. 21-22) do Maroko oraz dowiecie się co Was czeka w nadchodzącym 

2011 roku z horoskopu, który przygotowała dla Was Ula (str. 33). A ponieważ 

nr. 19 AgrAWFki jest numerem świątecznym, przygotowaliśmy dla Was wszelkie 

wskazówki jak tanio zorganizować sobie Wigilię (str. 30), czy też spędzić 

Sylwestra (str. 32). 

Przeglądając strony naszej gazetki, na pewno zauważycie zmiany (zarówno 

graficzne jak i w treści), jakie wprowadziliśmy w związku z powstaniem 

nowej, stałej (miejmy nadzieję) Redakcji. Kto jest w jej składzie O tym już na 

4 stronie. Zapraszam do lektury :-)! 

SPIS TREŚCI: 

WYWIAD 

3 

4 

6 

7 

8 

9 

10 

12 

13 

14 

16 

17 

14 

17 

19 

20 

21 

23 

24 

25 

26 

27 

28 

30 

32 

33 

34 

AWFograf 

INFOSFERA 

Dzieci AgrAWFki 

Nowa przewodnicząca Parlamentu Studenckiego RP 

Biuro Karier 

Dziennikarze kontra Erasmusi 

NA PLUS / NA MINUS 

NOTKI DOBRZANA (Żądamy równego traktowania, Adventure With 

Fun, MISS AWF 2011) 

SPORT 

Sekcja Snow & Ski AZS AWF Poznań 

Czas ruszyć z kopyta! Powstaje sekcja jeździecka 

Świetny start młodych pływaków sekcji AWF Poznań 

“Zimny Lech” rozgrzał poznań 

Kalendarium sportowe 

(NIE)MORALNIE KULTURALNIE 

Kalendarium kulturowe 

Grzegorz Turnau zagrał w operze 

LUŹNE GAD(T)KI 

Hattrick - rozrywka w sieci 

Lodowe szaleństwo 

Konkurs fotograficzny rozstrzygnięty 

4 Krakowskie spotkania podróżników Kolosy 2010 - prolog 

Los Locos!!! 

Całe zło dopalaczy 

Na AWFie czujesz, że studiujesz 

Chyba Ty! 

Akcja Ciacho 

Studenci AWF Poznań VS. Pan Cukier 

Pomagaj klikaniem 

ŚWIĄTECZNO-SYLWESTROWY BIGOS 

List do Św. Mikołaja 

Wigilia studenta 

Sylwester na studencką kieszeń 

Studencki horoskop 2011 

AWF ma talent! 

Gazeta Studencka 

Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu 

AGRAWFKA NR 18 (2/10-11, Grudzień) 

WYDAWCA: Rada Uczelniana Samorządu Studenckiego AWF 

E-MAIL: agrawfka@gazeta.pl 

REDAKTOR NACZELNA: Sylwia Monastyrska, TEL: +48 794 391 235 

Z-CA REDAKTOR NACZELNEJ: Święty Mikołaj, santaclaus@gmail.com 

REDAKTOR PROWADZĄCY: Przemysław Derlatka 

KOREKTA: Urszula Żołądkowska, Katarzyna Stercz 

Arkadiusz Bednarczyk, 

GRAFIKA, ILUSTRACJE, SKŁAD: Sylwia Monastyrska 

FOTOGRAF: Grzegorz Czajka | www.grzegorzczajka.com, 

Jarosław Niewiadomski 

DRUK: POSITIV POLIGRAFIA | www.d-positiv.pl 

OKŁADKA: Grafika snowboardzisty: Ewelina Jankowiak 

Pomysł i realizacja: Sylwia Monastyrska 

ZESPÓŁ REDAKCYJNY: Arkadiusz Bednarczyk, Borys Bąbliński, 

Łukasz Mika, Agata Laskowska, 

Katarzyna Stercz, Klaudyna Śniadecka, 

WSPÓŁPRACA: 

Dyżury RUSS 

PONIEDZIAŁEK 

11:30- 13:00 Jarosław Niewiadomski 

14:15-15:00 Karolina Jasiniak 

14:30-15:30 Mateusz Oracz 

15:00-16:30 Przemysław Derlatka 

WTOREK 

12:00-13.00 Marta Kowalska 

13:00-14:00 Karolina Nowicka 

ŚRODA 

9:00-10:00 Marcin Dobrzański 

15:00-16:00 Ewa Mielcarek 

CZWARTEK 

10:00-11:00 Mateusz Oracz 

12:30-13:30 Ewa Mielcarek 

13:00-14:30 Karolina Nowicka

AWFograf 

ROZMAWIAŁ: BORYS BĄBLIŃSKI 

Imię i Nazwisko: 

Piotr Borkiewicz 

Stopień naukowy, 

stanowisko, miejsce pracy: 

doktor nauk rolniczych, 

adiunkt w zakładzie 

Biochemii 

Staż na Uczelni: 

3 lata (lub 4 – miałem 

zaoczną przerwę) 

1. Trzy słowa mówiące najlepiej o mnie: 

gruby, cyniczny, ciekawy wszystkiego 

2. Nie mam sobie równych w: gotowaniu, 

grze „Medal of Honor”, gadaniu (po piwie) 

3. Moja pięta achillesowa to: lenistwo, 

żarłoczność, piwo 

4. Nie potrafię, a chciałbym: pływać, grać 

w szachy, znać lepiej języki obce, pilotować 

samolot 

5. Dodam jeszcze: chciałbym więcej czytać, 

mieć czas na tworzenie modeli samolotów, 

jazdę na rowerze i spacer z żoną 

6. Marzenie z dzieciństwa, które udało 

mi się zrealizować: zostałem biologiem 

i pracuje jako biolog 

7. Gdyby, nie był wykładowcą to: maszynistą 

(pociągów), muzyk 

8. Autorytet mój to: Józef Beck 

9. Moje motto życiowe to: „Każdy jest kowalem swojego 

losu” 

10. Nadużywam słów: „dupa”, „tej”, „ok”, „nie chce mi się” 

11. Nie rozstaję się z: chusteczką do nosa, okularami 

12. Miejsca do których wracam: dom, dom rodziców, 

Puszcza Notecka 

13. Moja oaza spokoju to: Puszcza Notecka, góry, San 

Fuen de Alicante (Hiszpania) 

14. Studentom zazdroszczę: młodości, beztroski 

15. Muzyka której słucham i przy której odpoczywam 

to: metal!!! (Leavy, Power, nie znoszę ultra metalu 

i hardcore’a) + Clannad, Arena, Riverside… 

16. Sport to: … skądś znam to słowo… :-), rower 

17. Dodaje mi sił: góry, metal, rower 

18. Irytuje się gdy: doświadczam lekceważenia 

i głupoty innych; 

19. Z czasów studenckich wspominam miło: kumpli, 

piwo, jabole, Kasię :-), obóz w Obrzycku 

20. Moja dobra rada dla studentów: uczyć się; balować 

(z umiarem); dbać o swój własny interes = nie dawać 

ściągać 

3

Dzieci AgrAWFki 

Czas, aby przedstawić Wam członków 

AgrAWFkowej rodziny. Co prawda 

działamy wspólnie od niedawna, ale 

już możecie dostrzec owoce naszej pracy 

w numerze, który właśnie trzymacie przed 

sobą. Nasza familia wciąż się powiększa 

i mamy nadzieję, że powiększać się będzie 

nadal. Wiem, że zdjęcia mogą Was odstraszać, 

ale naprawdę jesteśmy w miarę nOrMaLNi 

o.O! Zachęcam i zapraszam wszystkie osoby 

lubiące pisać i poważnie działać w gazecie, 

która pnie się coraz wyżej! Piszcie: agrawfka@gazeta.pl 

Imię i nazwisko: Łukasz i Mika 

Studia: Sport, I rok, specjalność NARZUCONA 

Po co studiuję: sprawdzam, czy rzeczywiście 

jest to najlepszy okres w życiu ;-P 

Zainteresowania: piłka nożna, muzyka, 

dziennikarstwo radiowe, sport, wędkarstwo, 

myrmekologia, bukmacherstwo, poker 

Dlaczego AgrAWFka realizowanie 

dziennikarskich pasji 

Jestem dumny z: wielu rzeczy, głównie 

z tego jaki jestem 

Gdybym był pracownikiem Dziekanatu to: 

Barbra Streisand! 

Ja w trzech słowach: ironiczny, uparty, 

zabawny 

Ubiór i choreografia na „wykończonego działkowicza” 

Imię i nazwisko: Arkadiusz Bednarczyk 

Studia: TiR II, spec. Turystyka kulturowa 

z dziennikarstwem; Japonistyka I rok 

Po co studiuję Szukam odpowiedniej 

‘furtki’ :-) 

Zainteresowania: Japonia, żużel, polityka. 

Dlaczego AgrAWFka Lubię pisać. 

Jestem dumny z... mojej Mamy :-) 

Gdybym był pracownikiem Dziekanatu 

to... zarabiałbym mało kasy :< 

Ja w trzech słowach: nonkonformista, 

szczery, nerwus. 

Imię i nazwisko: Przemysław Derlatka 

Studia: TiR, I rok SUM, Turystyka 

Międzynardowa 

Po co studiuję Czasem sam sobie zadaje to 

pytanie. 

Zainteresowania: podróże, sporty wodne, 

historia II W.Ś, rekreacyjne imprezy nocą 

Dlaczego AgrAWFka Bo marzenia trzeba 

przekuwać w czyny. 

Jestem dumny z... powstańców warszawskich 

Gdybym był pracownikiem dziekanatu 

to... zmienł bym zawód 

Ja w trzech słowach: optymista marzyciel 

z ADHD 

4 

Imię i nazwisko: Agata Laskowska 

Studiuję: I rok TIR 

Po co studiuję By nie iść jeszcze do pracy 

heh 

Zainteresowania: jazda na łyżwach, rolkach... 

Dlaczego AgrAWFka By poszerzyć swoje 

horyzonty 

Jestem dumna z... dostania się na studia 

i spędzania czasu na tym na czym chcę. 

Gdybym była pracownikiem Dziekanatu 

to... postarałabym się zmienić jak najwięcej 

na plus dla ogółu =) 

Ja w trzech słowach: walę mega suchary xD

Imię i nazwisko: Klaudyna Śniadecka 

Studia: I rok TiR 

Po co studiuję Może będę mądrzejsza. 

Zainteresowania: Wszystko i nic (sport, 

muzyka, polityka, teatr) 

Dlaczego AgrAWFka: Marzy mi się 

specjalonść Turystyka Kulturowa z Dziennikarstwem, 

no i chciałabym pisać, pisać, 

pisać ;-) 

Jestem dumna z... pracy nad własnym 

charakterem. 


to... Ułatwiałabym życie studentom. 

Ja w trzech słowach: szczera, spontaniczna, 

chyba sympatyczna 

 

Imię i nazwisko: 

Studia: 

Po co studiuję 

Zainteresowania: 

Dlaczego AgrAWFka 

Jestem dumna/y z... 

Gdybym był/a pracownikiem Dziekanatu: 

Ja w trzech słowach: 

To miejsce możesz zająć Ty!!! 

Imię i nazwisko: Jakub Musielak 

Studia: Wychowanie Fizyczne na II roku, 

specjalizacja - gimnastyka 

Po co studiuję Chcę być trenerem akrobatyki, 

połączyć jej elementy z parkourem, 

a także częściowo przenieść ją na sale gimnastyczne 

i spopularyzować. 

Zainteresowania: Rysunek, grafika komputerowa, 

skateboarding, beatbox, parkour, 

rolki, sny; 

Dlaczego AgrAWFka Lubię pomagać 

innym ludziom, a jeżeli mogę przy tym 

rozwinąć swoje umiejętności i poznać 

ciekawych ludzi, to nie wacham się ani 

trochę. Tak trafiłem do agrAWFki. 

Jestem dumny z... tego, że potrafię walczyć 

o swoje i nie ma przeszkód które by mnie 

zatrzymały. 

Gdybym był pracownikiem Dziekanatu 

to... mógłbym wrzucić swoje zdjęcie na demotywatory 

bez podpisu :P 

Ja w trzech słowach: Jestem normalny, ale 

napewno nie przeciętny. Lubię długo spać, 

suto zjeść i dobrze się bawić. JoŁ! [przyp. redaktora: 

zdecydowanie nie potrafi w 3 słowach, 

więc ja napiszę - gaduła, gaduła, gaduła!] 

Imię i nazwisko: Ula Żołądkowska 

Studia: III TiR, rekreacja 

Po co studiuję Dla przedłużenia beztroski. 

Zainteresowania: wszystko po trochu 

Dlaczego AgrAWFka Żeby robić to co lubię 

- pisać, czytać, poprawiać. 

Jestem dumna z... bycia zadowoloną 

z życia :-) 

Gdybym była pracownikiem Dziekanatu: 

Często robiłabym sobie przerwę. 

Ja w trzech słowach: niepoważna i zapracowana 

Imię i nazwisko: Sylwia Monastyrska 

Studia: III rok TiR, rekreacja 

Po co studiuję Żeby zabić czas (a raczej 

jego resztki) :-P 

Zainteresowania: co rusz coś innego, 

a w miarę regularnie - grafika, turystyka, 

sport, fotografia 

Dlaczego AgrAWFka Bo mnie zmusili! 

A tak naprawdę jest to dla mnie coś nowego, 

co po wielu trudach daje mi wiele satysfakcji 

i co jest dla mnie wielkim wyzwaniem. 

Jestem dumna z... tego, że udało mi się 

spełnić wiele z moich marzeń. 


to... nabawiłabym się nerwicy ;-P 

Ja w trzech słowach: energiczny roztrzepaniec 

- popapraniec 

Imię i nazwisko: Katarzyna Stercz 

Studia: TiR II, rekreacja 

Po co studiuję Dla życia studenckiego ;-) 

Zainteresowania: taniec, kino współczesne 

& teatr, muzyka. 

Dlaczego AgrAWFka By robić to, co lubię. 

Jestem dumna z tego, że... mieszkam 

z dwiema pedantkami i jeszcze nie 

zwariowałam! 


to... Nie zostałabym pracownikiem Dziekanatu 

:P 

Ja w trzech słowach: uparta, śpioch i żarłok. 

5

Nowa Przewodnicząca 

Parlamentu Studentów RP 

W 

dniach 27-28 listopada odbył się 

w Warszawie XIX Zjazd Parlamentu 

Studentów Rzeczypospolitej Polskiej. 

Delegacje z ponad 200 samorządów studenckich 

z całego kraju wybierali nowe władze 

na kadencję 2010-2012. 

Dla przypomnienia – Parlament Studentów 

Rzeczypospolitej Polskiej (w skrócie 

PSRP) jest najwyższym organem 

reprezentującym wszystkich studentów 

w stosunku do władz kraju, broni praw studentów 

oraz dba o jakość kształcenia na 

polskich uczelniach. W skład PSRP wchodzą 

wszystkie samorządy studenckie, ponad 400 

uczelni wyższych w kraju, a raz na dwa lata 

odbywają się wybory ścisłych władz. 

Podobnie jak dwa lata temu o stanowisko 

ubiegała się dwójka kandydatów – 

Dominika Kita z Kielc oraz Marcin Styrna z Krakowa. 

Przez cały październik 

i listopad odbywały się debaty 

wyborcze, kandydaci 

jeździ po Polsce, spotykali się 

ze studentami i przekonywali 

do swojego programu wyborczego. 

RUSS AWF Poznań 

zdecydował się na poparcie 

Dominiki z dwóch powodów 

– przede wszystkim przez ostatnie 

dwa lata działalności 

Dominiki w PSRP uzyskaliśmy 

od niej niesamowita pomoc 

w zakresie rozwiązywania 

problemów Uczelni naszego profilu, dzięki 

Dominice o AWFach robi się coraz głośniej 

na arenie ogólnopolskiej, mimo, że jesteśmy 

małymi i nielicznymi uczelniami. Drugi 

powód związany był z dobrym kontaktem 

TEKST: DOBRZAN 

ZDJĘCIE: WWW.DOMINIKAKITA.PL 

kandydatki ze studenckim ośrodkiem jakim 

jest Poznań. Dominika jest częstym gościem 

w naszym mieście, doskonale zna nasze 

problemy oraz relacje zachodzące pomiędzy 

poszczególnymi uczelniami. 

W efekcie ponad dwunastogodzinnych 

obrad Parlamentu, licznych dyskusji, 

głosowań, Dominika w decydującym 

głosowaniu pokonała swojego rywala w stosunku 

głosów 201:198! Jaka to była radość 

na sali obrad chyba opisywać nie muszę, tym 

bardziej, że przed Wyborami żaden z kandydatów 

nie mógł czuć się pewny. 

W imieniu wszystkich studentów 

AWF Poznań złożyliśmy gratulacje Dominice, 

mamy nadzieję, że dalej będzie 

kontynuowana współpraca z AWFami 

i uda nam się rozwiązać kolejne problemy 

dotyczące społeczności naszych uczelni. 

Biuro Karier 

Drogi Żaku! 

Szukasz pracy, dodatkowego zajęcia by podreperować swój studencki budżet 

»» 

Chcesz mieć dobre CV 

»» 

Chcesz przygotować się do rozmowy z pracodawcą 

»» 

Szukasz pomysłu na praktykę 

»» 

Interesuje Cię wolontariat 

»» 

Chcesz założyć własną firmę 

ZAPRASZAMY DO BIURA KARIER! 

Wystarczy wypełnić ankietę, aby mieć dostęp do mnóstwa przydatnych informacji. 

6 

BIURO KARIER AWF 

ul. Królowej Jadwigi 27/39 61- 871 Poznań, pokój 204, tel.61 835 51 04 

www.awf.poznan.pl/biurokarier 

tel/fax. 61 835 51 04, e-mail: bkarier@awf.poznan.pl, gg.8787256

Dziennikarze Kontra Erasmusi 

czyli o działaniach studentów specjalności: 

Turystyka kulturowa z dziennikarstwem 

Od tego roku akademickiego studenci 

II roku Wydziału Turystyki i Rekreacji 

mogą studiować w ramach 

specjalności „Turystyka kulturowa z dziennikarstwem” 

(oczywiście: turystycznym). 

Jest to rozwinięta postać realizowanej 

od 2008 r. specjalności „Turystyka kulturowa”, 

która powstała w związku z tym, że turystyka 

kulturowa obecnie jednym z najszybciej 

rozwijających się segmentów rynku turystycznego 

doby globalizacji i uznawana 

jest za jeden z trendów turystycznych XXI 

wieku. Nietrudno ostatnio także zauważyć, 

że współczesna turystyka nie potrafi już 

funkcjonować bez współpracy z mediami. 

Stąd pomysł na uatrakcyjnienie naszej 

specjalności i uczenie studentów, jak poprzez 

prasę, telewizję, radio i Internet prezentować 

miejsca warte odwiedzenia (zwłaszcza atrakcyjne 

kulturowo), towarzyszyć podróżnikom 

w ich wyprawach, odkrywać przed turystami 

nieznane im dotąd zakątki świata oraz jak 

relacjonować przebieg turystycznych imprez. 

Przedmioty realizowane w ramach 

specjalności mają formę ćwiczeń i wykładów, 

podczas których duży nacisk kładzie się 

na aspekty praktyczne. Spora część zajęć 

odbywa się poza budynkiem uczelni – 

w siedzibach różnych instytucji zarówno 

kulturalnych jak i związanych z mediami, 

a także w przestrzeni miejskiej i na szlakach 

turystycznych. Przedmioty dla specjalności 

są następujące: Propedeutyka turystyki kulturowej, 

Podstawy dziennikarstwa (prowadzone 

przez doświadczoną i znaną poznańską 

dziennikarkę Annę Plenzler), Religioznawstwo 

i etniczność, Publicystyka podróżnicza, 

Dziedzictwo i szlaki kulturowe, Warsztaty 

dziennikarskie, Turystyka eventowa, Upow- 

Uwaga! 

Poszukiwani 

muzycy! 

Gram na skrzypcach 

i poszukuję chętnych 

do stworzenia zespołu muzycznego, 

wszystkich zainteresowanych 

proszę o kontakt 

do końca grudnia. 

e-mail: dyria@buziaczek.pl 

szechnianie kultury współczesnej, Tradycje 

kulinarne świata w turystyce i mediach, 

Rola mediów w kreowaniu zachowań 

turystycznych. 

Studenci mogą dodatkowo uczestniczyć 

w wyjazdach w ramach turystyki alternatywnej 

kulturowej, brać udział w konferencjach 

naukowych i warsztatach z zakresu tematyki 

specjalności. Bywają także w teatrach i biorą 

udział w różnych imprezach kulturalnych. Co 

TEKST: DR KAROLINA BUCZKOWSKA 

OPIEKUN SPECJALNOŚCI TKZD 

więcej, mają możliwość współpracy z naukowym 

czasopismem internetowym „Turystyka 

kulturowa”. 

W związku ze studiowaną specjalnością, 

studenci TKzD postanowili włączyć się 

w działania „AgrAWFki”, proponując redakcji 

prowadzenie wywiadów z Erasmusami 

przebywającymi w tym roku w naszej Uczelni. 

Dlatego też w każdym kolejnym numerze 

będzie pojawiał się wywiad ze studentami 

z innego kraju i innej uczelni – poznamy 

dzięki temu Hiszpanów z Almerii, Huelvy 

i Grenady, Portugalczyków z Lizbony i Coimbry, 

Niemca z Berlina, Francuzów z Nantes 

oraz Turków ze Stambułu. Zapraszamy do 

lektury! 

7

NA PLUS 

NA MINUS 

Czwartkowe (2.12) nieobecności 

TEKST: ŁUKASZ MIKA 

Zima jak co roku zaskoczyła drogowców; tym razem oberwało 

się także komunikacji miejskiej i międzymiastowej. Pociągi, 

oprócz kłopotów z dojazdem, miały także problemy 

z zamarzniętymi drzwiami, przez co w większości z nich działało tylko 

jedno wejście/wyjście i chcąc wysiąść na kolejnej stacji, trzeba było 

jakiś czas wcześniej poruszać się przez przedziały w kierunku jedynego 

sprawnego przejścia. Tramwaje, natomiast, nie potrafiły uporać się 

z zamarzniętymi zwrotnicami, w efekcie czego gdy planowo pojazd 

miał skręcić - jechał prosto i odwrotnie, w zależności od tego w jakiej 

pozycji zamarzły „przełączniki”. Mogliśmy przez to podziwiać m.in. 

tramwaj nr 15 na Ogrodach, czy „szóstkę” na Dębcu. Nie w lepszej 

sytuacji znalazły się autobusy, które z powodu ujemnej temperatury 

miały problemy z odpaleniem. W związku z tym zdecydowanie na plus 

należy zaliczyć decyzję uczelni, która poinformowała, że czwartkowe 

nieobecności nie będą zaliczane do limitu 30%. 

Piątkowe (3.12) nieobecności 

Co zmieniło się w ciągu jednego dnia Otóż niewiele. Śnieg nie 

stopniał, temperatura nie wzrosła zatem pociągi, tramwaje 

i autobusy dalej borykały się z problemem docierania 

na czas (o ile docierały w ogóle). Dlaczego więc dzień wcześniej 

uczelnia wykazała się zrozumieniem i nie zaliczała nieobecności 

spowodowanych problemami z dojazdem do progu 30%, a w niemal 

identycznych warunkach dnia następnego tego zrozumienia nie 

było Pytanie najprawdopodobniej pozostanie bez odpowiedzi, 

a studentom, którzy nie mogli dotrzeć na AWF w piątek wypada 

współczuć. 

Ja pitole! Gdzie parasole! 

Czwartek, 8:00, ulewa. Mając przed sobą wizję 10h na Uczelni 

w stanie totalnego przemoczenia, biorę ze sobą kawałek 

materiałowego wielokąta foremnego na patyku, by uniknąć 

kąpieli. Okazało się, że nie można go zostawić razem z kurtką a należy 

umieścić go w wiadrze razem z innymi z gatunku „wodoodporne”. „Ok, 

niech będzie” – pomyślałem, choć miałem pewne obawy. Potwierdziły 

się one o godzinie 18:30, kiedy kończąc zajęcia z pełnego wody kubła 

wystawały 3 (słownie - trzy) parasole: 2 złamane i 1 w ciapki. Nie 

muszę mówić, że oczywiście nie było tam mojego, koleżankę spotkało 

to samo. Wygląda na to, że co poniektórzy kończąc wcześniej wzięli 

do serca słowa Ryszarda Rembiszewskiego: „komora maszyny 

losującej jest pusta, następuje zwolnienie blokady i rozpoczynamy 

losowanie jednego z” …wielu parasoli. Ludzie, jeśli macie problem 

z zapamiętaniem z którym parasolem przyszliście, podpisujcie 

go albo noście ze sobą przez cały dzień. Oczywiście, możliwa jest 

pomyłka lecz chyba nietrudno rozróżnić sprawny model od tego po 

przejściach. Z drugiej strony, Uczelnia mogłaby lepiej przemyśleć 

sprawę pozostawiania tego typu sprzętu. Obecne rozwiązanie tylko 

sprzyja tego typu sytuacjom. 

TEKST: PRZEMUŚ TIRÓWKA 

Studenci AWF spragnieni nie tylko sportu, ale również nauki 

i kultury studenckiej. Zjawisko to zaobserwować można było 

w trakcie Festiwalu Nauki i Kultury Studenckiej „Feniks”. Organizatorom 

gratulujemy przyciągnięcia studentów na nieobowiązkowe 

zajęcia, a studentom chęci do zdobywania wiedzy! Oby tylko tych 

chęci wystarczyło do sesji :-). 

Radni miasta Poznania, którzy przegłosowując obniżenie bonifikaty 

na zakup gruntów przez AWF, dali nam do zrozumienia, że 

w Poznaniu są równi i równiejsi. Pomijam już fakt, że przecież 

Poznań stawia na sport! Wirtualny oczywiście. 

8

Notki Dobrzana 

Żądamy równego traktowania! 

Wielu z Was było zaskoczonych 

transparentem o tej treści, 

wywieszonym w końcówce 

listopada przed wejściem do budynku AWF. 

Tego dnia odbyła się konferencja prasowa, 

zwołana przez Rektora, a cała sprawa 

dotyczyła decyzji Rady Miasta. 

Akademia starała się o nowe tereny, 

pod kolejne inwestycje. Chodzi tutaj 

dokładnie o zaniedbane tereny przy ulicach 

Droga Dębińska i Jordana, wartości 27 mln 

złotych. Powstać tam miał nowy stadion 

lekkoatletyczny. Wzorem współpracy 

z innymi Uczelniami wyższymi w Poznaniu 

(UAM oraz Politechnika) AWF miał 

otrzymać ten obszar z bonifikatą 99%, czyli 

musielibyśmy zapłacić ok. 270 tys złotych. 

W ostatnim momencie Rada Miasta zmieniła 

swoją decyzję, i zmniejszyła bonifikatę do 

95%... Niby tylko 4%, ale różnica w cenie już 

troszkę większa, bo koszt zakupu wyniósł by 

ok. 1,3 mln… 

Decyzja ta wywołała wielką burzę na 

Uczelni, również oburzenie społeczności 

studenckiej, bo 

ilość naszych 

obiektów wciąż 

woła o pomstę do 

nieba… Stąd decyzja 

oraz oświadczenie 

wydane do mediów, 

zwracające uwagę na 

naszą niekolorową 

sytuację. I mimo 

pojawiających się na 

Uczelni pojedynczych 

głosów, które naszą 

decyzję oceniają 

negatywnie (podstawa tego rozumowania to 

stara zasada aby się nie wychylać z szeregu), 

cieszymy się, że w mieście usłyszeli o naszych 

problemach. Po to jesteśmy, aby dbać 

o interes studentów jak i Uczelni. 

Adventure 

With Fun 

Nadeszła ta wspaniała chwila, już 

nigdy nie będziesz nudzić się 

w wakacje! Już zawsze Twoje 

wakacje będą najtańsze i najlepsze, 

a o rozrywkę zadbają najlepsi animatorzy 

z naszej Uczelni. W ramach Fundacji na rzecz 

AWF powstał nowy projekt, jakim jest studenckie 

biuro podróży Adventure With Fun! 

Już niebawem zaprosimy Was na studencki 

zimowy campus, zakończenie zimy 

w Alpach no i przede wszystkim gorące letnie 

oferty wakacji w Bułgarii, Chorwacji i… 

Grecji :-). Oczekujcie dalszych informacji, 

żebyście potem nie żałowali… ;-) 

Miss AWF 2011 

Marcowy wieczór… Pełne 

trybuny hali Centrum Rekreacji 

AWF… Emocje, napięcie… 

16 najpiękniejszych studentek AWF!!! 

Już od stycznia pełną parą ruszymy 

z przygotowaniami do kolejnej edycji 

tego niesamowitego eventu. Na początku 

roku spodziewajcie się kolejnej porcji 

informacji, a tym czasem szykujcie 

się, bo niebawem rozpoczniemy 

przyjmowanie zgłoszeń. O tym, że 

warto wziąć udział nikogo namawiać nie 

muszę, porozmawiajcie z uczestniczkami 

wcześniejszych edycji. 

9

TEKST: WITEK 

Sekcja Snow&Ski 

AZS AWF Poznań 

10 

Śnieg, śnieg, śnieg i jeszcze raz śnieg... 

Ludzie przeważnie dzielą się na tych, 

którzy go lubią i na tych, którzy go… 

kochają! My z pewnością należymy do tych 

drugich. Ba, niektórzy bez śniegu żyć nie 

potrafią, toteż każdą wolną chwilę spędzają na 

desce lub nartach. 

Co nas łączy Wszyscy jeździmy pod 

jedną banderą: SEKCJI NARCIARSKO-SNOW- 

BOARDOWEJ AZS AWF POZNAŃ, którą 

prowadzą dr Helena Elegańczyk-Kot wraz 

z mgr Mikołajem Marciniakiem z Zakładu 

Sportów Różnych i Organizacji Obozów. 

W myśl hasła “trening czyni mistrza” 

spotykamy się na znanym wszystkim stoku 

Malta-Ski, jak i również w czasie wyjazdów 

w góry: te bliskie – polskie i dalsze – lodowce. 

Zapraszamy wszystkich chętnych – zarówno 

narciarzy jak i snowboarderów; początkujący 

i zaawansowanych; z własnym sprzętem 

i bez niego – do treningów w ramach sekcji 

AZS AWF! Tutaj każdy znajdzie coś dla siebie 

;-). 

Aby przybliżyć całą zabawę 

i przyjemność, którą możecie zdobyć 

poprzez uczestniczenie w zajęciach sekcji, 

postaram się zrelacjonować Wam ostatnie 

Akademickie Mistrzostwa Polski w Snowboardzie 

i Narciarstwie Alpejskim (a jest do 

czego wracać!). 

AMPy, jak co roku, odbywały się 

w Zakopanem – na stokach Harendy. 

Studenci z największych akademickich 

ośrodków zlokalizowani byli w okolicznych 

pensjonatach na zasadzie: jeden pensjonat 

– jedno miasto. Do Zakopanego zjechaliśmy 

się 1 marca. Zawody w snowboardowym 

slalomie gigancie miały się odbyć dzień 

później, więc teoretycznie wypadałoby 

się wyspać przed startem planowanym na 

godzinę 8:00... Nic z tych rzeczy! Przecież 

to AMPy – zawody, na których spotykają 

fot. Bartosz Gogolewski 

się studenci z całej Polski! Dzwoni telefon 

– znajoma snowboarderka z Warszawy 

rzuca hasło “Imprezka przed zawodami 

u nas! Wpadajcie i po drodze bierzcie inne 

miasta!” Oczywiście ruszamy! Imprezy nie 

widać końca, aż tu nagle... wschód słońca, 

co oznacza jedno – szybka drzemka i na 

stok. Na starcie widać setki zawodników; 

najpierw odbyły się przejazdy kwalifikacyjne, 

podzielone na grupy wschodnią i zachodnią, 

potem najlepsi z obydwu stref spotykali się 

w finałach. Tu chodzi o zdrową rywalizację; 

rywalizację głównie drużynową. Każdy 

jedzie dla siebie, ale wszyscy jadą przede 

wszystkim reprezentując swoją uczelnię. 

Warunki słabe – po kilkudziesięciu 

przejazdach na trasie slalomu tworzą się 

muldy i bandy, jak w snowboardercrossie. 

Dajemy radę – z większymi czy mniejszymi 

kłopotami, ale cały czas w dół, w kierunku 

mety. Z każdą kolejną rundą zostaje coraz 

mniej zawodników, wreszcie finał – z naszej 

Uczelni są w nim wszyscy. Kolejne przejazdy

i koniec zawodów – my już wiemy: jesteśmy 

drużynowymi V-CE MISTRZAMI POLSKI! 

Ulegliśmy tylko reprezentacji AWF Kraków 

z Mateuszem Ligockim w składzie ;-). 

Zawody zawodami, ale po nich liczyło 

się już tylko after-party z rozdaniem nagród 

i imprezą. Odebraliśmy puchar, medale, 

dyplomy i zaczęła się zabawa, na której nikt 

Równie ważnymi zawodami są Akademickie 

Mistrzostwa Wielkopolski, przez niektórych 

uważane nawet za ważniejsze od AMPów. Na 

zeszłorocznych AMW w Narciarstwie Alpejskim, 

rozegranych 17 marca na stoku Malta- 

Ski, kadra narciarska AWF Poznań w składzie: 

Jakub Gajewski-Głodek, Tomasz Kot, Jakub 

Przybył, Ryta Szczepaniak, Katarzyna Pic 

i Magdalena Pic zajęli w swoich kategoriach 

drużynowe pierwsze miejsca oraz osiągnęli 

wysokie miejsca indywidualnie! 

Mam nadzieję, że to zachęci Was – drogie 

koleżanki i koledzy – do wstąpienia 

w nasze “szeregi” i spotkamy się na stoku, 

pokrytym jak najgrubszą warstwą śniegu 

i razem oddamy się białym szaleństwom! 

Aby dołączyć do naszego grona 

wystarczy skontaktować się z nami 

telefonicznie bądź mailowo. Wszelkie 

dodatkowe informacje znajdziecie na stronie 

www.azs-snow.pl oraz na oficjalnym profilu 

na Facebook’u. Pierwsze zajęcia na Malcie 

odbędą się jak tylko spadnie śnieg, ale może 

wcześniej wyjedziemy razem w góry ;-) 

Ze snowboardowym pozdrowieniem, 

Witold “hasan” Król 

Rozpoczęliśmy już treningi! 

Zapraszamy wszystkich chętnych 

we wtorki w godz . 20:00-22:00 na 

zaśnieżony stok MALTA-SKI ! 

nie miał z nami szans ;-) Następnego dnia, 

późnym popołudniem rozjechaliśmy się do 

domów (czyt. do Poznania). Dzięki chłopaki: 

Jan Poniński, Michał Urbański, Rafał Piątek, 

Adam Bosy! 

Żeby nie było, że tylko snowboardem 

sekcja żyje – czas wspomnieć też o narciarzach, 

którym nie idzie gorzej i również 

odnoszą sukcesy. Na AMPach w Zakopanem 

w klasyfikacji AWFów zajęli 2 miejsce, 

a w ogólnej klasyfikacji uczelni wyższych 

osiągnęli znakomite 5 miejsce! Powodów do 

zadowolenia było poprzedniej zimy więcej 

– miniony sezon to okres wielu świetnych 

imprez narciarskich i snowboardowych. 

fot. dr Lena Kot 

11

Czas ruszyć z kopyta! 

Powstaje sekcja jeździecka! 

TEKST: KAROLINA NOWICKA 

12 

Zapewne wielu z Was rzuciły się w oczy 

rozwieszone na korytarzach plakaty, 

informujące o wolontariacie na 

CAVALIADĘ – imprezę łączącą jedyne w Polsce 

Targi Jeździeckie, zawody międzynarodowe 

w skokach przez przeszkody oraz mnóstwo 

towarzyszących temu pokazów. 

Pomimo bardzo krótkiego terminu 

zgłoszeń, w przeciągu zaledwie tygodnia 

uzbieraliśmy prawie 40 zgłoszeń sympatyków 

jeździectwa! A co tak naprawdę ma 

wspólnego AWF z CAVALIADĄ Z ogromną 

przyjemnością mogę napisać, że AWF jest 

oficjalnym partnerem przy organizacji tej 

największej hippicznej imprezy w Polsce. 

Jako AWF zapewniać będziemy pomoc 

wolontariuszy w biurze zawodów, obsługi 

parkuru, organizacji strefy animacji dla dzieci, 

a także przeprowadzimy cykl wykładów 

związanych z tematyką jeździecką przy 

stoisku AWF, promującego naszą Uczelnię na 

Targach Jeździeckich. Wykłady poprowadzą 

nasi studenci, bardzo mocno związani 

z jeździectwem – Agata Szymoniak, Jan Kurek, 

Izabela Kokowska oraz moja skromna 

osoba. Dodatkowo Jasiu będzie startował 

w konkursach małej rundy, promując swoją 

osobą AWF :-). 

Dlaczego CAVALIADA jest tak ważnym 

wydarzeniem dla AWF-u O prestiżu tej imprezy 

miłośników jazdy konnej nie muszę 

chyba przekonywać. Jednak dla mnie oraz 

kilku innych osób, jest jeszcze jeden ważny 

aspekt. Dzięki wspólnym przygotowaniom 

do targów udało nam się zebrać bardzo silną 

ekipę studentów, z którą wspólnie oficjalnie 

otwieramy Sekcję Jeździecką AWF Poznań!!! 

Naszym głównym 

celem jest 

wypromowanie 

jeździectwa na 

naszej uczelni oraz 

reprezentowanie 

naszych barw na 

Akademickich 

Mistrzostwach 

Polski oraz Akademickich 

Mistrzostwach 

Wielkopolski. 

Aby 

osiągnąć wyznaczone 

cele, proponujemy 

Wam 

kilka wariantów 

oferowanych 

przez sekcję: 

• Start w reprezentacji AWF Poznań 

w AMP i AMW w jeździectwie - osobą 

odpowiedzialną za organizację całego 

wyjazdu naszej reprezentacji będzie Agata 

Szymoniak , zawodniczka (TIR II) 

• Nauka jazdy konnej i treningi dla zaawansowanych 

jeźdźców – zajęcia sekcji będą 

odbywać się będą w Pobiedziskach, 2 razy 

w tygodniu w godzinach popołudniowych, 

50% zniżki dla studentów 40/20zl, dla 

regularnie trenujących możliwość startów 

w zawodach studenckich, możliwość 

treningów z doświadczonymi trenerami, 

różnorodność treningów 

(przepiękne tereny w parku krajobrazowym, 

duża hala 22/44mn, 

duży plac zewnętrzny), 

dogodny dojazd samochodem 

oraz 

możliwość dojazdu 

pociągiem – osobą odpowiedzialną za 

treningi będzie Jasiu Kurek, zawodnik (WF III) 

• Obozy jeździeckie i szkolenia specjalistyczne 

„Świadome jeździectwo” (wrzesień) 

- osobą odpowiedzialną za ich organizację 

będzie Karolina Nowicka, instruktorka (Fizjoterapia 

I SUM) 

• Szkolenia i warsztaty jeździeckie. Osobą 

odpowiedzialną za organizację szkoleń 

będzie Iza Kokowska, trener II klasy (WF II 

SUM), wychowanka Jacka Wierzchowieckiego 

• Rajdy konne – będziemy 

zwiedzać Polskę na końskim 

grzbiecie :-) (planowane 

rajdy nad morzem 

i w Bieszczadach itp.) 

• Udział w prezentacjach 

i konferencjach 

promujących 

jeździectwo jako formę aktywności fizycznej 

Poza wymienionymi osobami, nad 

działalnością sekcji jeździeckiej czuwać 

będą: Natalia Ratajczak (WF III), Natalia Paprocka 

(WF I) oraz Iza Nowicka (TIR II). Wszystkie 

szczegóły odnośnie planowanych 

działań sekcji poznacie na spotkaniu 

informacyjnym po Nowym Roku 

(wypatrujcie plakatów!) 

Na koniec dodam jeszcze, 

że poza studencką inicjatywą 

powstania sekcji jeździeckiej, 

Centrum Doskonalenia Kadr 

organizować będzie od 

przyszłego roku kursy na instruktorów 

jeździectwa.

Świetny start młodych pływaków 

sekcji AWF Poznań 

W 

dniu 6 listopada 2010 roku na 

pływalni UAM zakończyły się 

Akademickie Mistrzostwa Miasta 

Poznania I lat w Pływaniu. Zawodnicy Sekcji 

AWF Poznań osiągnęli wyjątkowy wynik 

zdobywając w sumie aż 8 miejsc na podium. 

Bezkonkurencyjne w swoich 

startach okazały się: Dominika Figaj, 

zwyciężczyni 50m stylem grzbietowym 

oraz 50m stylem motylkowym a także 

Joanna Żak, zdobywczyni I miejsca 

na dystansie 100m stylem dowolnym 

i III miejsca na dystansie 50m stylem 

motylkowym. Bardzo dobry wynik 

osiągnęła również Marta Wojciak na 

dystansie 100m stylem klasycznym. Studentki 

AWF (Figaj, Wojciak, Szalewska, Żak) 

okazały się ponadto najszybsze w sztafecie 

4x50m stylem zmiennym. 

Wśród mężczyzn natomiast, triumfował 

Rafał Swiniarski, najlepszy na 100m stylem 

klasycznym oraz sztafeta zmiennistów 

(Taczała, Swiniarski, Drela, Behnke) 

zdobywając 3 miejsce. 

Przed nami kolejne wyzwania, 

dlatego też zapraszamy osoby chętne, 

związane ze sportem pływackim do 

treningów w każdy poniedziałek godz. 

13.15, środę 11.45 oraz piątek 7.15 na 

basen AWF przy Drodze Dębińskiej 10c. 

Zwycięzcom serdecznie gratulujemy! 

Ze sportowym pozdrowieniem, 

Damian Jerszyński 

Krystian Wochna 

SEKCJA PŁYWACKA AWF POZNAŃ 

„Zimny Lech” 

rozgrzał PoznańTEKST: ŁUKASZ MIKA 

Stało się! Po dwóch latach od wyjścia 

z grupy Pucharu UEFA, Lech Poznań 

powtórzył sukces w Lidze Europy 

awansując kosztem utytułowanego 

Juventusu! Przed spotkaniem 

zapewniającym przejście do fazy play-off 

byliśmy świadkami wielu spekulacji co do 

rozegrania meczu w pierwotnym terminie. 

Wszystko z powodu siarczystych mrozów 

jakie nawiedziły Polskę w ostatnich dniach, 

lecz za zgodą wysłannika UEFA spotkanie 

odbyło się a stadion zgodnie z planem 

wypełniło 42 tysiące ciepło poubieranych 

kibiców. Pomimo odczuwalnej temperatury 

ponad -20°C mróz nikomu nie przeszkadzał 

– wszystko to za sprawą świetnie grającego 

Kolejorza, który golem w 12 minucie rozgrzał 

kibiców „od środka”. Humorów Poznaniakom 

nie zepsuła stracona w 84 minucie 

bramka oraz nerwowa końcówka, gdyż po 

ostatnim gwizdku arbitra stadion zawrzał, 

a zgromadzeni na Bułgarskiej sympatycy 

i piłkarze wpadli w euforię. Jestem pewien, 

że ja i pozostali szczęśliwcy będący na meczu 

nigdy nie zapomną zarówno efektu tego 

remisu jak i kibicowania w tak ekstremalnych 

warunkach, w przeciwieństwie do 

ewentualnych odmrożeń. Kolejorz! 13

Kalendarium sportowe 


NARCIARSTWO BIEGOWE 31.12.2010-09.01.2011 

31 grudnia Startuje najbardziej prestiżowa impreza w narciarstwie 

biegowym Tour de Ski. Wystartuje w niej zeszłoroczna triumfatorka 

Justyna Kowalczyk. Trzymamy kciuki. Choć to może być za mało 

w końcu Norwegowie będą też trzymać inhalatory dla swych 

astmatyczek. 

ICE RACING 8-9 STYCZNIA I 5-6 LUTEGO 2011 

ICE RACING, czyli żużel na lodzie! Wyścigi odbędą się na jeziorze 

maltańskim, o ile zima równie szybko nie odejdzie jak przyszła. 

BOKS 29 STYCZNIA 

29 stycznia to najprawdopodobniej nowy termin walki 

Sosnowski vs. Dimitrinko. I pojedynek nie odbył się 

w skutek zasłabnięcia Ukraińca kilkadziesiąt minut 

przed walką o mistrzostwo Europy wagi ciężkiej. 

HOKEJ NA TRAWIE 8-13 LUTEGO 2011 

Hokej na trawie to w Polsce rzecz prawie 

niespotykana. Prawie, bo w Wielkopolsce niesamowicie popularna. 

Z tego powodu warto wybrać się na, III Halowe Mistrzostwa Świata 

w Hokeju na Trawie Kobiet i Mężczyzn. Zawody zostaną rozegrane 

na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich. Poza tym 

trawa na hali! Moje oczy tego jeszcze nie widziały. Musisz 

tam być! 

PIŁKA NOŻNA 17 LUTEGO 

17 lutego pierwszy mecz Lecha w 1/16 Ligi 

Europejskiej. Więcej słów nie potrzeba. 

SKOKI NARCIARSKIE 

26.02.2011-05.03.2011 

Adam Małysz stanie przed szansą 

zdobycia 5 tytułu mistrza świata w skokach 

narciarskich. Liczymy również, na pozostałych 

naszych skoczków. Zwłaszcza na Kamila Stocha który 

nie zaczął sezonu zbyt dobrze. Czyżby szykował formę 

na mistrzostwa 

Hattrick – rozrywka w sieci 


14 

Zima to czas, w którym większość 

futbolowych lig przerywa 

rywalizację na boisku. Dla 

kibiców jest to czas rozłąki z ukochaną 

dyscypliną, jednak istnieje sposób na 

zapewnienie sobie piłkarskich emocji 

także w tej porze roku. Co należy zrobić 

To proste – wystarczy zarejestrować się 

w serwisie hattrick.org, darmowym internetowym 

managerze piłkarskim. 

Gra istnieje w sieci od roku 1998 

a założyła ją dwójka Szwedów, początkowo 

oferując rozrywkę tylko dla tego kraju. 

Wraz z sukcesami w postaci zwiększającej 

się liczby graczy, zwiększała się także liczba 

dostępnych lig. Do Polski Hattrick trafił 

w 2002 roku i aktualnie gra w niego 57 

tysięcy Polaków, natomiast łącznie 805 

tysięcy osób spośród 124 krajów wciela się 

w rolę menagerów własnych klubów na 

całym świecie.Przy rejestracji należy podać 

nazwę swojego zespołu i pozostaje czekać 

na maila potwierdzającego przydział do gry 

(może to potrwać nawet kilka dni!). Wraz 

z drużyną otrzymujemy 18 zawodników, stadion 

i trochę gotówki, a zespół przydzielany 

jest do jednej z najniższych dywizji. W Polsce 

jest ich aż 10, jednak w ostatnich dwóch 

mamy do czynienia głównie z BOT-ami, czyli 

zespołami bez rzeczywistego właściciela, 

stworzonych w celu zapełnienia lig. W każdej 

z nich rywalizuje ze sobą 8 zespołów na zasadach 

mecz-rewanż, co daje 14 kolejek 

trwających 14 tygodni. Sezon trwa jednak 

o 14 dni dłużej, ponieważ po zakończeniu 

każdego z nich 2 tygodnie są „wolne” (chyba, 

że gramy baraż o utrzymanie bądź awans – 

wtedy wolny jest tylko jeden :-)). 

Każdy szanujący się klub potrzebuje 

odpowiedniej ekonomii. Transferów można 

dokonywać o każdej porze dnia i nocy, 

ponieważ zespoły mogą wystawiać na listę 

transferową graczy w dowolnym terminie. Na 

początku gry warto jednak powstrzymać się 

od zakupów, ponieważ nowi „hattrickowcy” 

nie znając realiów rynku mogą łatwo stracić 

pieniądze, przepłacając za sprowadzanego 

zawodnika. Należy pamiętać, że z klubowej 

kasy co tydzień pobierane są opłaty za pensje 

zawodników i sztabu szkoleniowego, 

prowizje, koszty utrzymania stadionu czy 

zespołu młodzieżowego. Na przychody 

możemy liczyć z biletów, dlatego warto dbać 

o nastrój fanów ponieważ im bardziej są 

zadowoleni, tym większa grupa pojawi się na 

stadionie, a co za tym idzie – więcej zarobimy 

(tutaj przydają się rzecznicy prasowi dbający 

o wizerunek naszego klubu). Również sponsorzy, 

w zależności od osiąganych przez nas 

wyników, mogą sypnąć groszem jeśli zespół 

wygrywa, zaś w razie serii porażek zmniejszą

swoje nakłady na nasz zespół. Największe 

wpływy można osiągnąć ze sprzedaży wytrenowanych 

zawodników, jest to jednak 

czasochłonny proces. Kupując 17-latka celem 

wypromowania go, musimy liczyć się z tym, 

że dopiero za 4-5 sezonów będziemy mogli 

wypuścić go w świat z dużym zyskiem. Najlepsi 

zawodnicy mają szansę trafić do kadry 

narodowej bądź U20, prowadzonej przez 

jednego z użytkowników, demokratycznie 

wybieranego przez krajowy ogół. Reprezentacje 

rywalizują ze sobą w Mistrzostwach 

Świata i tutaj Polacy są w ścisłej czołówce, 

w przeciwieństwie do rzeczywistości ;-). 

Spotkania rozgrywane są w czasie 

rzeczywistym, 2x45min z 15 minutową 

przerwą. Przed każdym meczem wypada 

przeprowadzić analizę gry przeciwnika, żeby 

wiedzieć czego po danym rywalu można 

się spodziewać. Różnorodność taktyk jest 

spora możemy np. ustawić podwładnych 

ofensywnie 3-4-3 i nakazać grę skrzydłami, 

czy zaskoczyć przeciwnika zamurowaniem 

się 5-4-1 i liczeniem na okazje z kontrataku. 

Dodatkowo możemy zastrzec, że w razie 

niekorzystnego wyniku za obrońcę wejdzie 

napastnik czy też odwrotnie - przy prowadzeniu 

wzmocnić defensywę wprowadzeniem 

świeżego stopera. Mecze sparingowe 

są natomiast dobrą okazją do przetestowania 

nowych ustawień. Spotkania ligowe 

rozgrywane są w każdą niedzielę, zaś pucharowe 

co środę. Dla zespołów, które odpadły 

z krajowego pucharu zostają 

sparingi, w których można 

zmierzyć się z zespołem ligowego 

rywala przed pojedynkiem 

na punkty, złoić 

kumpla z ławki czy też wysłać 

zawodników na drugi koniec 

świata, np. na towarzyskie 

spotkanie na Malediwy. 

Ciekawą możliwością jest 

tak zwane „zbieranie flag”, 

czyli rozgrywanie sparingów 

z zagranicznymi zespołami. 

O tyle jak zagranie przeciwko 

Belgowi (25 tys. 

użytkowników) nie jest problem, 

tak umówienie się na 

sparing z wspomnianymi wyżej Malediwami 

(obecnie 48 graczy) czy Irakiem (nie tak dawno 

grało tam zaledwie 5 osób!) graniczy z cudem. 

Kolekcjonowanie flag pozwala więc 

nawiązać kontakty z ludźmi z całego świata 

oraz jednocześnie rozwija poziom języków 

obcych w najlepszy z możliwych sposobów 

– praktykę. Nieskromnie pochwalę się, że 

osobiście jako czwartemu w naszym kraju 

i jako 87 osoba na świecie, udało zagrać ze 

wszystkimi dostępnymi nacjami ;-). Nie jest 

to jednak koniec mojego zbierania flag, 

ponieważ wszystkie te mecze rozgrywałem 

na obczyźnie w roli gościa uzupełniając 

kolekcję wyjazdową, pozostaje więc jeszcze 

„domowa”, którą wypełnia się zapraszając do 

siebie zagraniczne teamy. 

Co wyróżnia Hattricka spośród setek innych 

gier internetowych Otóż – jest to także 

wspaniała społeczność posiadająca ogromne 

forum. Warto wspomnieć, że średnia dzienna 

liczba nowych postów to aż 100 000! Na 

forum prowadzone są dyskusje na niemal 

z każdych możliwych tematów (zakazane są 

rozmowy o religii oraz polityce). Najgoręcej 

jest przeważnie w wątku o rodzimej 

Ekstraklasie, gdzie ścierają się kibice klubów 

piłkarskich z całej Polski. Oczywiście wszystko 

w granicach rozsądku, nad treścią nowych 

wiadomości opiekę sprawują moderatorzy 

i mistrzowie gry, którzy w razie potrzeby 

mogą odsunąć danego użytkownika z forum 

na czas od 1 do 30 dni, a nawet wyrzucić 

z gry w skrajnych przypadkach (oszustwa, 

posiadanie więcej niż jednego zespołu, 

groźby karalne czy recydywa). Wątków jest 

naprawdę mnóstwo, począwszy od tych kulinarnych, 

poprzez porady przy zakupie samochodu, 

dowcipy, ciekawe linki, bukmacherstwo 

czy hodowlę rybek akwariowych, aż po 

pomoc przy szukaniu usłyszanej piosenki ;-). 

Na forach regionalnych można umówić się 

na wspólne granie w piłkę czy zasięgnąć pomocy 

w sprawach lokalnych. 

Raz na jakiś czas, latem, odbywają się 

Mistrzostwa Polski Hattricka, gdzie większość 

aktywnych użytkowników zjeżdża się do jednego 

miasta rozegrać turniej w piłkę nożną 

za dnia, a wieczorem pobawić się na otwartej 

imprezie. Polscy użytkownicy Hattricka stworzyli 

także kilka serwisów poświęconych 

aktualnościom w wirtualnym świecie managerów, 

ponadto czynnie działają dwie 

rozgłośnie radiowe. Przeprowadzają one 

zarówno relacje ze spotkań reprezentacji jak 

i meczów słuchaczy, którzy podczas rozgrywek 

spotykają się na czacie i zamawiają piosenki 

mobilizujące prowadzone przez nich 

zespoły. Jak widać, serwis poza grą oferuje 

mnóstwo możliwości, nie tylko w dziedzinie 

sportowej. Jest to dobre miejsce do wymiany 

zdań na przeróżne tematy z ludźmi z całego 

świata, forumowicze potrafią także pomóc 

w wielu sytuacjach. Dla najzagorzalszych 

graczy, serwis przygotował opcję wykupienia 

pakietu „supportera”, czyli szeregu dodatków 

urozmaicających grę. Nie daje on żadnej 

przewagi nad graczami bez pakietu, pozwala 

m.in. na umieszczenie herbu zespołu, przydzielanie 

zawodnikom numerów, stworzenie 

klubowych koszulek , galerii chwały 

czy dołączanie do mnóstwa federacji, np. 

zrzeszających kibiców Lecha bądź wielbicieli 

rowerów. 

Podsumowując – Hattrick jest ciekawą 

propozycją dla osób chcących poczuć 

smak rywalizacji z innymi w roli managera 

piłkarskiego zespołu. Zwłaszcza dla tych, 

którym specjalizacja menedżerska została 

odebrana… Gra nie jest czasochłonna – 

ustawienie składu to kwestia paru minut. 

Warto jednak poświęcić trochę więcej czasu 

na przestudiowanie reguł i zagłębienie się 

w forum, by poczuć niesamowitą atmosferę 

hattrickowej społeczności. 

15

16 

Kalendarium kulturowe 

TEKST: FIZYK 

1) II MIĘDZYNARODOWY KONKURS MALARSKI “PRZESTRZEŃ 

PUBLICZNA - KONTEKSTY” POZNAŃ 2010 

TRWA OD 15 GRUDNIA DO 21.01.2010 

MIEJSCE: CK ZAMEK 

GALERIA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ “PROFIL” / BILETY: 2, 3 ZŁ 

Konkurs adresowany był do artystów młodego pokolenia. 

Jego celem było uzyskanie prac malarskich ukazujących aktualne 

tendencje i poszukiwania własnej drogi twórczej artystów, którzy nie 

ukończyli 40 roku życia. Poszukiwanie wybitnych indywidualności, 

ale również stworzenie szansy publicznego zaistnienia, artystom na 

początku ich drogi twórczej. 

Zaproponowanym tematem konkursu organizatorzy 

prowokowali artystów do określenia ich stosunku i zaangażowania 

w sprawy nam wszystkim bliskie z którymi spotykamy się na co 

dzień, które nas otaczają i kształtują naszą wyobraźnię oraz poczucie 

estetyki. Konkurs ma również na celu promowanie Poznania 

i Wielkopolski jako silnego ośrodka kultury. 

Do drugiego etapu konkursu (udziału w wystawie) 

zakwalifikowano 56 prac 44 artystów. 

2) KONCERT ABRADAB 

8 STYCZNIA, GODZ. 20.00 BLUE NOTE 

Z początkiem października ukazała się czwarta płyta AbradAba, 

współzałożyciela legendarnej grupy Kaliber 

44. Po dniach i nocach wyczerpujących nagrań 

powstało kilkanaście utworów, przywracających 

czasy świetności hip-hopu. Nowe wydawnictwo 

nosi tytuł “Abradabing”. 

Podczas tworzenia materiału z AbradAbem 

współpracował czołowy polski raper i producent 

- O.S.T.R., który zajął się całością albumu, 

zarówno w warstwie muzycznej - jako twórca 

podkładów - jak i w warstwie producenckiej. 

To zupełna nowość w dotychczasowej 

twórczości AbradAba, który tak opisuje 

prace nad płytą: “W ten sposób jeszcze nie 

pracowałem. Osobiście dla mnie to wyjątkowe 

przeżycie i świetna odskocznia od dotychczasowego stylu pracy. 

Po raz pierwszy moje wokale zrealizował świetny raper, co daje mi 

dodatkową pewność 

brzmienia materiału”. 

Na płycie daje się 

wyczuć prawdziwą 

chemię i doskonałe 

zgranie między 

polskimi mistrzami 

rapu. AbradAb 

i O.S.T.R wspierani 

przez DJ FEEL-X’a, 

odpowiedzialnego 

za większość skreczy, 

stworzyli solidny 

album w stylu 

trzeciego krążka 

Kalibra 44. 

“Niewiele mogę powiedzieć o tej płycie, nie mam jeszcze do 

niej dystansu. Myślę, że Ostry i FEEL-X odwalili kawał dobrej roboty, 

a ja po prostu dałem z siebie wszystko”- wyznaje AbradAb. Nowy 

materiał w znacznej części opiera się na samplach, co jest odejściem 

od koncepcji przyjętej w O.P.K., gdzie AbradAb postawił na żywe 

instrumenty. 

Tytuł albumu “Abradabing” jest nawiązaniem do dubbingu, czyli 

tłumaczenia niezrozumiałego filmu na czytelny przekaz. “Abradabing” 

to świat zinterpretowany przez AbradAba i wyrażony w mocnych 

utworach, takich jak “Mamy królów na banknotach”, “Czuję się jak”, czy 

“Zawalidroga”. Na płycie udzielają 

się również goście: DJ Haem, 

Frenchman, Kontrabanda, Gutek, 

Cadillac. 

3) FINAŁ WOŚP POD CK ZAMEK 9 

STYCZNIA 2011 

4) POZNAŃSKA DYSKUSYJNA 

AKADEMIA KOMIKSU 

BIBLIOTEKA UNIWERSYTECKA, UL. RATAJCZAKA 38/40, 

POZNAŃ 

PDAK to spotkania dla osób zainteresowanych komiksem i tych, 

którzy chcą go poznać z innej, ciekawszej strony. PDAK to spotkania 

w formie wykładu lub prezentacji (45 min), podczas których ścierają 

się odmienne poglądy, widziane z różnych perspektyw naukowych. 

PDAK to spotkania, na których równie ważne jak wykład są dyskusja 

i Twoje zdanie. PDAK pozwoli zrozumieć, że komiks to coś więcej niż 

proste historyjki obrazkowe i - być może - odkryć fascynujący świat 

gier między słowami a obrazami. Spotkania odbywają się w każdą 

trzecią środę miesiąca w Bibliotece Uniwersyteckiej przy ul. Ratajczaka 

38/40, w sali 82 o godzinie 18.00. 

Organizatorami Poznańskiej Dyskusyjnej Akademii Komiksu są 

Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu oraz Fundacja Tranzyt w ramach 

projektu Centrala - Sztuka Komiksu Europy Środkowej. Spotkania są 

otwarte dla wszystkich zainteresowanych. 

19 STYCZNIA 2011 THOMAS ANESSI KREOWANIE BOHATERÓW 

PRL-OWSKICH W KOMIKSOWYCH KADRACH 

16 LUTEGO 2011 ŁUKASZ WIŚNIEWSKI - O PRZENIKANIU SIĘ 

KULTUR I ROZLICZANIU Z PRZESZŁOŚCIĄ W KOMIKSIE. 

Na przykładzie twórczości Marjane Satrapi mgr Jakub Woynarowski 

- asystent na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, rysownik, 

designer, muzyk, niezależny kurator; tworzy animacje, video, obiekty 

i instalacje; autor eksperymentalnych komiksów. dr Bernadetta 

Matuszak-Loose - germanistka i historyk sztuki (studia w Poznaniu, 

Heidelbergu i Berlinie); pracuje w Instytucie Filologii Germańskiej 

na UAM w Poznaniu. dr Justyna Czaja - adiunkt w Zakładzie Filmu

i Telewizji UAM; interesuje się filmem, 

kulturą popularną i komiksem; autorka 

książki “Historia Polski w komiksowych 

kadrach”. mgr Thomas Anessi - doktorant 

Columbia University (Dept. of Slavic Languages 

and Literatures); pracuje w Instytucie 

Filologii Angielskiej na UAM w Poznaniu. 

mgr Łukasz Wiśniewski - doktorant w Instytucie 

Językoznawstwa UAM; jego zainteresowania 

to zagadnienia językoznawcze (język 

perski), kultura i historia starożytnej Persji 

i współczesnego Iranu. 

5) NOC FANÓW METALLICA 

22 STYCZNIA GODZ.19:00 

WSTĘP: 17/27, BLUE NOTE 

To już po raz 3 spotkanie Fanów zespołu 

Metallica. Jak zawsze dużo teledysków, koncertów 

na dużym ekranie oraz gość specjalny: 

zespół Mikotallica - najstarszy cover band 

zespołu Metallica w Polsce. 

Grzegorz Turnau zagrał w Operze 


W 

poniedziałek, 29 listopada Grzegorz 

Turnau pojawił się w Poznaniu 

promując swoją nową 

płytę „Fabryka klamek”. Artysta, jak miewa 

w swoim zwyczaju, wielokrotnie opowiadał 

humorystyczne anegdoty z własnego 

życia czym rozbawiał zgromadzoną 

publiczność. Oczywiście nie zabrakło też 

kilku dowcipów wplecionych pomiędzy 

wykonywane utwory, które sprytnie łączyły 

wszystko w jedną całość. Piosenkarz oprócz 

wokalu zaprezentował umiejętności gry na 

fortepianie (z którego również nie omieszkał 

zażartować), nieodłącznego elementu 

na jego koncertach. Usłyszeliśmy między 

innymi „Na plażach Zanzibaru”, czyli piosenkę 

promującą „Fabrykę klamek”, będącą na pierwszym 

miejscu notowania „Programu III Polskiego 

Radia”. Podczas trwania koncertu 

Turnau integrował się z widzami, angażując 

do wspólnego śpiewania czy nawet gwizdania 

– a wszystko to o zabarwieniu humorystycznym. 

Na sam koniec artysta przerwał 

oklaski na bis, informując, że je przewidział 

i na bisowanie przygotował dziś swoje dwa 

największe utwory – „Bracką” oraz „Cichoszę”, 

które (niestety!) jako ostatnie w tym dniu 

zabrzmiały na scenie Teatru Wielkiego. 

Lodowe szaleństwo 

TEKST: KLAUDYNA ŚNIADECKA 

ZDJĘCIA: JAROSŁAW NIEWIADOMSKI, KASIA STERCZ 

27 

listopada RUSS zorganizował 

„Andrzejki na lodzie”. 

Pogoda dopisała - lekki mróz 

i romantycznie prószący śnieg sprzyjały 

szaleństwu na łyżwach. Punkt 21.30 kolejka po 

sprzęt była tak długa jak w PRL-u po cukier ;-). 

Jednak czekanie opłaciło się i po mękach 

z zakładaniem łyżew nareszcie można było się 

zabawić ;-). Gładka tafla lodowiska aż prosiła, 

aby na niej jeździć. Komisja Kulturowa szybko 

przeszła do gier i zabaw. 

Pierwsza konkurencja, do której zachęcał 

niezastąpiony wodzirej Marek, przejechanie 

pod tyczką, dostarczyła mnóstwo śmiechu. 

Tyczka spadała nie raz i nie dwa, nawet jej 

ciągłe zniżanie nie zniechęciło łyżwiarzy. 

Lądowanie na pupie czy też wślizg „na 

szczupaka” to między innymi pomysły na 

bezbłędne przejechanie pod przeszkodą. Po 

takich popisach nastąpiło leniwe jeżdżenie 

wokół lodowiska. Nie trwało to długo, gdyż 

czekały na nas kolejne zadania ;-). 

Hasło: „robimy wężyka!” spotkało się 

z natychmiastowym odzewem. Na lodowisku 

od tej chwili dominował długi i szalony wąż, 

który jechał szybko i rzekłabym, że była to 

ostra jazda prawie bez trzymanki ;-). Prawie, 

bo każdy starał się nie wypaść ze sznurka 

i wbijał się paznokciami w kurtkę kolegi czy 

koleżanki stojącego przed nami. 

Kolejnym punktem tego wieczoru była 

nauka skomplikowanych figur. Mentorką 

stała się Roma, która wyglądała jak śnieżna 

baletnica. Z wdziękiem skakała na jednej 

nodze i wywijała piruety. Śmiałkowie, 

którzy ją naśladowali najczęściej lądowali 

na czterech literach ;-). Na szczęście były to 

upadki, które dostarczały więcej śmiechu, niż 

bólu, no i pomocna dłoń przyjaciół pozwalała 

szybko stanąć na nogi. Mimo już późnej 

godziny zabawa trwała w najlepsze ;-). 

Oczywiście nie był to koniec atrakcji. 

Wyścig rydwanów odbył się tak szybko, że 

niestety nie zdążyłam się zgłosić, nad czym 

bardzo ubolewam. Nawet zwrócę się do 

Komisji o powtórkę z rozrywki, żeby każdy 

mogły brać udział w tej konkurencji. Szalona 

jazda zaczęła się z czterech punktów. I jak 

pojechali to tylko iskry szły spod łyżew. 

Chyba najfajniej miały osoby, które były 

ciągnięte. Rzucanie na boki i trzymanie 

równowagi na pewno nie sprzyjały powadze 

i znów AWF pokazał jak się bawi ;-). 

niektórzy ostro trenowali zanim nadeszła 

ich kolej. Nie obyło się bez upadków, czy też 

spektakularnych przejazdów między nogami 

partnerki. Taniec honorowy zatańczył Marek 

z Karolinką. I jak przystało na mężczyznę, 

Marek powalił swoją partnerkę na lód i był 

bardzo z siebie zadowolony. Na szczęście 

Karolina z małą pomocą Marka podniosła się 

i pokazała jak tańczą kobiety. 

W międzyczasie została odtańczona 

Makarena. Lodowisko zapełniło się kolorowo 

poubieranym postaciami, które zgrabnie 

kręciły bioderkami ciągle się uśmiechając. 

Wieczór należy zaliczyć do bardzo 

udanych. Komisja spisała się na złoty medal. 

A integracja młodszych roczników przyniosła 

I tak uważam, że punktem nowe znajomości. Późna pora imprezy i dość 

kulminacyjnym było przeciąganie liny. Na 

rozgrzewkę zgłaszali się wszyscy chętni. 

zimny wieczór nie odstraszyła prawdziwych 

AWFowiczów ;-). Zmęczeni rozeszliśmy się 

Rumun przedłużał start konkurencji niekoniecznie do domów, ale na ciąg dalszy 

wymieniając liczby (na nieparzystą miał być 

start), wszystkie tylko nie ta upragniona. 

zabawy;-). 

Podsumowując: droga Komisjo, 

Zniecierpliwienie i waleczność wzrastały 

wśród towarzystwa! I….w końcu start! Raz 

wygrała prawa strona, raz lewa i przeszliśmy 

do sedna sprawy. TiRówki kontra WF! Będę 

bardzo mało obiektywna i powiem z dumą, że 

mój kierunek zwyciężył! TiR pokonał bardzo 

wysportowany WF i nikt nie przyjmował do 

wiadomości, że WF dał nam jakiekolwiek 

fory. Uczciwa walka w przeciąganiu liny 

pokazała, że turystyka to też AWF! 

No i nadszedł czas ostatniej konkurencji. 

„Taniec ze sportowcami”, czyli nasza wersja 

„Tańca z gwiazdami. Dziesięć par zgłoszonych 

liczymy na więcej!!! 

do konkursu pokazało nam jak wygląda 

spontaniczny taniec. Choć widziałam, że [Fotorelacja z Andrzejek na następnej stronie.] 17

Konkurs fotograficzny 

rozstrzygnięty! 

TEKST: DOBRZAN 

Za nami I letni konkurs fotograficzny! Otrzymaliśmy 

kilkadziesiąt zdjęć z Waszych wakacji, z których komisja 

wybrała finałową piątkę. Głosując na portalu Face- 

Book wybraliście Waszym zdaniem najlepsze zdjęcie – Buddha, 

autorką którego jest Marysia Chmielewska. Marysi gratulujemy, 

i już dziś zachęcamy Was do udziału w drugiej edycji konkursu. 

19

20 

4 Krakowskie spotkania 

podróżników KOLOSY 2010 - prolog 

TEKST: SIATA 

W 

dniach 18-21 listopada Kraków 

odwiedzili odważni, nieprzeciętni 

ludzie, obdarzeni wspólną pasją 

– zamiłowaniem do podróży. Kinga Baranowska, 

która już dziś jest legendą kobiecego himalaizmu, 

nigdzie wcześniej publicznie nie 

prezentowała przebiegu swoich ekspedycji 

na Annapurnę i K2. Leszek Cichy, który jako 

pierwszy pokonał zimą – z Krzysztofem Wielnickim 

– Mount Everest, opowiadał o pierwszej 

polskiej wyprawie na Gunnbjorns Fjeld, 

najwyższy szczyt Arktyki. Piotr Opacian zdał 

relację z pionierskiego w dziejach Amazonii, 

spływu kajakowego rzeką Xingu a Krzysztof 

Samborski pokazał film z podróży motocyklem 

po północnym Afganistanie. 

Niesamowite zdjęcia, szczere, ciekawe 

komentarze budziły w uczestnikach 

niezwykłe emocje. Podczas fotoreportażu 

Doroty Łajno – Angola: powrót do domu, 

ludzie z trudem powstrzymywali łzy a zamiast 

braw nastąpiło krótkie, kontemplacyjne 

milczenie. 

Dwukrotna próba dotarcia na szczyt 

K2 nie udała się też z tego względu, że 

kiedy weszliśmy na atak szczytowy to w 

tym ataku zginął Fredrik, znany narciarz, 

którego wcześniej spotkałam na innym 

ośmiotysięczniku. To była dla nas bardzo 

II wojnie światowej polskiej wyprawie 

w góry wysokie. Starsi panowie zyskali 

wielką sympatię kiedy to prowadzili swoistą 

bitwę o prawo do głosu. Marian przerzucał 

w pośpiechu slajdy prezentacji w końcu, 

kiedy sugestia nie zadziałała, spróbował 

dosadniej: „Staszek, kończ już! Ja też chcę 

coś powiedzieć” a Staszek rzekł bez stresu: 

„Co ty mówisz Mam problemy ze słuchem, 

w ogóle cię nie słyszę” i ze stoickim spokojem 

snuł dalej swoją opowieść. Zainteresowani 

tym co chciał powiedzieć Marian mogli sami 

go o to zapytać. Po każdej prezentacji była 

krótka przerwa, a podróżnicy chętnie 

zostawali w pobliżu dłużej i odpowiadali 

na pytania. 

Na ogromne uznanie zasłużyło 

trzech rowerzystów, którzy blisko 

dziewięć miesięcy przemierzali 

Afrykę od Kairu do Kapsztadu 

pokonując ok. 13 tys. kilometrów. 

Barwna relacja zaowocowała gromkimi 

brawami i ogromem osobistych 

gratulacji. 

Cała impreza była tylko 

wstępem do Gdyńskiego Ogólnopolskiego 

Spotkania Podróżników, 

Żeglarzy i Alpinistów podczas 

którego rozdawane są prestiżowe 

nagrody. Kolosy, tajemnicze posągi 

z Wyspy Wielkanocnej, nabrały 

mocy symbolu tego, co nieznane, 

niezwykłe, wspaniałe, pociągające, 

warte zbadania i poznania za cenę 

najwyższego wysiłku i ryzyka. Dlatego 

nagroda Kolosów jest najlepfot. 

Dorota Łajno 

Polacy przemierzają świat wzdłuż i wszerz, dokonują wspaniałych odkryć. 

To wszystko warto pokazać. 

- Organizator imprezy - Janusz Janowski 

Kinga i organizatorzy, fot. Adrian Larisz 

trudna sytuacja kiedy schodziliśmy 

w pięknych widokach, nad chmurami 

i mieliśmy świadomość, że to się wydarzyło. 

– wyznała Kinga Baranowska, dodając że 

ciężko jej relacjonować tę wyprawę. 

Większość historii nasycona była jednak 

optymizmem i humorem, wywołując salwy 

śmiechu w Krakowskiej auli Centrum Dydaktyki 

AGH. Wojciech Moskal w wyjątkowo 

zabawny sposób opowiadał o swoich 

„wycieczkach” po Spitsbergenie i lubiącym 

wypić francuzie, towarzyszu wyprawy, który 

zapomniał specjalnej kurtki za to zabrał ze 

sobą zapas kotletów, które co noc rozmrażał 

w swoim śpiworze. Publiczność rozbawili 

również Stanisław Biel i Marian Bała, którzy 

po 50 latach opowiadali o pierwszej po

szym wyróżnieniem dla tych współczesnych nam 

ludzi, którzy podobnie jak ich poprzednicy w całej 

historii ludzkości, porzucali dom i bezpieczne życie, 

aby wyruszać na szlak odkrywczej przygody, nieprzetartymi 

ścieżkami, otwierać przed nami nowe światy 

i wytyczać nowe granice możliwości człowieka. – Maciej 

Kuczyński (polski pisarz, speleolog, polarnik i alpinista). 

W tym roku impreza odbędzie się w dniach 

11-13 marca. Wtedy to Gdynia stanie się stolicą polskich 

globtroterów i zaistnieje kolejna możliwość do 

spotkania i rozmowy z nimi. Można również osobiście 

zaangażować się w pomoc przy organizacji imprezy 

poprzez wolontariat, który pozwala być jeszcze bliżej 

wszystkich wydarzeń. 

Jeśli chcecie się dowiedzieć kto otrzyma nagrodę, 

interesuje Was świat, inspirują opowieści, sami marzycie 

o dalekiej wyprawie, ale nie wiecie jak się do tego 

zabrać - odwiedźcie Gdynię, posłuchajcie i zapytajcie. 

Naprawdę warto! 

fot. Piotr Opacian 

Los locos!!! 

TEKST: ROMA 

Piszę ten artykuł, gdy za oknami leżą 

zaspy śniegu, ludzie pokazują światu 

tylko oczy, mróz skrzypi i ogólnie rządzi 

Pani Zima. Kierowcy przeklinają, dzieciaki 

się cieszą (zwłaszcza jak szkołę zamkną), 

MPK cały czas się spóźnia, piłkarze szybciej 

biegają po boisku, kibice bardziej kibicują, 

skoczkowie zaczęli sezon – Leć Adam, leć! – 

studenci jak zawsze kombinują, w sklepach 

ozdoby świąteczne… ale do tego już się 

przyzwyczajamy od miesiąca. Ja zaczęłam 

intensywnie ćwiczyć piruety, w Tesco mniej 

ludzi, bo nikomu się z domu nie chce wychodzić. 

Może podobnie będzie, gdy dostaniecie w swe 

ręce kolejny numer AgrAWFki i rozpoczniecie 

lekturę. Usiądźcie zatem wygodnie przy 

kaloryferze i przenieście się wraz z moimi 

wspomnieniami do krainy, w której jeszcze 

trzy tygodnie temu można było się opalać! 

Przeczytajcie relację z szalonej wyprawy do 

Czarnego Lądu!!! Skosztujcie w wyobraźni 

różnych smaków MAROKO!!! 

30.10.2010, SOBOTA. 00:43 

Powinnam iść spać. Już za 6h opuszczę dom 

na ponad dwa tygodnie! A tyle jeszcze do 

zrobienia… Ta podróż to jedna wielka niewiadoma. 

Nie wiem kiedy dotrę i czy w ogóle, 

gdzie będę spała i co jadła. Czysta abstrakcja! 

Po prostu życie z minuty na minutę! I piękna 

jest ta świadomość, że za każdym zakrętem, 

w każdej chwili czekać może kolejna przygoda. 

A przecież tych zakrętów, tych chwil jest 

nie do zliczenia! Będzie MEGA. 

30.10.2010, SOBOTA. 23:56 

Idzie nam ciężko. Pierwszy stop zapowiadał 

szybką podróż, ale potem 3h nieplanowanej 

pauzy za Nowym Tomyślem. W końcu jednak 

ktoś się zlitował, a tym kimś był Polak 

mieszkający w Bremen. Podwiózł nas aż 50 

km na wschód od Hanoweru, jednak podróż 

nie należała do najprzyjemniejszych, a to 

z racji temperatury, jaka panowała w samochodzie. 

Zrobił nam saunę!!! Powodowało to 

nie dające się wytłumaczyć przed naszym 

kierowcą wybuchy śmiechu siedzących z tyłu 

Natalii i Bartka. Ale w jaki inny sposób można 

reagować na 29° gorąca Minęło pięć godzin, 

odkąd nas wysadził, a my jesteśmy 50 km 

na północ od Hanoweru. I nikt nie chce nas 

wziąć do Kassel. Cóż, zapowiada się na nockę 

w Macu, bo Natalia kaszle, a Bartek już nie ma 

sił tańczyć*. Ciekawostka z Niemiec – nawet 

umiem się z nimi dogadać! Normalnie ich 

verstehe fast alles! A Natalia i Bartek się uczą 

(1. Wohin fahren Sie 2. Entschuldigen Sie, 

bitte... 3. Guten Abend! 4. Ich mag essen und 

schlafen* :-P). 

31.10.2010, NIEDZIELA. 5:47 -> 

WŁAŚCIWIE 4:48, BO ZMIANA CZASU. 

Przekimaliśmy w Macu. Tacy byliśmy 

zmęczeni, że nawet nikt na 

czatach nie został. Za to kolejna 

ciekawostka z Niemiec – tu 

marzenia się spełniają! Jak tylko 

nasze nozdrza podrażnił charakterystyczny 

McDonald’sowy 

zapach, Bartek zapragnął hamburgera. 

Oczywiście bez wydawania 

pieniędzy. I o to budząc się 

na chwilę o 3:00 nie mogłam 

powstrzymać się od śmiechu. 

Na stole leżał najprawdziwszy, 

jadalny (czy to właściwe słowo dla 

tego dania) hamburger!!! Sądzę, 

że zawdzięczamy go nowemu przydomkowi 

Bartka, którym został ochrzczony parę 

godzin wcześniej przez niemiecką młodzież - 

SLUMDOG xD – do czegoś to zobowiązuje ;-). 

01.11.2010, PONIEDZIAŁEK. 14:07 

I od ostatniego wpisu idzie świetnie! 

Najpierw krótki stop na odpowiednią 

autostradę, a potem aż za Mannheim! 

Cisnęliśmy się co prawda w trójkę na dwóch 

siedzeniach, ale podróż była przemiła! Centralne 

Niemcy są bardzo urokliwe o tej porze 

roku. Wzdłuż drogi ślicznie pomalowane na 

czerwień, pomarańcz i złoto drzewa – krajobraz 

jakże odmienny od tego, który widzę 

teraz. Im dalej na południe, tym bardziej 

zielono i ciepło! Do Freiburga jesień jeszcze 

praktycznie nie dotarła. Z Mannheimu znów 

krótki, ale bardzo szybki (średnio 190km/h) 

przelot i…wreszcie coś innego. Cały czas 

podróżowaliśmy z samotnymi kierowcami, 

a teraz parka poliglotów. Tworzyliśmy niezłą 

mieszankę językową – polski, niemiecki, 

hiszpański, angielski, rosyjski. 

21

22 

Zeszłej nocy trzykrotnie przekroczyliśmy 

granicę francuską. Raz przez pomyłkę – nasi 

kierowcy przespali zjazd; potem wracając – 

co było ponownym minięciem granicy i na 

koniec już na dobre, z dwiema Francuzkami, 

które na nasz angielski odpowiadały francuskim. 

Ale dogadaliśmy się. No i o północy 

ruch ustał, a na stację tylko sporadycznie 

przyjeżdżały zapełnione samochody. 

Oczywiście, jak to Francuzi, ani be, ani me 

po angielsku. Na szczęście nauczyliśmy się 

zdania „wu zale u”, czyli „dokąd Pan jedzie”. 

Reszta na migi ;-). Gdy nic nie wskazywało 

na szybkie wydostanie się ze stacji, wyniknął 

spór o nocleg, który na szczęście przerwało 

nieoczekiwane pojawienie się człowieka 

rozumiejącego angielski. 

- Do you speak English 

- Yes. 

- O!!!! Where are you going 

- Why 

- We’re traveling by chick-hiking and want to 

go to Lyon. 

- Where are you from 

- From Poland 

- I’m going to Nice. 

- Pass Lyon 

- Yes. 

- Oh, super! Can we go with you 

- Where are you direct from 

- Poznań 

- A ja jestem z Lublina. 

Więc pojechaliśmy! Daleeeeko. Prawie do 

Avignonu. Całą noc przespaliśmy i jeszcze 

dostaliśmy od pana śniadanie! Potem, aż do 

Perpignan dojechaliśmy z Francuzem, który 

umiał po angielsku kilka słów, mimo to 4 czy 

5 godzin opowiadał nam o Maroku, Hiszpanii, 

trochę o sobie i strasznie się cieszył, że 

może podszkolić angielski. Za każdym razem, 

gdy nie znał słowa przeklinał: „o putin!”. 

W pewnym momencie powiedział po polsku: 

„nie bierz mnie za owoca” i wytłumaczył 

ku naszej uciesze, że po francusku znaczy 

to mniej więcej, nie rób mnie w bambuko. 

Po tych paru godzinach z nim spędzonych, 

zniknęły wszelkie uprzedzenia co do Francuzów, 

jakoby byli zapyziałymi żabojadami, 

którzy poza Francją i językiem francuskim 

świata nie widzą. W czasie podróży z Chrissem 

(nie ma Facebooka, bo uważa, że to Big 

Brother) zobaczyliśmy też morze Śródziemne 

i Pireneje, które właśnie przekraczamy z francuskim 

małżeństwem. Jesteśmy już zatem 

w Hiszpanii!!! Czekamy, co będzie dalej! 

03.11.2010, ŚRODA. 4:15 

No to przygoda nas nie opuszcza! 1.11 

udało nam się dotrzeć do Barcelony. 

Próbowaliśmy uniknąć tego miasta, ale 

„mądry Polak po szkodzie”. Dostaliśmy się 

na drogę, którą wszyscy jechali tylko do 

Barcelony. Aha, żeby niczego nie pominąć 

– spod granicy hiszpańskiej jechaliśmy z 

super rozmownymi i dowcipnymi Włochami, 

a do centrum Barcy z… Marokańczykiem! 

No i tak wyszło, że noc spędziliśmy, jako 

bezdomni z napotkanymi Polakami, przy 

remontowanej, słynnej fontannie Magica. 

A potem Chciałabym móc napisać, że 

jesteśmy w Granadzie. Ale nie mogę. 

Chciałabym napisać, że jedziemy w kierunku 

Walencji. Ale nie mogę. Chciałabym napisać, 

że idzie świetnie – nie mogę. Prawda jest 

okrutna. Dzień był prześliczny, gorący, 

słoneczny, że nawet przypiekłam policzki! 

Ale Barcelona i jej okolice to koszmar 

autostopowiczów!!! Wydostać się stamtąd 

to nie lada wyczyn, a jak już się to uda, to 

nie jest zagwarantowane, że coś się złapie. 

Podsumowując dzień – dwa stopy ok. 30km. 

Potem odpoczynek na plaży (przepiękny 

zachód słońca z palmami!!!) i pociągiem 

do Tarragony. Cały dzień staliśmy z kartką 

Tarragona! Już jej dość mieliśmy! Stamtąd 

już po zmroku szliśmy 2h na wylot i co Znów 

nic. Przez 4h na zmianę próbowaliśmy łapać. 

Jedna osoba stoi z kartką i usilnie zatrzymuje 

kierowców, a dwie śpią opatulone w trzy 

śpiwory, bo po gorącym dniu arcylodowata 

noc. Czemu ja muszę mieć takiego pecha 

Podczas gdy budziłam Bartka na jego 

„wachtę”, podjechała policja. Niezłe jaja. 

Oni coś nawijają do mnie po hiszpańsku, 

Natalia z Bartkiem próbują wydostać się ze 

śpiworów, ale w tym pośpiechu zaklinowali 

się, a ja nie wiem, co robić! Z tego, co mi 

potem moi współtowarzysze wytłumaczyli, 

panom policjantom chyba chodziło o mój 

młody wygląd. Że nieletnia na wylocie 

łapie samochody, a dwójka 

alfonsów śpi Cóż, ogólnie 

panowie byli bardzo mili, 

trochę się z nas pośmiali, 

gdy wytłumaczyliśmy po co 

mu tu i skąd, ale ostatecznie 

nas puścili. Tylko kazali 

iść gdzie indziej. No, więc 

teraz siedzimy i czekamy. 

Piąty dzień bez kąpieli, 

porządnego obiadu, łóżka. 

Cóż… PRZYGODA! 

03.11.2010, ŚRODA. 19:16 

Już nie będę marudzić, jak 

to znów nam nie szło, jak nas przeganiali 

z miejsca na miejsce, jak podupadała w nas 

wiara w ludzi, szczególnie w Hiszpanów. 

Najważniejsze, że JEDZIEMY! O 8:00 mamy 

być 100 km od Granady. Więc może jednak 

uda nam się to Maroko, mimo że przestaliśmy 

w to wierzyć. Szczerze przyznam – już 

szliśmy na wylot w przeciwną stronę, bo 

nic nie udawało nam się złapać i wtedy 

zauważyłam drogowskaz na jakąś mniejszą 

drogę na Walencję. 3 minuty później 

siedzieliśmy w samochodzie, który podwiózł 

nas na stację benzynową. A na stacji TIR. Nie 

zdążyliśmy nawet zdjąć plecaków i mieliśmy 

transport! Siedzimy więc w kabinie i jemy 

pomarańcze i mandarynki prosto z drzewa, 

bo to wiezie nasz TIR (dobrze się składa, bo 

prócz zupek i innych zalewajek nie mamy 

już jedzenia). Podsumowując więc dzisiejszy 

dzień: cieplutko, wręcz gorąco, przepiękne 

widoki, super miły pan Andreas, cel wreszcie 

blisko, brzuchy pełne smacznych owoców, 

pewny nocleg w samochodzie i dobre widoki 

na przyszłość. Najbardziej pomyślny dzień! 

04.11.2010, CZWARTEK. 18:56 (17:56) 

Krótko. Andreas jako pierwszy przywiózł do 

Polski transport mandarynek! Postawił nam 

obfity obiad, sam wypił dwie lampki wina 

i kawę z brandy, poczym siadł za kierownicą, 

no i w sumie spędziliśmy z nim ponad 18h, 

z czego większość przespaliśmy na TIRowym 

łóżku. Dalej do samego Algeciras zawiózł 

nas Argentyńczyk. Też nam postawił piwo, 

oliwki i chipsy i był niezwykle sympatyczny. 

Przed chwilą zniknęła nam z oczu majestatyczna 

góra Gibraltar, a Europa pożegnała 

nas barwnym zachodem słońca oglądanym 

z pokładu promu. My z kolei pożegnaliśmy 

ją kartonem wina Don Simon. 

A teraz dopływamy już do AFRYKI!!!!!! Jeszcze 

kilka minut i zejdziemy na Czarny Ląd!!! 

Emocje w związku z Marokiem, Afryką, nową 

kulturą są olbrzymie! To coś zupełnie innego 

niż dotychczas! Wysiadamy. [...] 

[Dalsza część opowieści Romy 

w kolejnym numerze AgrAWFki :-).]

Całe zło dopalaczy 


Rząd Donalda Tuska odniósł sukces!!! 

Spada liczba osób które trafiają do 

szpitala z powodu dopalaczy, sklepowe 

półki z dopalaczami pokrył kurz, a Dawid 

Bratko, zwany przez media królem dopalaczy 

przerzucił się na produkcję napoju energetycznego. 

Czyżby Pan Dawid Bratko upłynniał 

swe zapasy z poprzedniego biznesu Jeśli tak, 

to po jego spożyciu wyrosną nam dopalacze 

rakietowe zamiast znanych z reklam skrzydeł. 

Mówiąc jednak serio, wszystko wygląda 

na to, że rząd Polski jako jeden z niewielu 

w Europie kolokwialnie mówiąc, „daje radę” 

w walce z dopalaczami. Moje pytanie brzmi 

tylko, czy inne kraje UE równie zaciekle 

walczą o ochronę społeczeństwa przed 

”łowcami umysłów” Kto był za granicą w takich 

krajach jak Czechy czy Holandia ten wie, 

że prawo zezwala tam na posiadanie całej 

gamy różnorakich używek. W innych krajach 

jak np. Wielka Brytania zakup choćby marihuany 

nie jest żadnym problemem. Celowo 

nie będę używał słowa narkotyk, gdyż po 

pierwsze słowo to ma pejoratywny charakter, 

po drugie nie ma jednoznacznej definicji, 

która określała by czym są narkotyki. Jedna 

z nich mówi, że narkotykami są substancje 

uzależniające czyli np. wg. tej definicji kofeina 

jest narkotykiem! Czyżby w innych krajach 

bagatelizowano ten problem A może 

społeczeństwa są tam bardziej rozwinięte 

Chcę jasno powiedzieć i podkreślić - wszelkiego 

rodzaju środki odurzające są szkodliwe 

dla organizmu. Nie poprawią nam na dłuższy 

czas samopoczucia, nasze włosy nie będą 

lśnić i nie zlikwidują cellulitu z pośladków, 

a ich zażywanie może doprowadzić do 

ŚMIERCI. Jednak uważam, że debata jaka 

toczyła się w mediach była jednostronna. 

Społeczności przedstawiono gotową wersję, 

że dopalacze są złe i kropka. Przyglądając się 

społeczeństwu i rozmawiając z nim na temat 

dopalaczy, uwierzyłem w to, że media mają 

ogromny wpływ na kreowanie naszych myśli 

światopoglądowych. Ja jednak lubię myśleć 

samodzielnie i nie powtarzać, jak mantry 

wszystkiego co powiedzą media i rządzący. 

Do samodzielnego myślenia niezbędna jest 

drogi studencie wiedza. Zatem nie zważając 

na to, że do sesji daleko, poczytałem trochę. 

Poniżej przedstawiam wnioski do jakich 

doszedłem. 

Główny Inspektorat Sanitarny po skontrolowaniu 

chyba wszystkich sklepów 

z dopalaczami na terenie kraju oznajmił, 

że „smart drugs” (inna nazwa dopalaczy) 

zawierały głównie silne środki psychoaktywne. 

Wiadomość ta przeszła bez większego 

echa w mediach. A dlaczego Środki psychoaktywne 

nie bawiąc się w medyczną 

nomenklaturę to substancje oddziaływujące 

na pracę centralnego układu nerwowego 

(mózgu i rdzenia kręgowego) czego efektem 

są czasowe zmiany postrzegania, nastroju, 

świadomości i zachowania. Hmm… 

zastanówmy się, czy w Polsce nie ma takiego 

środka dopuszczonego do sprzedaży, praktycznie 

bez żadnych obostrzeń „Yes, Yes, 

Yes” - powiedziałby Pan Marcinkiewicz, 

a zwie się on - ALKOHOL ETYLOWY. Zmienia 

postrzeganie, nastrój, świadomość 

i zachowanie, uzależnia i zabija. W 100% 

ŚRODEK PSYCHOAKTYWNY!!! Tak więc dlaczego 

jest on ogólnie dostępny od 18 roku 

życia Odpowiedź jest prosta: bo istnieje 

w naszej kulturze, a co najważniejsze wierze 

(przykładem rozmnożenie wina przez Jezusa 

Kanie Galilejskiej) od początku Państwa Polskiego. 

Na przestrzeni wieków alkohol wrósł 

się w naszą kulturę. Nastąpiła pełna jego legitymizacja 

przez większość społeczeństwa. 

Ze środkami typu dopalacze jest odwrotnie. 

W świadomości społecznej są obecne 

znacznie krócej. To jest właśnie całe zło 

dopalaczy. Strach ludzi przed nieznanym, 

niezbadanym. Ktoś pewnie powie - racja, 

ale dopalacze są bardziej szkodliwe niż 

alkohol, który w małych ilościach ma nawet 

właściwości zdrowotne. Przykładem czerwone 

wino. Święta prawda! Aczkolwiek 

nie oznacza to, że nie będę miał kontrargumentu. 

Mam! Są nim papierosy. Nikt mi nie 

wmówi, że są one mniej szkodliwe niż “smurt 

drugs”. Dym tytoniowy składa się z około 

4 tysięcy związków chemicznych w tym 40 

rakotwórczych! Jednym ze związków jest 

cyjanowodór, który wykorzystywany 

był i jest głównie do mordowania. 

Używali go między innymi hitlerowcy 

do masowych mordów w komorach 

gazowych. Co gorsza, w porównaniu z dopalaczami, 

których większość bierze się doustnie, 

palenie papierosów wiąże się z biernym 

paleniem ludzi, którzy znajdują się w pobliżu 

palących. Według Światowej Organizacji 

Zdrowia (z ang. WHO) z powodu biernego 

palenia umiera rocznie 600 tys., a z powodu 

palenia papierosów miliony! 

Nałogi, czy to związane z dopalaczami, 

papierosami lub alkoholem, kosztują również 

rządy państw. Wyrzucają one miliardy na leczenie 

bezmyślnie zatruwających się ludzi. 

Tu dochodzimy do sedna sprawy. Każdy się 

zgodzi, że człowiek to istota myśląca abstrakcyjnie, 

czyli potrafiąca przewidzieć skutki 

swego działania. Dlatego nie rozumiem, 

dlaczego Państwo ingeruje w nasze prywatne 

życie i mówi czym możemy sobie 

psuć zdrowie, a czym nie. Nam potrzeba tylko 

pełnej informacji. Im więcej człowiek wie 

tym racjonalniejsze decyzje podejmie. Poza 

tym, im władza bardziej opiekuńcza, tym 

społeczeństwo bardziej od niego zależne, 

bo mniej zaradne. To jest zupełnie tak jak 

z nadopiekuńczymi rodzicami, których 

już dorosłe dziecko ma problemy z przystosowaniem 

się do samodzielnego życia. 

Samodzielniejsze społeczeństwo równa się 

- mniejsze wydatki na politykę socjalną, a to 

w czasach kryzysu zbawienie dla budżetu. 

Rolą rządzących i mediów w sprawie 

używek, powinna zamykać się wyłącznie do 

pełnej i obiektywnej informacji odnośnie 

skutków zdrowotnych, społecznych itp. 

zażywania różnego rodzaju specyfików. Nie 

czarujmy się, dopalacze nie znikną. Rząd 

zakazując produkcji i sprzedaży dopalaczy 

stracił, zepchnął je w szarą strefę, dając kolejne 

źródło zarobku dla mafii. Najgorsze 

jest to, że utracił nad nimi kontrolę. No 

ale, długofalowe myślenie nigdy nie było 

naszą mocną stroną. 

23

24 

Na AWF-ie czujesz, że studiujesz 

-TiR a Japonistyka 

W 

zeszłym roku akademickim, będąc 

dopiero co świeżo upieczonym 

kotem, który to zaznajamiał 

się z całym mechanizmem studiowania, 

zacząłem się zastanawiać, patrząc na wciąż 

imprezujących studentów AWF-u (głównie 

z mojego roku), jak to jest, że prawie za każdym 

razem mając do wyboru dobrą imprezę bądź 

naukę, wybierają to pierwsze. Nierzadko 

konsekwencją takiego wyboru były problemy 

z zaliczeniem danego koła czy też egzaminu 

w pierwszym (i nie tylko) terminie. 

Szczerze mówiąc, wydawało mi się to 

dosyć głupie, nielogiczne. Po co pisać dwa 

i więcej razy to samo, skoro można zdać za 

pierwszym i mieć spokój Po co w ogóle iść 

na studia skoro komuś nie chce się uczyć 

Sam oczywiście nie byłem bez skazy – 

również imprezowałem, aczkolwiek starałem 

się zachować złoty środek i zakończyć rok bez 

poprawek. Odpowiedzi na wyżej zadane pytania 

pojawiły się dopiero, gdy w końcu niespodziewanie 

dostałem się na mój niegdyś 

wymarzony kierunek na UAM-ie. A mianowicie, 

przyjęto mnie na japonistykę! Możliwość 

studiowania na tych dwóch kierunkach 

dała mi wiedzę jakiej w inny sposób bym 

nie zdobył. Postaram się tutaj, na łamach 

AgrAWFki porównać te dwie bardzo odmienne 

specjalności, a także zobrazować studentom 

AWF-u, co tak naprawdę cenię sobie 

w tej naszej Uczelni. 

Na początku zaznaczę, że Turystyka 

i Rekreacja, którą to właśnie studiuję nie 

jest kierunkiem, który spełnił moje oczekiwania. 

Nie byłem zachwycony tym, czego 

uczono nas przez pierwszy rok. Rozumiem, 

że mnogość przedmiotów z różnych 

dziedzin mogła mieć na celu zaszczepienie 

i pobudzenie jakiegoś zainteresowania, czy 

też nawet odkrycia w studencie jego pasji 

w danej dziedzinie, ale to wszystko razem, 

spowodowało wrażenie chaotyczności. Tak 

naprawdę niewiadomo było co się studiuje. 

I choć niewątpliwie jeden z przedmiotów 

w drugim semestrze wpłynął na mnie 

bardzo pozytywnie (za co również dziękuję 

prowadzącej go Pani doktor), o tyle niemiłe 

poczucie liźnięcia wszystkiego po trochu 

pozostało. W międzyczasie gdzieś na Uczelni 

usłyszałem (czy były to słowa któregoś 

z nas czy może wykładowcy, niestety nie 

pamiętam) ciekawe zdanie o studentach 

AWF-u, jakoby to można ich było dostrzec 

w przeróżnych branżach ze względu na ich 

wszechstronność. Oczywiście to może być 

prawda. Jednakże warto też zauważyć, że 

TEKST: ARKADIUSZ BEDNARCZYK 

z drugiej strony może to oznaczać, iż znamy 

się na wszystkim, ale jesteśmy dobrzy 

w niczym. 

W swoim poprzednim artykule o bezrobotnych 

sporo pisałem o tym jak, dużo 

zależy od nas samych. Mając to na uwadze 

warto, a nawet wskazane jest korzystanie 

z możliwości jakie udostępnia AWF, 

próbując pobudzić w nas nasze zainteresowania. 

To jest rodzaj uczelni, który 

daje alternatywy i wierzy że studenci nań 

uczęszczający z choćby jednej skorzystają. 

Ludzie posiadający pomysły, zapał do pracy 

są tu niezwykle mile widziani. Takie jest 

właśnie moje odczucie. Dlatego też sądzę, 

iż będąc biernym studentem TiR-u, choćby 

nawet zaciekle uczęszczającym na wszystkie 

zajęcia nie wyniesie się stąd wiele. Trzeba być 

otwartym na propozycje i współpracę, czy to 

z wykładowcą prowadzącym dany przedmiot, 

czy też z innymi studentami, choćby 

z Samorządu Studenckiego. Wciąż należy 

szukać swojego miejsca, tego co pragniemy 

w życiu robić. 

Na tym tle japonistyka na studiach 

dziennych UAM-u przedstawia się zgoła 

odmiennie. Od samego początku dostrzegamy 

i jednocześnie już od pierwszych zajęć 

odczuwamy po co i dlaczego tutaj jesteśmy. 

Są to niezwykle językowo ukierunkowane 

studia, nawet jak na filologię. Program 

studiów oferuje 390h praktycznej nauki 

języka w pierwszym roku nauki. Panuje tutaj 

prawdziwa harówka. Przyszedłem pierwszego 

dnia zajęć, a już na drugi miałem zadanie 

domowe. Trochę mnie to zaskoczyło, bo na 

AWF-ie nie byłem przyzwyczajony do czegoś 

takiego. Od czasu do czasu wpadało jakieś 

zadanko, najczęściej prezentacja, na niektóre 

przedmioty trzeba było uczyć się z tygodnia 

na tydzień, ale była to raczej mniejszość 

(jeśli dobrze pamiętam Ekonomia, Żywienie 

Człowieka i język hiszpański), która tego 

nawyku u mnie nie wyrobiła. Jest to też 

o tyle specyficzne, że po pół roku Żywienia 

(wyłączając przyszłych dietetyków) czy Ekonomii 

wiadomo było, że będziemy mogli 

zapomnieć o tych wiadomościach, podczas 

gdy z językiem, jak choćby i z hiszpańskim 

jak jest każdy wie. Nawet małe zaległości 

potrafią się nam nieźle odbić na kole – nie 

wspominając już o egzaminie. Co więcej, 

o ile na AWF-ie nie musiałem spędzać 

wielu godzin w domu na nauce (nie licząc 

sesji), o tyle jak na razie na moim drugim 

kierunku nie było tygodnia w którym nie 

przesiedziałbym przed biurkiem tych minimum 

kilku godzin i nie 

rozwiązywał zadań. Zajęcia 

na japonistyce (przynajmniej 

jak na razie) są raczej 

od wdrożenia pewnych 

nowości, przećwiczenia 

ich z Japończykami i dalej pouczenia się ich 

samemu w domu. Ponadto, na co zwracam 

uwagę zwłaszcza malkontentom, którzy 

sądzili i możliwe, że dalej tak uważają, iż 

poziom na AWF-ie jest za wysoki i że w ogóle 

jakoś tak ciężko na tej naszej Akademii, te 

wszystkie egzaminy, koła… otóż zaliczenie 

na japonistyce jest od 65% (to prawie 

czwóreczka na naszej Alma Mater). W zasadzie 

szczęka mi opadła, gdy to pierwszy raz 

usłyszałem, ale z drugiej strony podobno ci 

co zdają blisko tej dolnej granicy mają straszne 

problemy z językiem. Dlatego też tutaj 

nie dziwi nas, że zapowiedziano nam, iż co 

tydzień będziemy mieli minimum dwa koła 

sprawdzające i kontrolujące naszą wiedzę. 

Jeśli zaś chodzi o samych ludzi, 

o społeczeństwo na obydwu uczelniach, 

klimat jest tutaj zupełnie różny. Przechadzając 

się po korytarzach na Rybakach/Królowej 

Jadwigi zawsze widziałem masę osób 

rozmawiających ze sobą, śmiejących się, 

będących wyluzowanymi. Ludzie Ci po 

prostu cieszyli się życiem, nieźle się bawili, 

a przy okazji uczyli. Tak wyglądały właśnie 

te studia – człowiek czuł że żyje. Fakt 

faktem, niektórzy przesadzali z imprezkami, 

ale świetne było to, iż przebywając wśród 

takich wesołych ludzi czułem, że studia to 

nie tylko nudna nauka. Z kolei chodząc po 

HCP (tam mam zajęcia) czuję się jakby był 

to budynek widmo. Garstka studentów 

porozdzielana na kilka grupek, które ze sobą 

nie obcują, nie współgrają. Myślę też, że 

tak do końca nie jest to wina pojedynczych 

osób, ale też UAM-owskiego samorządu. 

Nie wiem jak funkcjonuje on na innych 

wydziałach, ale na tym na pewno o nim nie 

słychać. Zważając na moje doświadczenia 

z AWF-u, gdzie RUSS prowadzi naprawdę 

szeroką działalność, gdzie studenci dość 

szybko zapoznają się z organizowanymi 

przez samorząd imprezami i wszelakiego 

typu eventami, samorządu UAM-u nie 

mogę ocenić inaczej jak tylko negatywnie. 

Oczywiście, i RUSS-owi nic by się nie udało, 

gdyby nie ludzie, a ci zachowują się prawie 

jak jedna wielka rodzina. Może też dlatego, 

że w przeciwieństwie do japonistyki nie 

zauważyłem tutaj wyścigu szczurów 

Filologia ta przyjęła tylko 25 najlepszych

osób. Wiem, że moje obserwacje mogą 

mieć wiele luk, jako że minęły dopiero dwa 

miesiące od początku roku, ale na tę chwilę 

zauważyłem, że bardzo trudno jest się 

z niektórymi zapoznać, a jeśli to się uda to 

kontakt często kończy się na rozmowach na 

uczelni. W tak małej grupie osób integracja 

powinna pójść o wiele szybciej, tym bardziej 

że tylko trzy osoby są z Poznania. Tymczasem 

okazało się, że nie jest to coś prostego. Już nie 

wspomnę o imprezach, na których studenci 

AWF-u często bywali, szaleli, czasem aż za 

bardzo dając się ponieść spontaniczności. 

Czy jest na nią miejsce na japonistyce Może 

kiedyś. 

Jak widzicie, są to zupełnie odmienne 

kierunki z całkowicie różnymi założeniami. 

I choć AWF nie jest uczelnią doskonałą, 

oferuje naprawdę wiele. Może nie tyle 

pod względem samej dydaktyki, co pod 

względem mnogości dróg, które następnie 

my, już jako dojrzali ludzie świadomie 

możemy wybrać. Co zrobimy dalej… zależy 

już tylko od nas. 

Chyba Ty! 

TEKST: MATEUSZ MASŁOWSKI 

Nie sposób określić, co zamierzał 

osiągnąć autor artykułu, 

„Bezrobotnym stajesz się Sam!”, 

z poprzedniego wydania AgrAWFki, w którym, 

trochę na oślep, starał się zaatakować mój 

wcześniejszy artykuł „Produkcja Bezrobotnych”. 

Trudno nie odnieść wrażenia, że bardziej od 

oburzenia opublikowanym tekstem, kierowały 

nim pobudki osobiste. 

”Uważasz nas, studentów Turystyki 

i Rekreacji za kretynów”, „Autor wymierzył 

policzek w stronę elity naszej Uczelni jaką 

są niewątpliwie wykładowcy”. Przyznam 

szczerze, że przez te wypowiedzi poczułem 

się przez chwilę jak obserwator politycznego 

wiecu jednej z popularnych partii. Co, nie 

ukrywam, bardziej mnie rozbawiło, niż 

zmusiło do jakieś refleksji. Nie wiem, czy 

ta nadinterpretacja wynika z wewnętrznej 

niechęci do mnie, czy może po prostu 

dziennikarz AgrAWFki nie zrozumiał 

wspomnianego artykułu. Na wszelki 

wypadek, pokuszę się o małe wyjaśnienie. 

W czerwcowej AgrAWFce ukazał się 

tekst, w którym prowadzę dywagacje na 

temat pozycji Turystyki i Rekreacji wśród 

innych znanych w Polsce kierunków studiów. 

Pada tam stwierdzenie, że nas kierunek jest 

zbyt mało prestiżowy, co ma swoje odbicie 

w zatrudnieniu, po ukończeniu edukacji. 

Pracodawcy, ze względu na mnogość 

chętnych do pracy z wykształceniem 

turystycznym, oczekują od kandydatów na 

stanowisko czegoś ekstra. W rzeczywistości 

więc absolwent AWFowskiego TiRu 

jest stawiany na równi z kandydatami 

posiadające te same wykształcenie, z tym, 

że po dużo słabszych uczelniach. Tym 

właśnie twórca „Produkcji bezrobotnych”, 

czyli ja, nazywa niedostosowanie poziomu 

wymagań do oferowanych profitów. 

W rozmowie z jedną z absolwentek 

TiR na AWF, dowiedziałem się, że płynne 

wejście na rynek pracy po studiach wcale 

nie jest oczywiste. Firmy chcą zatrudniać 

pracowników mających jak najwięcej do 

zaoferowania. Choć Majka przyznaje, iż 

irytującym jest, że przy odrobinie szczęścia 

osoba z innej, słabszej uczelni, ze zbliżonym 

do naszego wykształceniem, może zająć 

wakat zamiast nas, to poleca jak najszybciej 

się z tym pogodzić i szukać w sobie tych 

niuansów, które przesądzą o tym, że 

pracodawca n wybierze Nas. 

Autor kontr artykułu 

z października myli się więc twierdząc, 

że ograniczony prestiż naszego 

kierunku w branży turystycznej, 

jest atakiem na studentów. Nie jest 

również Kolumbem, odkrywając 

to, że nasza kariera po studiach 

zależy w dużej mierze od 

indywidualnych cech każdego 

z nas. To jasne, że nie ma 

dwóch takich samych osób 

i że jedni poradzą sobie lepiej 

a drudzy gorzej. Jedni będą ślizgali się 

przez kolejne semestry, a inni podejdą do 

sprawy poważnie i „wycisną” z AWFu jak 

najwięcej. W takich jednak rozważaniach 

staramy się skupić bardziej na ogóle, na tak 

zwanym przeciętnym studencie, pomijając 

zdania typu: „to zależy od…”. 

Parafrazując fragment „Bezrobotnym 

stajesz się Sam” stwierdzam, że zapewne 

autora zmartwię, ale część studentów 

zarówno filologii, oceanologii, wiertnictwa 

jaki hodowli koni mechanicznych również 

postara się na tyle, aby znaleźć pracę 

i odnaleźć się w życiu. Ich również możemy 

zobaczyć w telewizji i przeczytać o nich 

w gazetach. Dotyczy to każdego człowieka. 

Argument, że turystyka jest świetna, bo 

część jej studentów na pewno się postara nie 

przekonuje mnie w ogóle. 

Podoba mi się nonkonformistyczne 

podejście redaktora, w którym krytykuje 

postawę osób, przejmujących się tym, 

co sądzą o niej inni. Zgadzam się z tym 

w stu procentach. Uważam również, że 

tylko osoba nie znająca swojej wartości 

będzie, zabiegała o to, by dobrze wyglądać 

w oczach drugiego człowieka i na odwrót. 

Tylko niedowartościowani będą mieli 

chęć na ocenianie innych. Ale Arku, my tu 

rozmawiamy o zawodowej pracy. Nie można 

zapominać, że chcąc rozpocząć karierę na 

rynku trzeba liczyć się z tym, że będziemy 

poddani ocenie, a co za tym idzie, trzeba 

będzie starać się dobrze wypaść. To już nie 

jest kumpel z prawa, który zna Cię od dziecka, 

tylko pracodawca, którego musisz w 5 minut 

przekonać, że jesteś odpowiednią osobą na 

odpowiednim miejscu. 

Komentowany przeze mnie artykuł, 

zawiera wiele bezpodstawnych i śmiesznych 

wręcz oskarżeń, a cała jego idea ociera 

się o kuriozum. Zdanie z policzkiem dla 

wykładowców komentarza nie wymaga, 

podejrzewam, że autor pisząc artykuł 

dał się ponieść emocjom. Muszę jednak 

zgodzić się z ostatnim jego akapitem. 

Właściwie to z małą jego częścią mówiącą 

o tym, że sztuczne obniżanie wymagań 

nie prowadzi do niczego. Faktycznie, są 

lepsze sposoby na wyrównanie poziomu 

nauczania i oferowanego prestiżu Uczelni, 

oraz ustabilizowania ich na wysokim 

poziomie. Jak choćby te, zaproponowane we 

wspomnianym tekście. 

25

Dobry uczynek przed Świętami 

czyli Akcja Ciacho 

TEKST: ULA 

26 

Już po raz szósty na naszej Uczelni 

organizowana jest świąteczna akcja 

charytatywna, o mile i smakowicie 

brzmiącej nazwie – Akcja „Ciacho”. 

Idea akcji jest bardzo prosta – studenci 

samodzielnie pieką ciasta, następnie 

sprzedają je za symboliczną cenę, a zebrane 

w ten sposób pieniądze są przeznaczane na 

pomoc dla wybranej fundacji, stowarzyszenia 

czy innej instytucji charytatywnej. 

W tym roku dochód z Akcji „Ciacho” 

przeznaczony zostanie na rzecz 

Fundacji Wspólnoty Burego Misia im. 

Bogdana Jańskiego, a że z pewnością 

wśród Was nie brakuje amatorów 

ciast, ciasteczek czy pierniczków, 

liczę, że zbierzemy jeszcze więcej 

pieniędzy niż w latach poprzednich 

.Ponadto, w trakcie tegorocznej 

sprzedaży będzie można kupić 

kartki i ozdoby świąteczne 

wykonane przez podopiecznych 

fundacji. Wypatrujcie więc osób 

sprzedających słodkości 14 grudnia, 

w godzinach od 9 do 13, w holu 

budynku głównego oraz w bufecie 

na wydziale Turystyki i Rekreacji. 

Kilka słów o Fundacji, na którą 

zbieramy: Wspólnota Burego 

Misia swoją działalność rozpoczęła 

w 1983 roku w Krakowie, a następnie 

zaczęła działać w innych miastach 

Polski – także w Poznaniu. Bardzo 

ważną rolę w działalności Wspólnoty 

odgrywają wolontariusze, tzw. 

Bure Niedźwiedzie, do których 

obowiązków należy opieka nad 

podopiecznymi Wspólnoty, 

osobami z niepełnosprawnością 

fizyczną lub umysłową, tzw. Burymi 

Misiami. Tradycją Wspólnoty 

stał się letni obóz na Kaszubach 

podczas którego wolontariusze 

i ich podopieczni mają szansę 

jeszcze lepiej się poznać, nauczyć 

się czegoś od siebie nawzajem, 

spędzić czas na wspólnej zabawie, 

spacerach, konkursach czy 

zajęciach plastycznych. W ciągu 

roku natomiast Bure Misie biorą 

udział w koncertach, wyjściach 

do kina, piknikach, spotykają 

się też regularnie na wspólnej 

modlitwie i rekolekcjach. Poza 

tym w tzw. Osadzie Burego Misia 

prowadzony jest dom dla tych 

podopiecznych, którzy zostali pozbawieni 

opieki rodziny, bądź nie chcą przebywać 

w zwyczajnych Domach Pomocy. Mieszka 

tam obecnie 19 Burych Misiów, którymi 

opiekuje się 12 wolontariuszy. Bure Misie 

wraz z opiekunami uczą się prowadzić 

gospodarstwo – dbać o dom, ogród czy 

zwierzęta. Uczą się również pracy w stolarni 

czy przy produkcji serów. 

Do najważniejszych haseł wśród 

działalności Wspólnoty można zaliczyć 

wzajemne zrozumienie, zaufanie i wsparcie. 

Pieniądze potrzebne są najbardziej 

na prowadzenie gospodarstwa, zajęć 

plastycznych i spotkań Burych Misiów, 

a także na świąteczne upominki. 

Akcja Ciacho to akcja wyjątkowa, 

ponieważ pomóc może każdy z Was – 

również w przyjemny dla siebie sposób – 

kupując pyszne ciastko. 

Zapraszam wszystkich do udziału 

w Akcji !

Studenci AWF Poznań 

VS. Pan Cukier 


Oj będzie się działo!!!!!!!! Już po raz 

trzeci! Dzięki nogom i sercom kilkuset 

biegaczy, czerwone serce Wielkiej 

Orkiestry Świątecznej Pomocy, mocniej zabije 

na ulicach Poznania. W dniu finału WOŚP 

9 stycznia 2011 roku, z pod Centrum Kultury 

Zamek rusza 3 edycja biegu. 

„Policz się z cukrzycą”. Od początku 

wydarzenie to organizowane jest przez RUSS 

AWF Poznań. Bieg ma na celu zwrócenie uwagi 

społeczeństwa na problem diabetyków 

w naszym kraju. Głównym zadaniem akcji 

jest zachęcenie producentów żywności do 

umieszczenia na produktach spożywczych 

informacji o składnikach węglowodanowych 

i białkowo - tłuszczowych. Są to dane 

niezbędne do właściwego odmierzenia 

insuliny, jaką cukrzycy muszą zażywać przy 

spożyciu posiłku. Z roku na rok impreza staje 

się coraz większym wydarzeniem. I edycja 

biegu odbyła się wokół Jezioro Maltańskiego 

z dala od sceny głównej poznańskiego 

finału, z prowizoryczną szatnią stworzoną 

w hangarze na łódki i kajaki. Najlepszym 

przykładem ogromnej dezorganizacji był 

fakt, że bieg ukończyło więcej biegaczy, niż 

zaczęło. Powodem cudu rozmnożenia nad 

Maltą, były błędne informacje odnośnie 

miejsca startu. Grupa biegaczy której udało 

się odnaleźć start, niczym tocząca się kula 

śniegowa zabierała kolejnych błądzących, 

z trasy i doprowadziła ich do linii mety. 

Należy pamiętać, że bieg ma charakter czysto 

symboliczny i pozbawiony jest rywalizacji. 

Grupa uczestników razem startuje i finiszuje, 

czekając na najmłodszych (dolna granica 

wieku to 7 lat, górnej nie ma). Po tak trudnym 

początku, nie spodziewaliśmy się, że kolejny 

bieg pójdzie nam aż tak dobrze. Różnica 

między pierwszym a drugim biegiem była 

taka, jak różnica klas między Barceloną, 

a Realem w ostatnim Gran Derbii (dla 

tych, którzy nie wiedzą, bądź zapomnieli, 

Barcelona wygrała 5:0). II edycja biegu która 

odbyła się w styczniu tego roku startowała 

spod Zamku ulicami Św. Marcin, Ratajczaka 

i Aleją Niepodległości kończyła się między 

dwoma scenami XVIII finału. W biegu wzięły 

udział znane postaci: halowy mistrz Europy 

na 200m., prezydent Poznania Ryszard 

Grobelny, czy Miss Świata Parowozów. 

Licznie też stawiły się drużyny sportowe 

Warta Poznań, PBG Basket Poznań, Kozły 

Poznań oraz organizacje 

prozdrowotne, Drużyna 

Szpiku, czy PCK. 

Medialną gwiazdą, 

okazał się jednak Pan 

Cukier, z którym pod 

koniec biegu rozliczyli 

się zawodnicy Kozłów 

Poznańskich i Hussars 

Poznań( filmik do 

obejrzenia w sieci, 

wystarczy wpisać 

w wyszukiwarkę „policz 

się z cukrzycą Poznań”). 

Dodatkowo można 

było zmierzyć sobie poziom cukru i uzyskać 

porady żywieniowe od pracowników 

Zakładu Zywienia na Wydziale Turystyki 

i Rekreacji AWF Poznań. W tym roku nie 

zamierzamy spocząć na laurach i dalej 

rozwijać to szlachetne przedsięwzięcie. 

Pozwólcie jednak, że efekt końcowy 

zaprezentujemy Wam w dniu biegu, czyli 

09.11.2011. Nie może Nas tam zabraknąć! 

Aby jak co roku współtworzyć niesamowitą 

atmosferę dobrej zabawy i poczucia, że tym 

symbolicznym gestem wspieramy w walce 

osoby którego tego potrzebują. Start 

godzina 12.00 z pod Centrum Kultury Zamek. 

Swoje zgłoszenia należy przesyłać na adres 

bieg@wosp.poznan.pl. W razie pytań proszę 

o kontakt z koordynatorami eventu Natalią 

Bajon nala7_1990@tlen.pl i Sebastianem 

Bartelem hasan-1991@wp.pl. 

Pomagaj klikaniem 

W 

związku z ostatnią popularnością karmienia psów ze 

schronisk za pomocą klikania, postanowiłem podzielić się 

z wami innymi znanymi mi linkami charytatywnymi. Jest 

to kwestia paru minut dziennie, które każdy jest w stanie znaleźć jeśli 

ma chęci do bezinteresownego niesienia pomocy. O tyle jak stronę 

www.pajacyk.pl zna praktycznie każdy, tak poniższe nie są znane 

szerszej publiczności: 

http://antros.ovh.org/pomagaj/big.html - “Big Klik”, czyli strona 

która przy odwiedzinach klika za nas w kilkunastu serwisach, 

zarówno polskich jak i zagranicznych. Należy poczekać, aż wszystkie 

reklamy się załadują, kwestia kilkudziesięciu sekund 

www.thehungersite.com - dla głodujących 

www.theanimalrescuesite.com - dla ratowania zwierząt 


www.therainforestsite.com - dla lasów deszczowych 

www.thechildhealthsite.com - dla zdrowia dzieci 

www.theliteracysite.com - dla darmowych książek 

www.thebreastcancersite.com – dla darmowych mammografów 

www.ecologyfund.com/ecology/_ecology.html – dla ekologii 

www.freerice.com – dla darmowego ryżu, należy zaznaczać angielski 

synonim podanego słowa 

www.care2.com/click-to-donate/global-warming/ - przeciwko globalnemu 

ociepleniu 

Zasada działania wymienionych serwisów jest prosta, sponsorzy 

reklamujący się na nich płacą fundacjom za nasze kliknięcia. Na 

każdym z nich jest to możliwe raz dziennie. Warto pomagać! 

27

List do Świętego Mikołaja 

TEKST: KASIA STERCZ 

Drogi Święty Mikołaju…/Gwiazdorze/Papa Mrozie, czy jak Cię 

tam jeszcze zwą… Wróć. Jeszcze raz. Drogi Święty Mikołaju – Ty 

stary, tłusty oszuście! Piszę do Ciebie, bo jestem wściekła i chcę 

Ci życzyć, aby jeden z tych wyleniałych reniferów zasadził Ci 

porządnego kopa w ten wielki zad! 

Zastanawiasz się pewnie „dlaczego!”, mam rację Przecież… No tak, jesteś 

niekwestionowanym, zimowym ulubieńcem dzieci . Przynajmniej tak Ci się 

wydaje. Ha! I widzisz BŁĄD. Bo ja Cię nie lubię. Już… Wiesz co Zawsze 

myślałam, że jesteś takim przyjemnym, brodatym dziadziusiem, którego 

podobiznę widać niemalże na każdym świątecznym produkcie znajdującym 

się w sklepach już od początku listopada. Nawet nie wyobrażasz sobie mojego 

rozczarowania, kiedy kilka lat temu natknęłam się na Ciebie, stojącego pod 

Biedronką i zachęcającego do kupna Coli Orginal. A kiedy zapytałam dlaczego 

zmieniłeś firmę (na reklamie Coca-Coli wyglądałeś korzystniej!), to jedynie 

odburknąłeś mi, żebym spierd… uciekała. Więc uciekłam, a później dużo czasu 

spędziłam siedząc i zastanawiając się czemu byłeś taki niemiły. Głupia, nawet 

próbowałam usprawiedliwić Twoją złość tym, że pewnie miałeś zły dzień, bo 

Rudolf Czerwononosy zjadł Ci śniadanie. Najśmieszniejszy w tym wszystkim 

jest fakt, że to wcale nie była pierwsza sytuacja, kiedy się na Tobie zawiodłam… 

No, ale od początku. Przypomnę Ci, bo jesteś już naprawdę wiekowy i masz 

prawo nie pamiętać. 

Kiedy miałam 7 lat napisałam do Ciebie list, w którym poprosiłam 

o domek dla lalek. W zestawie z Barbie i Kenem rodem z hollywoodzkich 

produkcji filmowych. Przypominasz sobie Tak więc może pamiętasz, 

co znalazłam pod swoją choinką Noo… Otóż domek dla lalek na pewno 

to nie był. Raczej jakaś paskudna rudera stworzona z kiepsko dobranych 

kolorystycznie klocków LEGO. Przyznaję – na początku myślałam, że to jeden 

z tych „śmiesznych” prezencików od równie „śmiesznego” wujka Mariana, 

ale kiedy – po pięciokrotnym obejściu choinki – zorientowałam się, że prócz 

bamboszy dla dziadka nie ma tam niczego innego zrobiło mi się baaardzo 

smutno. Bardzo! Ale będąc wówczas naiwnym dzieckiem 

wybaczyłam Ci tę pomyłkę. Klockami zaopiekował się pies 

wujka Mariana, więc już po kilku dniach nie było śladu po 

tym, jakże nietrafionym prezencie (niestety - Bobik trafił 

do weterynarza, bo nabawił się niestrawności). 

Gdy wkroczyłam w wiek 10ciu lat, wówczas jak 

(prawie) każdej dziewczynce w moim wieku, włączył 

mi się instynkt macierzyński (burza hormonów i te 

sprawy…). W telewizji puszczali taką cudowną reklamę 

o lalce „Baby Born”, którą pokochałam całym sercem 

od pierwszego wejrzenia (lalkę – nie reklamę). 

Dlatego też nie myśląc wiele napisałam do Ciebie 

list, w którym prosiłam, żeby pod choinką znalazła 

się ta oto zabawka. I co Śmiech i kpiny! Chyba, 

że sądziłeś, iż nie znajdę różnic pomiędzy 

„Baby Born” a tym… czymś, co nazwałam 

„Dzieciak”, który nie jadł kaszki i nie robił 

siusiu! Tak, wówczas te dwie czynności były 

czymś bardzo istotnym. Dzię-ku-ję. 

28

Trzy lata później, czyli w okresie moich pierwszych WIELKICH miłości, 

doszłam do wniosku, że zabawki chyba nie są Twoją mocną stroną, więc 

zażyczyłam sobie chłopaka. Tak, właśnie – chłopaka. Był taki jeden, co 

mi się niesamowicie podobał – Marek. Chodził do 3 klasy gimnazjum, 

miał brązowe włosy, zielone oczy i po prostu się zakochałam. Bardzo 

mocno wierzyłam w to, że dostanę go w prezencie (do tej pory nie wiem 

JAK dokładnie sobie to wyobrażałam – Marek zapakowany w ozdobne 

pudełko, obwiązane różowymi wstążeczkami, śpiewający kolędy). Niestety 

– zawiodłam się po raz kolejny. Przyniosłeś mi chomika, którego w stanie 

głębokiego żalu, nazwałam „Mareczek”. Po kilku dniach „Mareczek” zdechł 

z nadmiaru jedzenia i niedomiaru zainteresowania. 

Przyznaj, drogi Święty-kopnięty, że mam pełne prawo nie odczuwać 

do Ciebie sympatii po tym, jak zawiodłeś moje dziecięce oczekiwania 

względem Twojej osoby. Na szczęście teraz już jestem dorosłą dziewczynką, 

a brutalne życie oraz przesyłki z Allegro uświadomiły mi jak ‘działa’ nasza 

Poczta Polska – dlatego też puszczam w niepamięć wszystkie przykre 

sytuacje związane z gwiazdkowymi prezentami. Wysyłam ten list mailem 

z nadzieją, że tym razem dostanę to, czego pragnę. Czytaj więc uważnie: 

• Po pierwsze – życzę sobie zdrowia i wytrwałości. Żebym mogła 

imprezować co noc, a rano w pełni wypoczęta i z uśmiechem na twarzy 

pojawiać się na Uczelni. 

• Po drugie – życzę sobie kasy. Pieniądze będą mi potrzebne na ciuchy, 

wstępy do klubów i jakieś napoje orzeźwiające, kiedy już będę w środku. 

• Po trzecie – życzę sobie zaliczenia z hiszpańskiego. Zwykłą tróją 

bym nie pogardziła, aczkolwiek czwóreczka byłaby jak najbardziej „si”. 

• Po czwarte (i dalsze) – życzę sobie, żeby mi się chciało tak, jak 

mi się nie chce; mniej wkurzających sąsiadów, żeby pizza nie tuczyła, 

M&M’sy z orzeszkiem potaniały, tramwaje się nie spóźniały, czekolada nie 

odkładała się w boczkach, faceci N I E kłamali (chociaż wątpię, żeby tak 

się stało), śniegu na Święta, szampańskiego sylwestra, spełniania się moich 

postanowień noworocznych oraz aby potrawy z wigilijnego 

stołu nie poszły w tyłek tylko… no wiesz, trochę wyżej 

i z przodu. E w e n t u a l n i e – mogę również 

poprosić o chłopaka, ale to tylko w przypadku, kiedy 

nie zaliczę hiszpańskiego, bo wtedy będę potrzebowała 

silnego męskiego ramienia (pewnie nie tylko ramienia) 

i mężczyzny, żeby przytulił i powiedział, że na 

poprawce będzie lepiej ;-). 

Drogi Święty Mikołaju… Nie proszę przecież 

o wiele – w końcu jestem tylko zwykłą studentką, 

ale obiecuję, że jeżeli tym razem nie spełnisz 

moich próśb to choćbym miała pieszo dotrzeć na 

to Twoje zadupie – odnajdę Cię, a wówczas… 

oj, biada Ci, biada! 

Z gorącymi pozdrowieniami, 

K.S. 

29

TEKST: AGATA LASKOWSKA 

Wigilia studenta 

Wigilia zbliża się wielkimi krokami, 

a wraz z nią kolejne wydatki. Jak 

wiadomo dla nas – studentów jest 

to problem na porządku dziennym. Teraz, mili 

państwo, imprezy na bok, bo trzeba zakasać 

rękawy by 24 grudnia ładnie przystroić stół i coś 

na nim położyć; żeby pod pięknie przystrojoną 

choinką położyć paczuszki z prezentami; 

by noc spędzona z bliskimi, bądź w gronie 

przyjaciół była mile wspominana i dobrze 

zapamiętana. 

Przesłaniem tego artykułu jest „Wigilia na 

każdą kieszeń” – czyli jak dobrze i tanio zjeść, 

a zarazem z nutką wyobraźni i szału jak na 

studenta przystało ;-) 

Wszelkie przygotowania zacznijmy od 

kupna produktów na Wigilijny stół – w tym 

celu warto udać się do Biedronki bądź Lidla 

(lub też innego tego typu marketu). Produkty 

są tam zjadliwe, (poważnie – na pewno nie są 

przeterminowane ani nic w tym stylu) całkiem 

smaczne, sprawdzone a co najważniejsze – 

tanie. 

Jako, że jesteśmy studentami Akademii 

Wychowania Fizycznego przypuszczam iż 

niektórzy z Was stosują odpowiednie diety, ale 

– w duchu wigilijnego uniesienia – odłóżcie je 

na jeden ten jeden dzień w roku. Jeśli jesteście 

typem ludzi, którzy trzymają się tradycji 

i będą chcieli mieć koniecznie 12 potraw na 

stole to może być ciężko, ale przedstawię 

Wam propozycję kilku smakołyków, gdyż 

z góry zakładam, że i tak wszystkiego nie 

zjecie (chyba) ;-). 

Na stole wigilijnym na pewno muszą 

pojawić się śledzie (ok. 8,50zł za słoik) 

w śmietanie (2,49zł), nie można zapomnieć 

o karpiku (cena 

zależna od ceny za 

kg). Hmm… jeszcze 

jest opcja złowienia 

samemu – wówczas 

na pewno byłaby 

większa satysfakcja. 

Powracając do 

tematu - nie 

należy przegapić 

pierogów (cena od 

3,20zł w zależności 

od ilości sztuk jakie 

spałaszujemy). 

Dalej widziałyby mi 

się jeszcze grzyby 

suszone, o które 

można ładnie 

poprosić babunię 

lub dziadziusia. Do 

picia proponuję 

żurek, bądź też 

barszczyk czerwony Knorr’a (1,20zł). Aaa, 

no i nie zapomnijmy o jakimś obrusie; 

najlepszy będzie papierowy (szybko się 

potem posprząta po uczcie :P) [ok. 2,50zł] 

i serwetkach z Gwiazdorkiem (3zł) żeby 

utrzymać odpowiedni klimat. Naczynie do 

picia wraz z talerzem i sztućcami na pewno 

zorganizujecie. Po podliczeniu mieścimy się 

w kwocie: 21zł plus minus ten karp, którego 

nie udało by nam się złowić, no i jako że 

z powodu Świąt ceny niektórych produktów 

poszły nieco w górę. Mam nadzieję, że 

zadowala Was ta kwota 

Zanim jednak zasiądziecie do Wigilijnej 

kolacji, nie zapomnijcie sprawdzić czy aby 

na pewno wszystko jest przygotowane 

dobrze i czy macie dodatkowe miejsce dla 

„zabłąkanego wędrowca”. 

Ale uwaga, uwaga! Przecież jesteśmy 

studentami AWF i zawsze jest inne wyjście, 

które może się okazać lepsze, prostsze i mniej 

kłopotliwe. Otóż – rodzinne grono zawsze 

przyjmie nas, biednych studentów. Wiadome 

jest, że nie oczekują od Was niewiadomo 

jakich prezentów, a będzie im milej, jak po 

prostu jak przyniesiecie ładne ocenki na 

indeksie ;-). Widzicie Prezent dla rodziców 

pod choinkę załatwiony, bo z pustymi rękoma 

w gości się nie przychodzi; przynajmniej mnie 

tak nauczono ;-). 

30

Sylwester 

na studencką kieszeń 

TEKST: KLAUDYNA ŚNIADECKA 

Wielkimi krokami zbliża się ta 

wyjątkowa noc w roku, kiedy 

to impreza do białego rana jest 

czymś niezwykłym, a spotkanie z przyjaciółmi 

milsze niż w pozostałe dni czy też noce - 

Sylwester. Jednak urządzenie imprezy to nie 

tylko dobra zabawa, kac następnego dnia 

czy też konieczność sprzątania. Istotną część 

pochłaniają zakupy nie tylko odzieżowe ale 

i spożywcze. I właśnie tutaj powstaje pytanie: 

skąd biedny student ma wykombinować kasę 

Oraz: co zrobić, żeby wydać jak najmniej 

Odpowiedź na pierwsze pytanie jest 

prosta, bo wyjść z tej sytuacji jest stosunkowo 

dużo. Osobiście polecam pracę dorywczą, 

weekendową. Wykładanie towaru na półki, 

pomoc w inwentaryzacji, czy też bycie 

hostessą. I nie musi to być każdy weekend, 

ale wolna chwila w ciągu tygodnia także. 

Oczywiście dopiero wtedy, kiedy materiał na 

kolokwium zostanie już opanowany ;-). Jest 

to opcja hard, bo nie każdy ma chęci do pracy 

w wolnym czasie. Dlatego też jest drugie 

wyjście: oszczędzanie. Obawiam się, że jest 

to pojęcie znane nie wszystkim studentom. 

Jak jest kasa to trzeba wydać, a jak jej nie 

ma to dopiero wtedy należy się martwić ;-). 

A gdyby tak odpuścić sobie nową bluzkę, 

albo kawę z Coffe Haven to już portfel staję 

się pełniejszy. Panom polecam obejrzenie 

meczu bez kufla z piwem w ręku, ale z zieloną 

herbatą i to w domu. Drastyczne zaciśnięcie 

pasa spowoduje, że student przekona się, że 

tańsze życie też jest możliwe. A przynajmniej 

na chwilę. Zaoszczędzone pieniądze można 

przeznaczyć na organizowanie zabawy 

noworocznej w gronie znajomych w domu. 

I czyż odpowiedź na wcześniej zadane 

pytanie jest tak straszna Nie. Można 

powiedzieć, że na potrzeby udanej imprezy 

damy radę! 

Drugie pytanie pozornie przeraża. 

Odpowiedź na nie jest równie banalna jak 

na poprzednie. Zakupy na imprezę należy 

zrobić w dobrym i przede wszystkim tanim 

markecie. Zrobiłam mały maraton po kilku 

popularniejszych. I moim zdaniem, klucz do 

sukcesu jest w tym, żeby nie iść do tego który 

jest najbliżej i wrzucać do koszyka chipsy, 

colę itp., ale zaopatrywać się w kilku. Te same 

produkty mogą być tańsze w „Biedronce” 

o 20gr, a w „Lidlu” droższe. Dla studentów 

polecam właśnie Biedronkę, Lidl, Real. 

Ceny są zbliżone, ale dostępność artykułów 

w jednym sklepie jest większa, a w drugim 

mniejsza. Na przykład chipsy. Artykuł 

spożywczy bez którego impreza nie będzie 

imprezą. W Biedronce ceny kształtują się od 

ok. 2 zł za dużą paczkę. W Lidlu najzwyklejsze 

i nieoryginalne kosztują także ok. 2 zł. Real 

poleca nie tylko te tańsze, ale także duży 

wybór chipsów Lay’s. Niestety te są już 

droższe. Ceny od ok. 3 zł za paczkę mniejszą 

niż ta w Biedronce czy Lidlu. Tak samo jest 

z colą czy innymi napojami. W Biedronce, 

gdzie ceny są codziennie niskie, jak mówi 

reklama, Cola Oryginal kosztuje ok. 2,50 zł, 

a Coca-cola kosztuje w Realu już ok. 4.50 za 

litr. Porównam jeszcze tylko alkohol, bo bez 

tego trudno o toast o północy ;-). Szampan, 

w zależności czy dobry i droższy czy tak zwany 

„ruski” może kosztować od ok. 7zł do nawet 

kilkudziesięciu złotych. Tak naprawdę od nas 

zależy jak zagospodarujemy nasz skromne, 

studenckie fundusze. Istnieje jeszcze jedno 

rozwiązanie. Na sylwestrową domówkę zrobić 

listę osób oraz przyporządkować im zakupy 

i tym sposobem mieć dużo produktów i od 

każdego. To wyjdzie nas najtaniej, a goście 

przyniosą swoje ulubione smakołyki. Ważne 

jest to żeby zadbać o dobrą atmosferę 

i przywitać Nowy Rok w szampańskim 

nastroju z przyjaciółmi u boku. 

Na potrzeby artykułu chciałam 

wydusić od moich znajomych jak spędzą 

tegorocznego Sylwestra. Niestety, nikt nic 

jeszcze nie planuje. Impreza na spontanie 

to najbardziej prawdopodobny scenariusz. 

Może taka moda a ja się nie znam ;-). A jeśli 

nie macie pomysłu to zachęcam do wyjazdu 

z RUSSem do Ślesina koło Konina. Udana 

zabawa gwarantowana i to za nieduże 

pieniądze. Szczegóły może zainteresowanym 

podać Karolina Nowicka. Jeśli jednak i ta 

opcja Wam nie odpowiada to telewizyjna 

„Dwójka” zaprasza ;-). 

A na koniec życzę szampańskiej zabawy 

władzom Uczelni oraz wszystkim studentom. 

Szczęśliwego Nowego Roku!!! 

32

Studencki horoskop 2011 

WRÓŻKA: ULA 

KOZIOROŻEC 

(22.12- 20.01) 

Rok 2011 będzie dla 

koziorożców pełen niespodzianek. 

Panie spod 

tego znaku skuszą się na spróbowanie swoich 

sił w sportach, z którymi nigdy wcześniej 

nie miały do czynienia; może będą to sporty 

walki, bądź coś równie ryzykownego 

U panów koziorożców rok ten upłynie pracowicie, 

zwłaszcza na polu naukowym. 

Niewykluczone noce pełne zakuwania, ale 

za to zwieńczone dobrymi stopniami w indeksie. 

Sportowiec koziorożec: Justyna Kowalczyk 

WODNIK (21.01- 19.02) 

W nowym roku wodniki 

wreszcie doczekają się 

realizacji wielu swoich 

zamierzeń. Dla niektórych będzie to od dawna 

planowana podróż, innym los przyniesie 

szczęście w zdobywaniu kolejnych 

uprawnień, certyfikatów, a nawet stopni 

naukowych. Tegoroczne wakacje zaskoczą 

wodniki – czeka was wiele przygód i spotkań 

z niesamowitymi ludźmi. 

Sportowiec wodnik: Tomasz Kucharski 

BYK (21.04- 22.05) 

W roku 2011 byki wreszcie 

znajdą czas, by rozwijać 

swoje pasje. Niestety, 

wielu z Was nie będzie 

potrafiło znaleźć w tym umiaru, a niektórzy 

będą tak zakręceni, że całkowicie zapomną 

czym są plan zajęć czy kolokwium. Dla tych 

bardziej trzeźwo stąpających po ziemi rozwijanie 

zainteresowań wróży wiele sukcesów, 

a w dodatku będziecie potrafili zarażać 

swoją pasją innych. 

Sportowiec byk: Krzysztof Ignaczak 

BLIŹNIĘTA 

(23.05- 21.06) 

Bliźnięta powinny już 

teraz rozpocząć odliczanie 

do lata, bo właśnie 

wtedy czeka je gorący, wakacyjny romans! 

Dla niektórych będzie to niewiele znaczący 

epizod, innym uda się wynieść z letniej przygody 

coś więcej. Reszta roku, osobom spod 

tego znaku zodiaku, minie dość monotonnie 

ale wspaniałe wspomnienia wakacji 

(i nie tylko wspomnienia) nie raz podkręcą 

temperaturę w zimie. 

Sportowiec bliźnięta: Kamil Stoch 

PANNA (23.08- 22.09) 

Spokojne i lubiące 

stateczność panny nie 

raz pokażą pazurki, czym 

bardzo zaskoczą otoczenie. 

Samotne panie spod tego znaku 

chętnie dadzą zaprosić się na randkę panu 

spod znaku koziorożca lub ryb. Panowie 

panny niestety nie będą w tym roku skorzy 

do jakiegokolwiek, nawet przelotnego, romansu. 

Sportowiec panna: Bartosz Kurek 

WAGA (23.09- 22.10) 

Wagom rok 2011 upłynie 

bardzo spokojnie. Wszystko 

będzie tak, jak powinno 

być – sprawy na uczelni 

ułożą się pomyślnie, a w wakacje wyjedziecie 

na zasłużony odpoczynek. Trochę ożywienia 

w kwestii finansów – podwyżka w pracy, czy 

wyższe kieszonkowe albo nieoczekiwane 

stypendium pomogą wam przez najbliższy 

czas nie martwić się o pieniądze. 

Sportowiec waga: Małgorzata Glinka 

SKORPION 

(23.10-22.11) 

RYBY (20.02- 20.03) 

Dla ryb rok 2011 będzie 

bardzo łaskawy, pod warunkiem, 

że w końcu 

wezmą się do pracy. Czas skończyć 

z odkładaniem wszystkiego na później 

i konsekwentniej trzymać się noworocznych 

postanowień. Niewykluczone, że samotne 

ryby wreszcie dopadnie strzała Amora – nie 

przegapcie więc Walentynek! 

RAK (22.06- 22.07) 

Raki, jak zwykle – krok 

w przód, dwa kroki 

w tył. Nie inaczej będzie 

w nowym roku! Mimo 

to spadniecie na cztery łapy, nie zawalicie 

najważniejszych spraw i zadań, z którymi 

przyjdzie Wam się zmierzyć. Poza tym raki 

w końcu pogodzą się z osobą, z którą od 

dawna pozostawały w konflikcie. 

Tajemnicze z natury skorpiony 

zmienią nieco 

w tym roku swoje przyzwyczajenia. 

Chętniej zaczną mówić o swoich 

kłopotach, ale również słuchać innych. 

Panie spod znaku skorpiona mogą spotkać 

się z miłymi gestami ze strony tajemniczego 

wielbiciela. Panowie skorpiony staną 

się duszą towarzystwa, co bez wątpienia 

pomoże załatwić im pomyślnie sprawy 

związane z …uczelnią. 

Sportowiec ryby: Artur Boruc 

Sportowiec rak: Julia Michalska 

Sportowiec skorpion: Sylwia Gruchała 

BARAN (21.03- 20.04) 

LEW (23.07- 22.08) 

STRZELEC 

(23.11- 21.12) 

Rok 2011 będzie dla baranów 

jedną, wielką 

imprezą. Powroty nad ranem 

i bolące od tańca nogi 

nie będą wam obce. Mimo to barany będą 

potrafiły się zmobilizować i nie zapomną 

o swoich obowiązkach. Otworzą też oczy na 

sprawy innych – do niejednego barana przylgnie 

miano dobrego przyjaciela i osoby, na 

którą zawsze można liczyć. 

Sportowiec baran: Tomasz Kuszczak 

Lwy okażą się jeszcze 

bardziej waleczne niż 

zwykle. Każdy pretekst – 

zaliczenie, egzamin czy 

kolokwium będzie dla was 

dobry, by walczyć o jak najwyższy stopień 

a nie inaczej będzie w dziedzinie sportu. 

Ponadto wiele radości z zasłużonych ocen 

i sukcesów. Niektóre lwy zrobią coś, co same 

je zaskoczy… 

Sportowiec lew: Monika Pyrek 

W nowym roku Strzelce 

zapragną zrobić coś 

pożytecznego dla innych 

– może zostaniecie wolontariuszami 

w schronisku albo zorganizujecie 

zbiórkę charytatywną Za dobrą wolę 

czeka Strzelce nagroda – znajomi będą was 

uwielbiać, a żadna impreza nie będzie mogła 

się odbyć bez Waszego towarzystwa. Warto 

więc zrobić coś dobrego. 

Sportowiec strzelec: Adam Małysz 

33

AWF ma talent! 

Chcielibyśmy, aby w tym miejscu 

powstało stałe miejsce dla uzdolnionych 

studentów z naszej Uczelni. 

Jeśli piszesz wiersze, malujesz, robisz komiksy 

lub inne ciekawe rzeczy, które moglibyśmy 

tu przedstawić, napisz do nas: 

agrawfka@gazeta.pl . 

34 

by Ewelina Jankowiak

Fraszka “Na Profesora” 

Tak to czasem bywa w życiu, 

że na głowie włos się jeży, 

gdy profesor mocno wierzy 

w tezę o swym boskim byciu. 

Nikt go, żaden żak nie ruszy, 

bo boskości się nie tyka, 

brać studencka się obruszy 

i nic z tego nie wynika. 

Monologi prawić lubi, 

a w dyskusję się nie wpycha, 

bo się boi że go zgubi 

jego własna, boska pycha. 

Brak organizacji - cóż to 

Wszak bóg ma od tego ludzi, 

żadne profesorskie bóstwo 

ciężką pracą się nie trudzi. 

A studencik, biedny żaczek, 

może walić głową w mur 

i na czole wyjdzie znaczek 

student: nierób, cham i c***! 

Małgorzata Be 

by Jezus 

35

(2/10-11, grudzieÅ) | bezcenny | www.awf-studenci.pl - PoznaÅ

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

(2/10-11, grudzieÅ) | bezcenny | www.awf-studenci.pl - PoznaÅ