حسابداری بخش ع٠و٠ی، سیست٠های اطلاعاتی، تاریخ - دانشگاه الزهرا

مجموعه مقالات (6): حسابداري بخش عمومی،‏ سیستمهاي اطلاعاتی،‏ اجتماع
محتمل است که درعصر دو پادشاه اول هخامنشی ‏(کوروش و کمبوجیه)،‏ مدیران پارسی
عموما از شیوهها و روشهاي مالیاتی که در سرزمین هاي تصرف شده معمول بوده است،‏ به نفع
خود استفاده کرده باشند.‏ فرض دیگر آن که در برخی مناطق که آنجا دفاتر ثبت خراج ‏(که بعدا
توسط داریوش عمومیت یافت)‏ وجود نداشته است،‏ داریوش به منظور ساختن پایتخت هاي تازه
پرسپولیس و شوش،‏ براي لشکرکشی هاي نظامی،‏ هدایا ودیگر نیازهاي درباري خود چاره اي
نداشت جز آنکه از درآمدهاي عظیم و منظم مالی برخوردار باشد.‏ یکی از مهمترین منابع درآمدي
آن زمان گرفتن مالیات است،‏ همچنان که به آن اشاره شد با روي کار آمدن داریوش نظام مالیاتی
سرو سامان گرفت.‏ هرودوت در مورد خراج هاي داریوش می نویسد:‏ داریوش و مشاوران او
شتابان براي تجدید سازمان خراجگذاري امپراتوري به کوشش برخواستند.‏ هرودوت این شتاب را
با ذکر این نکته تصریح می کند که ‏«بعد از آن،‏ داریوش در امپراتوري پارس بیست ایالت
‏(ساتراپی)‏ مستقر کردکه هر یک می بایست خراج سالانه ثابتی می پرداختند.‏ خراج همه آنها غیر
از ساتراپی بیستم که هند بود،‏ مقدار معینی نقره تعیین شده بود؛ و چنین به نظر می رسد که
داریوش مایل بود سکه هاي او وسیله رایج پرداخت باشد.‏ هرودوت صورتی از حوزه هاي
خراجگذاري تهیه کرده و به دقت معلوم می کند که کدام یک از اقوام امپراتوري مشمول مالیات
و مقدار خراج هر یک چقدر است که در نگاره زیر آمده است ‏(بریان،‏ 809). 1377:
7