PRACA DYPLOMOWA - AGH

• Określenie istotności kryteriów.
Do późniejszych obliczeń koniecznym jest określenie, które z analizowanych
kryteriów jest najistotniejsze, a które mniej istotne. Każdemu z kryteriów przypisuje
się odpowiednią wartość – wagę.
• Porównanie wariantów.
W następnym kroku porównuje się ze sobą wszystkie warianty przedsięwzięcia
(na zasadzie każdy z każdym) względem każdego z kryteriów. Przy analizie,
porównując każdą parę elementów danego poziomu, rozważa się następujące aspekty:
Który z porównywanych wariantów jest ważniejszy/lepszy
Jak bardzo wariant jest ważny
• Analiza hierarchii rozwiązań.
W kolejnym etapie wykonując obliczenia, mnoży się wynik oceny każdego
wariantu dla danego kryterium oraz wagę danego kryterium. Wyniki mnożenia dla
każdego wariantu dodaje się do siebie otrzymując jego globalna ocenę w aspekcie
analizowanych kryteriów. Wykonując tę czynność dla każdego z wariantów otrzymuje
się wynik w postaci hierarchii rozwiązań (macierzy).
• Sprawdzenie poprawności otrzymanych wyników.
Stosując metodę AHP należy sprawdzić, czy otrzymane wyniki nie naruszają
zasady stałości preferencji – prawidłowego porównania wariantów oraz kryteriów
między sobą. W tym celu należy obliczyć współczynnik niespójności. Przy
prawidłowo skonstruowanej macierzy wartość współczynnika niespójności nie
przekracza 0,1.
Metoda ta mimo wielu zalet nie jest pozbawiona wad, o których napisali w swej
publikacji Bohatkiewicz i in. (2008):
• ograniczoną liczbę porównywanych elementów na tym samym poziomie hierarchii;
• założenie pełnej porównywalności kryteriów i wariantów występujących w modelu, co
nie jest zawsze zgodne z rzeczywistością (np. elementy ilościowe i jakościowe);
• utrudnione uwzględnienie zależności pomiędzy cząstkowymi kryteriami celu.
38